بالابرهای بیمار برای بلند کردن و انتقال بیماران از یک مکان به مکان دیگر (به عنوان مثال، از تخت به حمام، صندلی به برانکارد) طراحی شده اند. اینها را نباید با آسانسورهای صندلی راه پله یا آسانسور اشتباه گرفت. بالابرهای بیمار ممکن است با استفاده از منبع تغذیه یا به صورت دستی کار کنند. مدل های برقی معمولاً نیاز به استفاده از باتری قابل شارژ دارند و مدل های دستی با استفاده از هیدرولیک کار می کنند. در حالی که طراحی آسانسورهای بیمار بر اساس سازنده متفاوت خواهد بود، اجزای اصلی ممکن است شامل یک دکل (میله عمودی که در پایه قرار می گیرد)، یک بوم (میله ای که روی بیمار امتداد می یابد)، یک میله پخش کننده (که از آن آویزان می شود) باشد. بوم)، یک بند (که به نوار پخش کننده متصل است، که برای نگه داشتن بیمار طراحی شده است)، و تعدادی گیره یا چفت (که بند را محکم می کند).
این دستگاه‌های پزشکی فواید زیادی از جمله کاهش خطر آسیب به بیماران و مراقبان در صورت استفاده صحیح دارند. با این حال، استفاده نادرست از بالابر بیمار می تواند خطرات قابل توجهی برای سلامت عمومی ایجاد کند. سقوط بیمار از این دستگاه ها منجر به صدمات شدید بیمار از جمله ضربه به سر، شکستگی و مرگ شده است.
وینکل پلاس فهرستی از بهترین شیوه ها را گردآوری کرده است که در صورت رعایت آنها می تواند به کاهش خطرات مرتبط با لیفت بیمار کمک کند. استفاده کنندگان از بالابرهای بیمار باید:
آموزش دریافت کنید و نحوه کار با بالابر بیمار را بدانید.
زنجیر را با وزنه و وزن بیمار مطابقت دهید. اسلینگ باید برای استفاده توسط سازنده بالابر بیمار تایید شود. هیچ تسمه ای برای استفاده در تمامی بالابرهای بیمار مناسب نیست.
پارچه و تسمه های زنجیر را بررسی کنید تا مطمئن شوید که درزها ساییده یا تحت فشار قرار نگرفته اند یا آسیبی ندیده اند. در صورت مشاهده علائم سایش، از آن استفاده نکنید.
تمام گیره ها، چفت ها و میله های آویز را در حین کار به طور ایمن بسته نگه دارید.
پایه (پاها) لیفت بیمار را در حداکثر حالت باز نگه دارید و لیفت را برای ایجاد ثبات قرار دهید.
بازوهای بیمار را در داخل تسمه های زنجیر قرار دهید.
اطمینان حاصل کنید که بیمار بی قرار یا آشفته نیست.
چرخ ها را روی هر وسیله ای که بیمار را می پذیرد مانند ویلچر، برانکارد، تخت یا صندلی قفل کنید.
اطمینان حاصل کنید که از محدودیت های وزنی برای بالابر و اسلینگ تجاوز نکنید.
دستورالعمل های مربوط به شستشو و نگهداری قلاب را دنبال کنید.
برای شناسایی قطعات فرسوده یا آسیب دیده که نیاز به تعویض فوری دارند، یک چک لیست بازرسی ایمنی تعمیر و نگهداری ایجاد و دنبال کنید.
چه زمانی به بالابر بیمار نیاز دارید؟
در بسیاری از جابه جایی‌هایی که نیاز است، بیمار توسط پرستار یا مراقبت کننده جا به جا شود، ممکن است به کمر فرد پرستار فشار بیاید. در این زمان استفاده از یک بالابر بیمار مناسب، علاوه بر اینکه امنیت و سلامتی بیمار را حین جابه جایی فراهم می‌کند، موجب آسیب بیمار یا کتف مراقبت کننده بیمار نیز نخواهد شد. موقعیت‌هایی که برای جابه جایی بیمار به بالابر نیزا پیدا خواهید کرد عبارت است از: • بالا بردن از زمین • جابه جایی بین ویلچر و تخت بیمار • جابه جایی جانبی • بالابردن پا یا دست آسیب دیده • توالت و حمام • جابه جایی پوزیشن بیمار
دقت داشته باشید در شرایط زیر بیمار را هل ندهید یا نکشید:
• در شرایطی که تعادل ندارید یا به سمت جلو خم شدید. • در حالتی که به سمت پهلو پیچیدید. • در یک فضای محدود قرار گرفتید. بالابر خود را بشناسید.
افتادن بیمار از بالابر، باعث ایجاد آسیب‌های جدی، صدمات فیزیکی، تروما و یا حتی مرگ میشود. قبل از استفاده بیمار از بالابر، خودتان تمام جزئیات را امتحان کرده و چک کنید. هر بالابر دارای قسمت‌های زیر است:
بالابر های بیمار به عنوان تجهیزات پزشکی فیزیوتراپی و توانبخشی بر اساس کاربرد، قدرت و نحوه عملکرد در انواع مختلفی ساخته می شوند، که شامل موارد زیر می شوند: • بالابر بیمار دستی • بالابر بیمار برقی • جلیقه بالابر بیمار • بالابر بیمار معلق • بالابر بیمار سقفی • بالابر بیمار پله رو • بالابر بیمار ایستاده • بالابر برقی نشیمنگاه توالت فرنگی • مانکی بار • صندلی انتقال بیمار
بالابرهای بیمار دیواری، بیشتر برای افراد کم‌توان حرکتی و سبک وزن کاربرد دارند. این نوع لیفت دارای محدودیت انتقال است و برای مثال، فقط توانایی انتقال بیمار از روی تخت به ویلچر نزدیک را دارد. منازلی که سقف های محکمی برای نصب ریل و استفاده از بالابر سقفی ندارند، بهترین گزینه برای آنها استفاده از بالابرهای دیواری است چون علاوه بر اینکه فضای زیادی اشغال نمی‌کنند، برای حمل بیمار از ویلچر به حمام یا دسشویی و تخت مناسب هستند.
لیفت بیمار سقفی
بالابرهای سقفی بیشتر در بیمارستان‌ها، استخرها، مراکزدرمانی و در برخی منازل استفاده میشوند. بر اساس نوع کاربرد آنها، جنسشان نیز متفاوت است؛ برای مثال بالابرهای بیمار سقفی که در حمام، دستشویی و یا در استخرها استفاده میشوند، دارای بدنه ضدآب هستند. حمل بیمار از اتاقی به اتاق دیگر، در منازل و مراکز درمانی با توجه به مسیر ریل گذاری آنها راحت، ایمن و سریع صورت می‌گیرد. کار کردن با این دستگاه بسیار آسان است و یک پرستار یا یک مراقب میتواند به راحتی و فقط با فشردن چند دکمه، بیمار را از اتاقی به اتاق دیگر منتقل کند. عدم اشغال فضای زیاد و جمع کردن راحت دستگاه، از دلایل محبوبیت بیشتر این بالابرها، نسبت به نوع زمینی آنها است.
لیفت بیمار زمینی
بالابرهای بیمار زمینی، دارای بدنه محکم و چرخ های روان، برای نقل و انتقال بیمار هستند. این نوع از بالابرها را نباید با بالابرهای پله و… اشتباه گرفت و صرفا برای جابجایی بیمار، از تخت به ویلچر، دستشویی و حمام استفاده میشوند. جلیقه های متنوعی برای این نوع بالابرها طراحی شده که از هر کدام در مکان خاص و برای کار خاصی استفاده میشود. لیفت‌های زمینی، به دلیل متحرک بودن و نداشتن هزینه اضافی برای نصب، مناسب و مقرون به‌صرفه هستند و تنها یک نفر به راحتی میتواند اقدام به جابجایی بیمار کند.
مزایای لیفت بیمار
• این دستگاه برای افراد بیمار، سالمند، معلول و ناتوان جسمی و .. مناسب است. • کاهش عوارضی چون دیسک کمر، آرتروز گردن و … . • راحتی در جمع کردن دستگاه. • توانایی حمل و جابجایی بیمار توسط یک نفر • قابل استفاده در تمامی منازل، ساختمان ها، بیمارستان ها و هتل ها.
زمان استفاده از بالابر
بالابر ها طوری ساخته شده اند که می توانند بیمار را با انرژی زیادی جا به جا کنند. از بالابر بیمار در منزل زمانی استفاده می شود که بیمار قصد جا به جایی دارد و ممکن است دچار سختی می شود ولی در صورت بودن این تجهیزات کار برای بیمار آسان می گردد. به دلیل این که امروزه نمونه های جدید سبک و کم حجم ساخته می شوند کاربرد زیادی در منازل و مراقبت از بیماران دارد.
تعویض و تعمیر بالابرهای بیمار
بالابر ها بسیار کم به تعمیر و یا تعویض اجزا نیاز دارند، تسمه های این بالابرها حداقل باید بین هر یک تا ۳ سال تعویض شوند؛ فردی که کار تعمیر بالابرها را انجام می دهد باید تمام وسایل مورد نیاز خود اعم از یاتاقان و… را به همراه داشته و
قسمت های متحرک را کامل روغن کاری کرده و تمام قسمت ها را برای یافتن هرگونه مشکلی بررسی کند.
تسمه ها یا همان سیلنگ ممکن است توسط بیمارانی که به بی اختیاری ادرار مبتلا هستند کثیف شود که نیاز بیشتری به تعویض و شستشو دارند به همین دلیل اغلب تسمه ها را از جنس نایلون و تریلن می سازند که کمتر احتمال پوسیدگی دارند.تسمه ها قابلیت شستشو در ماشین لباسشویی را دارند و برای جلوگیری از خراش توسط تسمه به ماشین لباسشویی در کیسه ای قرار داده و آن را می شویند.
شرایط مصرف کنندگان بالابر
شرایط فیزیکی بیمار: • آیا بیمار برای جابه جایی و راه رفتن به همراه نیاز دارد؟ • وزن و شرایط فیزیکی بمیار ار چک کنید. دستورالعمل بالابر مورد نظرتان ار بررسی کرده ببینید قابلیت تحمل وزن و ابعاد بیمار را دارد یا خیر؟ • بررسی کنید چه تعداد مراقب برای حمل و بالابردن بیمار لازم دارید.
شرایط پزشکی بیمار: • بررسی کنید که بهترین بالابر و اسلینگ را با توجه به شرایط بیمارتان انتخاب می‌کنید. • مطمئن شوید که بالابر شرایط بیمارتان را بدتر نمی‌کند.
آمادگی ذهنی بیمار: • بررسی کنید ببینید بیمار برای رعایت دستورالعمل‌های حین استفاده از بالابر هوشیاری کامل را دارد یا خیر. • مطمئن شوید بیمار آمادگی قرار گرفتن در بالابر را دارد. در نظر داشته باشید اگر بیمار برای استفاده از بالابر، مقاومت می‌کند، استرس گرفته یا عصبی میشود، فعلا تا شرایط آمادگی او، استفاده از بالابر را متوقف کنید. سایز اسلینگ مناسب برای بیمار انتخاب کنید. سایز بیمار، وزن و لگن او را اندازه بگیرید. سایز اسلینگ را مطابق با شرایطی که کارخانه سازنده اعلام کرده، انتخاب کنید. در نهایت سایز مناسب اسلینگ را با سایز بیمارتان را انتخاب کنید.
اسلینگ خیلی بزرگ: ممکن است بیمار از اسلینگ سر بخورد.
اسلینگ خیلی کوچک: ممکن است بیمار از آن بیرون بیفتد.
بهترین سایز اسلینگ: سایزهای کوچک، بیمار را ایمن‌تر می‌کند. استفاده اسلینگ نامناسب، ممکن است باعث صدمات جدی به بیمار شود. برای بالا بردن امنیت بیمار، از نوع و سایز مناسب اسلینگ استفاده کنید. اسلینگ و نگهدارنده اسلینگ را بر اساس پیشنهاداتی کسازنده بالابر در کاتالوگ آورده، انتخاب کنید.
فاکتورهایی که بر اساس موارد زیر عنوان شده است:
• نوع قابلیت انتقال • شرایط پزشکی بیمار • سایز و وزن بیمار • شدت فشار • حمایت همه جانبه پشتی • حمایت سر بررسی عملکرد ایمن قبل از بالا کشیدن بیمار، از ایمن بودن عملکرد بالابر مطمئن شوید. تمام قلاب‌ها و بست‌ها را بررسی کنید تا مطمئن شوید، حین استفاده باز نشود. دو مرتبه تمام بست‌ها و اتصلات و تجهیزات را بررسی کنید که مشکلی حین استفاده بوجود نیاید. در مورد بالابرهای برقی، مطمئن شوید قبل از استفاده، باتری به طور کامل شارژ شده باشد.
پیشنهاد پایانی
جا به جا کردن افرادی که توانایی حرکت ندارند و یا به سختی می توانند جا به جا شوند برای پرستارانی که از آنها مراقبت می کنند کار سختی می باشد و حتی برای خود بیمار هم کار آسانی نمی باشد. به همین دلیل نیاز است که برای این دسته از افراد بالابر هایی تهیه شود که کار را هم برای بیمار و هم پرستار آسان سازد. برای خرید انواع بالابر، ویلچر و ویلچر برقی می توانید به سایت وینکل پلاس سر بزنید، ما انواع تجهیزات پزشکی را با بهترین قیمت و بهترین کیفیت در اختیار شما عزیزان قرار می دهیم.
آکنه زمانی ایجاد میشود که منافذ روی پوست مسدود شوند. بنابراین ممکن است زمانی که روغن طبیعی تولید شده در پوست منافذ را مسدود می‌کند، جوش چرکی ایجاد شود. هنگامی که این منافذ مسدود میشوند، التهاب و تورم ایجاد میشود. فاکتورهای مختلفی وجود دارند که میتوانند در ایجاد جوش چرکی نقش داشته باشند، از جمله:
نوسانات هورمونی، مانند نوسانات ناشی از بلوغ، بارداری یا یائسگی
شرایط پزشکی که بر هورمون‌ها تأثیر می‌گذارد، مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
داروهایی مانند پیشگیری از بارداری خوراکی، استروئیدها یا لیتیوم
میکروبیوم پوست، زیرا برخی از گونه‌های باکتری میتوانند باعث التهاب شوند و با آکنه مرتبط هستند.
استرس، زیرا باعث آزاد‌شدن آندروژن‌ها (هورمون‌هایی که منجربه ایجاد آکنه میشوند) میشود.
ژنتیک که ممکن است برخی افراد را بیشتر از دیگران درمعرض ابتلا به آکنه قرار دهد.
درمانهای موضعی شامل داروهایی مانند کرم و ژل میشود که برای رفع آکنه مستقیماً روی پوست استعمال میشوند. محصولات مراقبتی موضعی بدون نیاز به نسخه پزشک میتوانند در درمان آکنه های خفیف مؤثر باشند. این داروها حاوی بنزوئیل پراکساید، رزورسینول، اسید سالسیلیک یا سولفور هستند. بنزوئیل پراکساید باکتریهایی که چند برابر شده و با سلولهای پوستی در منافذ پوستی ترکیب شده اند را از بین میبرد. اسید سالسیلیک سلولهای اضافی پوست را از بین برده و سبیوم و باکتریهای گیرافتاده در داخل منافذ را از بین میبرد. زمانی که منافذ باز هستند محتویات جوشهای چرکی فضای بیشتری برای بستن منافذ پوستی دارند.
از آنجا که اسید سالسیلیک و بنزوئیل پراکساید به خصوص اگر با هم استفاده شوند ممکن است باعث قرمزی و خشکی پوست شوند، بهترین روش درمانی شامل ترکیباتی ملایم و مرطوب کننده است. ترکیبات تسکین دهنده پوست ممکن است شامل عصاره بابونه و برگ آلوئه باشند. وقتی که این ترکیبات مورد استفاده قرار میگیرند، اسید سالسیلیک و بنزوئیل پراکساید، عوامل تسکین دهنده و محتویات دیگر به طور چشمگیری شدت ایجاد آکنه را کاهش میدهند. محصولات تجویزی مانند کرمهای آنتی بیوتیک یا رتینوئیدی میتوانند در درمان آکنه های خفیف تا متوسط مؤثر واقع شوند. این داروها ممکن است به تنهایی یا به صورت ترکیبی با مواد دیگر تجویز شوند.
در درمان سیستماتیک از داروهای خوراکی برای درمان آکنه استفاده میشود. آنتی بیوتیکهایی مانند تتراسیکلین، ماینوکسیلین، داکسی سایکلین سا اریترومایسین برای درمان آکنه های متوسط تا شدید مصرف میشوند تا باکتریها را از بین برده و التهاب را کاهش دهند. درمانهای سیستماتیک دیگر شامل قرصهای ضدبارداری میشود که میتواند جوشها را در برخی از خانمها کاهش دهد. اسپیرونولاکتون یک قرص ضد هورمون اندروژن و ایزوترتیونوئین (با دوز بالای ویتامین A) نیز در درمان جوش التهابی مؤثر هستند. ایزوترتینوئین فقط برای برخی از انواع شدید آکنه، آکنه های کیستی یا برای جوشهای که با روشهای درمانی دیگر بهبود نیافته اند تجویز میشود. در طول دوره درمان با ایزوترتینوئین باید به طور منظم به متخصص پوست مراجعه کنید.
لایه برداری شیمیایی
لایه برداری شیمیایی برای رفع آکنه ممکن است زمانی مناسب باشد که داروها و محصولات پوستی بدون نیاز به نسخه پزشک و داروهای تجویز مانند آکوتان در کاهش، کنترل یا رفع جوشهای چرکی مؤثر واقع نشده باشند. در لایه برداری شیمیایی برای درمان جوش چرکی صورت از اسید گلیکولیک و اسید سالسیلیک جهت برداشتن سلولهای مرده پوست و رفع انسداد منافذ پوستی استفاده میشود.
لیزردرمانی
چندین نوع لیزر درمانی برای درمان آکنه وجود دارد اما عموماً به یک یا دو روش عمل میشود: در یک روش از لیزر برای گرم کردن غدد چربی در پوست (بدون تأثیر بر لایه های بیرونی پوست) استفاده شده و باعث میشود که غدد چربی جمع شده و چربی کمتری تولید کنند.برخی از انواع آکنه به دلیل وجود باکتریهایی که به صورت طبیعی روی پوست قرار دارند ایجاد میشوند. زمانی که این باکتریها در فولیکولهای مو گیر میافتند و به آنها اکسیژن نمیرسد باعث ایجاد التهاب میشوند. در دومین روش لیزر درمانی، اکسیژن در منافذ مسدود شده که باکتریها در آن التهاب ایجاد کرده اند تولید میشود. بیشتر روشهای لیزر درمانی بدون درد انجام میشوند و ممکن است با ناراحتیهای جزئی همراه باشند. در این موارد قبل از شروع درمان کرمهایی روی پوست مالیده میشود که درد را به حداقل میرساند.
تخلیه
پس از این که سر جوش چرکی با تیغ جراحی شکافته شد، جوشهای چرکی به راحتی با فشار استخراج کننده (استرکتور) آکنه تخلیه میشوند. جوشهای چرکی کوچک به راحتی با ایجاد یک شکاف کوچک و با فشار دست تخلیه میشوند. برای جلوگیری از به جاماندن اسکار و جای جوش یک شکاف کوچک (حدود ۳ میلیمتر) روی آنها ایجاد میشود.
پیشگیری از ابتلا به جوشهای التهابی
مراقبت از پوست میتواند به درمان جوش چرکی خفیف کمک کرده و از ایجاد جوشهای دیگر جلوگیری کند.اولین گام برای این منظور تغییر رژیم غذایی و حذف غذاهایی است که باعث تشدید جوشها میشوند. کاهش مصرف چربیها، غذاهای چرب و نوشیدنیهای شیرین باید کاهش یابد. از مصرف شیر و محصولات تولیدشده از شیر برای مدتی باید پرهیز شود تا مشخص شود که آیا با این کار جوشها بهبود می یابند یا نه.از آنجا که استرس یکی از دلایل ایجاد جوش است باید سعی کنید که از قرار گرفتن در موقعیتهای استرس زا دوری کنید.
همچنین از لمس کردن پوست صورت یا ترکاندن جوشها خودداری کنید. این کار فقط باعث گسترش عفونت در پوست و تشدید جوشهای چرکی میشود.حداقل دو مرتبه در روز صورت خود را بشورید اما فقط از صابونها و تمیزکننده های ملایم استفاده کنید. پوست صورت را برای رفع جوشهای التهابی نخراشید. با این کار فقط پوست تحریک شده و جوشهای چرکی روی صورت افزایش مییابند. از مرطوب کننده ها، لوسیونها، پاک کننده ها و کرمهای بدون روغن که حاوی اسید سالسیلیک و بنزوئیل پراکساید هستند استفاده کنید.
درمان خانگی جوش چرکی
محققان در مجموع ۱۰ درمان جوش چرکی در خانه را توصیه می‌کنند که البته ممکن است برخی از این درمان‌ها روی همه‌ی افراد جواب ندهند. بااین حال امتحان‌کردن آنها هیچ ضرری برای شما نخواهد داشت.
آنها را نترکانید
هر کاری که انجام می‌دهید، لطفاً سعی نکنید جوش چرکی یا هر جوش دیگری را با ترکاندن و خالی‌کردن چرک آن از بین ببرید. آکنه کیستیک، برخلاف آکنه معمولی، معمولاً به شما جوشهای «قابل ترکاندن» نمی‌دهد. با توجه به عمق ضایعات آکنه کیستیک، برداشتن یا فشردن آن میتواند کاملاً بی‌اثر باشد و احتمالاً زمان بهبودی و درمان جوش چرکی را از روزها به هفته‌ها افزایش می‌دهد.
هرچه بیشتر یک جوش عفونی را لمس کنید، عصبانی‌تر و ناخوشایندتر میشود! اگر سعی می‌کنید آکنه کیستیک را از بین ببرید، فقط جوش را زیر پوست خود پخش می‌کنید. علاوه‌براین، شما به راحتی میتوانید با جای زخمی مواجه شوید که بسیار فراتر از خود جوش و احتمالاً حتی برای همیشه روی پوستتان باقی می‌ماند.
روی آن یخ بگذارید
میتوانید یک تکه یخ را مستقیماً به مدت چند ثانیه روی جوش قرار دهید تا رگ‌های خونی کوچک تغذیه‌کننده‌ی کیست را منقبض کند. یخ بلافاصله به کاهش‌اندازه و قرمزی آکنه و درمان جوش چرکی کمک می‌کند.
روتین مراقبت از پوست سالم
همیشه یک روال ساده برای مراقبت از پوست خود را حفظ کنید. از مصرف مرطوب‌کننده‌های سنگین و معطر خودداری کنید. قبل از استفاده روزانه از مرطوب‌کننده، همیشه مطمئن شوید پوست شما کاملاً لایه‌برداری شده و تمیز است.
یک مرطوب‌کننده بدون روغن و بدون عطر، یک انتخاب عالی برای شما است. برای بهبود رشد پوست سالم، مطمئن شوید که از لایه‌بردارهای موثری که خشن و ساینده نیستند، استفاده کنید.
برخی از گزینه‌های خوب شامل اسید گلیکولیک و آنزیم‌های میوه هستند. زمانی که زیر نور خورشید هستید، بهترین ضدآفتاب‌ها برای استفاده، ضدآفتاب‌های کاملا طبیعی هستند که به کاهش احتمال اسکار آکنه کمک می‌کنند. برای بهبود اسکار و جای زخم جوش، یک محصول طبیعی ویتامین C میتواند کمک کند. برخی از اسکارهای آکنه کیستیک متأسفانه ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا بهبود یابند، اما امید خود را از دست ندهید.
آینه بی‌آینه
ایده خوبی است که روی آکنه کیستیک خود وسواس نداشته باشید. هر چه بیشتر در آینه به آن خیره شوید، احتمال بیشتری وجود دارد که بخواهید به آن نگاه کنید و افکار منفی درباره‌ی کندن و خالی‌کردن چرک آن در شما ایجاد میشود، که هر دو فقط باعث میشوند ظاهر و احساس بدتری داشته باشید. از وسواس بصری و ذهنی در مورد آکنه کیستیک خودداری کنید و مطمئن شوید افکار مثبت و پاک‌کننده‌ی پوست دارید!
تعویض حوله و روبالشی در درمان جوش چرکی
به جز دستتان که قرار شد به هیچ وجه جوشهای چرکی روی پوستتان را لمس نکند، چه چیزهای دیگری در طول روز پوست شما را لمس می‌کنند؟ جواب ساده است: حوله و روبالشی. برای کاهش احتمال تحریک و حساسیت، این یک ایده واقعا هوشمندانه است که از شستن این اقلام با مواد شوینده و سفید‌کننده قوی خودداری کنید.
در عوض، محصولات لباسشویی طبیعی و بدون عطر، مانند صابون لباسشویی خانگی را برای شستن حوله و روبالشی خود انتخاب کنید. همچنین بهتر است حوله‌ها و روبالشی‌های خود را مرتباً عوض کنید تا از حضور و انتشار باکتریها جلوگیری شود. وجود این باکتریها آکنه شما را بدتر کرده و درمان جوش چرکی را دشوارتر می‌سازد.
مثل تمامی حوزه‌های سلامتی، غذا روی ایجاد یا درمان جوش چرکی هم تاثیر می‌گذارد! غذاهایی که برای درمان جوش چرکی باید از آنها اجتناب کنید:
لبنیات معمولی: حتی اگر مشکل عدم تحمل لاکتوز را نداشته باشید، باز هم هضم محصولات لبنی معمولی میتوانند برای دستگاه گوارش سخت باشد. بسیاری از مردم با کاهش یا حذف محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و بستنی، شاهد بهبود آکنه خود هستند. اگر می‌خواهید بررسی کنید که آیا لبنیات مقصر هستند، سعی کنید آن را به مدت دو هفته از رژیم غذایی خود حذف کنید و ببینید آیا آکنه کیستیک شما بهبود می‌یابد یا خیر. اگر اینطور باشد، پس میدانید که لبنیات با شما سازگار نیست. میتوانید انتخاب کنید که بدون لبنیات باقی عمر خود را بگذرانید یا میتوانید به آرامی لبنیات را به رژیم غذایی خود بازگردانید. انتخاب لبنیات با کیفیت بهتر نیز میتواند مفید باشد.
شکر: شکر و سایر مواد غذایی با گلیسمی بالا (مانند نان و پاستا) میتوانند التهاب را در بدن شما بدتر کنند. هرچه التهاب بیشتر باشد، آکنه کیستیک شما بدتر خواهد شد. به‌جای این مواد غذایی، شیرین‌کننده‌های طبیعی را امتحان کنید. مصرف بیش‌ازحد قند و محصولات غلات نیز میتواند حضور آکنه روی پوست را افزایش دهد.
کافئین و شکلات: بسیاری از کارشناسان دوست دارند بگویند که هیچ ارتباطی بین مصرف کافئین و شکلات و ایجاد جوش وجود ندارد. بااین حال، شکی نیست که مصرف کافئین تأثیر مستقیمی بر تعادل هورمونی شما دارد. به‌طور خاص، مصرف بیش‌ازحد کافئین میتواند هورمون استرس معروف به کورتیزول را افزایش دهد. با کاهش یا حذف منابع مختلف کافئین مانند قهوه، چای و شکلات، میتوانید به حفظ تعادل هورمون‌هایتان کمک کنید و آکنه کیستیک را از پوست خود پاک نمایید.
غذاهای کم‌فیبر و بسیار فرآوری‌شده: مصرف غذاهای کم فیبر و بسیار فرآوری‌شده تأثیر منفی مستقیمی بر سلامت روده شما دارد که بالطبع بر سلامت پوست تأثیر منفی می‌گذارد. هنگامی که محصولات گوشتی و وعده‌های غذایی فرآوری شده را مصرف می‌کنید، یک تغییر ناسالم در کلنی‌های میکروبی درون سیستم گوارش شما رخ می‌دهد. این امر باعث ایجاد التهاب در کل بدن شما میشود که میتواند باعث شعله‌ور‌شدن جوشهای چرکی و هر نوع جوش دیگری شود.
غذاهای سرخ‌شده و فست‌فودها: این غذاها نیز بسیار فرآوری شده هستند و فیبر کمی دارند. علاوه‌براین، آنها حاوی تعدادی مواد تشکیل‌دهنده هستند که باعث التهاب میشوند، از جمله روغن‌های هیدروژنه، سدیم، مواد شیمیایی، طعم‌دهنده‌ها و شکر.
غذاهایی که برای درمان جوش چرکی باید بخورید:
غذاهای غنی از پروبیوتیک: هرچه روده شما سالم‌تر باشد، تعادل بین باکتریهای خوب و بد در آن بهتر است. هنگامی که غذاهای غنی از پروبیوتیک مانند کفیر و سبزیجات ارگانیک مصرف می‌کنید، پروبیوتیک‌ها روده شما را می‌پوشانند و یک سد سالم و مهر و موم شده در مقابل التهاباتی که میتوانند باعث آکنه شود، ایجاد می‌کنند. یک مطالعه کره‌ای روی ۵۶ بیمار آکنه‌ای نشان داد که نوشیدن یک نوشیدنی لبنی تخمیرشده با لاکتوباسیلوس به‌طور موثری تعداد کل ضایعات آکنه آنها را کاهش داد.
غذاهای غنی از روی: ثابت شده است که در افراد مبتلابه جوش چرکی، معمولا سطح عنصر روی در بدن آنها پایین است، بنابراین شما قطعاً باید مصرف روی در رژیم غذایی خود را با مصرف غذاهایی مانند گوشت گاو، نخود، دانه کدو تنبل و بادام هندی افزایش دهید تا از کمبود روی جلوگیری کنید. روی همچنین از سلامت دستگاه گوارش پشتیبانی می‌کند که بدین‌ترتیب نیز میتواند سلامت پوست را بهبود بخشد.
غذاهای غنی از ویتامین A: غذاهای سرشار از ویتامین A، مانند: کلم‌پیچ، اسفناج، سیب‌زمینی شیرین و هویج با عفونت مبارزه می‌کنند و بهبود زخم را تسریع می‌کنند، دو موردی که قطعا برای خلاص‌شدن از شر آکنه کیستیک به آنها نیاز دارید.
غذاهای غنی از فیبر: مصرف غذاهای پر فیبر مانند سبزیجات، میوه‌ها، آجیل، دانه‌ها و بلغور جو دوسر باعث پاکسازی روده بزرگ و همچنین رشد باکتریهای خوب در روده میشود که هر دو میتوانند به از بین‌بردن و درمان جوش چرکی کمک کنند.
غذاهای پروتئینی با کیفیت بالا: گوشت گاو و مرغ ارگانیک، ماهی دریا و تخم‌مرغ سرشار از پروتئین و مواد مغذی هستند و به تعادل قند خون کمک می‌کنند. تعادل قند خون یکی از اجزء کلیدی در مبارزه با آکنه کیستیک است.
غذاهای حمایت‌کننده از کبد: از آنجایی که هورمون‌ها در کبد پردازش میشوند، خوردن غذاهای حمایت‌کننده از کبد میتواند به رفع آکنه کمک کند. برای بهبود عملکرد کبد، سبزیجات چلیپایی بیشتری مانند کلم‌بروکلی و گل‌کلم و همچنین سبزیجات برگ‌دار و میوه‌های پر فیبر مانند گلابی و سیب بخورید.
مکمل‌های مصرفی برای درمان جوش چرکی :
پروبیوتیک‌ها (۱۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ واحد بین‌المللی در روز، معمولاً دو تا سه کپسول دو بار در روز): مصرف پروبیوتیک‌ها میتواند ایمنی شما را تقویت کرده و به مبارزه بدن با آکنه کیستیک کمک کند. شما همچنین میتوانید از محصولات مراقبت از پوست دارای پروبیوتیک استفاده کنید که میتوانند یک سپر خارجی محافظ روی پوستتان ایجاد کنند.
اسیدهای چرب امگا ۳ (۱۰۰۰ میلی‌گرم روغن ماهی / روغن کبد ماهی در روز یا ۳۰۰۰ میلی‌گرم بذر کتان یا روغن دانه چیا): امگا ۳ به کاهش التهاب و حفظ تعادل هورمونی کمک می‌کند. همچنین میتوانید اسید گاما لینولنیک (GLA) موجود در گل پامچال و روغن گل گاوزبان را برای تعادل هورمونی در نظر بگیرید. یک مطالعه علمی به‌طور خاص نشان داد پس از 10 هفته مصرف مکمل اسید چرب امگا 3 یا GLA، ضایعات التهابی و غیرالتهابی آکنه به‌طور قابل توجهی کاهش می‌یابد.
روی (۲۵ تا ۳۰ میلی‌گرم دو بار در روز): همانطور که گفتیم، مصرف خوراکی روی به کاهش و درمان جوش چرکی کمک می‌کند.
گیاه پنج‌انگشت (۱۶۰ میلی‌گرم ویتکس/چستبری): این داروی گیاهی به‌طور خاص برای آکنه‌های ناشی از مشکلات هورمونی توصیه میشود.
گوگول یا گوگولسترون (۲۵ میلی‌گرم دو بار در روز): گوگول از شیره یک درخت بومی هندی تهیه میشود. برای افرادی که از آکنه کیستیک رنج می‌برند، یک کارآزمایی بالینی کنترل‌شده نشان داد که مکمل‌های گوگول، عملکرد بهتری نسبت به ۵۰۰ میلی‌گرم تتراسایکلین دارند.
ریلکس و آرام باشید
مانند هر موضوعی که مربوط به سلامتی و زیبایی است، استرس فقط اوضاع را بدتر می‌کند. راه‌هایی برای کاهش استرس در زندگی خود بیابید، زیرا استرس میتواند باعث شود بدن شما هورمون‌هایی ترشح کند که آکنه را بدتر می‌کنند. هر چه بیشتر آرامش داشته باشید، پوست شما بهتر میشود. برای کمک به بهبود پوست خود، از مسکن‌های طبیعی استرس استفاده کنید.
خوب بخوابید
خواب شبانه مناسب میتواند به بهبود سلامت کلی شما، از جمله متعادل‌کردن سطح هورمون‌ها و کاهش التهاب مرتبط با جوش چرکی کمک کند.
ورزش کنید
فعالیت بدنی منظم برای سیستم لنفاوی بدن عالی است و کل بدن شما را سم‌زدایی می‌کند. ورزش همچنین برای خلق‌وخو و بهبود عزت‌نفس شما بسیار عالی است، که هر دو در هنگام مبارزه با آکنه کیستیک به شدت کاهش مییابند.
روغن‌های ضروری
روغن‌های ضروری مانند درخت چای و اسطوخودوس میتوانند به مبارزه با آکنه کیستیک کمک کنند. بهترین راه برای استفاده‌از روغن‌های ضروری برای آکنه، استفاده‌از دو تا سه قطره به صورت موضعی در ناحیه مورد نظر است.
روغن‌های ضروری درخت چای و اسطوخودوس برای استفاده منظم (مستقیم) بی‌خطر هستند، اما اگر پوست حساسی دارید، می‌توان آنها را با روغن حامل مانند جوجوبا یا روغن نارگیل نیز ترکیب کرد.
بررسی‌های علمی اثربخشی درمان جوش چرکی با روغن درخت چای نشان میدهند که محصولات درخت چای تعداد جوشها را در بیماران مبتلابه آکنه کاهش میدهند.
هنگام درمان آکنه با روغن‌های ضروری از قرار‌گرفتن درمعرض نور مستقیم خورشید خودداری کنید. اشعه ماوراءبنفش میتواند پوست شما را حساس‌تر کند و ممکن است منجربه تحریک یا قرمزی پوست شود. اگر استفاده‌از هر یک از این اسانس‌ها باعث تحریک پوست میشود، استفاده‌از آن روغن را قطع کنید.
درمان جوش چرکی با دارو
پزشکان هم برای درمان جوش چرکی روشهای زیر را پیشنهاد می‌کنند:
ایزوترتینوئین
ایزوترتینوئین (آکوتان) که یک داروی تجویزی قدرتمند است، به عنوان موثرترین اقدام درمانی برای آکنه کیستیک در نظر گرفته میشود. این دارو از فرم قوی ویتامین A مشتق شده است که هر روز به شکل قرص مصرف میشود. حدود 85 درصد از افرادی که ایزوترتینوئین را مصرف می‌کنند، طی چهار تا شش ماه بهبود مییابند. اما با وجود اثربخشی، برخی از خطرات جدی مرتبط با ایزوترتینوئین وجود دارد. درصورت تجربه هر یک از موارد زیر با پزشک خود صحبت کنید:
اختلالات خلقی جدید یا بدتر‌شدن خلق‌وخو
بیماری التهابی روده
سردردهای مداوم یا خونریزی بینی
کبودی
التهاب پوست
خون در ادرار
درد عضلات و مفاصل
آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی
آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی ممکن است برای درمان آکنه کیستیک در صورتی که ناحیه وسیعی از پوست شما را بپوشاند، استفاده شوند. این داروها با کاهش باکتریها و التهاباتی که میتوانند در تشکیل آکنه کیستیک نقش داشته باشند، کار می‌کنند. بااین حال، آنتی‌بیوتیک‌ها چربی اضافی و سلولهای مرده پوست را کاهش نمی‌دهند.
به دلیل نگرانی در مورد مقاومت باکتریایی، آنتی‌بیوتیک‌ها فقط باید در کوتاه‌مدت استفاده شوند. اگر آنتی‌بیوتیک‌ها مؤثر نباشند، پزشک احتمالاً مصرف ایزوترتینوئین را به شما توصیه می‌کند. عوارض جانبی احتمالی آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درد شکم
اسهال
حالت تهوع
حساسیت‌به خورشید
استفراغ
رتینوئیدهای موضعی
رتینوئیدهای موضعی نیز از ویتامین A مشتق شده‌اند. بااین حال این داروها قدرت ایزوترتینوئین را ندارند. رتینوئیدهای موضعی با جدا‌کردن فولیکولهای مو برای از بین‌بردن یا جلوگیری از ایجاد آکنه شدید عمل می‌کنند. رتینوئیدها گاهی‌اوقات همراه با آنتی‌بیوتیک‌های موضعی استفاده میشوند تا اثربخشی بیشتری داشته باشند.
رتینوئیدهای موضعی را می‌توان به صورت روزانه و به شکل کرم، ژل و لوسیون استفاده کرد. در حالی که درحال‌حاضر فقط یک رتینوئید OTC (آداپالن) در دسترس است، آکنه کیستیک معمولاً فقط به رتینوئیدهای قوی پاسخ می‌دهد. این رتینوئیدها شامل موارد زیر میشوند:
Avage
Avita
Differin
Retin-A
Tazorac
استفاده‌از رتینوئیدهای موضعی میتواند پوست شما را قرمز کند و همچنین باعث پوسته پوسته‌شدن آن شود. این عوارض جانبی معمولاً موقتی هستند، زیرا پوست شما به دارو عادت می‌کند. رتینوئیدها همچنین میتوانند شما را مستعد آفتاب‌سوختگی کنند. بنابراین حتما از کرم ضدآفتاب استفاده کنید.
اسپیرونولاکتون
اسپیرونولاکتون (آلداکتون) یکی دیگر از داروهای تجویزی ممکن برای درمان جوش چرکی است. به‌طور سنتی، از این دارو به عنوان یک ادرارآور برای کمک به درمان آماس و فشار خون بالا استفاده میشود. در مورد آکنه، این دارو با مدیریت سطوح آندروژن اضافی که میتواند به ایجاد آکنه التهابی کمک کند، عمل می‌نماید.
این دارو معمولاً فقط در زنان مبتلابه آکنه در خط فک یا پایین صورت مؤثر است. اسپیرونولاکتون ممکن است باعث نقص مادرزادی شود. بنابراین اگر قصد باردار‌شدن دارید، نباید آن را مصرف کنید. افراد مبتلابه بیماری کلیوی نیز نباید از این دارو استفاده کنند. محققان در یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ دریافتند که دوزهای ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم از اسپیرونولاکتون در روز بهترین عملکرد را دارند. بااین حال، مصرف بیش‌از ۲۰۰ میلی‌گرم در روز غیر معمول نیست. عوارض جانبی احتمالی این دارو شامل موارد زیر میشوند:
حساسیت سینه
سرگیجه
خستگی
سردرد
پتاسیم خون بالا (هیپرکالمی)
بی نظمی‌های قاعدگی
داروهای ضد بارداری خوراکی
داروهای ضد بارداری خوراکی یک گزینه مناسب برای درمان جوش چرکی در برخی از زنان می‌باشند. این روش به‌ویژه در صورتی موثر است که درطول نوسانات هورمونی مربوط به چرخه قاعدگی خود، جوشهای چرکی روی پوست شما ایجاد شوند.
قرصهای ضد بارداری حاوی استروژن هستند که میتواند به تنظیم سطح کلی هورمون و احتمالا کاهش آکنه کمک کنند. بااین حال، داروهای ضدبارداری خوراکی برای همه مناسب نیستند. اگر سیگار می‌کشید، لخته خون دارید یا می‌خواهید باردار شوید، ممکن است این داروها برای شما مناسب نباشند.
در مجموع می‌توان با رعایت برخی نکات اولیه به کوچک‌کردن یا درمان جوش چرکی در خانه کمک کرد، مثلا یخ میتواند تورم شما را کاهش دهد. بااین حال، جوشهای چرکی متعدد یا عود‌کننده، نشانه آکنه کیستیک هستند که معمولا نیاز به درمان حرفه‌ای دارند. در نتیجه بهتر است برای درمان جوشهای مکرر کیستیک با پزشک یا متخصص پوست مشورت کنید.
عرق توسط غدد زیر پوست به اسم «اکراین» و «آپوکراین» تولید میشود. عرق واکنش طبیعی بدن در مقابل گرماست. درواقع بدن با عرق کردن می‌خواهد خود را خنک کند. بیشتر حجم عرق را آب تشکیل می‌دهد. البته در عرق اسید لاکتیک، اوره و مقدار کمی مواد معدنی دیگر مانند سدیم، پتاسیم و… نیز وجود دارد. عرق به غیر نقش خنک کردن بدن، پوست را نرم و مرطوب می‌کند. یک فرد بالغ میتواند تا ۱۴ لیتر در روز عرق کند. اما چه عواملی باعث میشوند عرق کنیم؟!
گرما
تحرک و فعالیت‌های فیزیکی
خوردن غذای داغ یا تند
عوامل احساسی و عاطفی مانند ترس و استرس
عوارض جانبی داروها
بیماری و تب
تغییرات هورمونی مانند یائسگی، بارداری، بلوغ و…
پوشیدن لباس از الیاف مصنوعی
داشتن اضافه وزن
پس عرق یک واکنش دفاعی بوده و برای سلامتی ما مفید است. اما چه میشود که زیادی عرق می‌کنیم؟
حالا که با علت اصلی عرق کردن آشنا شدید، شاید بپرسید چرا گاهی بیش از حد عرق می‌کنیم؟ همانطور که گفتیم علت عرق زیاد میتواند چیزهای زیادی باشد؛ در ادامه به مهم‌ترین‌های آنها اشاره می‌کنیم.
1. بیماری هایپرهیدروزیس (Hyperhidrosis)
علت عرق زیاد ممکن است بیماری هایپرهیدروزیس باشد؛ نوعی بیماری که در آن فرد بیش از حد مورد نیاز بدن عرق می‌کند. به طوری که از زندگی عادی باز می‌ماند. این بیماری میتواند در هر زمان و بدون هیچ دلیل مشخصی بروز کند. هایپرهیدروز بر تمامی بدن یا بر ناحیه‌ای خاص (دست، پا، صورت و…) تاثیر می‌گذارد.
بررسی اجمالی
هایپرهیدروزیس (hi-pur-hi-DROE-sis) تعریق بیش از حد است که همیشه به گرما یا ورزش مربوط نمی شود. ممکن است آنقدر عرق کنید که از بین لباس‌هایتان خیس شود یا از روی دستتان چکه کند. تعریق شدید می تواند روز شما را مختل کند و باعث اضطراب و خجالت اجتماعی شود.
همه عرق می کنند. این روشی است که بدن هنگام گرم شدن بیش از حد از ورزش یا محیط گرم، خود را خنک می کند. همچنین می تواند یکی از عوارض جانبی عصبی بودن یا ترس باشد. با این حال، اگر متوجه شدید که زمانی که فعال یا گرم نیستید زیاد عرق می‌کنید، ممکن است هیپرهیدروزیس یا تعریق بیش از حد داشته باشید. تعریق بیش از حد دلایل مختلفی دارد و در حالی که هیچ درمانی برای هیپرهیدروزیس وجود ندارد، تشخیص مناسب می تواند منجر به درمان های موثری شود. علل اولیه هایپرهیدروزیس و برخی از اقداماتی که می توانید برای درمان تعریق خود انجام دهید را بیابید.
علائم هایپرهیدروزیس
اولین علامت هشدار دهنده مبنی بر این که مشکل تعریق بیش از حد دارید این است که مکرراً (بیش از ۱ بار در هفته) زمانی که درگیر فعالیت بدنی نیستید یا بیش از حد گرم شده اید عرق می کنید. اکثر افراد مبتلا به هایپرهیدروزیس از یک یا دو قسمت بدن مانند سر، زیر بغل، دست ها یا پاها عرق می کنند. به طور معمول بیشتر بدن خشک می ماند، در حالی که ناحیه آسیب دیده با عرق می چکد. نشانه دیگر میزان تعریق است، هیپرهیدروزیس باعث خیس شدن لباس شما می شود یا اگر دستان شما عرق کرده باشد، حتی گرفتن خودکار را سخت می کند. این مقدار عرق ممکن است باعث شود پوست شما نرم، سفید و پوسته پوسته شود. به دلیل میزان تعریق و دوره های طولانی مدتی که قسمت هایی از بدن شما مرطوب می ماند، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های پوستی مانند خارش و جوش باشید. و همچنین احتمالاً در معرض خجالت اجتماعی ناشی از تعریق بیش از حد و کنترل نشده هستید.
هیپرهیدروزیس کانونی اولیه
هایپرهیدروز کانونی اولیه شایع ترین شکل تعریق بیش از حد است. هیچ علت پزشکی شناخته شده ای ندارد و معمولا در دوران کودکی یا نوجوانی شروع می شود. اعصابی که غدد عرق شما را برای تولید عرق تحریک می کنند، بیش از حد فعال شده اند و زمانی که عصبی یا استرس می شوید، عرق بیشتری تولید می کنند. این نوع تعریق معمولا در طول روز اتفاق می افتد و اغلب دست ها و پاها را درگیر می کند. این احتمال وجود دارد که هیپرهیدروزیس کانونی اولیه ناشی از عوامل ژنتیکی باشد، زیرا تمایل به ایجاد آن در خانواده ها دارد.
هایپرهیدروزیس ثانویه
هیپرهیدروزیس ثانویه تعریق بیش از حد را توصیف می کند که به دلیل یک بیماری زمینه ای یا به عنوان یک عارضه جانبی یک دارو ایجاد می شود. این نوع هیپرهیدروزیس بیشتر منجر به تعریق در سراسر بدن می شود و اغلب در شب اتفاق می افتد.
یائسگی
گرگرفتگی یائسگی باعث تعریق بیش از حد می شود. این نوع تعریق همچنین در زمان انتقالی قبل از یائسگی به نام پیش یائسگی رخ می دهد. همانطور که بدن زن برای یائسگی آماده می شود، سطح استروژن او به میزان قابل توجهی افزایش و کاهش می یابد. نوسانات هورمونی باعث شروع ناگهانی احساس گرما و تعریق همراه می شود. بهترین راه برای کاهش ناراحتی ناشی از تعریق یائسگی این است که چند لایه لباس بپوشید، راه هایی برای خنک کردن خود پیدا کنید مانند نشستن جلوی پنکه یا باز کردن پنجره و خوردن غذاها و نوشیدنی های غیر تند و خنک.
بارداری
مانند یائسگی، بارداری زمان نوسان شدید سطح هورمون است و در نتیجه بسیاری از زنان باردار به‌خصوص در سه ماهه اول و سوم و پس از زایمان دچار هیپرهیدروزیس میشوند. بارداری همچنین باعث افزایش جریان خون در سراسر بدن می شود و باعث می شود مادر باردار احساس گرما کند و بیشتر عرق کند. خوشبختانه، هنگامی که نوزاد خود را به دنیا آوردید و هورمون های شما پس از زایمان یکسان شد، تعریق بیش از حد باید از بین برود.
پرکاری تیروئید
مانند یائسگی، پرکاری تیروئید سطح طبیعی هورمون ها را در بدن شما مختل می کند. زمانی اتفاق می افتد که بدن شما هورمون تیروکسین بیش از حد تولید می کند، که به تنظیم مواردی مانند متابولیسم، دمای بدن و ضربان قلب کمک می کند. اگر به دلیل پرکاری تیروئید دچار تعریق بیش از حد هستید، احتمالاً علائم دیگری مانند تپش قلب، کاهش ناگهانی وزن، عدم تحمل گرما، لرزش، خستگی، تغییر در عادات روده یا الگوهای قاعدگی را نیز دارید. زنان بیشتر در معرض ابتلا به پرکاری تیروئید هستند. پرکاری تیروئید می تواند جدی باشد و منجر به مشکلات قلبی، شکنندگی استخوان ها و مشکلات چشمی شود. مهم است که برای تعریق بیش از حد خود به پزشک مراجعه کنید ممکن است ناشی از پرکاری تیروئید باشد. خوشبختانه پرکاری تیروئید به راحتی با دارو درمان و کنترل می شود.
دیابت
تعریق بیش از حد می تواند از علائم دیابت باشد. دیابت وضعیتی است که بر نحوه استفاده بدن از قند خون یا گلوکز تأثیر می گذارد. دیابت می تواند باعث کاهش سطح قند خون شود که سپس باعث واکنش فرار یا مبارزه می شود. این پاسخ باعث ترشح هورمون های خاصی مانند آدرنالین می شود که باعث تعریق بیش از حد می شود. زمان های طولانی افت قند خون می تواند به اعصاب، از جمله مواردی که غدد عرق را کنترل می کنند، آسیب برساند، وضعیتی به نام نوروپاتی. نوروپاتی که غدد عرق را تحت تأثیر قرار می دهد اغلب منجر به تعریق خیلی کم یا زیاد می شود. اگر هیپرهیدروزیس شما به دلیل دیابت شما باشد، مهم است که به پزشک خود مراجعه کنید. هیپرهیدروزیس ناشی از دیابت اغلب نشانه این است که دیابت شما به خوبی مدیریت نمی شود و برای متعادل کردن سطح قند خون به کمک نیاز دارید.
حمله قلبی
تعریق ناگهانی و بیش از حد می تواند نشانه ای از وقوع حمله قلبی باشد. در واقع، این علامت اغلب همان چیزی است که افراد را وادار می کند برای حمله قلبی به دنبال مراقبت های پزشکی باشند. وقتی خونی که معمولا قلب را تغذیه می کند قطع شود، حمله قلبی رخ می دهد. این همچنین باعث میشود که سیستم عصبی وارد واکنش جنگ یا گریز شود که منجر به گرگرفتگی ناگهانی و/یا تعریق میشود. دانستن سایر علائم رایج حمله قلبی می تواند به نجات یک زندگی کمک کند: تنگی نفس ناگهانی. درد در بازو، گردن، شانه، قفسه سینه یا پشت؛ احساس فشردن، سفت شدن یا فشار زیاد در قفسه سینه. اگر هر یک از این علائم را با یا بدون تعریق بیش از حد دارید، فورا به پزشک مراجعه کنید.
چاقی
هیپرهیدروزیس می تواند ناشی از چاقی یا داشتن BMI 30 یا بالاتر باشد. افراد چاق به چند دلیل بیشتر عرق می کنند. آنها مجبورند برای انجام فعالیت های روزانه بیشتر از نظر بدنی تلاش کنند و بیشتر در معرض گرمازدگی هستند. آنها همچنین دارای مساحت سطح کمی هستند که به وزن آنها مربوط می شود، بنابراین بدن آنها مجبور است برای خنک کردن خود سخت تر کار کند، که منجر به تعریق بیشتر می شود.
عفونت و آسیب
برخی از انواع عفونت ها باعث هیپرهیدروزیس می شوند. شایع ترین آنها سل، HIV، عفونت استخوان (استئومیلیت) یا آبسه است. انواع خاصی از سرطان، مانند لنفوم و تومورهای بدخیم می توانند باعث هایپرهیدروزیس شوند. همچنین شناخته شده است که آسیب های نخاعی منجر به تعریق بیش از حد می شود.
داروها
داروها، مانند داروهایی که برای درمان فشار خون بالا و بیماری های روانپزشکی استفاده می شوند، می توانند منجر به تعریق بیش از حد شوند. با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید آیا داروهایی که مصرف می کنید می توانند منجر به هایپرهیدروزیس شوند یا خیر. آنها ممکن است بتوانند یک داروی جایگزین تجویز کنند که باعث تعریق بیش از حد نشود.
۲. غدد تعریق بیشتر
هر که بامش بیش، برفش بیشتر! اگر احساس می‌کنید که بیش از یک انسان معمولی عرق می‌کند احتمالا به این دلیل است شما در زیر پوست خود غدد عرق بیشتری قایم کرده‌اید.
۳. رژیم‌های غذایی
تغذیه شما بر کارکرد بدن شما تاثیر می‌گذارد. مثلا وقتی غذاهای تند می‌خورید بدن شما فکر می‌کند که گرم شده و نیاز است که غدد عرق را فعال کند. به همین دلیل بیش از حد معمول عرق می‌کنید.
۴. دما و رطوبت بالا
روزهای گرم و مرطوب میتواند موجب تعریق بیش از حد شوند. همچنین در مناطق گرم و مرطوب مانند شهرهای ساحلی عرق کردنِ بیش از حد یک امر شایع است. البته نپوشیدن لباس‌های خنک نیز ریزش عرق را بیشتر می‌کند.
۵. استرس زیاد
ما هر روز تحت فشارهای عصبی و انواع استرس هستیم. جلسات مصاحبه شغلی، خواستگاری، روزهای ارائه سمینار از جمله عوامل استرس‌زا هستند. استرس تپش قلب، جریان خون و دمای بدن را زیاد می‌کند. بدن برای خنک کردن خود، غدد عرق‌ریز را فعال می‌کند. بنابراین عرق کردن در این مواقع عادی بوده و برای سلامتی ما مفید است.
عرق کردن زیاد در این موقعیت‌ها را می‌توان با یک ضد عرق قوی کنترل کرد. البته این حالت میتواند نشانه هایپرهیدروز باشد و بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
۶. ورزش و فعالیت‌های بدنی
ورزش و تحرک باعث میشود بیش از حد معمول عرق کنیم. همه این را می‌دانند. اما چه میشود که برخی در این مواقع بیشتر از دیگران عرق می‌کنند. میزان عرق در این مواقع به احتمال زیاد با اضافه وزن و تناسب اندام در ارتباط است. به این ترتیب که افرادی که اضافه وزن دارند بیشتر از عرق می‌کنند.
۷. بلوغ
بدن انسان در سن بلوغ دچار تغییرات اساسی میشود. بمی صدا، روییدن موها و البته تغییر در سطح هورمون‌های بدن. این تغییرات باعث افزایش سطح استرس شده و باعث میشود مکانیزم دفاعی عرق ریختن فعال شود.
۸. داروها
داروها دارای عوارض جانبی هستند و یکی از عوارض جانبی داروها هم عرق ریختن زیاد است. به این اثر، دیافورز گفته میشود. پس اگر دارو مصرف می‌کنید و زیادی عرق می‌کنید بهتر است با پزشک خود مشورت کنید که آیا عرق‌ریزش شما ناشی از مصرف دارو است یا خیر.
دلیل عرق زیاد در خواب چیست ؟
عرق کردن زیاد در خواب یکی دیگر از مشکلاتی آزاردهنده است که معمولاً به علت بیماری رخ نمی‌دهد.
در اغلب موارد این مشکل به علت گرمای زیاد اتاق یا پوشیدن لباس زیاد رخ می‌دهد. با این حال در مطالعه‌ای که بر روی ۲۲۶۷ بیمار انجام شده، حدود ۴۱ درصد آنها دچار عرق زیاد در هنگام خواب میشوند. البته تشخیص گرگرفتگی و تعریق زیاد در خواب بسیار دشوار است.
معمولاً شایع‌ترین علت عرق کردن زیاد در خواب مربوط به مصرف داروهای ضد اسردگی است. از دیگر عوامل تأثیرگذار نیز می‌توان به عفونت‌های باکتریایی داخلی بدن مانند اندوکاردیت، التهاب دریچه‌های قلب، استئومیلیت یا التهاب استخوان، آبسه‌ها، بروز سرطان در مراحل اولیه مانند سرطان لنفوم، سل، هیپوگلیسمی(پائین بودن قند خون)، مصرف انسولین، اختلالات هورمونی، مصرف برخی داروهای خاص، شرایط عصبی یا ابتلا به بیماری هایپرهیدروزیس اشاره کرد که میتوانند اصلی‌ترین دلایل تعریق زیاد بدن در شب باشند.
بنابراین اگر در طول شب بی‌دلیل و زیاد عرق می‌کنید بهتر است این موضوع را با یک پزشک در میان بگذارید. البته در خصوص ابتلا به بیماری خاص لزومی ندارند بیش‌ازحد نگران باشید. چراکه تعریق زیاد شبانه تنها یکی از چندین نشانه ابتلای افراد به بیماری‌های جدی بوده و تنها نشانه آن نیست.
در خصوص علت عرق کردن یک‌طرف بدن باز هم به بیماری هایپرهیدروزیس بر می‌خوریم. یعنی گروهی از افراد که پزشک معالج علت عرق زیاد آنها را به ابتلایشان به بیماری هایپرهیدروزیس مرتبط می‌داند، تنها یک طرف بدنشان به شدت عرق می‌کند.
البته این معضل علت‌های دیگری نیز دارد. به طور مثال آسیب‌های عصبی، ابتلا به تب یونجه، استفاده از برخی داروها، آسیب‌های پوستی، کم آبی شدید بدن، مصرف الکل و عوامل ژنتیکی میتواند علت عرق کردن یک طرف بدن باشد.
به‌هرحال عرق کردن یک‌طرف بدن در واقع اخطاری از سوی بدن مبنی بر اختلال در عملکرد برخی از اندام‌هاست. مثلاً آسیب رسیدن به سیستم عصبی یا اعصاب مغزی میتواند سیگنال‌های بین مغز، سیستم عصبی و غدد تعریق را با اختلال مواجه کند. این مشکل در پاره‌ای از اوقات خودش را با تعریق یک طرف بدن نشان می‌دهد.
علت تعریق زیاد در سر و صورت چیست؟
علت عرق زیاد سر و صورت چیست؟ عرق کردن زیاد پیشانی نشانه چیست ؟ گرما، رطوبت هوا، تنش، دل‌شوره یا اضطراب از مهم‌ترین علل تعریق زیاد سر و صورت هستند.
همچنین ابتلای افراد به بیماری‌هایی مانند فشارخون بالا، چاقی، هایپرهیدروزیس، سل، مالاریا، هوجکین، بیماری‌های قلبی، سینه پهلو و بیماری‌های کبدی و کلیوی نیز میتوانند علت تعریق پیشانی یا علت تعریق زیاد درسروصورت باشند.
البته نیازی نیست نگران باشید. چرا که ممکن است وقتی برای یافتن پرسش “علت عرق پیشانی چیست؟” به پزشک مراجعه می‌کنید دریابید که بلوغ، قاعدگی، یائسگی، بارداری و دیگر تغییرات هورمونی نیز میتوانند علت تعریق زیاد سر و منجر به عرق پیشانی، گردن، و تمام صورت شوند.
یکی از بیماری‌های رایجی که منجر به عرق کردن زیاد در ناحیه سر و صورت میشود، هایپر هیدروز جمجمه‌ای است. این بیماری به معنی تعریق شدید سر و صورت جهت حفظ دما طبیعی بدن است.
اما متأسفانه شدت تعریق در این نواحی حس ناخوشایندی را به ویژه در مکان‌های عمومی و اجتماعات در افراد ایجاد می‌کند. اما راههای بسیار زیادی برای درمان عرق شدید سر و صورت وجود دارد که توسط محققین کشف شده است.
آیا عفونت سینوس ها می تواند علت عرق پیشانی باشد ؟
این موضوع یکی از احتمالات شایعی است که افرادی که در ناحیه پیشانی خود دچار تعریق زیاد میشوند آن را بسیار محتمل می‌دانند. در واقع باید گفت علت عرق پیشانی در مردان یا علت عرق کردن ناگهانی بدن زنان عفونت سینوس‌ها نیست.
این تعریق زیاد در ناحیه پیشانی و خیس و سرد شدن دائمی این ناحیه است که میتواند باعث بروز عفونت در سینوس‌ها شود. بنابراین بهتر است اگر در ناحیه پیشانی خود دچار تعریق زیاد هستید، کمتر در معرض باد سرد قرار بگیرید.
آیا بین تعریق زیاد بدن با سرطان ارتباطی وجود دارد ؟
به‌طور کلی وقتی بدن انسان در مواجه با یک شرایط خاص مانند ابتلا به یک بیماری قرار می‌گیرد این موضوع را با سردرد، سرگیجه، کاهش شدید و بی‌دلیل وزن، گرگرفتگی، بدن درد به علت تب و عرق زیاد، لرز، تشنگی بیش از حد، خستگی بی‌دلیل، از دست دادن اشتها یا تغییر بینایی نشان می‌دهد.
به همین دلیل شاید بتوان گفت که بین تعریق بیش از حد بدن به ویژه در شب و ابتلا به سرطان ارتباط وجود دارد.
البته اگر فردی با شکایت از تعریق بیش از حد به پزشک مراجعه کند، بدون تردید بلافاصله به آزمایشگاه تشخیص سرطان فرستاده نمی‌شود. اما اگر تعریق بیش از اندازه به یک باره بروز کرده و پیش از آن وجود نداشته باشد، یکی از احتمالات پزشکان ابتلای فرد به سرطان است.
این در حالی است که افراد مبتلا به سرطان پیشرفته نیز گاهی زیاد عرق کردن را تجربه می‌کنند.
چگونه کمتر عرق کنیم؟
همه عرق می‌کنند اما برخی بیش از حد عرق می‌کنند. آنقدر زیاد که کلافه میشوند. تابستان و زمستان هم ندارد. مدام کف دست‌ها و پاهایشان عرق می‌کند. هوا خنک است اما از سر و صورتشان عرق می‌ریزد و دلیل این تعریق زیاد هم معلوم نیست. دیگر عرق زیر بغل بماند که فقط مایه شرمساری است. در ادامه روش‌هایی را برای کنترل تعریق زیاد آموزش می‌دهیم.
استفاده از اسپری ضد تعریق
برای کاهش عرق از دئودورانت استفاده نکنید. دئودورانت‌ها تنها از از بوی عرق جلوگیری می‌کنند نه ریزش عرق. به جای آن از ضد عرق ها استفاده کنید. برای تشخیص دئودورانت از آنتی پرسپیرانت یا همان ضد تعریق روی بسته محصول را نگاه کنید.
برای زیر بغل از ضد تعریق های جامد یا سَرگِرد استفاده کرده و برای کف دست‌ها، پاها و دیگر نواحی بدن از آنتی پرسپیرانت های ایروسول استفاده کنید.
بهتر است از محصولاتی استفاده کنید که روی آنها clinical strength نوشته شده. این ضد عرق ها با اینکه گرانتر از ضد عرق های معمولی هستند، اما فرمول شیمیایی قوی‌تری دارند.
در بین آنتی پرسپیرانت ها آن‌هایی که حاوی آلومینیوم کلراید هستند از همه قوی‌تر عمل می‌کنند.
پیشنهاد میشود که از ضد تعریق ها در شب قبل از خواب استفاده کنید. این کار نتیجه بهتری به همراه دارد. برای اینکه از ضد تعریق نتیجه بهتری بگیرید بهتر است که آن را طوری در ناحیه مورد نظر بمالید که لایه‌ای از ماده ضد تعریق تشکیل شود. بعد از مالیدن بهتر است که به آرامی پوستتان را ماساژ دهید.
بهتر است که قبل از استفاده، ناحیه مورد نظر را خشک کنید. استفاده روی سطوح مرطوب میتواند حس ناخوشایندی ایجاد کند.
از اسپری های ضد تعریق در زیر بغل استفاده نکنید. به جای آن از این محصولات در نواحی پا و کف دست‌ها استفاده کنید. اگر پیشانی شما زیاد عرق می‌کند اسپری را در خط مو استفاده کنید.
استفاده از پد عرق گیر
پوست برخی خانمها نسبت به ضد تعریق‌ها حساسیت دارد. بنابراین پد عرق گیر انتخاب خوبی برای کاهش عرق زیر بغل است.
تزریق بوتاکس برای مقابله با مشکل تعریق زیاد
سال‌های زیادی تزریق بوتاکس یک روش همه‌گیر برای درمان تعریق زیاد بدن بود. تزریق بوتاکس روشی کم درد بوده و خیلی زود جواب می‌دهد. اما هزینه‌های انجام آن بالاست. ضمن آنکه باید هرچند ماه یکبار تکرار شود. همچنین ممکن است فرد را با عوارض جانبی روبه رو کند. عوارضی مثل تنبلی ماهیچه‌ها، آلرژی، سختی در تکلم، بلع یا نفس کشیدن.
با اینکه تزریق بوتاکس روشی بدون درد است و تا به حال مشکلات پوستی از جانب استفاده کنندگان از آن گزارش نشده، اما مراقبت‌هایی که این درمان نیاز دارد باعث شده است که طرفداران کمی داشته باشد.
تخریب غدد تعریق برای درمان مشکل تعریق زیاد بدن
در روش تخریب غدد تعریق از تکنولوژی امواج ماکروویو استفاده میشود. این عمل تا به حال نتایج مختلفی داشته است. عده‌ای از انجام آن خیلی راضی بودند و برای گروهی دیگر نتیجه آن اصلاً رضایت بخش نبوده است. این روش درمانی هم نیاز به دو تا سه بار تکرار دارد.
همچنین هزینه‌های انجام آن بسیار بالا است. توجه داشته باشید که با توجه به پایدار نبودن نتایج این شیوه به نظر می‌رسد چندان ارزش هزینه کردن ندارد.
استفاده از لیزر درمانی در حل معضل تعریق زیاد
گرچه از این روش به‌عنوان یکی از راههای درمان تعریق زیاد یاد میشود، اما هنوز این شیوه توسط پزشکان به‌طور کامل تائید نشده است. به همین دلیل ممکن است کمی شک‌برانگیز باشد که اصلاً استفاده از لیزر میتواند در جلوگیری از تعریق زیاد بدن مؤثر باشد یا خیر. البته این نکته را نیز مدنظر داشته باشید که هزینه‌های انجام این کار بسیار بالا است.
داروهای خاصی وجود دارد که قادر به کنترل میزان تعریق بدن هستند. البته مصرف این داروها نیز مانند هر داروی دیگر ممکن است با عوارض همراه باشد. داروهایی که به‌منظور کنترل تعریق زیاد بدن توسط پزشکان تجویز میشود در اغلب موارد افراد را دچار کم‌آبی بدن، یبوست، تاری دید و تپش قلب می‌کند.
البته اینها در مقایسه با عوارض روشهای تهاجمی مانند تزریق بوتاکس یا عمل جراحی بسیار ناچیز و قابل اغماض است. ضمن آنکه هزینه آن بسیار کمتر است.
درمان گیاهی معضل تعریق زیاد بدن
روشهای گیاهی جلوگیری از تعریق زیاد بدن تقریباً در همه جای جهان مورد استفاده قرار میگیرند. دسترسی به گیاهان مؤثر در جلوگیری و کنترل تعریق زیاد بدن در کشور ما به راحتی امکان‌پذیر است.
اگر افراد مبتلا به هایپرهیدروزیس از گیاهان دارویی مرتب و مداوم استفاده کنند، به احتمال زیاد با نتایج مثبتی مواجه خواهند شد. بخشی از این گیاهان و روش استفاده از آنها در ادامه توضیح داده شده است.
نارون کوهی
این گیاه یک رطوبت دهنده قوی است که میتواند به‌صورت مایع روی پوست مورد استفاده قرار گیرد. البته در اصل این گیاه برای تسکین جای نیش حشرات روی بدن، تحریکات پوستی و کبودی‌های بکار می‌رود. اما ظاهراً استفاده از آن برای کاهش عرق بدن نیز مؤثر بوده است.
بابا آدم
این گیاه به سیستم غدد درون‌ریز و سیستم لنفاوی کمک می‌کند. برخی از متخصصین طب سنتی عقیده دارند که بابا آدم به بدن کمک می‌کند تا بخشی از مایعات عرق به جای خروج از طریق پوست را از طریق غده‌های لنفاوی به کلیه‌ها و روده‌ها هدایت کند.
استراگالوس
این یک گیاه از شمال شرق چین است. استراگالوس مزیت‌های بسیاری دارد. یکی از آنها ایجاد تعادل در میزان عرق بدن و کاهش دادن آن است. به دلیل آنکه یک دلیل تعریق زیاد بدن به طحال نسبت داده شده است، ظاهراً استراگالوس میتواند عملکرد طحال را در بدن بهبود بخشیده و بدن را سم‌زدایی کند.
مریم گلی
گیاه مریم‌گلی یکی از بهترین داروهای گیاهی در درمان هایپرهیدروزیس است. این گیاه سیستم عصبی را آرام می‌کند. همچنین به بدن کمک می‌کند تا با استرس‌های احساسی و فیزیکی مقابله کند. دو ماده تیامین و منیزیم در مریم گلی بسیار زیاد است.
این مواد معدنی غدد عرق را تسکین داده و باعث آرامش سیستم عصبی میشوند. مریم‌گلی شامل اسید رزمارینیک نیز هست که برای متوقف کردن عرق مورد استفاده قرار می‌گیرد. اغلب اوقات از این گیاه برای درمان عرق استرس استفاده میشود.
مارچوبه
این گیاه به‌طور سنتی در طب چینی برای درمان عرق کردن زیاد بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد. مارچوبه شامل ماده شیمیایی آسپاراژین است که سرعت تولید عرق بدن را کاهش می‌دهد.
درمانهای خانگی برای کاهش تعریق شدید
۱. از محصولات حاوی تانیک اسید استفاده کنید
محصولات مراقبت از پوست حاوی تانیک اسید میتوانند در کاهش عرق تاثیر داشته باشند. میتوانید این محصولات را از داروخانه‌ها تهیه کنید. چای هم حاوی تانیک اسید است. پارچه‌ای را در چای دم کرده غلیظ خیسانده و در محل مورد نظر قرار دهید. البته میتوانید چای را مستقیما استعمال کنید.
خوبی تانیک اسید این است که برعکس ضد تعریق‌های قوی حساسیت کمتری ایجاد می‌کنند. پس اگر حساسیت دارید از محصولات حاوی تانیک اسید استفاده کنید.
۲. غذاهای تند نخورید
غذاهای تند باعث تعریق میشوند. پس سعی کنید آنها را از رژیم غذایی خود کنار بگذارید.
۳. کافئین را کنار بگذارید
نوشیدنیهای کافئین‌دار مصرف نکنید. به خصوص زمانی که در جمع حضور پیدا می‌کنید. به یاد داشته باشید که شکلات هم حاوی کافئین است. پس کمتر شکلات بخورید.
۴. ریلکسیشن
استرس باعث تعریق میشود. پس برای کاهش آن روشهای ریلکسیشن را به کار ببرید. مثلا تمرین کنید که عمیق نفس بکشید. به این صورت که ۴ شماره دم و ۴ شماره بازدمتان طول بکشد.
۵. علت عرق زیاد خود را یادداشت کنید
سعی کنید بفهمید چه عاملی باعث میشود زیاد عرق بریزید. مثلا اگر غذای خاصی خوردید و متوجه ریزش عرق شدید، آن را یادداشت کنید.
موارد بالا چند درمان خانگی کارا برای جلوگیری از تعریق شدید بودند. اما قضیه به اینجا ختم نمی‌شود. قسمت بد عرق کردن خود عرق نیست بلکه شرمندگی آن در جمع مردم است. پس بهتر است برای اینکه موضوع را کامل کنیم برویم سراغ راهکارهایی که به وجهه شما در اجتماع آسیب نزند.
راهکارهایی برای کنترل تعریق زیاد در مکان‌های عمومی
۱. لباس‌های سبک بپوشید
بهتر است لباس‌های سبکی بپوشید که اجازه میدهند هوا به راحتی در بین بافت آن جریان یابند. لباس‌هایی با جنس کتان یا نخ انتخاب خوبی برای این کار هستند. همچنین توجه کنید که برای لباستان رنگ روشن را انتخاب کنید. به این دلیل که رنگ روشن نور و گرمای کمتر جذب می‌کند. ضمنا برای اینکه لکه‌ی عرق مشخص نشود لباس‌های خاکستری نپوشید.
۲. لباس اضافی به همراه خود داشته باشید
بهتر است یک دست پیراهن و جوراب اضافی به همراه خود داشته باشید تا در موقع لزوم تعویض لباس انجام دهید. برای اینکه لباس‌هایتان جای کمتری اشغال کنند بهتر است آنها را در یک کیسه کامپکت قرار دهید. این اینفوگرافیک هم میتواند به شما کمک کند.
۳. استفاده از ضد تعریق و پودرهای جاذب
اگر دستتان همیشه خیس است، از ضد تعریق‌ها استفاده کنید. البته پودر بچه هم کارکرد خوبی در این مواقع دارد. به هر حال این پودر برای موجوداتی به آن ضعیفی ساخته شده چرا برای شما خوب کار نکند؟ این پودر را صبح یا شب قبل از خواب به دستتان بمالید تا بتوانید راحتتر بخوابید.
برخی از سوالات رایج
عرق کردن زیاد نشانه چیست؟
اگر فردی بدون اینکه در معرض هوای گرم قرار بگیرد، زیاد فعالیت کند یا از نظر روحی دچار دل‌شوره و اضطراب شود دائماً عرق کند و این تعریق زیاد و غیرقابل کنترل باشد، به احتمال زیاد دچار بیماری هایپرهیدروزیس hyperhidrosis است.
عرق کردن زیاد پیشانی نشانه چیست؟
گرما، رطوبت هوا، تنش، دل‌شوره یا اضطراب از مهم‌ترین علل تعریق زیاد سر و صورت هستند. همچنین ابتلای افراد به بیماری‌هایی مانند فشارخون بالا، چاقی، هایپرهیدروزیس، سل، مالاریا، هوجکین، بیماری‌های قلبی، سینه پهلو و بیماری‌های کبدی و کلیوی نیز میتوانند علت تعریق پیشانی یا علت تعریق زیاد درسروصورت باشند.
بوی بد دهان، که به آن هالیتوز نیز گفته می شود، می تواند خجالت آور باشد و در برخی موارد حتی ممکن است باعث اضطراب شود. جای تعجب نیست که قفسه های فروشگاه ها مملو از آدامس، نعناع، دهانشویه و سایر محصولاتی است که برای مبارزه با بوی بد دهان طراحی شده اند. اما بسیاری از این محصولات فقط اقدامات موقتی هستند زیرا علت مشکل را برطرف نمی کنند.
برخی از غذاها، شرایط سلامتی و عادات از جمله دلایل بوی بد دهان هستند. در بسیاری از موارد، با رعایت بهداشت مناسب دندان می توانید بوی بد دهان را بهبود بخشید. اگر تکنیک‌های خودمراقبتی ساده مشکل را حل نکرد، به دندانپزشک یا پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که یک بیماری جدی‌تر باعث بوی بد دهان شما نمی‌شود.
بوهای بد دهان بسته به منبع یا علت زمینه ای متفاوت است. برخی از افراد با وجود اینکه بوی دهانشان کم است یا اصلاً بوی بدی ندارند، بیش از حد نگران نفس خود هستند، در حالی که برخی دیگر بوی بد دهان دارند و این را نمی دانند. از آنجایی که ارزیابی بوی نفس شما دشوار است، از یک دوست نزدیک یا خویشاوند بخواهید تا سؤالات مربوط به بوی بد دهان شما را تأیید کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر بوی بد دهان دارید، عادات بهداشت دهان و دندان خود را مرور کنید. سعی کنید سبک زندگی خود را تغییر دهید، مانند مسواک زدن دندان ها و زبان خود بعد از غذا خوردن، استفاده از نخ دندان و نوشیدن آب فراوان.
اگر پس از ایجاد چنین تغییراتی بوی بد دهان شما ادامه پیدا کرد، به دندانپزشک خود مراجعه کنید. اگر دندانپزشک شما مشکوک باشد که شرایط جدی تری باعث بوی بد دهان شما شده است، ممکن است شما را به پزشک معرفی کند تا علت بو را پیدا کند.
علل
بیشتر بوی بد دهان از دهان شما شروع می شود و دلایل احتمالی زیادی وجود دارد. آنها عبارتند از:
غذا. تجزیه ذرات غذا در داخل و اطراف دندان شما می تواند باعث افزایش باکتری ها و ایجاد بوی بد شود. خوردن برخی غذاها مانند پیاز، سیر و ادویه ها نیز می تواند باعث بوی بد دهان شود. پس از هضم این غذاها، وارد جریان خون می شوند، به ریه های شما منتقل می شوند و بر تنفس شما تأثیر می گذارند. محصولات تنباکو. سیگار باعث بوی نامطبوع دهان خود می شود. سیگاری ها و مصرف کنندگان خوراکی تنباکو نیز بیشتر در معرض ابتلا به بیماری لثه، یکی دیگر از منابع بوی بد دهان هستند. بهداشت ضعیف دندان. اگر روزانه مسواک نزنید و نخ دندان نکشید، ذرات غذا در دهان شما باقی می ماند و باعث بوی بد دهان می شود. یک لایه بی رنگ و چسبنده از باکتری ها (پلاک) روی دندان های شما تشکیل می شود. اگر مسواک زده نشود، پلاک میتواند لثه‌های شما را تحریک کند و در نهایت پاکت‌هایی پر از پلاک بین دندان‌ها و لثه‌ها ایجاد کند (پریودنتیت). زبان شما همچنین می تواند باکتری هایی را که بو تولید می کنند به دام بیاندازد. پروتزهایی که به طور منظم تمیز نمی شوند یا به درستی جا نمی شوند می توانند حاوی باکتری های ایجاد کننده بو و ذرات غذا باشند. دهان خشک. بزاق به پاکسازی دهان شما کمک می کند و ذرات ایجاد کننده بوی بد را از بین می برد. وضعیتی به نام خشکی دهان یا خشکی دهان (zeer-o-STOE-me-uh) می تواند به بوی بد دهان کمک کند زیرا تولید بزاق کاهش می یابد. خشکی دهان به طور طبیعی در هنگام خواب رخ می دهد و منجر به “نفس صبحگاهی” می شود و اگر با دهان باز بخوابید بدتر می شود. خشکی مزمن دهان می تواند ناشی از مشکل غدد بزاقی و برخی بیماری ها باشد. داروها برخی از داروها می توانند به طور غیرمستقیم با کمک به خشکی دهان باعث ایجاد بوی بد دهان شوند. برخی دیگر می توانند در بدن تجزیه شوند تا مواد شیمیایی آزاد شوند که می توانند روی تنفس شما حمل شوند. عفونت در دهان شما بوی بد دهان می تواند ناشی از زخم های جراحی پس از جراحی دهان، مانند برداشتن دندان، یا در نتیجه پوسیدگی دندان، بیماری لثه یا زخم های دهان باشد. سایر بیماری های دهان، بینی و گلو. بوی بد دهان گاهی اوقات می تواند ناشی از سنگ های کوچکی باشد که در لوزه ها تشکیل می شوند و با باکتری هایی که بو تولید می کنند پوشیده شده اند. عفونت‌ها یا التهاب مزمن در بینی، سینوس‌ها یا گلو که میتوانند به ترشح پس از بینی کمک کنند نیز میتوانند باعث بوی بد دهان شوند. علل دیگر. بیماری‌هایی مانند برخی سرطان‌ها و شرایطی مانند اختلالات متابولیک میتوانند در نتیجه مواد شیمیایی که تولید می‌کنند، بوی مشخصی از نفس را ایجاد کنند. رفلاکس مزمن اسیدهای معده (بیماری ریفلاکس معده به مری یا GERD) می تواند با بوی بد دهان همراه باشد. بوی بد دهان در کودکان خردسال می تواند ناشی از جسم خارجی مانند یک تکه غذا در سوراخ بینی باشد.
سیگار کشیدن و مصرف الکل
مشکلات معده
مصرف برخی از داروها
مصرف برخی از غذاها
در بین چرخه قاعدگی
روزه‌داری
اضطراب و استرس
علائمی که نشان میدهند کودکان و بزرگسالان دچار بدبویی دهان هستند، شامل موارد زیر است:
لثه در این افراد سفت و سخت میشود و به آسانی خونریزی می‌کند.
روی دندان‌ها پلاک وجود دارد.
به دلیل عفونت، گره‌های لنفاوی متورم شده‌اند.
فرد به گلودرد و یا درد در بینی دچار است.
خشکی دهان و خشک و سفید شدن زبان
هالیتوزیس کاذب چیست؟
هالیتوزیس اصطلاح پزشکی برای بد بو بودن دهان است. همه اشخاص گهگاه با بوی آزاردهنده دهان مواجه میشوند؛ مخصوصاً بعد از خوردن برخی غذاها مانند سیر، پیاز و دیگر غذاهای قوی. اما بوی پردردسرساز دهان که از بین نمی‌رود هالیتوز مزمن نام دارد و به این معناست که شما با مشکل بهداشت دهان و دندان مواجه هستید یا در وضعیتی قرار دارید که قسمتی از بدن شما تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
بوی ناخوشایند دهان نشانه‌ای از شرایط مختلف است. به‌عبارت دیگر، مانند پیامی هشدار دهنده از بدن که پیدا کردن آن، اولین قدم برای درمان است.
طبق مطالعات انجام‌شده و یافته‌های به‌دست‌آمده، در حال حاضر بوی ناخوشایند حدود ۳۱ درصد جمعیت را تحت‌تأثیر قرار داده و علامت اصلی آن تنفس بدبو است که هیچگاه از بین نمی‌رود و با اقدامات ساده غیر قابل‌درمان است. حتی بوی آنقدر شدید و قوی است که دیگر افراد نیز متوجه آن میشوند. شایع‌ترین دلیل آن، عدم رعایت نکات بهداشت دهان و دندان است که بدون رعایت کردن آنها مانند مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و تمیز کردن معمول دندان باکتریهای مضر داخل دهان تجمع پیدا می‌کند و تکثیر آنها خارج از کنترل میشود. همچنین به دیگر گزینه‌های سلامتی دهان مانند لثه‌ها نیز آسیب وارد می‌کند.
بیماری هالیتوز همانطور که از نظر پزشکی شناخته شده است میتواند شرم‌آور باشد و فرد را گوشه‌گیر و بسیار خودآگاه کند. این یک افسانه‌ی رایج است که بوی بد دهان از درون دهان نشات می‌گیرد و در آنجا پایان می‌یابد. همچنین ممکن است به‌دلیل شرایط مختلف زبان، بینی، لثه، لوزه‌ها، دستگاه گوارش، معده و حتی برخی بیماری‌های سیستمیک ایجاد شود.
چطور متوجه شویم دهان مان بوی بد می‌دهد؟ آیا راهی برای تشخیص بو بد دهان وجود دارد یا خیر؟ همچنین دستگاهی برای تشخیص این مشکل دسترس است؟ بله دستگاه‌هایی مانند هالیمتر برای تشخیص این مشکل ارائه‌شده است، اما با در نظر گرفتن چند راهکار ساده به آسانی می‌توان بوی نامناسب دهان را توسط خود شخص تشخیص دارد. زمانی که در جمع‌های دوستانه و اجتماعی قرار می‌گیرید و دوستتان یا شریک زندگی تنفس بد بو شما را بازگو می‌کند، ممکن است کمی ناخوشایند باشد و احساس خجالت بهتان دست دهد، اما اگر این موضوع برای شما مبهم باقی بماند و دوستان و نزدیکان به‌خاطر ناراحتی شما آن را بیان نکنند، قطعاً در شرایط بدتری قرار می‌گیرید و احتمالاً مشکل سلامتی روز به‌روز شدت پیدا می‌کند.
پس برای اطمینان از این موضوع، کافی است که قسمت داخلی مچ خود را با زبان لیس بزنید. حدود ۵ الی ۱۰ ثانیه صبر کنید. بعد از خشک شدن، داخلی مچ را بو کنید. در صورت بوی نامناسب باید به فکر سلامتی و رعایت بهداشت دهان و دندان خود باشید. توجه داشته‌باشید این کار را بعد از انجام مراقبت‌های بهداشتی دهان و دندان انجام ندهید. زیرا پاسخ درست را به شما نمی‌دهد.
علائم بوی بد دهان
خیلی‌ها بوی نامناسب دهان هنگام بیدار شدن از خواب را متوجه میشوند که اغلب به آن تنفس بد صبحگاهی می‌گویند. اما گاهی‌اوقات در طول روز بوی بد باقی می‌ماند که با علائم گفته‌شده در زیر همراه است:
دهان خشک
پلاک اطراف دندان‌های نزدیک خط لثه
پوشش سفید روی زبان شما
احساس تخلیه سینوس‌ها از گلوی شما
طعم بد دهان، مخصوصاً اگر طعم فلزی داشته‌باشد.
بیشتر بوی دهان از چیزهایی است داخل دهان باقی‌مانده و بین دندان‌ها و لثه‌ها انباشته‌شده است. اگر هر روز مسواک نزنید و نخ دندان نکشید، این غذا پوسیده میشود و تکه‌های فاسد شده آن باعث بوی بد در دهان خواهد شد. همچنین التهاب لثه و باکتریهای تجمع یافته بین لثه‌ها نیز روی بوی دهان اثرگذار است.
رفع بوی بد دهان در صبح
زبانت را پاک کن
اگر قبلاً دو بار در روز مسواک می زنید، حداقل روزی یک بار از دهانشویه و نخ دندان استفاده کنید، حتماً زبان خود را نیز تمیز کنید. زبان شما – به خصوص پشت – حاوی مقادیر زیادی باکتری های ایجاد کننده بو است. مسواک زدن زبان شما کار می کند، اما یک زبانه خراش تخصصی این کار را حتی بهتر انجام می دهد.
هیدراته بمانید
نوشیدن مقدار زیادی آب. آب به شستشوی سیستم شما، افزایش تولید بزاق، کاهش باکتری ها و جلوگیری از تنفس صبحگاهی کمک می کند. و به یاد داشته باشید: فقط آب، آب است. این شامل نوشیدنیهای طعم‌دار مانند قهوه، چای، نوشابه، آبمیوه یا الکل نمی‌شود.
در طول روز صبحانه بخورید و بخورید
سعی کنید عاداتی را اتخاذ کنید که به بدن شما کمک می کند بزاق بیشتری تولید کند مانند خوردن صبحانه و خوردن میان وعده ها و وعده های غذایی در طول روز. جویدن میوه ها و سبزیجات ترد مانند سیب و هویج نیز می تواند به تولید بزاق کمک کند. مکیدن آب نبات های بدون قند یا جویدن آدامس های بدون قند راه های دیگری هستند که به جریان یافتن آب میوه کمک می کنند. به عنوان آخرین راه حل، دندانپزشک شما ممکن است بزاق مصنوعی را برای مبارزه با خشکی دهان توصیه کند.
ارتباط تلخی دهان و نفس بدبو
دلیل اصلی احساس تلخی و بد طعمی دهان، بوی نامطبوع دهان است که همانند طعم فلز یا ترشی حس میشود. معمولاً این مشکل به‌دلایل زیر رخ می‌دهد:
مشکلات دهان و دندان
بیماری سرماخوردگی و سینوس
بیماری لوزه و حلق
بیماری‌های عصبی
مشکلات گوارشی و ریفلاکس اسید معده
مصرف برخی داروها و مکمل‌ها
راهکارهای رفع بوی بد دهان
همانطور که گفته شد، علل بوی بد دهان ممکن است متفاوت باشد؛ برای از بین بردن بوی نامطبوع باید علت آن را پیدا کرده و بر حسب آن برای رفع بوی بد دهان اقدام کنیم. ممکن است بسیاری از افراد به دنبال رفع بوی بد دهان در صبح باشند و یا بخواهند راهکاری برای رفع بوی بد دهان ناشی از معده پیدا کنند. در ادامه به چند روش اصلی اشاره می‌کنیم:
رفع بوی بد دهان در طب سنتی
استفاده از برخی مواد غذایی میتواند در رفع بوی بد دهان موثر باشد، برای مثال جویدن چند دانه میخک و رازیانه به دلیل خاصیت ضدعفونی کنندگی، به رفع بوی بد دهان کمک می‌نماید. همچنین استفاده از چای سبز و یا خوردن یک تکه لیمو یا پرتقال نیز برای رفع بوی بد دهان کمک‌کننده است. میتوانید در طول روز یک تا چند عدد سیب مصرف کنید که به تولید بزاق و کنترل بوی بد دهان کمک می‌نماید. همچنین مصرف ماست و یا جویدن جوانه تازه جعفری، ریحان و نعنا نیز در از بین بردن نفس بد کمک می‌کند. همچنین می‌توان با استفاده از سرکه سیب یا جوش شیرین نیز برای رفع بوی بد دهان اقدام کرد.
برای استفاده از سرکه سیب یک یا دو قاشق غذاخوری سرکه سیب را در یک لیوان آب سرد حل کرده و برای رفع بوی بد دهان در صبح و شب آن را غرغره کنید.
برای استفاده از جوش شیرین نیز میتوانید یک و نیم قاشق چایخوری از آن را در یک لیوان آب گرم مخلوط کرده و دهان خود را شستشو دهید و یا دندان خود را با مقدار کمی جوش شیرین مسواک بزنید و نفس بد خود را از بین ببرید.
برای رفع بوی بد دهان ناشی از حلق باید به پزشک مراجعه کرده و وضعیت لوزه‌های خود را بررسی کنید. همچنین وجود عفونت در گلو و حتی در دندان‌ها و بینی میتواند سبب ایجاد بوی بد در دهان شود. در اغلب موارد برای رفع بوی بد دهان که به دلیل عفونت ایجاد شده باشد، پزشک آنتی بیوتیک و یا داروی مناسبی تجویز می‌کند؛ اما هیچگاه خودسرانه از آنتی بیوتیک‌ها استفاده نکنید، زیرا سبب ایجاد مقاومت دارویی میشود. با استفاده از آب نمک میتوانید برای کاهش عفونت گلو و همچنین از ماساژ دادن نمک بر روی لثه برای افزایش سلامت آن استفاده کنید.
بهبود بهداشت دهان و دندان
راهکارهای ساده‌ای نیز برای رفع بوی بد دهان وجود دارد؛ برای مثال برای پیشگیری از پوسیدن دندان و ایجاد بوی بد دهان باید دو تا سه بار در روز مسواک بزنید و حتماً پس از هشت هفته تا سه ماه مسواک خود را تعویض نمایید. همچنین بلید حداقل دو دقیقه دندان‌های خود را مسواک زده و از آب نمک و یا دهانشویه برای بوی بد دهان، پس از آن استفاده کنید. نخ دندان کشیدن نیز در کنار مسواک زدن، اهمیت بسیار زیادی دارد و تاثیر آن را دو برابر می‌کند.
برای رفع بوی بد دهان در صبح پس از مسواک زدن، حتماً زبان خود را از عقب به جلو به کمک مسواک تمیز کنید؛ این کار را میتوانید به کمک مسواک مخصوص زبان و یا همان مسواک عادی پس از تمیز کردن دندان‌ها انجام دهید. این کار به از بین بردن میکروب‌های موثر در ایجاد بوی بد دهان کمک می‌کند. در صورت استفاده از دندان مصنوعی، آن را پیش از خواب از دهان خارج کنید و همچنین پیش از استفاده با مسواک تمیز نمایید و دو بار در سال برای معاینه دندان‌های خود به دندانپزشک مراجعه کنید. همچنین استفاده از دهانشویه برای بوی بد دهان بسیار موثر است؛ زیرا می تواند سبب از بین بردن عفونت‌های دهانی و همچنین افزایش سلامت دندان‌ها شود و با پیشگیری از پوسیدگی و عفونت دندان، از ایجاد بوی بد دهان جلوگیری کند.
درمان بوی بد دهان ناشی از معده طب سنتی
در طب سنتی نیز اسم قرص برای رفع بوی بد دهان ناشی از معده راهکارهای زیادی گفته شده است. علت بوی بد دهان ممکن است رفلاکس معده باشد که به دلیل برگشت اسید معده یا صفرا و باقی ماندن آن در دیواره مری، میتواند سبب ایجاد بوی بد دهان شود. برای پیشگیری از ایجاد رفلاکس معده لازم است از ایجاد اضافه وزن جلوگیری کنید. همچنین پس از مصرف غذا دراز نکشید و حرکات شدید و ورزش‌های سنگین انجام ندهید. چنانچه دچار علائم ناشی از رفلاکس معده شدید، در اولین فرصت به پزشک مراجعه نمایید و داروی مناسب برای آن دریافت کنید. برای درمان بوی بد دهان ناشی از معده طب سنتی میتواند استفاده از نعنا، جعفری و همچنین جویدن شیرین‌بیان را توصیه کند. همچنین هیچگاه با معده خالی قهوه و نوشیدنیهای گازدار مصرف نکنید و از پرخوری پرهیز کنید.
همچنین وجود هلیکوباکتر پیلوری در معده سبب عفونت آن و ایجاد بوی نامطبوع در دهان می‌گردد که علائم آن شامل آروغ زدن بیش از حد، احساس باد در معده و شکم، حالت تهوع و سوزش معده، درد و سوزش سر دل و کمبود اشتها و کاهش وزن نامعلوم است.
برای رفع بوی بد دهان ناشی از معده با قرص در صورت تجویز پزشک می‌توان از قرص رانیتیدین استفاده نمود که سوء هاضمه را کاهش داده و زخم معده را بهبود می‌بخشد. همچنین برای درمان عفونت معده و رفع بوی بد دهان ناشی از معده با قرص می‌توان از آنتی بیوتیکهایی که پزشک تجویز می‌کند، استفاده نمود. با این‌حال مصرف هیچ دارویی بدون تجویز پزشک جایز نیست؛ زیرا میتواند سبب پیشرفت و ایجاد مشکلات دیگر در معده و یا سایر اندام‌های بدن شود.
به جای استفاده از قرص برای بوی بد دهان، می‌توان از جویدن آدامس و نوشیدن آب کافی نیز استفاده نمود. همچنین می‌توان از انواعی از قرص برای بوی بد دهان استفاده نمود. انواع قرص برای بوی بد دهان که از نعناع و یا اکالیپتوس تهیه میشوند؛ میتوانند به ایجاد حس خنکی و همچنین رفع بوی بد دهان کمک کند.
۲۰ روش خانگی برای رفع بوی بد دهان
۱. سرکه سیب
مواد لازم:
۱-۲ قاشق غذاخوری سرکه سیب
یک لیوان آب سرد
طرز تهیه:
۱. محلول سرکه و آب درست کنید.
۲. از این محلول به عنوان دهانشویه استفاده کنید. ۳-۵ دقیقه غرغره کنید.
۳. دهان خود را با آب ساده بشویید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را صبح‌ها و همچنین قبل از خواب انجام دهید.
چرا این راه حل عملی است؟
سرکه سیب دارای خواص ضد باکتریایی است که کمک زیادی به کاهش هالیتوز می کند و تعادل pH را در دهان بازیابی می‌کند.
۲. زغال فعال
مواد لازم:
½ قاشق چایخوری زغال فعال
مسواک
طرز تهیه:
۱.دندان‌های خود را با زغال فعال مسواک بزنید.
۲.دهان خود را کاملا بشویید تا تمام زغال‌ها پاک شود.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
۲-۳ بار در هفته از زغال فعال استفاده کنید تا مشکل بوی بد دهان برطرف شود..
چرا این راه حل عملی است:
زغال فعال ناخالصی‌های موجود در دهان را جذب می‌کند و باکتریهای مضر را از بین میبرد. همچنین برای سفیدتر کردن دندان‌های شما نیز مناسب است.
۳. آدامس
جویدن مداوم آدامس‌های بدون قند میتواند با تقویت و حفظ جریان سالم بزاق در دهان و گلو، هالیتوز را درمان کند. بیشتر آدامس‌های بدون قند حاوی طعم‌دهنده‌های خوشبو کننده‌ی دهان مانند نعناع نیز هستند که ساعت‌ها به شما تنفس بدون بو می‌بخشند.
۴. روغن نارگیل
مواد لازم:
۱ قاشق غذاخوری روغن نارگیل خالص
طرز تهیه:
روغن نارگیل را به مدت ۵-۱۰ دقیقه در دهان خود بچرخانید و سپس آن را تف کنید.
بعد از این کار از آب ولرم برای شستشوی دهان استفاده کنید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را هر روز تکرار کنید تا زمانی که بوی بد دهان از بین برود.
چرا این راه حل عملی است:
غرغره کردن روغن نارگیل روش محبوبی است که برای سالم نگه داشتن دهان بدون باکتری استفاده میشود. این روغن دارای خواص ضد التهابی و ضدمیکروبی است.
۵. نمک اپسوم
مواد لازم:
یک قاشق چایخوری نمک اپسوم
یک لیوان آب ولرم
طرز تهیه:
نمک را در آب مخلوط کرده و آن را غرغره کنید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را در ابتدا هر روز انجام دهید. بعد از مدتی، یک روز در میان آن را انجام دهید.
چرا این راه حل عملی است:
وقتی صحبت از دفع سموم میشود، نمک اسپوم قابل توجه‌ترین ماده غذایی است. این نمک همچنین دارای خواص ضدباکتریای طبیعی است که با باکتریهای دهان مقابله کرده و بوی دهان را از بین میبرد.
۶. روغن اکالیپتوس
مواد لازم:
یک فنجان آب
۲-۳ قطره روغن اکالیپتوس
طرز تهیه:
مخلوطی از اسانس و آب را غرغره کنید.
دهان خود را با آب ساده بشویید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را هر روز یکبار تکرار کنید تا تسکین پیدا کنید.
چرا این راه حل عملی است:
روغن اکالیپتوس بر روی انواع مختلفی از باکتری ها اثر ضدباکتریایی دارد. همچنین دارای خواص ضد التهابی و ضد دردی است که درد و تورم موجود در دهان شما را تسکین می‌دهد.
۷. دانه‌ی رازیانه
مواد لازم:
یک قاشق چایخوری دانه رازیانه
طرز تهیه:
دانه‌های رازیانه را بجوید و ببلعید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
در هر زمانی میتوانید از این راه حل استفاده کنید.
چرا این راه حل عملی است:
رازیانه که بخش ذاتی فرهنگ آشپزی هند است در حل مشکلات هالیتوز بسیار موثر است. رازیانه نفس شما را تازه می‌کند و همچنین در برابر عفونت‌هایی که باعث بوی بد دهان میشوند محافظت می‌کند.
۸. زنجبیل
مواد لازم:
یک قاشق چایخوری آب زنجبیل
یک لیوان آب گرم
طرز تهیه:
ریشه‌ی زنجبیل را رنده و فشرده کنید تا آب تازه‌ی آن خارج شود.
این آب را به آب گرم اضافه کنید و دهان خود را با آن بشویید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را در ابتدا بعد از وعده‌های غذایی خود و سپس هر چند روز یک بار انجام دهید تا بوی بد دهان شما خارج شود.
چرا این راه حل عملی است:
خواص ضد میکروبی زنجبیل به از بین بردن بوی بد و همچنین انواع مختلفی از عفونت‌های دهان و گلو کمک می‌کند.
۹. چای سبز
مواد لازم:
یک کیسه چای سبز
یک فنجان آب گرم
عسل (برای طعم و مزه)
طرز تهیه:
چای کیسه‌ای را برای چند دقیقه خیس کنید و سپس آن را خارج نمایید.
عسل را اضافه کنید تا مزه‌دار شود و سپس این چای را میل کنید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
هر روز ۱-۳ فنجان چای سبز بنوشید.
چرا این راه‌حل عملی است:
نوشید چای سبز در اوایل صبح به جای چای یا قهوه با شیر میتواند راه طولانی شما در جنگ علیه هالیتوز را طی کند. فیتوشیمیایی موجود در چای سبز به طور طبیعی ضد باکتریایی است و باکتریهای بودار را از بین میبرد.
عصاره‌ی تخم گریپ فروت را روی مسواک خود بگذارید و به آرامی آن را روی دندان‌های خود بمالید.
دندان‌های خود را با آب تمیز بشویید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را هر روز تکرار کنید، طی یک هفته تفاوت را مشاهده خواهید کرد.
چرا این راه‌حل عملی است:
این عصاره‌ی مرکبات دهان را بی بو می‌کند و همچنین باکتریهایی را که ممکن است در آنجا رشد کنند از بین میبرد.
۱۱. جعفری
مواد لازم:
چند برگ جعفری تازه
طرز تهیه:
برگ‌های تازه را مستقیماً بجوید یا آنها را به عنوان چاشنی روی غذای خود اضافه کنید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
جعفری را در رژیم غذایی منظم خود بگنجانید.
چرا این راه حل عملی است:
جعفری نه تنها هضم را مؤثر و آسان می‌کند، بلکه همچنین یک درمان خانگی خوب برای هالیتوز است. کلروفیل موجود در جعفری به عنوان یک ضد باکتری عمل می کند و به از بین بردن باکتری های ایجاد کننده‌ی بوی دهان و گلو کمک می‌کند.
۱۲. آب لیمو و ماست
مواد لازم:
یک قاشق چایخوری آب لیمو
۱-۲ قاشق غذاخوری ماست ساده
طرز تهیه:
دو ماده را با هم مخلوط کرده و مخلوط را روی دندان‌های خود بمالید.
بگذارید ۵-۷ دقیقه روی آن بماند و سپس دهان خود را بشویید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
در هر زمانی میتوانید از این راه‌حل استفاده کنید.
چرا این راه حل عملی است:
آب لیمو ماهیتی ضد باکتریایی دارد و باکتریهای ایجاد کننده‌ی بو را از بین میبرد. باکتریهای خوب موجود در ماست باعث تعادل در فلور طبیعی حفره‌ی دهان شما میشوند.
۱۳. جوش شیرین و آب لیمو
مواد لازم:
یک قاشق چایخوری جوش شیرین
½ قاشق چایخوری آب لیمو
طرز تهیه:
مواد را مخلوط کنید تا یک خمیر درشت بدست آورید. این خمیر را به آرامی روی دندان‌های خود بمالید.
یک دقیقه آن را بگذارید و سپس دهان خود را با آب تمیز بشویید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را هفته ای یک بار تکرار کنید.
چرا این راه‌حل عملی است:
جوش شیرین سطح pH را در دهان متعادل می‌کند و اسیدیته را پایین می‌آورد زیرا یک آنتی‌اسید طبیعی است. این دارو همراه با خواص ضدباکتریایی آب لیمو ترکیبی قوی برای رفع بوی بد دهان ایجاد می‌کند.
احتیاط
این دارو را خیلی مرتب استفاده نکنید زیرا استفاده‌ی بیش از حد از جوش شیرین میتواند به مینای دندان آسیب برساند.
۱۴. آب نمک
مواد لازم:
یک قاشق چایخوری نمک معمولی
یک لیوان آب ولرم
طرز تهیه:
مقداری آب نمک را با این مواد تهیه کنید و با آن غرغره کنید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را یک یا دو بار در روز تکرار کنید.
چرا این راه حل عملی است:
محلول آب نمک pH دهان را خنثی کرده و همچنین آن را تمیز می‌کند. همچنین دارای ماهیت ضدمیکروبی است.
۱۵. روغن کنجد
مواد لازم:
یک قاشق غذاخوری روغن کنجد
آب ولرم
طرز تهیه:
روغن را برای چند دقیقه در دهان خود بچرخانید.
آن را بیرون ریخته و با آب ولرم غرغره کنید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را هر روز صبح انجام دهید.
چرا این راه حل عملی است:
مانند روغن نارگیل، روغن کنجد نیز دهان شما را کاملا پاک کرده و سلامت دندان را بهبود می‌بخشد. یکی دیگر از مزایای استفاده از این راه‌حل این است که روغن کنجد دندان‌های شما را سفید نیز می‌کند.
۱۶. روغن درخت چای
مواد لازم:
۱-۲ قطره روغن درخت چای
یک لیوان آب خنک
طرز تهیه:
روغن درخت چای را به آب اضافه کنید.
این محلول را ۳-۵ دقیقه غرغره کنید.
همچنین میتوانید قبل از مسواک زدن چند قطره روغن درخت چای را به خمیردندان خود اضافه کنید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را هر روز تکرار کنید تا زمانی که بوی بد دهان از بین برود.
چرا این راه حل عملی است:
روغن درخت چای یک ماده‌ی آنتی اکسیدان و ضد باکتریایی قدرتمند است. این ماده علیه انواع مختلفی از باکتریها عمل کرده و آنها را از بین میبرد.
۱۷. گواوا
مواد لازم:
گواوای نارس
طرز تهیه:
این میوه را در هر زمانی در طول روز میل کنید. همچنین میتوانید آن را به قطعاتی خرد کنید و مقداری نمک و پودر فلفل سیاه را برای طعم دادن بر روی آن بپاشید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
در طول هفته چند بار گواوا بخورید.
چرا این راه حل عملی است:
گواوا مملو از ویتامین C، اسید تاننیک، اسید مالیک و اگزالات است و درمانی مناسب برای خونریزی لثه و لثه‌های بیمار، بوی بد دهان و دندان‌های حساس می‌باشد. این میوه‌ی شگفت‌انگیز را برای بهبود سلامت کلی دهان خود بجوید.
۱۸. هل
مواد لازم:
یک غلاف هل
طرز تهیه:
غلاف را بطور کامل بجوید یا غلاف را پوست بگیرید و دانه‌های موجود در داخل آن را بجوید.
میتوانید غلافِ جویده شده را میل کنید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
هر وقت یک وعده غذایی با سیر و پیاز یا هر ماده‌ی غذایی دیگری که بوی قوی داشته باشد میل کردید پس از صرف غذا یک غلاف هل بجوید.
چرا این راه‌حل عملی است:
هل در کشور هند همیشه بعد از صرف غذا استفاده میشود. این ماده به عنوان یک خوشبو کننده‌ی معطر برای دهان شما عمل می‌کند و به عنوان یک خوشبوکننده بوی بد دهان را کاهش می‌دهد. هل بو را با عطر و بوی خود پنهان می‌کند.
۱۹. پراکسید هیدروژن
مواد لازم:
یک قاشق غذاخوری محلول پراکسید هیدروژن ۳٪
½ فنجان آب
طرز تهیه:
پراکسید هیدروژن را در آب رقیق کرده و دهان خود را با این محلول بشویید.
به آرامی دندان‌ها، لثه ها و زبان خود را مسواک بزنید تا تمام باقی‌مانده از بین برود.
دهان خود را با آب ساده بشویید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را صبح‌ها بعد از مسواک زدن انجام دهید. برای کسب بهترین نتیجه از آن به‌طور متناوب در طول هفته استفاده کنید.
چرا این راه حل عملی است:
پراکسید هیدروژن یک محلول ضد میکروبی قوی است که میتواند به‌راحتی از بوی بد دهان ناشی از فعالیت باکتری خلاص شود. همچنین میتوانید به سفید کردن دندان خود نیز کمک کنید.
احتیاط
هر روز از این ماده به طور مکرر استفاده نکنید زیرا پراکسید هیدروژن میتواند در اثر تماس بیش از حد به دندان‌ها و لثه‌ها آسیب برساند.
۲۰. دارچین
مواد لازم:
½ قاشق غذاخوری پودر دارچین
۱-۲ قاشق غذاخوری عسل (ترجیحاً عسل مانوکا)
دو عدد لیمو
یک فنجان آب گرم
طرز تهیه:
آب تازه را که از لیموها خارج شده است در یک ظرف غیرقابل نفوذ هوا بریزید.
پودر دارچین و عسل را به آن اضافه کنید.
آب داغ را روی این بریزید، درب ظرف را ببندید و خوب تکان دهید تا همه‌ی مواد مخلوط شود.
از ۱-۲ قاشق غذاخوری از این مخلوط برای شستشوی دهان خود پس از مسواک زدن استفاده کنید.
دهان خود را با آب ساده بشویید.
میتوانید دهان شویه‌ی دارچین را برای استفاده در آینده در ظرف بدون هوا نگهداری کنید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را به مدت چند روز هر روز تکرار کنید.
چرا این راه حل عملی است:
دارچین و عسل هر دو دارای خواص ضد میکروبی هستند که باعث ضد عفونی و پاکسازی دهان شما می شوند. لیمو همچنین حاوی اسیدهایی است که ضمن تعادل PH دهان، اثر ضد باکتریایی بر روی فلور دهان می‌گذارد.
درمان ساده‌ی بوی بد دهان در خانه با داروهای خانگی ساده‌ای که در این مقاله ذکر شده اند بسیار آسان و راحت است. تمام این راه حل‌ها برای اکثر افراد به‌راحتی قابل استفاده هستند. برخی از آنها بوی بد دهان را به‌طور کامل از بین می‌برند، در حالی‌که برخی دیگر به شما در مهار هالیتوز مزمن کمک می‌کنند. راه حلی را انتخاب کنید که برای شما بهتر باشد. همچنین نکاتی را مطرح کرده‌ایم که می توانید آنها را دنبال کنید تا همیشه بوی نفس‌تان تازه بماند.
داروهای گیاهی برای درمان بوی بد دهان
خوشبختانه روشهای مختلفی برای درمان بوی نامناسب دهان در دسترس است و از گیاهان مختلفی می‌توان برای خوشبو کردن دهان استفاده‌کرد. مصرف برخی گیاهان دارویی مانند نعناع فلفل، درخت چای، مریم گلی، میخک، ترکیب سرکه و گلاب، کاج سوزنی و مرمکی به پاک کردن باکتریهای دهان کمک می‌کند و تنفسی خوشبو به شما هدیه می‌دهد.
در چه مواقعی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر بهداشت دهان و دندان را به‌طور مرتب انجام می‌دهید و هیچ مشکلی با نخ دندان کشیدن ندارید، برای رفع بو باید به پزشک مراجعه کنید تا علت اصلی آن مشخص شود. اما اگر دچار مشکلات دهان و دندان هستید مراجعه به دندانپزشک به رفع بوی دهان بسیار کمک می‌کند و او با بررسی‌های لازم مشکل اصلی دهان و بوی بد آن را تشخیص می‌دهد.
نکات و موارد احتیاطی برای برطرف کردن بوی بد دهان
(۱) مسواک بزنید، مسواک بزنید، مسواک بزنید
سه مکانی که باید حداقل دو بار در روز مسواک زده شوند عبارتند از دندان‌ها، زبان (بالا و زیر) و کام (به این دلیل به غذا خوش طعم می‌گویند که کام نقش مهمی در جویدن مواد غذایی دارد و به همین دلیل میتواند پناهگاهی برای بوی بد باشد). هنگام مسواک زدن بسیار دقت کنید تا لثه‌ها به‌آرامی تمیز شوند.
(۲) نخ دندان بکشید تا بوی بد دهان را از بین ببرید
اگرچه میلیون‌ها نفر نخ دندان کشیدن را انتخاب نمی‌کنند یا از وجود آن بی‌اطلاع هستند، اما این بخش بسیار مهمی از برنامه‌های خوب مراقبت از دهان است. ذرات ریز غذایی که بین دندان‌ها و در خط لثه گیر کرده‌اند میتوانند باعث ایجاد بوی بد‌دهان در حد متوسط تا شدید شوند. بنابراین، مطمئن شوید که به‌طور منظم نخ دندان می‌کشید، نه فقط در مواقعی که غذا بین دندان‌های شما گیر می‌کند. نخ دندان به‌طور منظم می تواند همان چیزی باشد که شما برای از بین بردن بوی بد دهان به آن نیاز دارید.
(۳) بخور و بشوی
مسواک زدن بعد از هر وعده‌ی غذایی در روز امکان‌پذیر نیست (یا توصیه نمی شود) زیرا انجام این کار باعث از بین رفتن مینای دندان میشود. بهترین و عملی‌ترین کار بعدی این است که هر زمان که چیزی می‌خورید دهان خود را به‌خوبی بشویید. به محض خوردن، بقایای غذا در دهان شما رسوب می‌کند. باکتریها در دهان جمع میشوند تا از این بقایا تغذیه کنند و بوی بد دهان را به وجود میآورند. با شستشوی مناسب، بیشتر مواد زائد غذایی شسته و زمینه‌ی تغذیه‌ی باکتریها را کاهش می‌دهد.
(۴) بر روی دهانشویه سرمایه‌گذاری کنید
یک دهانشویهی متعادل کننده و تازه کننده‌ی PH بلیط شما برای روزهای بدون هالیتوز است. بعد از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن از یک دهانشویهی خوب استفاده کنید که باعث کاهش اسیدیته در دهان شده و به عنوان یک ضد باکتری عمل می‌کند تا به طور موثر هالیتوز را کاهش دهد. حتی اگر دهانشویه بعد از هر وعده‌ی غذایی برای شستشوی دهان استفاده شود، مانند آب در شستن بقایای مواد غذایی و باکتریهای ایجاد کننده بو عمل می‌کند.
(۵) از غذاهای مشکل‌ساز دوری کنید
این امر رایج است که غذاهایی مانند سیر و پیاز باعث بوی بد دهان میشوند و منطقی است که از مصرف این غذاها به شکل خام خودداری شود. بیشتر غذاهای هندی با سالاد پیاز و تربچه سرو میشوند و با یک بوی تند شدید در دهان‌تان از این غذاها خلاص می‌شوید. اگر باید این غذاها را بخورید، سعی کنید به جای آنکه آنها را خام مصرف کنید آنها را در دستورالعمل‌های غذایی‌تان وارد کنید.
(۶) دهانشویهی غیر الکلی
تمام دهانشویه‌ها مشکل هالیتوز را حل نمی‌کنند. به‌طور ویژه به دنبال دهانشویه‌ای باشید که به هیچ‌وجه حاوی الکل نباشد یا درصد ابول آن بسیار پایین باشد. الکل با خشک کردن دهان به عنوان محرک هالیتوز عمل می‌کند. دهان فاقد بزاق همیشه تمایل به ایجاد بوی بد دهان دارد. توجه داشته باشید با استفاده از روشهای ذکر شده میتوانید به درمان عفونت لثه نیز بپردازید.
(۷) در فاصله‌های زمانی منظم غذا بخورید:
کم‌کاری دهان برای مدت طولانی میتواند باعث خشکی دهان شود که به نوبه‌ی خود باعث تجمع باکتریهای ایجاد کننده‌ی بو میشود. وعده‌های غذایی را از دست ندهید.
(۸) با مرکبات خودتان را خفه کنید
آیا بعد از خوردن یک پرتقال از بوی بد دهان خلاص شده‌اید؟ این به این دلیل است که اسید سیتریک موجود در این میوه‌ی خوشمزه باعث ترشح بزاق میشود. بزاق بدن شما برای حفظ تعادل pH سالم، از بین بردن باکتریها و مرطوب نگه‌داشتن دهان عمل می کند. بنابراین، مرکبات را به رژیم غذایی خود اضافه کنید تا هالیتوز را از بین ببرد.
(۹) مسیر گیاهی را طی کنید
بی‌دلیل نیست که گیاهان دارویی به اشکال مختلفی در سراسر دنیا جویده میشوند. از جعفری گرفته تا نعناع، از رزماری گرفته تا نعناع تند، از ترخون گرفته تا ریحان – تمام این گیاهان میتوانند بلافاصله نفس را تازه کنند. آنها حفره‌ی دهان را تازه می‌کنند و وقتی آنها را بلعیدید به آنها این فرصت را می‌دهید تا باکتریهای مضر دستگاه گوارش را از بین ببرند.
(۱۰) کربوهیدرات‌های پیچیده را کم کنید
کربوهیدرات‌های پیچیده باعث بوی بد دهان میشوند زیرا باعث تجزیه‌ی بیشتر باکتریهای دهان و در نتیجه ایجاد بوی بیشتری میشوند. مصرف نان سفید، شکر تصفیه شده، برنج سفید و آرد ریز (مایدا) را کاهش دهید. این غذاها نه تنها باعث بوی بد دهان میشوند بلکه عمل تجزیه را برای بدن دشوار می‌کنند.
اگر از بوی بد دهان خود رنج می‌برید، امید و اعتماد به نفس خود را از دست ندهید. راه حل شما همان جا در قفسه ی آشپزخانه و حمام یافت میشود. ذهن خود را به روی این داروهای خانگی باز کنید و بدون ترس و خجالت میتوانید با دهان باز لبخند بزنید، صحبت کنید و بخندید.
آیا هیچ‌یک از این درمانهای خانگی را امتحان کرده‌اید؟ آیا آنها برای شما عملی بودند؟ تجربه‌ی خود را با ما در بخش نظرات زیر به اشتراک بگذارید.
توصیه‌هایی برای جلوگیری از بوی بد دهان
بهتر است هر روز حداقل دو بار بعد از هر وعده غذایی مسواک بزنید و هر ۲ الی ۳ ماه یکبار مسواک خود را عوض کنید.
با مسواک زدن زبان، مواد غذایی و سلولهای مرده را از روی آن حذف می‌کنید و موجب رفع پلاک‌های میکروبی می‌شوید.
تمیز کردن دائمی پروتزهای دهانی به کاهش بو بسیار کمک می‌کند. در صورت استفاده از دندان مصنوعی و ابزار ارتودنسی حتماً این نکته را رعایت کنید. همچنین استفاده از مسواک مخصوص ایمپلنت دندان به رفع این مشکل بسیار کمک می‌کند.
استفاده از نخ دندان به بیرون آمدن ذرات به‌دام افتاده بسیار کمک می‌کند و باعث تمیز ماندن سطح دندان میشود.
رژیم‌غذایی مناسب داشته‌باشید و از خوردن غذاهای دارای ادویه فراوان، سیر و پیاز خودداری کنید.
سعی کنید مصرف دخانیات را کنار بگذارید.
سؤالات متداول
آیا با آب‌نمک بوی دهان درمان میشود؟
آب‌نمک به ایجاد تنفس تازه شما کمک می‌کند، اما در حذف علت اصلی آن بی‌اثر است. برای درمان جدی‌تر بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
چه غذاهایی به درمان بوی بد دهان کمک می‌کند؟
مصرف میوه‌های تازه مانند گلابی و سیب موجب تولید بزاق دهان میشود.
سریع‌ترین درمان طبیعی برای بوی دهان چیست؟
۱.آب بنوشید. ۲.میوه تازه بخورید. ۳.دهانشویه بدون الکل درست کنید. ۴. از نخ دندان استفاده‌کنید.
