کاشت و داشت و برداشت گیاه سیاه توسه

​

 ​

نام علمی:

Rhamnus frangula

تیره:

Rhamnacea

سیاه توسه از قدیم به عنوان گیاه دارویی مورد استفادۀ مردم قرار می گرفت. پوست ساقه ها و شاخه های این گیاه در تعدادی از فارماکوپه ها به عنوان دارو معرّفی شده است.

در صنایع نوین داروسازی ، از موّاد مؤثرۀ موجود در پوست این گیاه داروهای معّرق ، ضدّ دل درد ، هضم کنندۀ غذا و ملّین تهیه می شود.

از دم کرده پوست این گیاه برای مداوای بیماریهای صفراوی و کبدی نیز استفاده می شود . استفاده از پوست تازۀ سیاه توسه ، به شدّت تهوّع آور است.

از پوست و برگ سیاه توسه برای تهیّۀ رنگ زرد می توان استفاده کرد. چنانچه این رنگ با املاح آهن ترکیب شود ، می توان از آن رنگ سیاه تهیه کرد. از میوه های نارس این گیاه می توان رنگ سبز و از میوه های رسیده رنگ خاکستری تهیه نمود.

چوب این گیاه به لحاظ مرغوبیّت ، در صنایع چوب کاربرد فراوان دارد.

گیاهشناسی

سیاه توسه ، گیاهی است درختچه ای ، چند ساله که در مناطق مرطوب و جنگلی اروپا در غرب آسیا و شمال آمریکا ، در سطوح وسیعی می روید .

ارتفاع سیاه توسه که انشعابهای کمی دارد ، 2 تا 4 متر است . این گیاه سایه دوست است و در جنگلهای بلوط می روید .

پوست ساقۀ سیاه توسه خاکستری رنگ و سطح آن پوشیده از تعداد زیادی برجستگیهای منفذ مانند      ( عدسکها ) می باشد .

برگها متناوب ، با کناره هایی صاف و بدون دندانه و کم و بیش برّاق می باشند. طول آنها بین 3 تا 6 سانتی متر است . گلها کوچک و به رنگ سبز روشن هستند. از زاویۀ برگها ، 2 تا 6 گل خارج می شوند.

میوه ها کروی شکل ، گوشتی و به طول 4 تا 8 میلی متر می باشد. میوه در بدو تشکیل سبزرنگ است که رفته رفته قرمز و در نهالیت به رنگ بنفش تیره تبدیل می شود.

برای خواندن ادامه مطلب اینجا کلیک کنید.

​