خواص و پرورش پامچال دارویی

​

 ​

نام علمی:

.Primula veris L

تیره:

Primulaceae

گیاهشناسی

پامچال، گیاهی است علفی، چندساله و متعلق به تیره پامچال که منشا آن اروپای مرکزی و آسیا گزارش شده است و بطور وحشی در جنگلها و بیشه زارها می روید.

پامچال دارای ریزومی استوانه ای به رنگ قهوه ای تیره به طول 10 سانتیمتر بوده و ضخامت آن 0/5 سانتیمتر میباشد. در قسمت فوقانی ریزوم، اثر برگها و ساقه هایی که در سالهای قبل از آن منشعب شده اند، مشاهده میشود. از اندام مذکور ریشه هایی به رنگ زرد یا خاکستری به طول 20 تا 25 سانتیمتر و به ضخامت 1 میلی متر منشعب میگردند.

برگها تخم مرغی یا بیضوی شکل و دندانه دارند و بصورت طوقه در پای ساقه قرار میگیرند که مستقیما از قسمت فوقانی ریشه منشعب شده اند. نوک برگها بدون زاویه و کم و بیش منحنی شکل است. سطح برگها برجسته و مواج به نظر میرسد. برگهای جوان کمی خمیده هستند. طول برگها متفاوت استو به شرایط اقلیمی محل رویش گیاه بستگی دارد (بین 6 تا 10 سانتیمتر) و پهنای آن 2/5 تا 3 سانتیمتر است.

این برگها محتوی 2% ساپونین و 1% ویتامین ث است. گلهای پامچال در انتهای ساقه هایی به نام هامپ قرار دارد که طول آن بین 10 تا 30 سانتیمتر است و به صورت وارونه قرار میگیرد. هامپ فاقد انشعابها یا هرگونه برگ میباشد.

گلها به طول 2 سانتیمتر به شکل فنجان، کمی پهن و دارای گلبرگهایی به رنگ زرد یا نارنجی اند. این گلها در فصل بهار، بین ماههای فروردین_اردیبهشت، تشکیل میشوند.

گلها حاوی مقادیر کمی اسانس، ساپونین و ترکیبات فلاونوییدی است.

میوه از نوع کپسول بوده و محتوی بذرهای کوچکی به رنگ قهوه ای تیره است. وزن هزار دانه، 1 تا 1/4 گرم است.

قسمت های مورد استفاده: ریزوم و ریشه های خشک شده ، جام های گل( یا تمام قسمتهای گل).

​

خواص دارویی

ریشه، برگها و گلهای پامچال خاصیت دارویی دارند. مواد موثره آن خلط آور است و برای درمان آسم، تنگی نفس و همچنین برای مداوای بیماریهای مربوط به معده، روده و کبد مورد استفاده قرار میگیرد.

برای خواندن ادامه مطلب خواص و پرورش پامچال دارویی کلیک کنید.

​