کاشت و پرورش درخت مگنولیا (ماگنولیا) سفید

​

 ​

نام علمی:

Magnolia grandiflora

تیره:

Magnoliaceae

گیاهشناسی

مگنولیا سفید درختی همیشه سبز است و برگ های آن تخم مرغی شکل که سطح رویی آن سبز تیره و سطح زیرین آن در جوانی کرکدار است. برگ های این درخت می توانند به مدت دو سال روی درخت بمانند.

در اواسط بهار، گل های سفید و معطر مگنولیا ظاهر می شوند و دوره گلدهی آن تا ابتدای تابستان ادامه می یابد. سن گلدهی مگنولیا سفید یا تابستانه، از سن 15 سالگی و در برخی موارد بسیار زودتر است. در برخی از گونه ها در 10 سالگی نیز می تواند دانه تولید کند. این دانه ها توسط بلدرچین و سنجاب خورده می شود. ارتفاع این درخت تقریبا 18 تا 24 متر و گستردگی و قطر تاج آن 9 تا 15 متر می شود.

تفاوت فصل گلدهی ماگنولیاهای همیشه سبز با ماگنولیاهای خزان پذیر

معمولا اکثر نمونه های همیشه سبز در طی تابستان (از اوایل تابستان ) تا فصل پاییز گلدهی دارند .  اما در نمونه های خزانپذیر  گلدهی (البته با توجه به شرایط آب و هوایی) از اواخر زمستان تا اوایل بهار  و قبل از اینکه برگها رویش کنند انجام می شود. البته گلهای این گیاهان نسبت به سرمای دیررس بهاره بسیار حساس هستند و در صورت چنین مسئله ای گلها و همچنین برگهای جوان که تازه شروع به رویش کرده اند به دلیل سرما سیاه شده و ریزش می کنند.

​

کاربردها

• برای کاشت در میان چمن و به عنوان درخت خیابانی، همچنین کاشت در گلدانهای بزرگ.

• آنرا می‌توان در کنار سوزنی برگان و یا به عنوان پس زمینه سبز برای درختچه‌های گلدار نیز کاشت.

• اسانس گلها اثر تب بر داشته ودانه گیاه دارای ماده روغنی و معطر است که تشنج را بهبود می‌بخشد.

نیازهای اکولوژیکی

آبیاری: اصولا درختان ماگنولیا به آبیاری منظم نیاز دارند و در صورت خشک بودن خاک میزان گلدهی گیاه بسیار کاسته می شود و نوک و حاشیه برگها خواهد سوخت و ریزش برگها تشدید خواهد شد. همچنین تحمل درختان مسن و بالغ در برابر خشکی تا حدودی بیش از درختان جوان است و به همین دلیل  آبیاری در سال اول کاشت بخصوص در طی تابستان بسیار منظم باید انجام شود.

دما: گیاهان ماگنولیا اکثر از سرما بیشتر آسیب می بینند تا از گرمای تابستان. بخصوص اینکه اگر در تابستان آبیاری را با دقت و از روی برنامه انجام دهیم تحمل این گیاه در برابر گرمای هوا نیز افزایش می یابد. دمای بین ۹ تا ۲۱ درجه دمای مناسب میباشد.

برای خواندن ادامه مطلب کاشت و پرورش درخت مگنولیا (ماگنولیا) سفید کلیک کنید.

​

چگونگی نگهداری و پرورش گیاه برگ انجیری

​

 ​

نام علمی:

Monstera deliciosa

تیره:

Araceae

گیاهشناسی

برگ انجیری با نام علمی Monstera deliciosa به خانواده Araceae تعلق دارد. این گیاه، یک پیچ خزنده بومی جنگلهای بارانی جنوب مکزیک تا جنوب کلمبیا است. این گیاه گاهی مانسترا و همچنین فیلودندرون نیز خوانده می‌شود. همچنین انواع فیلودندرون با برگهای پهن و بریدگیهای عمیق، با نام برگ انجیری شناخته می‌شوند. اگرچه این عمل اشتباه است اما خوشبختانه بسیاری از نیازهای این گیاهان (فیلودندرون‌ها و برگ انجیری)شبیه به یکدیگر است. برای تمامی آنها هوایی گرم و مرطوب مناسب است و در برابر طیف وسیعی از تغییرات دما انعطاف دارند و تمامی آنها ریشه های هوایی دارند که اگر خزه مرطوب در دسترس آنان باشد به خوبی رشد خواهند کرد.

برگ انجیری در موطن خود می‌تواند تا 20 متر نیز رشد کند و برگهایی با طول 90-25 سانتیمتر و عرض 75-25 سانتیمتر داشته باشد. تعداد شکاف موجود در برگهای جوان در مقایسه با برگهای مسن کمتر و عمق شکافها نیز کمتر است. همچنین شکل شکافها و عمق انان در گونه‌ها و نمونه‌های مختلف این گیاه با یکدیگر متفاوت است.البته در مورد گیاهان گلدانی ممکن است بر اثر رفت و آمد و برخورد افراد یا اشیا به برگهای گیاه ، آنان بدشکل شوند که می‌بایست مکان گیاه را تغییر داد. از دیگر اسامی انگلیسی این گیاه می‌توان به این موارد اشاره کرد:Ceriman, Cheese Plant,Fruit Salad Plant,Monster Fruit, Monsterio Delicio, Monstereo, Mexican Breadfruit, Split-leaf philodendron, Locust, Wild honey, Windowleaf,Balazo

​

نیازهای اکولوژیکی

برگ انجیری در محیط طبیعی رشد خود به دیگر درختان وابسته است زیرا ریشه  های هوایی آن رطوبت و مواد غذایی را از درختان دیگر تهیه می‌کند بنابراین زمانی که به عنوان گیاه گلدانی وآپارتمانی قصد نگهداری آن را دارید حتما باید به فکر تهیه قیم پوشیده از خزه نیز برای این گیاه باشید و ریشه های هوایی این گیاه را هرگز قطع نکنید و برای تقویت هر چه بیشتر ساقه‌ها، ریشه‌های هوایی را به داخل خزه‌ها هدایت کنید. ریشه‌های هوایی این گیاه در مناطقی که گیاه بومی آنجا است همانند مکزیک آنچنان بزرگ و قوی هستند که از آنان در بافت و تهیه سبدهای چوبی استفاده می شود. این گیاه زمانی که به صورت گلدانی نگهداری می‌شود بعید است که میوه دهد به هر حال میوه این گیاه قابل استفاده است  امامیوه سبز و نارس آن به دلیل وجود اسید اگسالیک گلو را آزار خواهد داد که با رسیدن میوه میزان این اسید کاهش می‌یابد. همچنین شیره برگها و ساقه این گیاه در برخی افراد حساسیت پوستی ایجاد می‌کند.

برای خواندن ادامه مطلب چگونگی نگهداری و پرورش گیاه برگ انجیری کلیک کنید.

​