نکات مهم ترویج کشاورزی ارگانیک

​

 ​

تاریخچه توسعه کشاورزی ارگانیک در جهان

عواملی که منجر به ظهور کشاورزی ارگانیک، بیولوژیک و اکولوژیک و بالاخره جنبش کشاورزی تجدیدشونده شد، به نوشته های آلبرت هووارد برمی گردد. کشاورزی تلفیقی، غیرمتمرکز و عاری از مواد شیمیایی، اولین بار به وسیله نورث برن در سال ۱۹۴۰ مطرح گردید؛ وی اولین کسی بود که کلمه «ارگانیک» را به کار برد و بدین ترتیب فلسفه و الزامات ترویج کشاورزی ارگانیک را معرفی کرد. 

در این دهه مطالب زیادی در مورد الزامات ترویج کشاورزی ارگانیک به رشته تحریر در آمد. فالکنر تراژدی بیولوژیکی و انسانی ناشی از تکنولوژی نامطلوب را تشریح نمود و در اواخر دهه ۱۹۴۰ و اوایل دهه ۱۹۵۰، منابع علمی متعددی در رابطه با کشاورزی ارگانیک به چاپ رسید.

لوییس برم فیلد نیز درباره الزامات ترویج کشاورزی ارگانیک که در آن انسان، گیاه و دام در یک سیستم زنده با هم در ارتباط هستند، سهیم بود. وی دریافت که مهارت یک کشاورز خوب، گواهی است بر این که هر کس نمی تواند کشاورز باشد.

محققین دیگر نیز در رابطه با صدمه به محیط و تخریب منابع که ناشی از روشهای جدید زراعت است، بحث کرده اند، آنها مکرر از روش جامع نگری در کشاورزی حمایت کرده اند. 

تا سالهای آخر دهه ۱۹۵۰ تکنولوژی های صنعتی به صورت فزاینده ای تکامل یافت؛ از جمله تخصصی شدن کشت گیاهان زراعی در کشتزارها و قابلیت دسترسی زیاد به کودها و آفت کشها زیاد شد؛ کمبود نیروی کار با اختراع تراکتور مرتفع گردید؛ امکانات مالی برای سرمایه گذاری به آسانی در دسترس بود، با این همه، مشکل اساسی در این دوره مازاد تولید کشاورزی بود. 

در این دوره زراعت با هوموس (کودهای طبیعی)، کنترل مکانیکی علف های هرز و نیاز به کارگر زیاد در بخش کشاورزی، همگی به بوته فراموشی سپرده شدند؛ کشاورزی به صورت یک تجارت در آمد و همانند دیگر صنایع از کارایی بالایی برخوردار گردید. همچنین به حفاظت خاک که تنها موردی بود که از دهه های گذشته مطرح بود، در این دوره توجه بیشتری شد و منابع زیادتری به این کار اختصاص داده شد.

​

در همین راستا یازدهمین کنفرانس خواربار و کشاورزی جهانی (FAO) و بیست و نهمین اجلاس سازمان بهداشت جهانی (WHO)، آغاز تفکر مشترک بین المللی در خصوص تمرکز این دو سازمان بین المللی بر مبحث بسیار مهم و حیاتی سلامت غذایی بشر بوده است که در این ارتباط شهر رم مرکز کشور ایتالیا در سال ۱۹۶۳ میلادی شاهد تصمیم بسیار تاثیرگذار در زمینه سلامت جامعه بشری بود. 

در این همگرایی اندیشه، مواردی مانند مصرف سموم شیمیایی و میزان باقی مانده آنها در فرآورده های کشاورزی، مواد افزودنی به مواد غذایی، داروها و هورمون های رشد گیاهی و جانوری و آلاینده های شیمیایی باقی مانده از عناصر سنگین مورد تأکید قرار داشت و تأکید شد که سیستمهای کشاورزی باید نیازهای انسان امروزی و آن چه را که در یک دهه یا حتی یک قرن بعد نیاز دارد، فراهم کند و بدین ترتیب کشاورزی پایدار از اهدافی است که باید هر چه سریعتر به آن دست یافت. 

تولید و عرضه مواد غذایی از ارکان اصلی امنیت غذایی به شمار می رود ولی حقوق مربوط به غذا دارای ابعاد و پیچیدگی های بیشتری می باشد، به گونه ای که یکی از حقوق مورد اشاره در منشور حقوق بشر و دیگر اسناد بین المللی مرتبط حق دسترسی به زندگی مناسب از جمله غذای سالم و کافی است. 

بررسی الزامات ترویج کشاورزی ارگانیک در ۲۰ کشور جهان و در دو میلیون نفر که روی ۴۰۵۰۰۰ هکتار در حال فعالیت در کشاورزی ارگانیک هستند نشان می دهد که بر خلاف دیدگاههای فوق، به طور حتم کشاورزی ارگانیک با تکنیک ساده در حال افزایش محصول در بیشتر نقاط جهان است که تا بیش از ۸۰ درصد با موفقیت همراه بوده، و این موضوعی است که نمی توان آن را به یک مورد ناچیز نسبت داد و یا از آن به راحتی چشم پوشید. 

موضوع قابل توجه این است که این فرآیند در ۱۰-۵ سال گذشته و در مناطق دوردست و فقیر از نظر منابع طبیعی اتفاق افتاده است.

در جنوب برزیل نیز ۲۲۳۰۰ کشاورز با استفاده از کود سبز و پوشش گیاهی از خانواده بقولات و تلفیق دام ها در چرخه تولید مقدار محصول ذرت تولیدی را دو برابر کرده و گندم تولیدی را به ۴ تا ۵ تن در هکتار  افزایش دادند.

برای خواندن ادامه مطلب نکات مهم ترویج کشاورزی ارگانیک کلیک کنید.

​