شیوه ی صحیح مسواک زدن و استفاده از نخ دندان بصورت تصویری

هنگامی که به طور صحیح مسواک بزنید ، پلاک و باکتری هایی که می توانند بین دندان ها و زبان شما جمع شوند را از بین می برید. این می تواند از بیماری لثه و پوسیدگی دندان جلوگیری کند و همچنین باعث تقویت سیستم ایمنی قوی تر و شیوه زندگی سالم تری شود.

آنچه برای مسواک زدن نیاز دارید

اولین قدم برای مسواک زدن صحیح ، اطمینان از آماده بودن وسایل مناسب است. شما نیاز دارید به :

مسواک

خمیر دندان فلوراید

نخ دندان

دهانشویه (اختیاری)

مسواک شما باید هر 3 تا 4 ماه عوض شود. اگر مسواک شما بیش از حد مورد استفاده قرار گرفته باشد ، برس مسواک دچار فرسایش می شود و بخشی از اثر بخشی آن را از دست می دهد.

یک خمیر دندان حاوی فلوراید، بهترین انتخاب برای اکثر بزرگسالان است. فلوراید دندان های شما را در برابر پوسیدگی تقویت می کند. برخی از کودکان بسیار خردسال نباید از خمیردندان فلوراید استفاده کنند. 

نحوه صحیح مسواک زدن دندان ها ، قدم به قدم :

مسواک زدن دندان شما باید حدود 2 دقیقه طول بکشد. اول دندان‌هایتان را نخ بکشید.

1. مسواک خود را با مقدار کمی آب خیس کنید. مقدار کمی خمیردندان – تقریباً به اندازه نخود – را روی سر مسواک بگذارید.

2. مسواک را با زاویه 45 درجه ای نسبت به لثه خود وارد دهان کنید و از حرکت های کوتاه و آرام و چرخشی برای مسواک زدن دندانهای جلوی خود استفاده کنید.

3. سطوح بیرونی دندانهای خود را مسواک بزنید و حتماً از دندانهای مولرهای پشت و قسمتهای فوقانی جونده دندانهای خود را نیز مسواک بزنید.

4. برای دسترسی به سطح داخلی دندانهای جلویی بالا ، مسواک را به صورت برعکس بگیرید. آن را به عقب برگردانید تا به سطح داخلی دندانهای جلویی پایین خود دسترسی پیدا کنید.

5. زبان خود را مسواک بزنید تا از شر باکتری ها یا پلاک هایی که در طی مراحل مسواک زدن در آن گیر کرده اید خلاص شوید.

6. بقایای خمیر دندان،بزاق و آب دهانتان را دور بریزید و دهان خود را با آب سرد  آبکشی کنید.

نحوه صحیح نخ دندان کشیدن

با استفاده از نخ دندان ذرات، پلاک و بقایایی غذا که مسواک زدن نمی تواند به آنها برسد از بین می رود. این به شما کمک می کند تا حد ممکن دندان ها و لثه ها را حفظ کنید. علاوه بر این، استفاده از نخ دندان می تواند به شما در جلوگیری از بوی بد دهان کمک کند.

نخ دندان کشیدن یک عادت مهم بهداشت دهان و دندان است. این مواد غذایی را که بین دندان های شما گیر کرده و مسواک نمی تواند آنها را از بین ببرد پاک می کند و باعث کاهش میزان باکتری و پلاک در دهان می شود. پلاک یک ماده چسبنده است که روی دندان ها جمع می شود و باعث ایجاد پوسیدگی و بیماری لثه  می شود.

البته فقط کافی نیست که نخ دندان بکشید. نخ دندان کشیدن صحیح مهم است. نخ دندان نادرست می تواند به دندانها و لثه های شما آسیب برساند . بنابراین ، اگر درباره روش صحیح تمیز کردن دندان های خود مطمئن نیستید ، در اینجا یک راهنمای گام به گام در مورد بهترین روش استفاده از نخ دندان آورده شده است.

چه زمانی باید نخ دندان بکشید؟

دانستن زمان مناسب استفاده از نخ دندان همچنین به سلامت دهان و دندان کمک می کند. برخی از افراد معمولاً ابتدا مسواک می زنند و سپس نخ دندان می کشند. با این حال ، به طور کلی توصیه می شود که نخ دندان بکشید و سپس مسواک بزنید.

استفاده از نخ دندان باعث بلند شدن و آزاد کردن مواد غذایی و پلاکهای بین دندانهای شما می شود ، در حالی که مسواک زدن این ذرات را از دهان شما خارج می کند. اگر ابتدا مسواک بزنید و بعد از آن نخ دندان بکشید ، غذا و پلاک تا دفعه بعدی که مسواک می زنید در دهان شما باقی می ماند.

انجمن دندانپزشکی آمریکا توصیه می کند حداقل یک بار در روز نخ دندان و دو بار در روز مسواک بزنید.

روش صحیح نخ دندان کشیدن

1) حدود 46-61 سانتی متر نخ دندان را ببرید. شما به یک رشته طولانی احتیاج دارید تا گرفتن آن آسان باشد. علاوه بر این ، هنگام تعویض دندان از قسمت تازه ای از نخ دندان استفاده خواهید کرد ، بنابراین شروع کار با یک نخ دندان بلند مفید است. 

اگر تکه نخ های شما خیلی کوتاه باشد ، مسئله خاصی نیست. شما می توانید در صورت نیاز یک نخ جدید را از آن جدا کنید.

2) انتهای تکه نخ را دور انگشتان میانی بپیچید. با 1 دست شروع کنید ، سپس دست دیگر را انجام دهید. چندین حلقه شل دور هر انگشت میانی خود بپیچید تا زمانی که نخ دندان کشیده شود. با این حال ، نخ دندان را آنقدر محکم نپیچید که در پوست شما فرو رفته یا گردش خون شما را قطع کند.  

اگر احساس کردید نخ دندان خیلی محکم بسته شده است ، آن را باز کنید و دوباره امتحان کنید.

3) برای نگه داشتن نخ دندان از انگشت شست و انگشت اشاره خود استفاده کنید و فاصله ای در حدود 2.5 تا 7.6 سانتی متر بین دستان خود ایجاد کنید. این بخشی از نخ دندان است که شما برای نخ کشیدن دندان استفاده می کنید. همانطور که نخ دندان می کشید ، انگشتان خود را در امتداد نخ دندان حرکت می دهید تا یک قسمت تازه برای استفاده از جداگانه هر دندان داشته باشید.

4) از مرکز بالا شروع کنید ، سپس هر طرف را انجام دهید. عادت کنید که همیشه از 2 دندان جلوی خود شروع کنید. سپس ، هر طرف دهان خود را به صورت جداگانه انجام دهید تا ردیف بالا کامل شود. همیشه ابتدا همان سمت را انجام دهید تا به یک عادت منظم تبدیل شود.

هر بار با استفاده از نخ دندان دندان های خود را با همان الگو دنبال کنید تا مطمئن شوید هیچ دندانی را از دست ندهید.

نکته: به عنوان مثال ، ممکن است بخواهید از بین 2 دندان جلویی خود شروع کنید ، سپس به سمت راست خود حرکت کنید. بعد ، به 2 دندان جلویی خود برگردید و سمت چپ خود را انجام دهید.

5) هنگام قرار دادن نخ دندان ملایم باشید. هنگامی که نخ دندان را بین دندانهایتان پایین می آورید ، حرکتی مختصری انجام دهید. سپس ، آن را به آرامی به زیر لثه های خود بکشید. 

هنگام استفاده از نخ دندان حتماً خود را به لثه برسانید. کشیدن نخ دندان به پایین لثه کافی نیست. شما باید نخ دندان را روی لثه اطراف هر دندان به آرامی ماساژ دهید.

6) نخ دندان را به شکل c در اطراف دندان خم کنید. این به شما کمک می کند تا کنار دندان خود را تا حد ممکن تمیز کنید. نخ دندان را بالا و پایین کنید ، وقتی به پایین دندان رسیدید زیر خط لثه فرو بروید. همانطور که برایتان راحت است پایین بیایید.

تمیز کردن فضای زیر خط لثه مهم است که به محافظت از دندان ها و لثه ها کمک می کند. با این حال ، آنقدر پایین نروید که صدمه ببیند.

7) با نخ دندان در هر طرف دندان 8 تا 10 ضربه بزنید. نخ را از بالا به پایین چندین بار عبود دهید. نخ را در کنار دندان خود بمالید تا تمیز شود. این به شما کمک می کند تا بقایای مواد غذایی یا پلاک هایی که بین دندان های شما گیر کرده اند ، حذف شوند

اگر هنوز احساس می کنید غذا یا پلاک بین دندان های شما گیر کرده است ، به قسمت تازه ای از نخ دندان بروید و آن قسمت را دوباره تمیز کنید.

نخ را به پایین لثه خود فشار داده تا ماساژ داده شود ، ابتدا در سمت راست بین دندان ها و سپس در سمت چپ قرار گیرد. این کار را برای هر نقطه تماسی که دارید انجام دهید. 

برای هر دندان به قسمت جدیدی از نخ دندان بروید. انگشتان خود را به پایین نخ دندان بچرخانید تا قسمت بین آنها تازه باشد.

8) پشت دندانهای آسیاب خود را فراموش نکنید. دوباره به دهان خود نزدیک شوید تا بتوانید نخ دندان را در اطراف دندان های آسیاب عقب حلقه کنید. با استفاده از نخ دندان پشت دندان خود تمیز کنید. حتماً پشت دندان آخر خود را از هر طرف در بالا و پایین تمیز کنید. 

بیماری لثه و پوسیدگی دندان اغلب بر روی دندانهای پشتی رخ می دهد زیرا دستیابی به آنها دشوارتر است. تمام تلاش خود را برای تمیز نگه داشتن این دندان ها انجام دهید.

9) دندانهای پایینی خود را پس از اتمام دندانهای بالا نخ دندان بکشید. مانند دندانهای بالایی از وسط شروع کنید ، سپس هر طرف را انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که هر بار کناره ها را به همان ترتیب انجام دهید. 

10) بعد از نخ دندان ، دهان خود را با دهانشویه بشویید تا به از بین بردن ذراتی که در دهان شما هستند ، کمک کند. این همچنین به شما کمک می کند تا دهان شما احساس تازه تر و تمیزی داشته باشد. 

استفاده از دهانشویه کلرهگزیدین تقریباً هر اثری از باکتری را از بین می برد و مانعی محافظ در اطراف لثه ها و دندان های شما با نخ دندان ایجاد می کند.

به همین ترتیب ، دهانشویه حاوی فلوراید محافظت اضافی در برابر پوسیدگی ایجاد می کند.

نکته: ممکن است مقداری خونریزی در لثه ها داشته باشید. این کاملا طبیعی است که شما برای اولین بار نخ دندان کشیدن را شروع می کنید و باید بعد از چند روز از بین برود. اگر بعد از 3-5 روز کشیدن نخ دندان مداوم ،لثه های شما خونریزی می کند ، بهتر است برای اطمینان از سلامت لثه ها به دندانپزشک مراجعه کنید. به احتمال زیاد هیچ مشکلی وجود ندارد ، اما بهتر است مطمئن شوید.

نبایدهای رابطه ی جنسی

کارهایی که قبل از سکس نباید انجام داد !

انجام خیلی از کارها مثل مصرف آنتی هیستامین و خوردن یک سری از مواد غذایی مانند کلم درست قبل از رابطه جنسی کاری کاملا اشتباه می باشد.

رابطه جنسی و حفظ یک رابطه سالم زناشویی وابسته به رعایت نکات مهم بهداشتی و به طبع آن حفظ سلامتی زوجین است. گاهی قبل و یا در حین رابطه جنسی اشتباهی موجب عوارض و بیماری های خطرناک می شوند. حتی زنان زرنگ هم می توانند اشتباهات جنسی را مرتکب شوند.

و آن خطاهای پیش بینی نشده ممکن است تبدیل به یک تجربه بد شود.برخی اقدامات ضروری را زوجین باید رعایت کنند که باعث تداوم زندگیشان خواهد شد.

نبایدهای قبل از رابطه:

1- مصرف آنتی هیستامین:

آنتی هیستامین با خشک کردن غشای مخاطی، برای رفع گرفتگی بینی مفید است … و انجام این کار می تواند بخش های دیگر بدن شما را نیز خشک کند، به خصوص واژن که برای رابطه جنسی بسیار بد خواهد بود.

2. خوردن غذاهای تند:

این غذاها می تواند روی بو و مزه واژن تاثیر بگذارد.” غذاهای خیلی تند مانند هالوپینو می توانند باعث گاز روده، باد کردگی شوند که متوقف نخواهند شد. بدتر از این، باقی مانده شان روی دستان و در دهان شماست.

3. استفاده از مسواک برقی:

عجیب به نظر می رسد اما استفاده از یک مسواک برقی و دهانشویه مبتنی بر الکل ممکن است شما را بیشتر مستعد STDs (عفونت ها و بیماری های دستگاه تناسلی) کند. شبیه به مخاطی حساس واژن، چرخش این مسواک می تواند پارگی های کوچک در لثه ها ایجاد کند و دهانشویه های مبتنی بر الکل ممکن است که مخاط شما را خشک کنند و باعث بروز زخم و ابتلا به STD شود.

5. اصلاح کردن:

اگر شما زنی هستید که ترجیح می دهد موهای بدنش را اصلاح کند، بهتر است شب قبل از رابطه پوست خود را اصلاح کنید تا امکان التیام را به پوستتان بدهید. اصلاح کردن باعث لایه برداری لایه رویی پوست می شود و این لایه را حساس و تحریک می کند.

این می تواند فولیکول های مو را تحریک کند و باعث خارش و جوش و ایجاد بریدگی هایی شود که در این صورت پوستتان را باز می کند و مستعد گرفتن عفونت هایی می کند، مانند تب خال تناسلی و HPV.

همچنین یکی از دلایل اصلی خارش پوست شما خواهد بود. از یک تیغ چند لبه برای اصلاح دقیق تر استفاده کنید و یک لایه نازکی از کرم 1 % هیدروکورتیزون را برای کاهش التهاب روی پوستتان اعمال کنید.

* نکته :

مورد اصلاح موهای زائد برای ایجاد جذابت و رضایت در رابطه زناشویی تنها مختص زنان نیست و مردان نیز باید این مسئله ی بهداشتی را رعایت کنند . به طور کلی بسیاری از موارد توصیه شده که زنان مخاطب آن هستند در برخی موارد مثل همین مورد رفع موهای زائد نکاتی است که مردان نیز باید حتما رعایت کنند و لازم نیست که به صورت جداگانه به آنها توصیه شود.

6.مصرف غذاهایی به عنوان محرک جنسی:

خوراکی هایی مانند سس شکلات پیش از رابطه عالی است، اما عفونت قارچی پس از رابطه چطور؟ استفاده از هر چیزی با شکر به عنوان یک روان کننده (چه عمدی یا نه) می تواند باعث عفونت قارچی شود، چون مخمر با وجود شکر، رشد می کند.

7. ادرار:

شما احتمالاً می دانید که بعد از رابطه جنسی باید ادرار کنید تا از عفونت جلوگیری کنید – زیرا بیشتر باکتری هایی که باعث عفونت می شوند، خارج خواهندشد. پس این کار بسیار مهمی است که باید انجام دهید.

8. سیگار کشیدن:

به غیر از اثرات منفی سیگار کشیدن روی قلب، مشخص شده که بر عملکرد جنسی مردم تاثیر می گذارد. می تواند تحریک جنسی را کاهش دهد چون میزان تستوسترون (هورمون جنسی) را کاهش می دهد و در نتیجه به مردم توصیه می شود که قبل از رابطه سیگار نکشید.

این امر برای استفاده از الکل نیز صادق است. سیگار کشیدن تقریباً هر سیستم یا اندام بدن را از جمله عملکرد جنسی را تحت تاثیر قرار می دهد.

افراد باید درک کنند که نغوظ درست در مردان دارای قلب سالم، رگ های خونی و جریان خون خوب است. بنابراین هر چیزی که جریان خون را تحت تاثیر قرار دهد، قطعاً بر نغوظ تاثیر خواهد گذاشت. نیکوتین، مایع روغنی سمی است که عامل اصلی فعال دخانیات است، می تواند شریان ها را مسدود کرده و جریان خون را به اندام های جنسی محدود کند که بر عملکرد تاثیر می گذارد.

سیگار کشیدن می تواند تعداد اسپرم انسان را کاهش دهد؛ علت آسیب ژنتیکی اسپرم است و توانایی اسپرم برای بارور کردن را کاهش می دهد. و در زنان هم چنین ممکن است باعث سرد مجازی و کاهش رابطه جنسی شود.

9. خوردن بیش از حد و یا مصرف نوشیدنی های انرژی زا:

بدون شک، رابطه جنسی فعالیتی است که بسیار درگیر و خسته کننده است و به همین دلیل برای برخی مردم عادی نیست که قبل از رابطه غذا بخورند، به خصوص مردان که همگی باید برای این عمل آماده شوند اما چنانچه در بخش سلامت نمناک اشاره شده است یافته ها نشان داده اند که خوردن تنقلات، آجیل یا غذای سبک قبل از انجام این کار برای جلوگیری از احساس خواب آلودگی، بهتر است.

مردم باید از غذاهای سنگین، چرب و فیبر بالا اجتناب کنند، تا از ناامید شدن همسرشان با عملکرد ضعیفشان اجتناب کنند.

هم چنین مصرف نوشیدنی های انرژی زا توصیه نمی شود. مردم این کار را انجام می دهند تا انرژی را “تحویل دهند” اما متخصصان گفته اند که تاثیرش ممکن است زیاد نباشد و بعد از زمان کمی (کوتاه) فرد را خسته و ضعیف رها کند.

10. خودارضایی:

این یکی از تاکتیک برخی افراد است که معمولاً ساعت ها قبل از آمیزش انجام می شود تا رابطه جنسی برایشان طولانی شود و اغلب توسط مردانی که انزال زودرس دارند یا زنانی که خواهان رابطه جنسی طولانی مدت هستند, انجام می شود.

آن ها بر این باورند که انزال (مردان) یا ارگاسم (زنان) قبل از داشتن روابط جنسی، لذت جنسی بعدی را به تاخیر می اندازد, اما یافته ها نشان داده اند که این کار می تواند تقریباً غیرممکن شود . خودارضایی می تواند اعتیادآور باشد و پس از درگیر شدن در آن برای مدت طولانی, چنین افرادی تمایل به از دست دادن علاقه به رابطه جنسی واقعی با همسرشان دارند.

1. صبحانه:

بیکن و گوشت های چرب در صبحانه می تواند مشکل آفرین باشد، و با مشکلات قلبی در ارتباط باشد.در عوض بهتر است که تخم مرغ نیمرو، یا سفیده اش را بخورید.

2. اسپرسو:

نوشابه های انرژی زا قوی می توانند باعث بروز مشکلات معده مانند اسهال شود.در عوض، چای بنوشید. کافئینش کمتر از قهوه است.

3. استیک:

یک تکه گوشت 8 اونسی می تواند باعث ایجاد گاز به ویژه بوی بد شود. گاز همراه با گوشت قرمز به دلیل مواد شیمیایی است که در روده بزرگ تولید می شود.به این دلیل است که وقتی پروتئین را زیاد بخورید، برای تخمیر به طور مستقیم به کولون می رود، در صورتی که بعضی از محصولات جانبی به طور جدی تهاجمی ایجاد می شود.

در عوض ماهی یا مرغ بخورید آنها به طور معمول کمتر متراکم هستند و هضمشان هم راحت تر است.

4.کلم بروکلی / گل کلم :

از اینها اجتناب کنید که باعث ایجاد گاز معده خواهند شد. در عوض خوردن سبزیجات کاهو, خیار, گوجه فرنگی, فلفل دلمه ای, قارچ همه آن ها کمی ایمن تر هستند.

5. سالاد کلم:

در حالی که خوردن کلم حس خوبی به شمامی دهد، اما وقتی به دستگاه گوارش می رسد, ماده تشکیل دهنده اش یک خبر بد را می دهد, تخمیر باعث فراوان شدن گاز می شود. پوشاندنش با سس مایونز تنها باعث بدتر شدن اوضاع می شود و باعث می شود که حتی بیشتر تحریک شوید.در عوض کاهو سبز با سرکه و روغن گیاهی بخورید.

6. سیب زمینی سرخ شده:

هضم سیب زمینی ها نسبتاً آسان است – روغنی که در آن سرخ می شوند می توانند شما را دچار مشکل کنند. به این دلیل که زمان زیادی می برد تا چربی از معده خالی شود و باعث می شود که شما برای مدتی بعد از خوردن غذا احساس سیری و ناراحتی بکنید که برای زمانی هایی که رابطه دارید اصلا ایده آل نیست.در عوض سیب زمینی پخته شده بخورید.

7. آدامس:

بله، شما می خواهید تنفس خود را با طراوت نگه دارید. اما به طور خاص، آدامس های بدون شکر اغلب مملو از سوربیتول است، قند خون ناشی از الکل است که بدن شما جذب می کند.به جای آن دندان هایتان را مسواک بزنید و یا دهانشوییه غرغره کنید.

این اشتباه قبل از رابطه جنسی موجب بیماری زنان می شود 

ادرار قبل از رابطه جنسی یکی از باورهای غلطی است که عفونت های زنانه را در شما افزایش می دهد. در حالی که افراد زیادی توصیه می کنند قبل و بعد از رابطه ی جنسی ادرار کنید اما این کار، نه تنها مفید نخواهد بود، بلکه ممکن است احتمال پیشرفت عفونت ها را در شما افزایش دهد اما ادرار کردن بعد از آمیزش بسیار مهم است.

چرا پیش از رابطه جنسی ادرار نکنیم؟!

در حین آمیزش باکتری های واژینال ممکن است به مجرای ادرار راه یابند. اگر پس از رابطه جنسی ادرارتان را نگه دارید ، حجم ادرار افزوده شده و با فشار بیشتری خارج می شود که این خروج پر فشار سبب دفع باکتری های مضر از بدن می گردد.

اگر حجم ادرار برای دفع باکتری کم باشد این باکتری ها در بدن عفونت تولید می کند. ادرار قبل از رابطه جنسی منجر به عفونت های ادراری پس از مقاربت (عفونت ماه عسل ) می شود. بعد از رابطه جنسی جریان شدید ادرار ضروری است زیرا این باکتری خیلی سخت از جای خود بیرون رانده می شود.

این باکتری ها مانند قلاب به قشر داخلی مجاری ادرار می چسبند و در صورتی که به بیرون دفع نشوند، به داخل مثانه راه می یابند و رشد کرده و به عفونت اداری تبدیل می شوند. مجرای ادرار آقایان تنها 50 میلی متر طول برای رشد و انتقالات باکتری ها دارد اما پرورش عفونت ادرار بعد از مقاربت در برخی خانم ها بالا است زیرا دهانه ی مهبل آنان نزدیک مثانه قرار گرفته است.

جلوگیری از عفونت های ادراری

علائم عفونت در خانم ها ظرف 24 ساعت بروز می کند. قبل از رابطه جنسی شستشوی باکتری ها از داخل بدن، برای کاهش احتمال سرایت به عفونت ادراری مفید به نظر می رسد اما مهبل زنان مخاطی دارد که برای ترشحات لزج و چرب مناسب است و دارای باکتری های سالم و مفیدمی باشد . بنابراین پزشکان شستشوی واژن را قبل از رابطه جنسی توصیه نمی کنند. 

فراگیری مهارت های کنترل مثانه و جلو عقب دادن عضلات شکمی و زیر شکمی یکی از راهکارها برای جلوگیری از ابتلا به بیماری عفونت ادرار است که این باکتری های ناخواسته را از فضای مهبل خارج می کند.

برای جلوگیری از ابتلا به عفونت ، از کرم های چرب کننده، اشیای جنسی که با مهبل برخورد دارند و ابر حمام مخصوص مهبل که می توانند مخفی گاه خوبی برای باکتری ها باشند، استفاده نکنید.

از مهم ترین راه های مقابله با عفونت ادرار ترشحات بدن و ادار بعد از رابطه ی جنسی می باشد.

اگر نمی توانید ادرار خود را برای بعد از ارتباط جنسی نگه دارید ، بعد از رفتن به دستشویی آب فراوان بنوشید تا ادرار شما جریان شدید بعد از مقاربت داشته باشد. برخی از زنان با مثانه ی پُر، ارگاسم بهتری را تجربه می کنند.

کارهایی که نباید در طول رابطه جنسی انجام دهید

کارهایی هستند که در طول رابطه جنسی بهتر است انجام نگیرند در حالیکه بسیار افراد آگاهی کامل را نداشته و دست به انجام این کارها در طول رابطه جنسی می زنند. کارهایی مانند نبوسیدن همسر در طول رابطه جنسی یا مهمتر از آن عدم توجه به ارضاء شدن یا نشدن او صدمات جبران ناپذیری به رابطه ی زناشویی وارد می کند.
در این مطلب سعی شده تا شما را با کارهایی که به رابطه جنسی شما صدمه وارد میکند آشنا کنیم تا با پرهیز از انجام این کارها رابطه زناشویی خود را محکم تر و با صمیمت بیشتری ادامه دهید.

-قبل از رابطه جنسی لمس بخش هایی از بدن همسر لازم است

در حالی که بسیاری از افراد از رابطه جنسی لذت می برند اما گفتنی است که قبل از آمادگی همسرتان نباید این کار را انجام دهید زیرا ممکن است موجب ناراحتی و درد در او شود یا به سادگی موجب ترسیدن او شود. بنابراین قبل از انجام رابطه جنسی به لیسیدن گوش، گردن، شانه یا هر قسمت دیگر بدن اطمینان حاصل کنید که او به اندازه ی کافی هیجان زده است و از نطر جنسی تحریک شده است.

– نبوسیدن همسر در طول رابطه جنسی

بسیاری از افراد به ویژه زنان زمان برقراری رابطه جنسی همسرشان را نمی بوسند. شاید موقعیت این اجازه را به آن ها نمی دهد. با این وجود، بوسیدن همسرتان در طول رابطه زناشویی بسیار توصیه می شود.

– چشم پوشی در طول رابطه جنسی از بخش هایی از بدن همسرتان

یکی از دانستنی های جنسی این است که در رابطه جنسی باید به تمام بخش های بدن همسرتان نیز توجه کافی داشته باشید. زانوها، شکم، پشت، کمر مردان نیز مانند این قسمت های بدن زنان بسیار تحریک کننده ی احساسات جنسی آنان می باشند.

– انداختن تمام وزن بدن یکی از کارهایی که نباید در طول رابطه جنسی انجام داد

از این کار به شدت بپرهیزید زیرا موجب آزار و ناراحتی همسرتان  در حین رابطه جنسی می شود.

– ساکت بودن در طول رابطه جنسی

آیا دوست دارید که بدانید همسرتان در چه حالتی است و به اندازه ی کافی لذت می برد یا نه؟ پس خودتان نیز نباید ساکت باشید و زمانی که لذت می برید بیان کنید. گفتن جمله ی ساده ای مانند” احساس بسیار خوبی دارم” کافی است.

– در رابطه جنسی خیلی زود یا خیلی دیر رسیدن به اوج لذت جنسی

خیلی زود یا خیلی دیر رسیدن به ارگاسم در رابطه جنسی، این به ویژه برای مردان خیلی مهم است. مردان باید توجه کنند که به محض رسیدن به ارگاسم خود را رها نکنند چرا که او ممکن است ارضا نشده باشد. خیلی کم یا زیاد انجام دادن این کار موجبات نارضایتی همسر را فراهم می آورد و آن ها باید توجه کنند که همسرشان نیز در رابطه جنسی ارضاء شود.

اقدامات بعد از رابطه جنسی

همه زوجین باید بدانند که رابطه جنسی بخش مهمی از زندگی است و سعی کنند اطلاعات کافی در این زمینه کسب کنند و بدانند قبل و بعد از رابطه چه کارهایی را باید انجام دهند. بهداشت جنسی و رعایت آن هم اهمیت بسزایی در سلامت افراد دارد. در اینجا برخی از مواردی را که زن بعد از انجام رابطه جنسی باید رعایت کند، مرور میکنیم.

دستشویی بروید اما نه خیلی زود!

احتمالا شنیده اید که مراجعه به دستشویی بلافاصله بعد از رابطه جنسی می تواند به پیشگیری از ابتلا به عفونت ادراری کمک کند چون باعث شستشوی باکتری ای کولایی که حین رابطه جنسی ممکن است به مجرای ادراری منتقل شده باشد، می شود. با توجه به گزارش بنیاد ملی کلیه یک نفر از هر 5 زن در طول زندگی خود ممکن است دچار این مشکل بشود. اما دفع ادرار فوری به عنوان یک عامل محافظت کننده قوی، یک باور اشتباه است چون هیچ مطالعه ای مزایای محافظتی این کار را نشان نداده است. بنابراین اگر بلافاصله بعد از رابطه جنسی نیازی به دفع ادرار ندارید، لازم نیست خیلی فوری خودتان را به دستشویی برسانید بلکه می توانید تا زمانی که نیازش را احساس می کنید صبر کنید، که این مدت می تواند 20 دقیقه یا حتی یک ساعت بعد باشد. این کار شما را در خطر ابتلا به عفونت ادراری قرار نمی دهد. به جای آن می توانید کمی استراحت کنید.

آنچه اتفاق افتاده را مرور کنید

دکمه عقب را در ذهن تان بزنید و دوباره اتفاقی را که افتاده مرور کنید از اول تا آخر. اگر رابطه جنسی خوبی داشته اید درباره آنچه این رابطه را خوب کرده، فکر کنید و تا هنوز در ذهن تان تازه است به همسرتان بگویید که لمس یا حرکت خاصی را از جانب او بیشتر دوست داشتید. الان بهترین وقت برای صحبت کردن درباره این موضوع است. اگر بگذارید زمان بگذرد دیگر حرف زدن درباره اش عجیب و غیرمعمول می آید. اگر هم این رابطه بهترین رابطه شما و همسرتان نبوده بهتر است بعدا دوباره آن را مرور کنید تا نقاط تاریک رابطه را مشخص کنید. یک موضوع دیگر که در عرض 90 روز می تواند به بهبود روابط شما کمک کند این است که صمیمیت تان را در دوره کوتاه بعد از رابطه جنسی حفظ کنید. مطالعات بهداشت جنسی گزارش می دهد محبت نسبت به یکدیگر بعد از رابطه جنسی اعم از نوازش و لمس عاشقانه به رضایت بیشتر جنسی کمک می کند و این در زوجینی که از رابطه جنسی راضی هستند زیاد دیده می شود.

ناراحتی های طبیعی و غیرطبیعی تان را یادداشت کنید

گاهی اوقات ممکن است هنگام رابطه جنسی درد را تجربه کنید. دو ناراحتی اولیه ای که احتمال دارد داشته باشید یکی مربوط به خشکی واژن است و یکی زمانی است که دچار اسپاسم عضلانی شده اید یا همسرتان به یکی از تخمدان های شما برخورد می کند که معمولا در زمان تخمک گذاری ممکن است درد ایجاد کند. اما اینکه هر بار در رابطه جنسی درد داشته باشید طبیعی نیست به خصوص اگر چند ساعت طول بکشد و شدید باشد. در این موارد باید با پزشک مشورت کنید تا نشانه هایی مانند کیست تخمدان، فیبروم، اندومتریوز یا حتی سرطان های زنان و زایمان را تشخیص دهد.

بعد از رابطه جنسی نوازش کردن همسرتان را فراموش نکنید

برخی افراد پس از برقراری رابطه جنسی، سریع به خواب می روند اما بهتر است پس از آن کمی همسرتان را نوازش کنید تا به عشق واقعی شما پی ببرد. به چشم های او نگاه کنید و در آغوش اش آرام بگیرید. این لحظات بهترین زمان برای نشان دادن عشق و مکالمه های عاشقانه است، آن را از دست ندهید.

آنچه زنان باید بعد از رابطه جنسی انجام دهند

توالت رفتن:درحین نزدیکی باکتری های ریزی وارد اندام تناسلی می شوند،داخل عضو تناسلی گرم و مرطوب و محیط مناسبی برای تکثیر باکتریهاست بنابراین برای جلوگیری از بیماری مثانه بعد از نزدیکی حتما ادرار داشته باشید.

دوش اب گرم:بعد از نزدیکی دوش گرفتن عالی است مخصوصا اگردوش آب گرم باشد به همین خاطر بعد از نزدیکی یک دوش آب گرم تمام الودگی ها را ازبین می برد.

نوشیدن آب:همانطور که هنگام ورزش نیاز به رطوبت دارید در نزدیکی هم رطوبت لازم است خشکی روی کل بدن تاثیر میگذارد پس اگر دهانتان خشک می شود حتما آب بنوشید تا ادرار کنید و میکروب ها را خارج کنید.

خوردن مواد حاوی پروبیوتیک:موادغذایی که بعداز نزدیکی می خورید بسیارحائز اهمیت است ، خوردن مواد حاوی پروبیتیک بعد ازنزدیکی آلودگی ها عفونی را ازبین می برد.

کنارگذاشتن مواد شوینده:سریع بعد از نزدیکی قسمت تناسلی رابا مواد شوینده نشویید چون حساس است و باعث خشکی می شود و پ هاش آن را دچار اختلال می شود.

لباس زیر رادر بیاورید:بعضی از لباس زیرها از جنس نایلون وپلی استر هستند و نمیگذارد هوا تبادل شود و بعد از نزدیکی خیس می شود و امکان رشد باکتری ها را بالا می برد.

کنار گذاشتن دستمال مرطوب:دستمال های مرطوب حاوی مواد شیمیایی و بودار هستند که می توانند به اندام تناسلی آسیب بزنند در مواقعی که به دستمال نیاز دارید برای پاک کردن خود مقداری آب گرم سرکه را ترکیب و دستمال را به آن آغشته و خود را با ان پاک کنید.

جلوگیری از بیماریهای قارچی با سشوار:ممکن است متعجب شوید اما بسیاری از خانم ها بعد از نزدیکی سشوار را روی آلت خود می گیرد تا به این ترتیب از بیماری قارچ و عفونی جلوگیری کنند. 

دلایل دندان درد و راههای رفع آن

به طور کلی دندان از دو قسمت تشکیل شده، یک پوسته سخت و محکم در بیرون که آن را می بینیم و یک قسمت درونی، دارای رگ خونی و عصب که دیده نمی شود.

وقتی که دندانی پوسیده میشود در ابتدا نسج سخت درگیر می شود. در صورتی که درمان مناسب انجام نشود. پوسیدگی دندان ادامه می یابد و از سطح به طرف عمق جایی که عروق و اعصاب دندان حضور دارند پیشرفت می نماید.

پوسیدگی در مراحل اول دردی ندارد و فقط طی معاینه دقیق توسط دندانپزشک قابل کشف است و در صورتی که در همین مراحل ابتدایی تشخیص داده شود درمان آن بسیار راحت تر و کم هزینه خواهد بود و شانس آسیب دیدن عروق و اعصاب دندان کاهش می یابد.

به همین دلیل توصیه می کنیم جهت بررسی وضعیت دندان ها و لثه خود هر ماه یکبار به دندانپزشک مراجعه نمایید تا هم دندان های سالم تری داشته باشید هم هزینه های درمانتان کاهش یابد.

در صورتی که پوسیدگی اولیه زود تشخیص داده نشده درمان نشود پوسیدگی عمیق تر می گردد.

در این مرحله بیمار ممکن است علایمی از قبیل تیر کشیدن دندان ها و درد گذرا را به دنبال خوردن آب سرد تجربه نماید که بخودی خود برطرف می شود.

علت وجود درد در این مرحله نزدیک شدن پوسیدگی به عروق و اعصاب داخل دندان است.

در این مرحله نیز همانند پوسیدگی های اولیه معمولا حیات دندان به خطر نمی افتد و با درمان ترمیمی مناسب می توان پوسیدگی را کنترل نمود.

اما برعکس حالت اول، که تنها بخش کوچکی از ساختار دندان دچار پوسیدگی شده بود در این حالت پوسیدگی بخش بزرگتری از دندان را تخریب نموده است.

در صورتی که شما برای معاینه منظم به دندانپزشک مراجعه ننمایید و به علایم اولیه پوسیدگی دندانتان کم توجهی کنید پوسیدگی باز هم گسترش می یابد و باعث التهاب در عروق و اعصاب داخلی دندان می گردد.

علایم شایع که در این مرحله ممکن است با آن روبرو شوید درد خودبخودی دندان، درد بدنبال نوشیدن آب سرد و گرم، درد بدنبال جویدن و درد گنگ تیز و شدید که با فعالیت روزانه ی شما تداخل می نماید است.

متاسفانه اغلب بیماران تنها در این مرحله بدنبال درمان دندان های خود می روند که هم قسمت قابل توجهی از بافت های دندان تخریب شده است هم با احتمال بسیار زیاد حیات دندان به خطر افتاده است.

وقتی بیمار با این علایم مراجعه می نماید دندانپزشک پس از معاینه چندین راه درمانی را با توجه به وضعیت فرد و دندان در نظر میگیرد که شامل موارد زیراست:

برداشتن پوسیدگی و بررسی وضعیت در روزها و هفته های آینده

درمان ریشه (عصب کشی) و ترمیم دندان

درمان ریشه و قراردادن روکش روی آن

کشیدن دندان

توجه نمایید اگر دچار دندان درد هستید به صورت خود سرانه از آنتی بیوتیک استفاده ننمایید زیرا آنتی بیوتیک ها برای درمان این وضعیت مناسب نیستند. همانطوری که گفته شد علت درد دندان هجوم و گسترش میکروب به بافت دندان است، جایی که آنتی بیوتیک ها نمیتوانند نفوذ نمایند تا تاثیر ضد میکروبی خود را اعمال کنند. بنابراین درمان قطعی فقط و فقط برداشتن بار میکروبی از داخل انساج دندان با استفاده از روش مناسب توسط دندانپزشک میباشد.

پرکردن دندان یعنی چه؟

به برداشتن پوسیدگی های دندان و جایگزین نمودن قسمتهای برداشته شده توسط یک ماده مناسب filing با پر کردن دندان می گویند.

عصب کشی یا درمان ریشه به چه معناست؟

همانطور که گفته شد در صورتی که عفونت به داخل دندان گسترش یابد آنتی بیوتیک ها قادر به درمان آن نمی باشند و باید میکروب ها به طریقه فیزیکی از داخل دهان خارج شوند و با ماده ای مناسب داخل کانال دندانی پر شود.

به این فرایند در اصطلاح عصب کشی یا به صورت صحیح تر درمان ریشه Root Canal Therapy گویند.

10 علت شایع دندان درد

 

اگر از افراد علت دندان درد را بپرسیم، بیشتر آن ها می گویند پوسیدگی دندان باعث درد دندان می شود، اما در حقیقت دلایل زیاد دیگری نیز باعث درد دندان می شوند و شناخت آن ها به شما کمک می کند تا از بروز این درد جلوگیری کنید.

1- پوسیدگی دندان: شایع ترین علت دندان درد(اما نه فقط این)، پوسیدگی دندان است.

پوسیدگی های کوچک که فقط روی پوشش خارجی دندان (مینا) موثرند، معمولا دردی ندارند.

اما وقتی که پوسیدگی، مینای دندان را سوراخ می کند و به لایه داخلی دندان به نام عاج می رسد، دندان خیلی حساس و آسیب پذیر می شود.

وقتی پوسیدگی پیشرفت کرد و به لایه های عمیق تر و داخلی تر دندان به نام پالپ رسید، درد شدید و تند و تیزی شروع می شود.

عفونت دندان پوسیده باعث مرگ پالپ دندان شده و آبسه (تجمع چرک) زیر ریشه دندان تشکیل می شود.

بیماری پیشرفته لثه ای نیز باعث آبسه دندان می شود.

عفونت و التهاب ناشی از آبسه دندان باعث بروز درد نبض دار و لرزشی می شود. لذا به سختی متوجه می شوید که درد دندان باعث ناراحتی شما شده است.

2- همه ما می دانیم که بیماری لثه باعث قرمزی، ورم و خونریزی لثه می شود. اما بیماری پیشرفته لثه ای باعث درد دندان، حتی در دندان های سالم هم می شود.

عفونت لثه باعث التهاب لثه و استخوان و در نتیجه بروز ورم، از بین رفتن استخوان اطراف دندان و درد کند و کمرنگی می شود.

آبسه لثه که در مراحل پیشرفته بیماری لثه رخ می دهد (پریودونتیت) نیز باعث درد دندان می شود.گاهی وضعیت قرار گرفتن دندان عقل در لثه ناجور است، لذا یا نمی تواند بیرون بیاید و یا بد شکل بیرون می زند و باعث درد و عفونت دندانی می شود

3- افتادن از بلندی و یا تصادفات رانندگ، حوادث باعث ترک برداشتن یا شکستگی دندان می شود که شما یا متوجه آن می شوید و یا نمی شوید.

در این حوادث وقتی که خط ترک خوردگی دندان به پالپ آن (اعصاب) برسد، باعث بروز درد شدیدی در دندان می شود.

حتی اگر خط ترک خوردگی دندان خیلی عمیق نباشد و به پالپ آن نرسد، تجمع پلاک دندان و میکروب ها در شکاف ترک باعث پوسیدگی دندان و دندان درد می شود.

4- گاهی اوقات ممکن است دچار دندان درد شوید، در حالی که اثری از ترک خوردگی و پوسیدگی دندان و بیماری پیشرفته لثه ای وجود ندارد. این درد می تواند ناشی از ترک مخفی دندان باشد که خیلی کوچک است و در عکسبرداری از دندان نیز معلوم نمی شود.

این مشکل را سندرم دندان ترک برداشته می گویند که در اثر بد جویدن غذاها، دندان قروچه (به هم ساییدن دندان ها)، آسیب دندان (مثل ضربه به دندان)، ضعیف شدن دندان در اثر پر کردگی وسیع و بزرگ و… اتفاق می افتد.

گاهی اوقات در طی عصب کشی دندان، ممکن است دندان در اثر فشار وارده به آن ترک بردارد.

چنین ترک دندانی باعث بروز درد شدید موقع جویدن غذا می شود.

5- دندان قروچه و به هم ساییدن دندان ها نیز باعث وارد آمدن فشار زیادی روی بافت نگهدارنده دندان ها و در نتیجه بروز درد در دندان و حتی در مفاصل و عضلات فک صورت می شود.

6- دندان عقل نهفته نیز باعث درد دندان می شود.وقتی دندان عقل، جای کافی در فک نداشته باشد باعث بروز درد می شود. همچنین موقع بیرون آمدن، روی دندان کناری فشار وارد می کند و باعث درد می شود.

اگر دندان عقل به طور کامل بیرون نیاید و کمی بیرون بیاید، تمیز کردن آن سخت است.

رشد میکروب ها روی مواد غذایی جمع شده در این دندان باعث ورم و قرمزی لثه با درد منتشره می شود (عفونت لثه).

گاهی هم وضعیت قرار گرفتن دندان عقل در لثه ناجور است (مثلا کج یا افقی است)، لذا یا نمی تواند بیرون بیاید و یا بد شکل بیرون می زند و باعث درد و عفونت دندانی می شود.

اگر این مشکلات دندان عقل برطرف نشوند، باعث بروز عفونت های خطرناک و درد شدیدی می شود.

7- مسواک زدن غلط دندان ها و بیماری لثه باعث جدا شدن (عقب نشینی) لثه از دندان می شود. این مشکل باعث روباز شدن ریشه دندان می شود و دندان حساسیت زیادی به سرما، گرما و غذاهای ترش پیدا کند. نوشیدنی های اسیدی نیز باعث فرسایش بیشتر ریشه دندان شده و حساسیت دندان بدتر می شود.

8- وقتی که دندان ها مرتب نیستند و کج و کوله اند، روی دندان ها فشار و نیروی ناجوری وارد می شود و در نتیجه باعث التهاب اعصاب دندان ها و بروز درد می گردد.

9- درمان های ارتودنسی (سیم گذاشتن دندان ها)، وقتی که سیم دندان تنظیم و یا محکم و سفت می شود، سیم گذاری دندان ها (ثابت یا متحرک) اغلب برای مدت زمان کوتاهی باعث درد دندان ها می شوند.

10- درد دندان می تواند در اثر مشکلی که مربوط به دندان و یا فک نیست، شروع شود. تعدادی از بیماری ها در سایر قسمت های بدن می توانند باعث درد دندان شوند، به عنوان مثال در طی چرک کردن سینوس ها (سینوزیت)، فشار ناشی از سینوس ها باعث بروز درد در دندان های بالایی و عقب فک به علت نزدیکی سینوس ها به این دندان ها می شود.

به ندرت، درد دندان یا فک صورت علامتی از سکته قلبی است. همچنین درد عصب سه قلو می تواند باعث درد دندان شود که درد متفاوت شدید و تیزی در صورت است.

علل فرعی دندان درد

با وجود همه این ها، گاهی درد از جایی خارج از دهان نشأت می گیرد ولی به داخل دهان منتقل می شود درنتیجه، فکر می کنید درد از دندان به وجود آمده‌است. این اتفاق اغلب زمانی می‌افتد که برای مفصل فک (مفصل گیجگاهی زیرآرواره‌ای)، ناحیه گوش ها، عصب ها، سینوس ها یا ماهیچه های اطراف فک مشکلی به وجود آمده باشد. گاهی حتی بیماری های قلبی هم باعث پیچیدن درد در ناحیه دندان ها می شود. یکی دیگر از عوامل درد دندان، بارداری است. گاهی بر اثر افزایش هورمون ها در دوران حامگلی، فرد دچار التهاب لثه و درنتیجه پوسیدگی دندان می شود که این به نوبه خود دندان‌ درد می‌آورد.

ابتدا باید تشخیص دهید که درد از دندانتان است یا منشأهای دیگری دارد. گاهی افراد درد سینوس، گلودرد یا آسیب به نقطه گیجگاه آرواره‌ای (که به جمجمه متصل است) را با دندان‌ درد اشتباه می گیرند. بعضی اوقات دردی که از ساختارهای عمیق تر نشأت می گیرد (به نام درد منتقل شده) توسط عصب ها به دهن منتقل می شوند و فرد احساس می کند فک یا دندانش درد گرفته‌است. برای اینکه بتوانید منشأ درد را پیدا کنید و آن را برطرف سازید، باید به پزشک مراجعه کنید.

علائم دندان درد

درد فک و دندان یکی از موارد رایجی است که افراد زیادی از آن رنج می برند. درد ملایم دندان برای افراد عادی است چراکه گاهی فشار یا خوردن غذاهای سرد یا گرم باعث دندان‌درد می شود. با این حال، اگر درد شدید شود یا بیش از ۱۵ ثانیه (بعد از فشارخوردن یا در معرض سردی و گرمی قرار گرفتن) هنوز ادامه داشته باشد، یعنی مشکل جدی تری به وجود آمده که باید رفع شود. اگر دندان خیلی ملتهب شده باشد، درد آن به داخل گونه یا فک گسترش پیدا می کند. علائمی که نشان می دهند به درمان احتیاج دارید به شرح زیر هستند:

• احساس درد هنگام جویدن غذا
• حساسیت به مایعات یا هوای سرد و گرم
• خونریزی یا ترشح مایعات از اطراف دندان یا لثه
• تورم اطراف دندان یا فک یا گونه
• آسیب یا صدمه دیدن ناحیه دندان ها

درد دندان در اثر پوسیدگی دندان

این علائم گاهی با پوسیدگی دندان یا التهاب شدید لثه (بیماری لثه) همراه هستند، در این مواقع پوسیدگی دندان یا قرمزی اطراف خط لثه منشأ درد دندان به حساب می آیند. در این موارد معمولا وقتی ضربه‌ای به دندان وارد کنیم درد شدیدتر می شود. اگر چنین اتفاقی افتاد، حتی اگر دندان ظاهری سالم داشته باشد، باز هم نشان‌دهنده پوسیدگی آن است.

درد دندان بعد از عصب کشی

بیشتر افراد هنگام عصب‌ کشی دندان درد زیادی را متحمل می شوند. بیشتر افراد در حین عمل عصب‌کشی و بعد از آن درد دارند اما اگر این درد خیلی شدید باشد اصلا عادی نیست.
امروزه، فناوری های پیشرفته و استفاده از داروهای بی حسی، عصب‌کشی را به فرآیندی سریع، بی‌خطر و بدون درد تبدیل کرده‌اند. عصب‌کشی روشی فوق‌العاده برای نجات دندان های طبیعی است.
با وجود این، کسی که می خواهد دندانش به مرحله عصب‌کشی نرسد باید به‌موقع به دندانپزشکی برود و نگذارد عفونت دندان شدیدتر شود در غیر این صورت دندان آپسه می کند و عفونت در کل سیستم عصبی دندان پخش می شود. با عصب‌کشی، بافت فاسد دندان (پالپ) درمان شده و از ابتلای قسمت های دیگر دندان جلوگیری می شود.

قبل از شروع فرایند عصب‌کشی، پزشک به فرد بی حسی موضعی تزریق می کند زیرا این کار معمولا از فرایندهای درمانی دیگر (مانند پر کردن دندان) دردناک تر است. اگر با یکبار عصب‌کشی مشکل برطرف نشود، درمان مجدد ریشه لازم است. 

درد دندان بعد از پر کردن دندان

کمی درد و حساسیت بعد از پرکردن دندان عادی و موقتی است اما گاهی حساسیت بعد از پرکردن دندان علت دیگری دارد که باید درمان شود. در زیر سه مورد از دلایل این اتفاق را بیان کرده‌ایم. با مطالعه آن ها خواهید فهمید چه زمانی مراجعه به دندانپزشکی لازم است:

• آسیب رسیدن به عصب
• هم‌تراز نبودن دندان های بالا و پایین و دشواری در جویدن
• آسیب مغز دندان (التهاب پالپ در عمق دندان)، که این امر می تواند باعث حساسیت و درد دندان شود.

علل التهاب پالپ دندان

التهاب پالپ فقط بر اثر پر کردن دندان اتفاق نمی‌افتد، التهاب پالپ درصورتی رخ می دهد که:

• دندان آسیب دیده باشد (مثلا در حادثه‌ ای دچار شکستگی یا ترک‌ خوردگی شده باشد).
• پوسیدگی تا عمق دندان پیشروی کرده و به لایه داخلی پالپ رسیده باشد.
• دندان بارها پر شده باشد یا فرایندهای درمانی زیادی روی آن انجام شده باشد.

انواع التهاب پالپ دندان

التهاب پالپ دو نوع دارد:

التهاب قابل بازگشت

التهاب غیر قابل بازگشت

درمان التهاب پالپ دندان

دندانپزشک معمولا مشکل التهاب پالپ را با پرکردن دوباره دندان یا فرایندهای تجدیدکننده (مانند عصب‌کشی) برطرف می کند، علاوه بر این، ممکن است برای از بین بردن عفونت های دهان برای فرد آنتی بیوتیک تجویز کند.

درد ایمپلنت دندان

بعد از ایمپلنت دندان هم کمی درد خواهید کشید. از آنجایی که پزشک حین فرایند کاشت دندان بی حسی تزریق می کند متوجه هیچ دردی نمی شوید اما وقتی اثر داروی بی حسی از بین می رود، دردتان کم‌کم شروع می شود.
میزان دردی که بعد از ایمپلنت تجربه می کنید، به نوع فرایند درمانی و تعداد ایمپلنت هایی که انجام داده‌اید بستگی دارد. هرچه فرایند بیشتر طول بکشد و کاشت های بیشتری انجام بدهید، دردی که بعد از آن احساس می کنید بیشتر خواهد بود.

درد ایمپلنت چقدر طول می کشد؟

اینکه بگوییم بعد از کاشت دندان چه مدت درد می کشید کار سختی است زیرا هر فردی با فرد دیگر متفاوت است. با این حال، ممکن است دردتان تا ده روز بعد از جراحی ادامه داشته باشد. خوشبختانه دندانپزشک همیشه مسکن هایی برای خلاصی از این درد تجویز می کند تا اذیت نشوید. علاوه بر آن، احتمال تورم هم وجود دارد که معمولا بین ۳ تا ۵ روز بعد از جراحی برطرف می شود.

درمان دندان درد

وقتی پزشک دندان تان را معاینه کرد، دلیل درد دندان را پیدا می کند و داروها یا فرایندهای لازم برای درمان آن را برای شما توضیح می دهد: 

دارو برای دندان درد

بسته به اینکه علت درد دندان چه باشد، دکتر ممکن است داروهای مختلفی برایتان تجویز کند.

مسکن درد دندان

برای تسکین درد، پزشک داروهایی مانند تیلنول (استامینوفن) یا داروی ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAID) تجویز می کند. برای دردهای شدید ایپوئید تجویز می شود، همچنین برای اینکه حین جراحی درد شدیدی احساس نکنید، دندانپزشک داروی بی حسی به داخل لثه تزریق می کند.

آنتی بیوتیک برای درد دندان

اگر دندانتان آپسه کرده باشد یا دچار التهاب پالپ، التهاب لثه یا بیماری لثه شده باشید، پزشک برایتان آنتی بیوتیک هایی مانند آموکسی سیلین تجویز می کند. آنتی بیوتیک گاهی برای درمان سینوزیت میکروبی هم استفاده می شود.

دهان‌شویه و فلوراید برای درد دندان

گاهی پزشک برای درمان بیماری لثه از دهان‌شویه کلرهگزیدین استفاده می کند. گاهی برای جلوگیری از پوسیدگی دندان هم فلوراید یا دهان‌شویه تجویز می شود.
برای درمان درد دندان، پزشک علاوه بر اینکه دندانتان را با خمیردندان هایی مخصوص دندان‌ درد (مانند خمیردندان سنسوداین) تمیز می کند، به آن کمی دهان‌شویه حاوی فلوراید می زند (بخصوص به قسمت خط لثه).

محافظ دندان قروچه

اگر شب ها عادت به دندان‌ قروچه داشته باشید، دندانپزشک برایتان محافظ دندان تجویز می کند. این وسیله دندان هایتان را از آسیب در امان نگه می دارد اما تعداد دندان‌قروچه ها را کاهش نمی دهد. به همین خاطر باید علاوه بر استفاده از این محافظ، علت ایجاد دندان قروچه را هم برطرف کنید (که ممکن است بر اثر استرس و مصرف الکل یا کافئین درشب اتفاق افتاده باشد).

درمان دندان‌ درد عصبی

راه های زیادی برای درمان فوبیای دندان یا درد عصبی دندان وجود دارد. باید حتما سطح درد عصبی خود را با پزشک در میان بگذارید. علاوه بر این، باید دلایل شخصی که موجب استرس و عصبی بودنتان شده را به او بگویید تا بتواند روشی درمانی برایتان پیشنهاد دهد. در زیر بعضی از تکنیک هایی که برای غلبه بر دندان‌درد عصبی مناسب هستند را برایتان آورده‌ایم:

• نفس عمیق
• مدیتیشن
• پرت کردن حواس (گوش دادن به موسیقی یا استفاده از موبایل و کامپیوتر)
• خیال‌پردازی کنترل‌شده
• ریلکسیشن پیشرفته ماهیچه ها
• هیپنوتیزم

در این مواقع مراجعه به روانشناس هم می تواند کارساز باشد. درمان های کوتاه‌ مدتی همچون رفتاردرمانی شناختی هم گاهی با موفقیت این مسئله را برطرف می کند.
اگر درد عصبی شدید باشد می توانید آن را با مسکن های نسبی (گاز شادی‌آور)، مدیتیشن رفع استرس، آرامبخش غیر بیهوشی یا بی حسی های معمولی برطرف کنید. 

چگونه از درد دندان خلاص شویم؟

برای اینکه از شر این نوع دندان‌دردها خلاص شوید باید معمولا علت درد را برطرف کنید. بنابراین می توانید از محصولاتی استفاده کنید که به کشتن باکتری ها و بازسازی مینای خارجی دندان کمک می کند. در مواقع دیگر باید به فرایندهای پیچیده‌ای مانند درمان پوسیدگی، کشیدن یا تراشیدن دندان روی بیاورید.
اگر درد دندان به خاطر مواردی مانند بیماری لثه‌ای، پوسیدگی دندان، آسیب دندان، درمان نامناسب، دندان‌قروچه، سینوزیت یا بیماری های دیگر رخ داده باشد، آنگاه باید برای برطرف کردن درد دندان ابتدا این موارد را درمان کنید.

• ابتدا به آرامی دهانتان را با آب سرد بشویید.
• اگر دندان‌‌درد به خاطر پوسیدگی به وجود آمده باشد، می توانید یک تکه پنبه آغشته به روغن میخک روی آن بگذارید.
• اگر لثه هایتان ورم کرده، آب‌نمک غرغره کنید.
• مسکن های معمولی هم گاهی برای این کار مناسب‌اند اما اگر درد خیلی شدید باشد فایده‌ای ندارند.
• از کمپرس یخ استفاده کنید، به آرامی و از بیرون دندان (از روی لپ) کمپرس یخ را روی قسمت فک و دندان موردنظر بگذارید.
• نخ دندان بکشید تا همه موادغذایی که بین دندان ها گیر کرده‌اند خارج شوند.
• از خمیردندان بی حس‌ کننده استفاده کنید.
• کمی صمغ را داخل آب حل کرده و در دهانتان بریزید.
• کمی محلول هیدروژن پراکسید داخل دهانتان غرغره کنید.
• دمنوش فلفل یا چای نعناع تند بنوشید.

البته هرکدام از این تکنیک ها فقط برای مدتی کوتاه و درد دندان را برطرف می کنند و موقتی هستند. بنابراین باید هر ساعت آن ها را تکرار کنید. با این حال، آزمایش این موارد ضرری ندارد. فقط درصورتی که باردار باشید باید برای مصرف قرص های مسکن احتیاط بیشتری به خرج دهید. 

درمان درد دندان در بارداری

به دلیل تغییرات هورمونی، بعضی زنان در دوران بارداری بیشتر از حالت عادی مستعد درد دندان یا لثه هستند. پوسیدگی یا حساسیت دندان از علل احتمالی درد دندان هستند. بنابراین در این مواقع فرد باید به پزشک مراجعه کند تا این موارد را برطرف سازد اما راه هایی هم هستند که با انجام آن ها در خانه می تواند به این فرایند کمک کند.

برای دندان درد در بارداری چه دارویی بخوریم؟

گاهی مسکن های معمولی مانند استامینوفن برای درمان درد دندان کفایت می کنند، با این حال، به همه زنان باردار توصیه می شود قبل از مصرف هرگونه قرص مسکن با پزشک خود مشورت کنند. در بیشتر موارد، استفاده از ایبرپروفن و آسپیرین در دوران بارداری خطرناک است و زنان باردار فقط درصورتی مجاز به استفاده از آن ها هستند که پرشک تجویز کرده باشد. 
از روش های دیگر غلبه بر درد دندان در بارداری می توان به سه روش زیر اشاره کرد:

• شستشو با آب گرم
• کمپرس
• ضدعفونی کننده

درمان خانگی دندان درد

در ادامه به روش های درمان گیاهی یا درمان خانگی دندان درد اشاره می کنیم

درمان خانگی دندان درد با مسکن

افراد گاهی برای رفع دندان‌ درد از مسکن هایی مانند استامینوفن یا پروفن استفاده می کنند اما مصرف این داروها باید فقط به‌صورت موقتی باشد. از زمانی که درد را احساس می کنید تا زمانی که می توانید از پزشک نوبت بگیرید و برای درمان آن اقدام کنید، معمولا کمی وقفه می افتد. این مسکن ها فقط برای این دوره است و درمان دائم به حساب نمی‌آید.

پرهیز از خوردن غذاهای خیلی سرد یا داغ

از خوردن غذاهای خیلی سرد یا داغ پرهیز کنید زیرا این موارد دردتان را شدیدتر می کنند.

درمان دندان درد با روغن میخک

می توانید پنبه‌ای را به روغن میخک آغشته کنید و بین دندان ها قرار دهید (با دندان آن را فشار دهید). روغن میخک در بیشتر داروخانه ها موجود است.

سیر برای دندان درد

سیر ماده‌ای شیمیایی به نام آلیسین دارد که به عنوان آنتی بیوتیک طبیعی عمل می کند و عفونت های دندان را از بین می برد. اگر سیر را در رژیم غذایی‌تان جا دهید یا آلیسین موجود در آن را به صورت مکمل مصرف کنید، آسیب‌پذیری‌تان نسبت به میکروب ها کمتر می شود. 

برای غلبه بر درد دندان هم می توانید از سیر استفاده کنید. کافی است کمی سیرخوردشده را با نمک و خمیردندان مخلوط کنید و روی محل کرم‌خورده بگذارید. این کار خرابی دندان را درمان نمی کند اما دردتان را کاهش می دهد و از پیشروی بیشتر عفونت جلوگیری می کند.

درمان دندان درد با ژل های بی حس کننده

می توانید از برخی ژل های بی حس کننده مانند بنزوکائین استفاده کنید.

درمان درد فک در طب سنتی

• آسپیرین یا ایبوپروفن (ادویل) برای رفع درد مربوط به مفصل فک در بزرگسالان مناسب است.
• برای کودکان و نوجوانان می توانید به جای آسپیرین از استامینوفن استفاده کنید.
• اگر درد هنگام باز کردن دهان اتفاق می‌افتد، یعنی به احتمال زیاد از قسمت فک نشأت می گیرد. دراین صورت، موقع خمیازه کشیدن یا زدن گازهای بزرگ به غذا درد را تشدید می کند. برای اینکه بتوانید به‌صورت موقت این درد را از بین ببرید، باید از خوردن غذاهای سفت یا جویدنی پرهیز کنید، کمی رطوبت داغ (بخار ملایم) به استخوان فک بدهید و تا جایی که می شود سعی کنید دهانتان را زیاد باز نکنید. سپس در اصرع وقت از دندانپزشکتان نوبت بگیرید و برای درمان اقدام کنید.

اسپری دندان درد

برای بی حس کردن قسمت داخلی دهان و گلو قبل از فرایندهای درمانی (مانند لوله‌گذاری در نای) از اسپری لیدوکائین استفاده می کنند. لیدوکائین نوعی بی حس‌کننده موضعی است که یک تا دو دقیقه بعد از استفاده ناحیه داخلی دهان و گلو را بی حس می کند، همچنین از بسته شدن گلو (رفلکس حلقی) جلوگیری می کند تا فرایند به مشکل برنخورد.
برای درمان درد دندان نوزادان نباید از لیدوکائین استفاده کنید.

عوارض جانبی اسپری لیدوکائین

اگر بعد از مصرف لیدوکائین هریک از نشانه های آلرژیک زیر را مشاهده کردید سریع خود را به اورژانس برسانید:

• خارش یا کهیر
• نفس‌تنگی
•  تورم صورت لب ها زبان یا گلو

در صورت مشاهده موارد زیر مصرف لیدوکائین را متوقف کنید و با پزشک تماس بگیرید:

• بیحالی، افسردگی، گیجی، اضطراب یا بیقراری
• ضعف، کم آوردن نفس، ضربان قلب پایین
• احساس اینکه می خواهید غش کنید.
• بیحسی و سردی بدن
• حالت تهوع و استفراغ
• تار شدن دید

قرص مسکن دندان درد

مسکن های قوی برای درد دندان عبارت اند از:

پنیسیلین برای دندان درد

کلیندامایسین برای درد دندان

آزیترومایسین برای دندان درد

مترونیدازول برای درد دندان

همه چیز درباره ی آلرژی فصلی

علت و علائم آلرژی فصلی چیست ؟

حساسیت فصلی یا آلرژی فصلی مانند دیگر حساسیت‌ها زمانی بروز می‌کند که سیستم ایمنی بدن در مقابل برخی عوامل موجود در محیط اطراف حساس شده و واکنش نشان می‌دهد. غالباً این حساسیت‌ها مشکل خاصی ایجاد نمی‌کنند.

اگر ما نمی‌توانیم به راحتی نفس عمیق بکشیم، یا شب‌ها دچار سرفه می‌شویم، آبریزش بینی و گاهی چرک بینی به سراغمان آمده، چشمانمان می‌خارد، شاید یکی از علل آن آلرژی باشد. اگر ما در زمان‌های خاصی از سال، عطسه و سرفه‌ی خشک (سرفه‌ی بدون خلط) داریم یا دچار خارش بینی، خارش چشم و آبریزش بینی می‌شویم، ممکن است بدین معنا باشد که دچار حساسیت فصلی شده‌ایم. گرده‌ی گل‌ها، درختان و علوفه شایع‌ترین عوامل حساسیت فصلی هستند.

در حالی که واژه «حساسیت فصلی» به طور کلی به عوامل موجود در طبیعت مانند چمن، گرده‌ی گل و بذر گیاهان مرتبط است، گروهی از عوامل دیگر نیز وجود دارند که باعث حساسیت سیستم ایمنی می‌شوند مانند:

• دود (زمان آتش‌سوزی در فصل تابستان و استفاده از شومینه در فصل زمستان)
• گزش و نیش حشرات (معمولاً در فصل بهار و تابستان)
• وجود کلر در استخرهای روباز یا سربسته

کنترل و درمان آلرژی فصلی

برای درمان آلرژی فصلی باید عوامل محرک سیستم ایمنی بدن خود را بشناسید. ممکن است تصور کنید که از گرده‌ی گل دچار حساسیت می‌شوید اما احتمال دارد بعضی عوامل دیگر، علت بروز حساسیت باشند. بیش از دو سوم افراد مبتلا به حساسیت‌های بهاری علائم خود را در طول سال نیز دارند. یک متخصص آلرژی نه‌ تنها علائم حساسیت را درمان می‌کند بلکه می‌تواند به شما کمک کند تا عامل اصلی حساسیت خود را شناسایی و برطرف کنید.

متخصصان درمان آلرژی برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض عوامل تحریک کننده سیستم ایمنی، راهکارهایی را ارائه می‌کند که عبارتند از:

• گزارش‌های هواشناسی را در فصل‌های آلرژی‌زا از اینترنت، روزنامه، رادیو و تلویزیون دنبال کنیم تا اطلاعاتی در مورد میزان گرده موجود در هوا در این فصل‌ها دریافت کنیم.
• در طول فصل آلرژی‌زا، درب‌ها و پنجره‌های خانه و ماشین خود را ببندیم.
• برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض گرده که باعث حساسیت می‌شود، میزان گرده موجود در هوا را بررسی ‌کنیم. بهتر است بدانیم که در فصل بهار و تابستان و در فصل گرده‌افشانی درختان و علوفه، میزان گرده هنگام شب بیشتر است. در اواخر تابستان و اوایل پاییز، میزان گرده در ساعات اولیه‌ی روز بیشتر است.
• پس از بازگشت به خانه دوش بگیریم، موهای خود را بشوییم و  لباس‌هایمان را عوض کنیم.
• هنگام انجام کارها در خارج از منزل، از ماسک فیلتردار استفاده کنیم و قبل از آن، داروهای مناسب مصرف کنیم.
• همچنین متخصص آلرژی ممکن است یک یا چند دارو را برای کنترل علائم آلرژی توصیه کند. برخی از داروهایی که به طور گسترده برای کنترل آلرژی توصیه می‌شوند، بدون نسخه هم قابل تهیه هستند.

اگر از قبل سابقه ابتلا به حساسیت‌های فصلی داریم، متخصص آلرژی دو هفته قبل از بروز علائم، تجویز دارو را شروع می‌کند.

ده عامل اصلی ایجاد حساسیت را بشناسید

حدود 20 درصد مردم دچار آلرژی هستند. آلرژی یا همان حساسیت، در واقع پاسخ غیر طبیعی سیستم ایمنی شماست. در چنین شرایطی بدن شما نسبت به مواد بی ضرر مثل گرده ی گلها، موی حیوانات یا غذا عکس العمل نشان می دهد. تقریبا هر چیزی ممکن است حساسیت را تحریک کند. در اینجا به ده مورد از متداولترین محرک ها اشاره می کنیم.

1- گرده گلها و درختان و سبزه ها می تواند حساسیت فصلی را تحریک کند. واکنش بدن می تواند به صورت عطسه و آبریزش از بینی و سوزش و اشک چشم باشد.ا گر چنین اتفاقی برای شما افتاد باید از محصولات ضد حساسیت استفاده کنید ولی کلا بهتر است در روزهایی که باد می وزد در صورت امکان بیرون از خانه نروید.

2- موی حیوانات می تواند در برخی افراد ایجاد حساسیت کند. این حساسیت می تواند به مرور ظرف حدود 2 سال بیشتر و بیشتر شود و در صورت دور ماندن از عامل حاسیت زا هم چندین ماه طول می کشد تا بهبودی حاصل شود.

3- موجودات میکروسکوپی موجود در گرد و خاک ، که در گرد و غبار خانه وجود دارند و در شرایط رطوبت بیشتر رشد و نمو می کنند نیز می توانند ایجاد حساسیت نمایند. این موجودات ذره بینی از پوسته های مرده انسان و حیوان تغذیه می کنند. برای اجتناب از این نوع تحریک حساسیتی می توانیم از بالش های ضد حساسیت موجود در بازار استفاده کنیم . همچنین ملافه ها را هر هفته با آب داغ شستشو داده و بطور مداوم گرد گیری و نظافت کنید .

4- نیش حشرات نیز در برخی افراد ایجاد حساسیت می کند. گاهی این حساسیت چنان شدید است که خطرات جانی برای فرد ایجاد می کند. حساسیت به صورت التهاب و قرمزی و تب خفیف است که گاهی تا یک هفته ادامه می یابد. در برخی موارد که عکس العمل حساسیتی شدید رخ می دهد ، سختی تنفس ، التهاب ناحیه صورت و گردن،افت ناگهانی فشار خون و خارش شدید می تواند اتفاق بیفتد. افرادی با سابقه حساسیت گزش حیوانات، بهتر است خود را از حشرات محفوظ نگه دارند.

5- کپک نیز می تواند ایجاد حساسیت کند. کپک ها عوامل آلرژی زا ،خارش آور و گاهی سمی تولید می کنند. تنفس یا لمس کپک در برخی افراد ایجاد حساسیت می کند. کپک ها برای رشد به محیط رطوبی نیاز دارند. کپک ها در محیط هایی مثل دستشویی و حمام و مواد غذایی مرطوب وجود دارند. اگر به قارچ و کپک حساسیت دارید از زیاد ماندن در این محیط ها دوری کنید و حمام و دستشویی را با مواد ضد عفونی کننده شستشو دهید تا مانع رشد آن ها شوید.

6- برخی مواد غذایی مثل شیر ،صدف ،تخم مرغ و برخی دانه های آجیل مثل بادام زمینی نیز ایجاد حساسیت می کنند. علایم حساسیت تنها چند دقیقه بعد از خوردن آنها بروز می کند. علایم می تواند به صورت سختی تنفس ،التهاب ناحیه دهان ، نفخ و دل پیچه بروز کند. اگر به هر یک از این مواد غذایی حساسیت دارید حتما از خوردن آن اجتناب کنید. در صورت مصرف اشتباهی تزریق “اپینفرین”می تواند این علایم را کنترل کند.

گوشی پزشکی دو طرفه

فوم شستشوی صورت ملالیفت درمالیفت ۱۵۰ میلی لیتر

شربت مولتی + زینک فیشر کیندر ۱۵۰ میلی لیتر

گردن بند طبی اسفنجی

محصولات پشنهادی فروشگاه وینکل

7- لاتکس موجود در دستکشها ،کاندوم و برخی وسایل پزشکی می تواند حساسیت به لاتکس را تحریک کند. خارش پوستی و چشمی ،آبریزش بینی ،عطسه و سرفه از علایم این حساسیت است و در موارد شدید تر منجر به سختی تنفس و کهیرمی شوند.اگر با چنین حساسیتی مواجه شدین از “اپینفرین”استفاده کنید.

8- برخی دارو ها نیز می توانند ایجاد حساسیت کنند. داروهایی مثل پنی سیلین یا آسپرین در برخی افراد ایجاد حساسیت می کند . در صورت مصرف اشتباهی ، پزشک اغلب داروهای استروییدی و آنتی هیستامین و در شرایط حاد اپینفرین تجویز می کند.

9- رایحه و عطر موجود در اسپری و ادکلن ،عود و برخی شمع ها که رایحه دارند می توانند ایجاد واکنش های حساسیتی شوند. اگر سابقه حساسیت دارید سعی کنید در معرض این بوها قرار نگیرید.

10- سوسکها نه تنها چندش آورند بلکه پروتیین موجود در مواد دفعی آنها می توانند به طرز دردسر سازی حاوی عوامل حساسیت زا باشند. هر چند دفع کامل این حشره خصوصا در آپارتمان ها و آب و هوای گرم غیر ممکن به نطر می رسد ولی می توان برای به حداقل رساندن آن ، درزها و حفره ها را مسدود کرد و آشپزخانه را تمیز نگه داشت و از حشره کش ها استفاده کرد.

علائم آلرژی فصلی و 12 درمان طبیعی برای آن

عطسه ؛ خارش شدید ؛ این علائم ناراحت کننده نشان میدهد که آلرژی فصلی دارید. آلرژی فصلی معمولاً تنها در بهار ظاهر می شوند.

سوالات متداول درباره ابتلا به حساسیت فصلی:

• اگر آلرژی فصلی در بهار است پس چرا ما در فصول دیگر نیز آلرژی فصلی می گیریم؟
• آیا می دانید که بسته به نوع آلرژی که دارید گرد و خاک و موهای حیوانات می توانند برای شما حساسیت ایجاد کرده و در فصول دیگر نیز آلرژی بگیرید؟
• آیا شما در مورد این بیماری نگران هستید ؟
• آیا شما در مورد چگونگی جلوگیری و درمان آلرژی فصلی نگران هستید ؟

برای شما راههای درمان خانگی ساده و موثر را آماده کرده ایم .راه های درمانی که به سادگی در منزل قابل اجراست و منتها قبل از ارائه پیشنهاد می کنیم به اطلاعاتی اساسی در مورد این بیماری بپردازیم تا بتوانیم دید بهتری نسبت به این عارضه داشته باشیم .

چه فصلی آلرژی می آورد ؟

بهار فصلی که درختان به شدت روشن می کنند و این باعث افزایش خطر آلرژی فصلی می شود و اگر شما یکی از هزاران افراد مبتلا به آلرژی فصلی هستید ، مطمئن باشید که به خصوص در فصل بهار عطسه بسیار زیادی را تجربه خواهید کرد.گرفتگی بینی ؛ آبریزش بینی و سایر نشانه های ناراحت کننده ای را تجربه خواهید کرد .گاهی آلرژی فصل تابستان ادامه خواهد یافت .اما شما که قادر نیستید تمام گیاهان و چمن ها در محیط اطراف را با گیاهان و چمن های مصنوعی و پلاستیکی جایگزین کنید تا آنها شما را اذیت نکنند ،پس می توانید به جای تغییر دادن محیط از روش های ساده و خانگی برای کنترل این مشکل استفاده کنید . بیمارانی که به محرک های فصلی نظیر چمن ، علف های هرز و گرده ها آلرژی دارند در فصل بهار بیشتر از علائم بیماری را تجربه می کنند ، اما در فصل های سرد سال آلرژی فصلی بسیار ضعیف می شود .با این حال با توجه به اینکه گیاهان مختلف در زمان های مختلف سال گرده افشانی می کنند بسته به نوع آلرژی شما و محل زندگی شما ممکن است حساسیت های فصلی در تمام فصول سال شما را رها نکنند .حتی ممکن است شما در خانه گیاهان آپارتمانی و حتی موهای حیوانات خانگی آلرژی داشته باشید و به آنها واکنش نشان دهید.ممکن است در میان آلرژی های فصلی و رینیت آلرژیک درگیر شوید . تفاوت میان آلرژی های فصلی و رینیت آلرژیک این است که آلرژی های فصلی بسته به فصل سال اتفاق می افتد اما رینیت آلرژیک در تمام طول سال شما را درگیر خود می کند.عوامل موثر در تحریک آلرژی می توانند دود سیگار ؛ موهای حیوان ؛ عطر و ادکلن و از این قبیل موارد باشد که باعث التهاب بینی شده و سیستم ایمنی به آنها واکنش نشان می دهد .

علل مشترک آلرژی های فصلی چیست؟

آلرژی فصلی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن یک ماده را در هوا شناسایی می کنند که فکر می کنند برای بدن خطرناک است . برای واکنش سیستم آلرژیک با آزاد کردن برخی از هیسامین ها و سایر مواد شیمیایی به جریان خون عکس العمل نشان می دهد. مواد شیمیایی باعث ایجاد علائم واکنش های آلرژیک می شود و برخی از آلرژن های معمول آلرژی فصلی ممکن است از فصل به فصل متفاوت باشد.

• بهار: اعتقاد بر این است که گیاهان بیشترین انرژی را در بهار دارند .
• تابستان:مجرم اصلی آلرژی در تابستان چمن است .
• پاییز:در فصل پاییز گل صدف باعث ایجاد آلرژی بوده و همچنین علائم زرد شدن میوه ها را می توان از دلایل آلرژی در این فصل دانست .
• زمستان:اکثر آلرژن های خارجی در زمستان از کار می افتند و در نتیجه آب و هوای سرد در بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری کمک می کنند تا نفس راحتی بکشند .

شایع ترین عوامل در زمستان رطوبت است که باعث افزایش گرد و غبار می شود و در نتیجه منجر به آلرژی های فصلی می توانند به صورت موروثی به انسان منتقل شود .پروفسور حسن ارشده متخصص آلرژیست و ایمونولوژیست در بیمارستان ساوتهمپتون دریافت که آلرژی هایی مانند آسم و اگزما در کودکان مربوط به ارث از پدر و مادر بوده است .

نشانه های مشترک آلرژی فصلی چیست؟

 علائم و نشانه های آلرژی فصلی از خفیف تا شدید طبقه بندی می شوند :

شایع ترین علائم ممکن است ؛ عبارتند از :

• عطسه
• آبریزش و یا گرفتگی بینی
• ریزش اشک و خارش چشم
• خارش سینوس، گلو و یا کانال گوش
• گرفتگی گوش ها
• به جریان افتادن مایع بینی

بعضی از علائمی که کمتر رایج هستند ممکن است عبارت باشد از:

• سردرد
• تنگی نفس
• خس خس

برخی از علائم شدیدتر شامل عفونت بی خوابی مشکل در جذب و غلظت و آسم می باشد . همچنین محققین دریافتند که اگر در تابستان تب و آسم را داشته باشید ؛ احتمالا آلرژی فصلی شما می تواند حملات آسم را ایجاد کند.

چه کسی در معرض خطر بالای این مشکل است؟

آلرژی فصلی بسیار شایع است. با این حال، افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف و افرادی که سابقه خانوادگی آلرژی فصلی دارند، در معرض خطر بیشتر این بیماری نسبت به دیگران هستند. شما می توانید این بیماری را با کم کردن عوامل خطر کنترل کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر به پزشک خود مراجعه کنید .

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

تشخیص و درمان اولیه می توانند از پیشرفت بیشتر آلرژی فصلی جلوگیری کنند و از ایجاد شرایط اضطراری و حاد جلوگیری کنند ؛ بنابراین در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید و از او در مورد جلوگیری از این وضعیت بپرسید.اگر شما هر کدام از علائم بالا را دارید و مشغول به آلرژی هستید حتماً به پزشک خود مراجعه کرده و با او مشورت کنید.در اینجا برخی از اساسی ترین اطلاعاتی که باید درباره آلرژی های فصلی بدانید را ذکر کنید. اگر چه این یک بیماری تهدید کننده زندگی نیست، اما برای شما بسیار مشکل ساز خواهد بود . در ادامه مطلب ما می خواهیم درمان های خانگی برای علائم آلرژی فصلی که ساده اما بسیار موثر هستند را برای شما معرفی کنیم.

12 درمان خانگی برای آلرژی فصلی

 1- دوری از عوامل بیماری زا

اولین قدم برای شما دوری از شرایطی است که باعث تشدید آلرژی شما می شود.همچنین شرایط زیر را برای خود همیشه لحاظ کنید.

• پنجره خانه را بسته نگه دارید.
• سعی کنید زمان محدودی خارج از منزل بمانید.
• وقتی مجبور هستید برای مدت زمان زیادی خارج از منزل باشید و در این روزها گرده افشانی گلها و درختان در سطح بالایی قرار دارد حتماً از یک ماسک استفاده کنید.
• از دود تنباکو جدا اجتناب کنید زیرا این عامل می تواند علائم بیماری را تشدید کنند.

2- درمان های خانگی برای آلرژی فصلی با میوه و سیفیجات

* کورستین

از جمله داروهای خانگی برای درمان آلرژی فصلی ، کورستین می باشد که یکی از تاثیرگذار ترین داروها محسوب می شود.داروهای کورستین یکی از انواع فلاونوئیدها می باشد که بیشتر در سبزیجات ومیوه ها یافت می شوند . همچنین ، یکی از مزیت های مهم و اصلی کورستین ، این است که فلاونوئیدهای آن حاوی مقادیر بسیار زیادی از آنتی اکسیدان ها می باشند و بنابراین مزیت ، کورستین همچنین توانایی تقویت کردن سیستم ایمنی بدن را نیز دارد و می تواند به این بخش مهم بدن بسیار کمک کند . بنابراین با استفاده از کورستین ، می توان از آلرژی فصلی جلوگیری کرد و در نهایت این مشکل آلرژیک کاملا بهبود خواهد یافت . در ادامه برخی میوه ها و سبزیجات هستند که حاوی مقدار زیادی از کورتسین ها می باشد . این موارد عبارتند از :

* پیاز :پیاز یکی از مواد غذایی غنی از از کورستین می باشد (پیاز همچنین غنی از آنتی اکسیدان ها است که می تواند خطر ابتلا به آلرژی فصلی را کاهش دهد) . پیاز همانند سیر ، حاوی ترکیبات آلسیین آلی می باشد که پیاز قرمز حاوی آنتوسیانین ها – آنتی اکسیدان های قدرتمند و قوی – می باشد . علاوه بر مزیت کورستین موجود در پیاز ، جنبه ی مواد غذایی بسیار زیادی نیز دارد که می تواند در جلوگیری از بیماری های قلبی ، افزایش سیستم ایمنی بدن و تنظیم فشار خون کاملا مناسب باشد .

* چغندر قند :چغندر قند حاوی ویتامین A، C و B6 است. این همچنین منبع کورستین، فولات، فیبر، زاکسنتین، لووتیوم و انواع مختلفی از مواد معدنی که برای سلامتی بسیار تاثیرگذار هستند می باشد که همه این مزیت ها در نهایت به بهبود سیستم ایمنی بدن بسیار کمک می کنند .

* بلوبری :بلوبری از نظر ابعادی ، یکی از میوه هایی می باشد که غنی از آنتی اکسیدان هایی مانند آنتوسیانین ها، کورستین و کومپفرول می باشد . بلوبری همچنین نیز حاوی بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی مانند آهن، کلسیم، روی و ویتامین K و C می باشد .

* کلم بنفش :کلم بنفش همانند گل کلم و کلم ، شامل یک ترکیب گوگردی می باشد که این شامل بسیاری از آنتوسیانین ها، فلاونوئیدها، کاروتنوئیدها و دیگر آنتی اکسیدان ها می باشد . گل کلم نیز حاوی فیبر و ویتامین K می باشد .

* تمشک :تمشک نیز همانند موارد بالا ، یکی از میوه هایی می باشد که حاوی مقدار زیادی از آنتی اکسیدان ها می باشد که این آنتی اکسیدان ها عبارتند از :کورستین، ویتامین C، فیبر، لوتئین، زاکسنتین، پتاسیم و منیزیم . تمشک به عنوان یکی از میوه های خنثی کننده رادیکال های آزاد شناخته شده است .

* گل کلم بنفش :گل کلم بنفش نسبت به گل کلم های سفید معمولی ، از آنتی اکسیدان های آنتوسیانین و کورستین غنی تر می باشد . گل کلم بنفش کم کالری می باشد ، اما دارای فیبر بسیار زیادی می باشد که توانایی سیر کنندگی بالایی دارد و همچنین حاوی ویتامین های C، K، B6 و فولات می باشد که این ویتامین ها تمام چیزهایی هستند که یک فرد مبتلابه آلرژی های فصلی نیازدارند .

* آکای بری : Acai Berry یک توت بنفش تیره است که منبع عالی آنتی اکسیدان ها، اسید آمینه، اسید های چرب ضروری، ویتامین ها، مواد معدنی و دیگر عناصر کمیاب می باشد . Acai Berry به نام پادشاه میوه ها شناخته می شود .

* هویج بنفش : همانند گل کلم بنفش ، این رنگ هویج بنفش از آنتوسیانین موجود در آنها ایجاد و تولید می شود . هویج دارای سطح بالایی از کورستین، بتا کاروتن و ویتامین A است .

* بادمجان :بادمجان یکی از سبزیجات با محتوای بسیار زیادی از مواد مغذی می باشد که حاوی بسیاری از ویتامین ها، K، C، B6 و بسیاری از مواد معدنی ضروری برای سلامتی است. توصیه می شود برای جلوگیری یا درمان آلرژی فصلی باید بادمجان خود را به رژیم غذایی خود اضافه کنید .

3-درمان های خانگی آلرژی فصلی با مصرف ماست

بطور کلی هر 100 گرم ماست حاوی 100 کیلوکالری، 3 گرم پروتئین ، 125 میلی گرم کلسیم و بسیاری از ویتامین ها می باشد که می تواند مواد معدنی مورد نیاز بدن را فراهم وتامین کند. از سویی دیگر، تخمیر ماست برخی از باکتری ها را حاوی می باشد که آنزیم پروتئاز را تشکیل می دهند که برای روده بسیار مفید است و به سیستم گوارش کمک می کند . اسید لاکتیک در ماست باعث افزایش سرعت روده می شود و به غیر فعال کردن مواد شیمیایی مضر کمک می کند .بطور کل باکتری های مفیدد به تحریک دستگاه گوارش به هضم ، افزایش اشتها و افزایش جذب مواد مغذی کمک می کند.ماست بیشتر غنی از Lactobacillus acidophilus می باشد . Lactobacillus acidophilus باکتری ها یا قارچ های موجود در ماست می باشند که برای بدن بسیار مفید هستند می توانند در سیستم دستگاه گوارش و سیستم دفع ادرار بسیار مفید باشند و با این وجود باعث بیماری بدن نمی شوند و تنها یک مزیت مثبت در بدن محسوب می شوند . از این رو این چیزی است که سیستم ایمنی یا در کل بدن به آن بسیار نیاز دارد . بنابراین سعی کنید روزانه به میزان 1الی2 فنجان ماست استفاده کنید و با اضافه کردن این ماده غذایی پر کاربرد ، میزان آلرژی فصلی در شما کاهش خواهد یافت .

4-درمان سریع برای آلرژی فصلی با قارچ

قارچ یکی از بهترین درمان های خانگی برای درمان آلرژی فصلی می باشد . از هزاران سال پیش در ژاپن وچین ، اکثر افراد برای که در این مناطق سکونت داشتند از قارچ به عنوان یک ماده غذایی برای تقویت سیستم ایمنی بدن و درمان کننده خانگی برای اکثر بیماری های از جمله آلرژی فصلی استفاده می شد . بنابراین ارزش غذایی قارچ در درمان بیماری ها به مدت هزاران سال است که شناخته شده است . در مصر باستان ، از قارچ به عنوان یک وعده غذایی کامل یاد می کردند و این در حالی بود که در یونان از قارچ برای تقویت سربازانی که به جنگ فرستاده می شدند ، استفاده می شد . رومیان قارچ را به عنوان هدیه ایی از خداوند خود می دانند و به همین دلیل از قارچ فقط در مراسم های مهم استفاده می کنند . همچنین چینی ها از قارچ به عنوان یک غذای بهداشتی یاد می کنند .بطور کلی زمانیکه ما از قارچ استفاده می کنیم ، قارچ بدن را با کربوهیدرات ها، چربی ها و ویتامین های خاصی نظیر تیامین (B1)، ریبوفلاوین (B2)، نیاسین (B3)، اسید آسکوربیک (ویتامین C) را تامین می کند . قارچ ها نیز دارای توانایی افزایش فعالیت سلول های T هستند که این سلول ها مسئول حمله و از بین بردن سلول های آسیب دیده (مرده) یا ویروس ها هستند . خوردن قارچ به عملکرد سیستم ایمنی بدن شما کمک خواهد کرد و سلامتی شما را تضمین خواهد کرد . قارچ ها بسیار مغذی و خوشمزه هستند ، بنابراین اگر شما می خواهید برای درمان یا پیشگیری از آلرژی های فصلی بشتابید ، توصیه می شود که قارچ را از رژیم غذایی خود حذف نکنید .

5- درمان های آلرژی فصلی با اسپیرولینا

تحقیقات نشان داده است که اسپیرولینا در درمان علائم آلرژی فصلی بسیار تاثیر گذارو مهم هستند که مصرف اسپیرولینا برای بهبود علائمی شامل عطسه ، تخلیه بینی و خارش تایید شده است .اسپیرولینا 3.6 میلیارد سال پیش کشف شد که مردم آن را به عنوان یک گیاه سبز می دانستند و می توانستند آن را برای حفظ حیات خود در طول روز بخورند و با خوردن این گیاه سبز در طول روز متوجه شدند که فقط خوردن این گیاه بطور روزمره، می تواند بدن آنها را کاملا سالم نگه دارد . بعدها ، یکی از دانشمندان و محققان به نام پروفسور Clenment France ، در طی آزمایش خود که این گیاه را مورد بررسی و تحلیل قرار داده بود ، نتایج شگفت انگیزی یافت که این گیاه حاوی مقادیر بسیار زیادی از مواد مغذی می باشد که تاثیرات و مزیت های اسپیرولینا در طی این تحقیق یافته شد .امروزه از اسپیرولینا برای افزایش سلامتی ، افزایش سیستم ایمنی بدن و افزایش طول عمر استفاده می شود . اسپیرولینا نیز توسط دولت به رسمیت شناخته شده است و از آن برای درمان اکثر بیماری های همانند آلرژی فصلی استفاده می شود و بنابراین توصیه می شود روزانه به میزان قابل توجهی اسپیرولینا استفاده نمایید که حداکثر میزان برای یک فرد عادی ، روزانه یک قاشق چایخوری می باشد .یقینا مطومئن باشید که پس از یک مدت زمان کوتاه پس از استفاده از این گیاه کارآمد ، از خودتان متشکر خواهید شد .توجه :برای هر فرد میزان دوز استفاده از این گیاه در میزان های متفاوتی می باشد و برای اطلاع از این میزان می توانید با پزشک خود مشورت نمایید .

6-درمان های خانگی برای آلرژی فصلی با استفاده از اسیدهای چرب امگا 3

این شاید برای شما عجیب و غریب باشد ، ولی در مطالعات اخیر نشان داده شد که اسیدهای چرب امگا 3 موجود در روغن ماهی برای بدن بسیار مناسب هستند و می توانند در سلامتی افراد موثر باشند از جمله در سیستم ایمنی بدن !از آنجا که بدن ما نمیتواند اسیدهای چرب امگا 3 تولید کند ، باید مواد غذایی که حاوی این ماده غذایی است به بدن برسانیم . یکی از بهترین مواد غذایی که حاوی این ماده مغذی می باشد ، روغن ماهی است که در کاهش التهاب ،بهبود ترکیب خون و همچنین در سیستم ایمنی دخیل است . لازم بذکر است که بدانید زمانیکه بدن حاوی این نوع اسید باشد ، عملکرد بسیار بهتری خواهد داشت و روغن ماهی باعث افزایش رشد مغز ، محافظت از قلب و عروق ، مبارزه با سرطان ، افسردگی ، اختلالات روده و آرتریت می شود و همچنین توانایی مهار کردن برخی بیماری ها مانند آلرژی های فصلی را نیز دارد .شما می توانید با خوردن گوشت سالم ، غذاهای دریایی ، تخم مرغ و یا مکمل های روغن ماهی اسیدهای چرب امگا 3 را در بدن خود تکمیل و تامین کنید .

7-درمان های ساده و خانگی برای آلرژی فصلی با مصرف ویتامین C

ویتامین C یکی از داروهای شناخته شده خانگی برای درمان آلرژی فصلی می باشد و در تقویت سیستم ایمنی بدن نیز بسیار موثر می باشد و با استفاده در میزان مناسب از این دارو می توانید از سرماخوردگی و عفونت ها جلوگیری کنید . چرا که با استفاده از این نوع ویتامین ، بدن شروع به ایجاد و تولید سلول های جدید می کند و در درمان زخم ها کمک می کند . ویتامین C نیز به جلوگیری از سرطان ، کاهش آلرژی ها ، تولید هورمون های ضد استرس و محافظت از بدن کمک می کند.بدن قادر به تولید این نوع ویتامین نمی باشد و بنابراین باید به میزان قابل توجهی از این نوع ویتامین به بدن در طول روز برسانید که در رژیم غذایی خود می توانید از مواد غذایی که حاوی ویتامین c هستند استفاده کنید (مواد غذایی مانند :انواع توت ها ، مرکبات و سبزیجات ) . بنابراین اگر بدن شما به بطور مکرر به آلرژی فصلی مبتلا می شود ، توصیه می شود در طی یک برنامه ریزی مناسب ومطلوب از ویتامین C استفاده نمایید و برای تعیین این میزان می توانید با پزشک خود مشورت کنید و میزان مناسب و مورد نیاز بدن شما راتعیین سازد .

8-درمان آلرژی های فصلی با ویتامین D3

مقدار مناسب ویتامین D3 می تواند به شما در جلوگیری از بسیاری از بیماری ها مانند سرماخوردگی و سرطان کمک کند. ویتامین D3 به عنوان یکی از مواد غذایی شناخته شده است که از سیستم ایمنی بدن محافظت می کند و همچنین نقش مهمی در درمان آلرژی های فصلی دارد . بنابراین، لازم است که شما مکمل های ویتامین D3 را مصرف کنید .

ویتامین D3 طبیعی در غذاهایی مانند گوشت ، تخم مرغ ، شیر، دانه و غذاهای دریایی یافت می شود . علاوه بر این ، شما می توانید 15 دقیقه در روز برای جذب منابع طبیعی ویتامین D3 (از کرم ضد آفتاب استفاده کنید). برای نوزادهایی که تازه متولد شده اند ، در فصل زمستان به علت ابری بودن هوا و عدم وجود منابع طبیعی این نوع ویتامین باید از مکمل های ویتامین D3 استفاده کنید که مجددا باید تحت نظر متخصص اطفال باید این کار را انجام دهید .

9-درمان های خانگی برای آلرژی های فصلی با استفاده از روی

بطور کل ، روی برای حفظ سلامت بدن ضروری است . با استفاده از مکمل هایی که حاوی این ماده مغذی هستند ، سیستم ایمنی بدن تقویت خواهد شد و بنابراین علائم سرماخوردگی ، اختلالات گوارشی و آلرژی های فصلی را می توانید کاهش دهید . برای تامین نیاز بدن از روی می توانید از مواد غذایی مانند زرده تخم مرغ، مرغ، ساردین، دانه های آفتابگردان، بذر کدو تنبل، دانه کنجد، کلم و کلم بروکلی استفاده نمایید که این منابع غذایی غنی از روی هستند و در تمام طول سال موجود هستند و فصلی نمی باشند و بنابراین برای درمان آلرژی فصلی می توانید از این مواد غذایی در رژیم غذایی خود بیفزایید تا سالم بمانید .

10-درمان های خانگی برای آلرژی فصلی با جادوی سیر

شما احتمالا از مصرف سیر برای درمان آلرژی برخی عوامل موثر را شنیده اید و اما شاید نحوه استفاده از این عنصر گیاهی و طبیعی را آگاهی نداشته باشید . واقعیت این است که سیر در درمان آلرژی فصلی و همچنین سایر بیماری های دیگر بسیار موثر است و می تواند در تقویت سیستم ایمنی بدن موثر باشد و آن هم به دلیل خواص ضد میکروبی و ضد التهابی آن است که معمول ترین آنها آلیسین می باشد . سیر یک آنتی بیوتیک طبیعی می باشد که بطور طبیعی و موثر می تواند باعث ویرانی باکتری ها و ویروس های بدن شود . سیر واقعا یک مورد کاملا مناسب برای درمان آلرژی فصلی می باشد که نحوه های مختلف را می توانید در زمان استفاده از آن بکار بگیرید و برای استفاده می توانید یکی از دو راه زیر را استفاده کنید .

روش اول ؛4الی 6 حبه سیریک کاسه آب

طرز تهیه :تعداد حبه های سیر را در کاسه آب قرار داده و هم بزنید و اجازه دهید به مدت زمان اندکی در آب بماند . سپس می توانید از این معجون طبیعی استفاده نمایید . برای تقویت سیستم ایمنی بدن می توانید روزانه یک لیوان از این ترکیب ساده و در عین حال قدرتمند استفاده نمایید که همچنین می تواند در بهبودی آلرژی فصلی کمک کند و با استفاده از این روش نیز حتی از برخی بیماری ها جلوگیری می کنید . علاوه براین اضافه کردن سیر به وعده های غذایی روزمره یکی از ساده ترین راه ها برای پیشگیری از بیماری های مختلف می باشد .

روش دوم ؛یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی4الی6 حبه سیرنصف کاسه آب

طرز تهیه :یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی را در کاسه حاوی آب بریزی و کاملا انرا حل سازید و سپس تعداد سیر تعیین شده را در کاسه بریزید و به مدت زمان اندکی اجازه دهید تا در ظرف بماند . از این ترکیب می توانید بر روی مناطق آسیب دیده بدن استفاده کنید و پس از استفاده ، تاثیر آنرا روی بدن خواهید دید .

11-درمان های خانگی برای آلرژی فصلی – Butterbur

روزانه فقط با 500 میلی گرم استفاده از گیاه Butterbur ، می توانید علائم مربوط آلرژی را در بدن کاهش دهید . بطور کلی از Butterbur برای درمان برونشیت و آسم استفاده می شود و با این حال خانم های باردار و شیرده نباید از این گیاه طبیعی استفاده نمایند .

12-درمان های ساده و خانگی آلرژی فصلی با مصرف عسل محلی

عسل محلی یکی از روش های سنتی و دیرینه در درمان اکثر بیماری های بدن می باشد از جمله آلرژی ، سرماخوردگی و… که بیشترین تاثیر را می توانند در روی فرد بگذارند . به همین دلیل پزشکان و متخصصان استفاده از عسل محلی را در طول روز توصیه می کنند وبا استفاده از این نوع عسل که به هیچ وجه فراوری نشده است ، می تواند علائم آلرژی را کاملا خنثی کند .

توجه : به کودکان زیر یک سال ، عسل خام ندهید چرا که حاوی میزان غلطت بالایی می باشد .افرادی که حساسیت شدید به گرده دارند ممکن است پس از مصرف عسل، یک واکنش حساسیتی به نام آنافیلاکسی داشته باشند. این می تواند مشکلات شدید تنفس را ایجاد کند بنابراین قبل از استفاده از این نوع عسل با پزشک خود مشورت داشته باشید . درمان های خانگی برای آلرژی فصلی – ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی برای فصل های که مبتلا به آلرژی می شوید.

علاوه بر استفاده از برخی از داروهای خانگی برای آلرژی فصلی بالا، تعدادی از تغییرات شیوه زندگی برای فصل آلرژی شما باید در نظر بگیرید، که عبارتند از:

• از ماسک در روزهایی هوا بسیار آلوده یا غبار آلوده است استفاده کنید و در صورت امکان در چنین روزهایی از خانه های خود خارج نشوید و
• نوشیدن به میزان کافی آب که چیزی بین 8 الی 10 لیتر آب تازه می توانید بنوشید که هم برای هضم لازم و ضروری است و هم برا دفع سموم موجود در بدن.
• قبل از خواب دوش بگیرید چرا که اگر قبل از خواب دوش نگیرید ، علائمی که در بدن شما هستند ، در روز بعدی بدتر خواهند شد.
• حیوانات خانگی را با استفاده از دستمال های مرطوب تمیز و پاک کنید چرا که ممکن است باعث حساسیت های پوستی شما نیز بشوند و تا حدی میزان تماس را کاهش دهید .
• هنگامی هوای بیرون از خانه بسیار آلوده است ، توصیه می شود درب ها و پنجره ها را بسته نگه دارید تا مواد آلاینده و گرد و غبار وارد خانه تان نشوند .

12موردی که در بالا به شما با عنوان راه هایی برای درمان آلرژی به روش خانگی معرفی شدند ، می توانند در کاهش و بهبودی این مشکل بسیار تاثیر گذار باشند . می توانید برخی از این موارد را انتخاب کنید و در طی مدت زمان کوتاهی استفاده کنید تا تاثیر شگفت انگیز این موارد را احساس نمایید .

انواع مشکلات پروستات و راههای رفع آن

پروستات چیست؟

پروستات یک غده کوچک در مردان است که به ایجاد منی کمک می کند. درست زیر مثانه در مقابل راست روده واقع شده است، در اطراف لوله ای است که ادرار و منی را از بدن بیرون می ریزد.

با بزرگ شدنتان، بزرگ تر می شود. اگر پروستات شما خیلی بزرگ شود می تواند باعث مشکلات سلامتی شود.

شایع‌ترین مشکلات پروستات

بزرگ شدن (هیپرپلازی) خوش خیم پروستات

منظور از هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات بزرگتر از حد طبیعی شدن غده پروستات است. احتمال بزرگ شدن پروستات با بالا رفتن سن نسبت مستقیم دارد:

• 31 تا  40 سالگی: یک نفر از هر دوازده نفر
• 51 تا 60 سالگی: یک نفر از هر دو نفر
• بالای 80 سالگی: بیش از 8 نفر از هر 10 نفر

البته فقط نیمی از آقایان دچار علائم بزرگی پروستات به درمان نیاز پیدا می‌کنند. بزرگی پروستات به سرطان منجر نمی‌شود، اگرچه هر دو بیماری در میان سالمندان شایع است.

علائم ادراری بزرگ شدن پروستات

 تند تند ادرار کردن یا تکرر ادرار

 شروع ادرار کردن با ناراحتی

 کاهش فشار ادرار

 عدم توانایی در ادرار

 عدم کنترل ادرار

 شب بیدار شدن برای ادرار

افراد مبتلا به سرطان پروستات پیشرفته مبتلا به همین علائم ادراری هستند، بنابراین پزشک باید دقت کافی داشته باشد که این دو بیماری را از هم تشخیص بدهد.

علت بزرگ شدن پروستات

علت بزرگ شدن پروستات تاکنون مشخص نشده ولی عوامل زیر در بزرگ شدن آن دخیل هستند:

 سابقه فامیلی

 چاقی

 بیماری دیابت

عدم فعالیت

علائم بزرگ شدن پروستات و سرطان پروستات

 تکرر ادرار

 شب ادراری

 برای تخلیه ادرار به سرعت به توالت رفتن

 بی اختیاری ادرار

 شروع شدن ادرار با تاخیر صورت می گیرد.

 قطع و وصل شدن جریان ادرار

 کم شدن فشار ادرار

 زور زدن برای خروج ادرار

 احساس عدم تخلیه کامل مثانه

 ادرار قطره قطره

 درد مثانه یا درد موقع ادرار کردن

وقتی پروستات بزرگ می شود، راه خروجی ادرار از مثانه که گردن مثانه می­ باشد بسته می­ شود و باعث علائمی نظیر شکم درد یا احساس دائم پری مثانه، تکرر ادرار و بند آمدن ادرار می ­شود. هیپرپلازی خوش­خیم پروستات یک بیماری پیشرونده می ­باشد و اگر درمان نشود ادرار از مثانه کامل خارج نمی­ شود و ادرار باقیمانده باعث عفونت ادراری می ­شود.

چرا پروستات بزرگ می ­شود؟

بیماری پروستات، بیماری مردان بعد از 40 سالگی است. دو عدد ماده در پروستات وجود دارد که با بالا رفتن سن مقدار آن­ها نیز افزایش می­ یابد. این دو ماده باعث می شوند که هورمون­ جنسی مردانه را که  تستوسترون می باشد آن را به استروژن و DHT تبدیل کند و در نتیجه باعث بزرگی پروستات شوند.

پروستات از چند قسمت تشکیل شده است، به­ طوری که بزرگی خوش­خیم در یک قسمت از پروستات و سرطان پروستات در قسمت دیگر پروستات بوجود آید.

تشخیص بزرگی پروستات

پزشک با استفاده از موارد زیر می تواند بزرگ شدن پروستات را در بیمار تشخیص دهد:

 علائم ادراری در بیمار

 معاینه مقعدی از بیمار

 آزمایش ادرار

 انجام آزمایش PSA  برای تشخیص سرطان

شدت علائم ادراری الزاماً ارتباطی با بزرگی پروستات ندارد. ممکن است یک پروستات کوچک علائم شدید ایجاد کند، در حالی­که برعکس یک پروستات بسیار بزرگ علائم ادراری شدید نداشته باشد، بنابراین شدت علائم ادراری در بیمار ارتباطی به برزگی پروستات ندارد.

درمان بزرگی پروستات

درمان بزرگی پروستات با توجه به شدت علائم ادراری تفاوت دارد. اگر علائم ادراری خفیف باشند، بیمار با تغییر روش زندگی روزانه، می تواند علائم خود را تا حد زیادی کاهش پیدا دهد.

اگر بیمار مبتلا به علائم ادراری متوسط باشد با استفاده از دارو تا 40 درصد بهبودی حاصل می ­شود. یعنی 40 نفر از 100 نفر و اگر علائم شدید باشد روش درمانی جراحی می­ باشد.

تغییر روش زندگی روزانه شامل کاهش وزن، ورزش و ممانعت از خوردن کافئین می ­باشد. داروهایی که برای درمان متوسط استفاده می ­شوند شامل امنیک و فنتراید می ­باشند.

حدود 210 میلیون نفر در دنیا مبتلا به بزرگی خوش­خیم پروستات هستند. علائم ادراری معمولاً بعد از 40 سالگی ظاهر می­ شوند. بیش از نیمی از افراد بالا 50 سال به این بیماری مبتلا هستند. بعد از 80 سالگی بیش از 90 درصد مردان مبتلا به این بیماری هستند.

چه بیمارهایی با برزگی پروستات اشتباه گرفته می شوند؟

 فلج عصبی مثانه

 بیماری مثانه مثل سرطان مثانه

 بیماری مجرا مثل سنگ مجرا، تنگی مجرا

 عفونت ادراری

 بیماری التهاب و عفونت پروستات

سرطان پروستات

سرطان پروستات در کنار سرطان پوست شایع‌ترین سرطان در میان مردان است. از هر 6 مرد یک نفر در مرحله‌ای از زندکی خود دچار سرطان پروستات می‌شود. البته این آمار قطعی نیست. از آنجایی که سرطان پروستات معمولاً به آهستگی پیشرفت می‌کند، فقط یک نفر از هر سی و پنج بیمار در اثر ابتلا به سرطان پروستات درمی‌گذرد.

احتمال ابتلا به سرطان پروستات نیز مانند ناراحتی بزرگ شدن پروستات با افزایش سن بیشتر می‌شود. از هر سه بیمار مبتلا به سرطان پروستات دو نفر مسن‌تر از 65 سال هستند. علت دقیق سرطان پروستات مشخص نیست، اما عامل‌های خطر مرتبط با آن به شرح زیر است:

• سابقه خانوادگی: ابتلا پدر یا برادر به سرطان پروستات احتمال بروز سرطان را بیش از دو برابر افزایش می‌دهد.
• نژاد: مردان دورگه آفریقایی ، امریکایی بیش از سفیدپوستان مستعد سرطان پروستات هستند و سرطان معمولاً هنگام تشخیص دادن پیشرفته‌تر است.

نشانه های سرطان پروستات

در اولین مراحل هیچ نشانه ای در مردان مشاهده نمی شود. در مراحل بعدی نشانه ها شامل موارد زیر می شوند:

• تکرر ادرار، مخصوصاً هنگام خواب در شب
• مشکل در شروع به ادرار کردن و جلوی ادرار را گرفتن
• جریان ضعیف یا با وقفه ادرار
• درد وسوزش هنگام ادرار یا نعوذ
• مشاهده خون در ادرار یا منی

سرطان پیشرفته موجب درد در ناحیه پایین کمر، باسن و بالای ران ها می شود.

 سرطان پروستات یا سرطان متورم وبزرگ شده؟

با افزایش سن، پروستات هم ممکن است بزرگتر شود و به مثانه و مجرای ادرار فشار وارد کند و نشانه هایی شبیه سرطان پروستات به وجود بیاورد که به آن بزرگی خوش خیم پروستات می گویند. این بیماری سرطان نیست و در صورت ناراحت کننده بودن علائم آن، می توان از درمان های موجود استفاده کرد. مسئله سوم که ممکن است موجب مشکلاتی در دفع ادرار شود التهاب پروستات است. این التهاب یا عفونت ممکن است تب ایجاد کند و در بیشتر موارد با دارو درمان می شود.

عواملی که تحت کنترل شما نیستند

بالا رفتن سن مخصوصاً تا سنین بالای 50 سال ، مهمترین عامل در سرطان پروستات است. بعد از 70 سالگی بیشتر مردان با گونه ای از سرطان پروستات روبرو هستند حتی اگر نشانه بیرونی نداشته باشد. سابقه خانوادگی ریسک ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. داشتن برادر یا پدری که سرطان پروستات داشته ریسک ابتلا به این بیماری را دو برابر می کند. آفریقایی-آمریکایی ها بیشتر از همه به این بیماری مبتلا می شوند.

عواملی که می توانید کنترل کنید

رژیم غذایی نقش مهمی در سرطان پروستات ایجاد می کند، کشورهایی که غذای های آن ها بیشتر گوشت و لبنیات پرچرب است بیشتر با مشکل سرطان پروستات مواجه هستند. دلیل تاثیر این غذاها در ایجاد سرطان مشخص نیست. چربی ها مخصوصاً چربی هایی که همراه گوشت قرمز هستند سطح هورمون مردانه را بالا می برند. این هورمون مانند سوختی برای رشد سلول های سرطانی پروستات عمل می کند. رژیم غذایی که مقادیر کم میوه و سبزیجات در خود دارد هم نقش مهمی دارد.

تصورات اشتباه در مورد سرطان پروستات

رابطه جنسی زیاد، عمل قطع مجرای بیضه و خودارضایی نقشی در ایجاد سرطان پروستات ندارند. اگر پروستات شما بزرگ شود، ریسک ابتلا به سرطان پروستات بالاتر نمی رود. پژوهشگران در حال مطالعه تاثیر الکل، بیماری های مقاربتی و التهاب پروستات بر ایجاد سرطان پروستات هستند.

آیا امکان تشخیص زود هنگام سرطان پروستات وجود دارد؟

تست های غربالگری برای تشخیص زودهنگام سرطان وجود دارند اما تست های منظم در هر سنی توصیه نمی شود. ممکن است این تست ها سرطان هایی را بیابند که رشد بسیار کندی دارند و درمان های پزشکی هیچ سودی نداشته باشند . این درمان ها هم شاید اثرات جانبی خطرناکی داشته باشند. انجمن سرطان آمریکا توصیه می کند با پزشک اورولوژیست خود در مورد تست های غربالگری مشورت کنید. این انجمن توصیه می کند:

• مردانی که تحت ریسک متوسط هستند از 50 سالگی این تست ها را انجام دهند
• مردانی که تحت ریسک بالا هستند از 45 سالگی این تست ها را انجام دهند. این دسته شامل آمریکایی-آفریقایی هایی می شود که پدر، برادر یا پسر آن ها قبل از سن 65 سالگی دچار این بیماری شده باشد
• مردانی که بیشتر از یک نفر از اعضای درجه یک خانواده آن ها در سنین پایین تر دچار این بیماری شده اند از 40 سالگی این تست ها را انجام دهند

 غربالگری DRE وPSA

در معاینه مقعدی پروستات (DRE)، متخصص با انگشت از طریق دیواره روده، پروستات را برای پیدا کردن نقطه های سخت یا غده مانند لمس می کند. بعد از صحبت های ابتدایی، ممکن است اورولوژیست اندازه گیری آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) را تجویز کند. این آنتی ژن پروتئینی است که توسط سلول های پروستات تولید می شود. سطح بالای این پروتئین احتمال مبتلا بودن به سرطان را بالا می برد اما ممکن است با وجود سطح بالای این پروتئین به سرطان مبتلا نباشید. این احتمال هم وجود دارد که با وجود عادی بودن نتایج این آزمایش، مبتلا به سرطان باشید.

 تفسیر نتایج آزمایش PSA

سطح PSA طبیعی زیر 4 نانوگرم در میلی لیتر است و PSA بالای 10 می تواند نشان دهنده ریسک بالای ابتلا به سرطان باشد. اما استثناهایی وجود دارد:

• مردانی هستند که PSA زیر 4 دارند اما مبتلا به سرطان هستند
• در التهاب پروستات و بزرگی خوش خیم پروستات سطح PSA بالا می رود اما نشانه سرطان نیست
• برخی داروهای بزرگی خوش خیم پروستات می توانند سطح PSA را پایین بیاورند، درحالیکه امکان دارد سرطان پروستات وجود داشته باشد؛ که به این مشکل منفی کاذب می گویند

اگر هر دو آزمایش RSA و PSA غیرطبیعی باشند، پزشک می تواند آزمایش های دیگری را توصیه کند.

 بیوپسی سرطان پروستات

اگر آزمایش بدنی و آزمایش خون نشان دهنده وجود مشکل باشند، ممکن است دکتر ارورلوژی بایوپسی را توصیه کند. یک سوزن از طریق مقعد یا پوست بین مقعد و کیسه بیضه وارد بدن می شود. نمونه های کوچک از بافت پروستات برداشته و زیر میکروسکوپ بررسی می شود. بایوپسی بهترین روش برای تشخیص سرطان و سرعت رشد سلول های سرطانی است.

 بیوپسی و معیار گلیکسون

متخصص پاتولوژی سلول ها را بررسی می کند و به نمونه بافت ها نمره ای بین 1 تا 5 می دهد. مجموع دو نمره گلیسون را معیار گلیسون می گویند. این معیارها برای تعیین میزان خطرناک بودن سرطان استفاده می شوند. نمره 2 یعنی خطر توسعه سرطان کمتر و نمره 10 نشان دهنده سرطان بدخیم است. معیار گلیسون به متخصص اورولوژی کمک کند نوع درمان را مشخص کند.

 عکس برداری از سرطان پروستات

در بعضی مردان نیاز هست برای تشخیص انتشار سرطان به سایر بافت ها آزمایش های بیشتری انجام شود. این آزمایش ها شامل فراصوت، سی تی اسکن یا ام آر آی می شوند. در اسکن رادیونوکلاید استخوان مقداری ماده رادیواکتیو به بدن تزریق می شود. از این آزمایش برای تشخیص سرایت سرطان به استخوان استفاده می شود.

در این تصویر ام آر آی، تومور به رنگ سبز و گردی شکل در مرکز تصویر کنار غذه پروستات که صورتی رنگ است مشخص است.

 مراحل سرطان پروستات

مشخص کردن مراحل سرطان پروستات برای تعیین میزان انتشار سرطان به بافت های دیگر و کمک به مشخص کردن بهترین درمان استفاده می شود.

• مرحله 1: سرطان در مرحله ابتدایی است و از پروستات خارج نشده است.
• مرحله 2: سرطان پیشرفته تر است اما هنوز محدود به پروستات است.
• مرحله 3: سرطان به بافت های اطراف و لوله های مایع منی منتشر شده است.
• مرحله 4: سرطان به غدد لنفاوی، ارگان های نزدیک یا بافت هایی مانند مثانه و روده یا ارگان های دورتر مانند شش ها یا استخوان ها سرایت کرده است.

 شانس زنده ماندن در سرطان پروستات

خوشبختانه معمولاً سرطان پروستات رشد آهسته ای دارد. 9 مورد از هر 10 مورد این سرطان در مراحل اولیه شناسایی می شوند. نرخ زنده ماندن به مدت 5 سال در کسانی که سرطان محدود به پروستات و بافت های نزدیک آن دارند 100 درصد است. بیشتر مردان خیلی بیشتر از این زنده می مانند. اما وقتی سرطان به بافت های دورتر سرایت می کند شانس زنده مانند به 28 درصد کاهش می یابد. اما این عددها بر پایه تشخیص های 5 سال گذشته است. دورنمای مردانی که امروز بیماری آنها تشخیص و درمان می شود بسیار بهتر است.

پرتودرمانی

استفاده از پرتو برای کشتن سلول های سرطانی به عنوان اولین درمان یا بعد از عمل سرطان پروستات انجام می شود. این روش درد استخوان ناشی از سرایت سلول های سرطانی را نیز کاهش می دهد. در پرتودرمانی داخلی، ساچمه های کوچک رادیو اکتیو که در اندازه یک دانه برنج هستند به پروستات وارد می شوند. در هر دو روش به عملکرد نعوظ آسیب وارد می شود. خستگی، مشکلات در ادرار کردن و اسهال از عوارض جانبی دیگراین روش هستند.

عمل جراحی

وقتی سرطان محدود به خود پروستات می شود از عمل جراحی برداشتن پروستات استفاده می شود. روش های جدید از برش های کوچکتر استفاده می کنند تا از آسیب به اعصاب اطراف جلوگیری شود. اگر غدد لنفاوی هم سرطانی شده باشند، این عمل انتخاب مناسبی برای درمان سرطان نیست. عمل جراحی ممکن است در ادرار کردن و عملکرد جنسی اختلال ایجاد کند اما هر دو مشکل با مرورزمان برطرف می شوند.

 هورمون درمانی

هورمون درمانی ممکن است غده های سرطانی را کوچکتر کرده و جلوی رشد سرطان را بگیرد اما تا زمانی که به تنهایی استفاده می شود نمی تواند سرطان را به کلی حذف کند. داروها یا هورمون ها جلوی تولید تستسترون و سایر هورمون های مردانه مانند آندروژن را می گیرند. گرگرفتگی، رشد بافت پستان، افزایش وزن و ناتوانی جنسی از عوارض این شیوه درمانی است.

 شیمی درمانی

شیمی درمانی همه سلول های سرطانی در سرتاسر بدن را می کشد و وقتی استفاده می شود که سرطان به بافت های دیگر هم سرایت کرده و سرطان به هورمون درمانی پاسخ نمی دهد. اغلب درمان داخل وریدی استفاده می شود و فرایند درمان در دوره های 3 تا 6 ماه انجام می گیرد. از آنجاییکه شیمی درمانی ، بقیه سلول های با رشد بالا را نیز می کشد، ممکن است دچار ریزش مو و زخم های دهانی شوید. تهوع، خستگی و استفراغ از عوارض دیگر این روش هستند.

کرایوتراپی

در کرایوتراپی سلولهای سرطانی بصورت موضعی و با سرمای زیاد نابود می شوند. از کرایوتراپی کمتر در درمان سرطان پروستات استفاده می شود ، چون هنوز کارآمدی اش در طولانی مدت اثبات نشده است.

این روش از روش جراحی کمتر تهاجمی است و دوره بهبودی کوتاه تر دارد.

از آنجایی که این روش به عصب ها آسیب می زند، ۸۰% مردان بعد از کرایوتراپی دچار کاهش میل جنسی می شوند. همچنین می تواند بطور موقت موجب سوزش و حساسیت مثانه و روده شود.

واکسن سرطان پروستات

این واکسن برای درمان و نه پیشگیری از سرطان پروستات طراحی شده است. این واکسن سلول های دستگاه ایمنی بدن را تحریک می کند که به سلول های سرطانی حمله کنند. سلول های ایمنی از بدن خارج می شوند، برای جنگیدن با سرطان فعال می شوند و دوباره به بدن بازگردانده می شوند. در هر ماه سه دوره این کار انجام می شود. این روش برای سرطان پروستات پیشرفته که به هورمون درمانی پاسخ نمی دهد استفاده می شود. تب و خستگی و حالت تهوع از عوارض این روش هستند.

امیدواری برای درمان سرطان های پیشرفته

متخصص ارورولوژی به نظارت بر سطح PSA ادامه می دهد و بعد از درمان پروستات آزمایش های دیگری نیز استفاده می کند. اگر سرطان دوباره رخ داد یا به سایر بافت های بدن سرایت کرد، درمان های دیگری تجویز می شوند. سبک زندگی هم تاثیر زیادی دارد. یک مطالعه نشان داده افرادی که به صورت منظم ورزش می کنند شانس زنده ماندن بیشتری دارند.

غلبه بر مشکلات جنسی بعد از درمان

اختلالات جنسی مانند فقدان نعوذ بعد از درمان سرطان پروستات شایع هستند. این مشکلات معمولاً بعد از دو سال از زمان عمل برطرف می شوند. بهبود این مشکلات در افراد جوان تر سریع تر از افراد بالای 70 سال است. این مشکلات را با استفاده از داروهای مخصوص فقدان نعوظ می توان برطرف کرد. درمان های دیگر مانند تزریق درمانی هم ممکن است مفید باشند.

تغذیه و سلامت

یک رژیم غذایی مناسب برای پیشگیری و درمان و کاهش عوارض درمان سرطان پروستات بسیار مفید است. این رژیم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بیشتر از 5 وعده میوه و سبزیجات در روز
• استفاده ازغلات کامل به جای آرد سفید یا برنج سفید
• کاهش مصرف گوشت پرچربی(گوشت قرمز)
• کاهش مصرف گوشت های فرآوری شده مانند سوسیس و کالباس
• کاهش مصرف الکل

غذاهایی که مقادیر زباد فولات دارند برای مقابله با سرطان پروستات مفید هستند از جمله می توان از اسفناج، آب پرتقال و عدس نام برد. مطالعات نشان داده آنتی اکسیدان موجود در گوجه (لیکوپن) تاثیرات مثبتی برای پروستات دارد.

 مراقب مکمل ها باشید

مراقب مکلمل هایی که به عنوان پیشگیری کننده از سرطان پروستات در بازار به فروش می رسند باشید. بعضی مواد گیاهی سطح PSA را پایین می آورند. یک مطالعه ده ساله نشان داد مصرف مکمل اسید فولیک، ریسک ابتلا به سرطان پروستات را بالا می برد. یک مطالعه پنج ساله نشان داد مصرف مکمل سلنیوم و ویتامین ای ریسک ابتلا به سرطان پروستات را کاهش نمی دهد. اگر از مکمل های ویتامین مصرف می کنید حتما به متخصص جراح کلیه و مجاری ادراری(اورولوژی) خود بگویید.

پروستاتیت

پروستاتیت (التهاب یا عفونت پروستات) برخلاف اکثر ناراحتی‌های پروستات بیشتر در میان آقایان جوان و میانسال مشاهده می‌شود. فقط 5 تا 10 درصد مردان در طول زندگی خود دچار پروستاتیت (التهاب و ورم پروستات) می‌شوند.

علائم

پروستات با بالا رفتن سن به طور طبیعی و معمولاً بدون ایجاد مشکل بزرگتر می‌شود. پروستات بزرگ شده در بعضی موارد به میزراه (مجرای خروج ادرار) فشار می‌آورد و باعث دشوار شدن ادرار کردن و بزرگ شدن خوش‌خیم پروستات می‌شود که با علائم زیر همراه است:

• تکرر ادرار به ویژه در شب
• دشواری در خروج جریان ادرار و احتباس ادرار
• احساس ناتوانی در دفع ادرار

پروستاتیت به التهاب پروستات گفته می‌شود که غالباً عامل باکتریایی دارد و نوعی عفونت مجرای ادراری در مردان است. عفونت پروستات به ندرت جدی است، بااین حال در صورت مواجهه با علائم پروستاتیت باید به پزشک مراجعه نمود. علائم احتمالی این مشکل عبارت است از:

• درد هنگام ادرار کردن یا نعوظ
• تب و لرز
• درد لگن
• تکرر ادرار
• تغییر رنگ و  کدر شدن ادرار

سرطان پروستات غالباً علامتی ندارد و پس از غربالگری انجام آزمایشی به نام آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) تشخیص داده می‌شود. سرطان پروستات گاهی مانند بزرگی پروستات با انسداد جریان ادرار و تنگی مجرای ادرار همراه است. این علامت معمولاً نشان دهنده سرطان پروستات پیشرفته‌تر است.

انواع پروستاتیت

در اینجا 4 نوع پروستاتیت آورده شده:

1- پروستاتیت باکتریایی حاد

این نوع کمترین شیوع را دارد. اگر درمان نشود، تهدید کننده ی حیات است. و ساده ترین نوع پروستاتیت برای تشخیص است.

2- پروستاتیت باکتریایی مزمن

علائم شدیدی ایجاد نمی کند و در طی چندین سال پیشرفت می کند. بیشتر در مردان جوان و میانسال اتفاق می افتد و باعث عفونت های مکرر دستگاه ادراری می شود.

3-پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگنی

این بیماری موجب درد و ناراحتی در ناحیه کشاله ران و لگن می شود و در هر سنی می تواند اتفاق بیافتد.

4-پروستاتیت التهابی بدون علامت

پروستات ملتهب است، اما علائم وجود ندارد. معمولا هنگامی که پزشک به دنبال تشخیص بیماری دیگری است، آن را کشف می کند.

علل ایجاد عفونت پروستات

علت عفونت پروستات همیشه مشخص نیست. علت دقیق پروستاتیت مزمن ناشناخته است. محققان معتقدند:1-یک میکروارگانیسم می تواند پروستاتیت مزمن ایجاد کند.2-سیستم ایمنی بدن شما به یک UTI ( عفونت سیستم ادراری) قبلی پاسخ می دهد.3-سیستم ایمنی بدن شما به آسیب عصبی در منطقه، واکنش نشان می دهد.عفونت های باکتریایی علت پروستاتیت باکتری های حاد و مزمن هستند. گاهی اوقات، باکتری ها می توانند از طریق مجرای ادرار به پروستات وارد شوند.اگر از یک کاتتر یا یک ابزار پزشکی که با مجرای ادراری سر و کار دارد استفاده می کنید، در معرض خطر ابتلا به عفونت پروستات هستید. سایر عوامل خطر عبارتند از:1- انسداد در مثانه2- عفونت
3- بیماری های منتقله از راه جنسی (STDs)
4- پروستات بزرگ یا آسیب دیده، که می تواند ابتلا به عفونت را افزایش دهد.

علائم عفونت پروستات

علائم عفونت پروستات که همان علائم پروستات هم گفته میشود تا حد زیادی به نوع آن وابسته است:

# پروستاتیت باکتریایی حاد

علائم پروستاتیت حاد باکتریایی جدی هستند و ناگهانی اتفاق می افتند. در صورت تجربه، فورا به پزشک مراجعه کنید:1- سوزش یا درد در هنگام ادرار کردن2- تهوع و استفراغ
3- کوفتگی
4- ناتوانی در خالی کردن مثانه
5- تب و لرز
6- درد شکم یا کمر درداگر هر کدام از علائم زیر بیش از چند روز طول بکشد باید پزشک خود را مطلع کنید:1- تجربه اشکال در ادرار کردن، چه در شروع، چه داشتن جریان ضعیف ادرار2- فکر می کنید UTI دارید
3- تکرر ادرار
4- تجربه شب ادراری، و یا نیاز به تخلیه ی ادرار دو یا سه بار در طول شبشما همچنین ممکن است تجربه ی بوی ناخوشایند یا خون در ادرار یا مایع منی خود، یا احساس درد شدید در قسمت تحتانی شکم و یا درد حین ادرار کردن داشته باشید. اینها ممکن است علائم عفونت پروستاتیت باکتریایی حاد باشند.

# پروستاتیت باکتریایی مزمن

علائم عفونت مزمن که ممکن است به وجود آید و ادامه یابد، به اندازه یک عفونت حاد نیست. این علائم به تدریج زیاد می شوند یا متوسط باقی می مانند. علائم می تواند بیش از سه ماه طول بکشد و شامل موارد زیر است:1-سوزش ادرار
2-تکرر ادرار یا نیاز فوری به تخلیه
3-درد در اطراف کشاله ران، قسمت تحتانی شکم یا کمر
4-درد مثانه
5-درد بیضه یا آلت تناسلی
6-مشکل در شروع ادرار کردن یا داشتن جریان ضعیف ادرار
7-انزال دردناک
UTI-8

# پروستاتیت مزمن

علائم پروستاتیت مزمن شبیه علائم حاد است. شما ممکن است سه ماه یا بیشتر احساس ناراحتی یا درد را تجربه کنید:1-بین اسکروتوم (کیسه ی بیضه) و سوراخ مقعد2-قسمت مرکزی زیر شکم
3-در اطراف آلت تناسلی، اسکروتوم، یا کمر
4-در حین یا بعد از انزال
اگر درد لگن، ادرار یا انزال دردناک دارید، به پزشک مراجعه کنید.

پزشک چگونه عفونت پروستات را تشخیص می دهد؟

تشخیص عفونت پروستات بر اساس شرح حال، معاینه ی فیزیکی و آزمایشات است. پزشک شما همچنین می تواند شرایط جدی دیگر مانند سرطان پروستات را در طول آزمایشات مورد بررسی قرار دهد. در طول معاینه فیزیکی، دکتر یک معاینه دیجیتال رکتال را برای آزمایش پروستات انجام خواهد داد که به دنبال موارد زیر خواهد بود:1-ترشح
2-گره های لنفاوی بزرگ یا دردناک
3-اسکروتوم متورم یا دردناکپزشک همچنین ممکن است در مورد علائم شما، UTI های اخیر و داروها یا مکمل هایی که مصرف می کنید بپرسد. سایر آزمایش های پزشکی که می توانند به تشخیص و برنامه درمان شما کمک کنند عبارتند از:1-تجزیه ی ادرار یا مایع منی برای بررسی عفونت

2-بیوپسی پروستات یا آزمایش خون برای آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA)3-تستهای دینامیکی ادرار، برای دیدن نحوه ی ذخیره ی ادرار در مثانه و پیشابراه4-سیستوسکوپی، بررسی داخل مثانه و پیشابراه از لحاظ انسدادپزشک شما همچنین می تواند یک سونوگرافی را برای بررسی دقیق تر به منظور انتخاب دوره ی درمانی مناسب انجام دهد.

چگونه عفونت پروستات را درمان کنیم؟

در طول درمان، پزشک ممکن است توصیه کند که مصرف مایعات را برای کمک به حذف باکتری ها افزایش دهید. احتمالا اجتناب از الکل، کافئین و غذاهای اسیدی و تند مفید باشد.برای پروستاتیت باکتریایی، آنتی بیوتیک ها یا ضد میکروب ها را به مدت 6 تا 8 هفته مصرف کنید. اگر عفونت شدید حاد دارید، ممکن است به بستری شدن نیاز داشته باشید. در طول این مدت، مایعات و آنتی بیوتیک ها را به صورت داخل وریدی دریافت خواهید کرد.یک عفونت باکتری مزمن به مصرف حداقل شش ماه آنتی بیوتیک نیاز دارد. این کار برای جلوگیری از عفونت های مکرر است. پزشک شما همچنین ممکن است داروهای مسدودکننده ی α را تجویز کند تا عضلات مثانه را شل کند و علائم را کاهش دهد.اگر در مثانه انسداد یا مشکلات آناتومیکی دیگری باشد، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید جراحی می تواند با از بین بردن بافت اسکار، باعث بهبود جریان و ذخیره ی ادرار شود.

درمان پروستاتیت مزمن

درمان پروستاتیت مزمن بستگی به علائم شما دارد. پزشک شما در ابتدا آنتی بیوتیک ها را برای جلوگیری از عفونت باکتریایی تجویز می کند. داروهای دیگر برای کمک به کاهش ناراحتی و درد عبارتند از:1- سیلیدوسین (راپافلو)2- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS) مانند ایبوپروفن و آسپرین
3- گلیکوزآمینوگلیکان (کندریتین سولفات)
4- شل کننده های عضلانی مانند سیکلوبنزاپرین و کلونازپام
5- آرامبخش ها

درمان های متناوب

موارد زیر ممکن است برای برخی افراد مفید باشد:1-حمام گرم یا ماساژ پروستات2-درمان حرارتی با بطری آب داغ یا پد گرمایی3-انجام تمرین کگل (نوعی ورزش برای تقویت عضلات کف پرینه) ، برای کمک به بهبود عملکرد مثانه4-آزاد سازی میوفاسیال (نوعی ماساژ)، برای کمک به استراحت بافت نرم در کمر5-تمرینات آرامش بخش6-طب سوزنی7-بیوفیدبک (نوعی تکنیک درمانی به کمک امواج الکتریکی خود فرد است.)همیشه قبل از استفاده از درمان مکمل یا جایگزین با پزشک خود مشورت کنید. درمان هایی مانند مکمل ها و گیاهان ممکن است با داروهایی که قبلا مصرف کرده اید تداخل داشته باشند.

پروستاتیت عود کننده

مهم است تمام داروهایی را که پزشک برای از بین بردن باکتری ها تجویز کرده را مصرف کنید. اما پروستاتیت باکتریایی ممکن است حتی با آنتی بیوتیک ها دوباره تکرار شود. این ممکن است به این دلیل باشد که آنتی بیوتیک ها موثر نیستند یا همه باکتری ها را نابود نمی کنند.ممکن است مجبور باشید داروها را برای یک دوره طولانی مصرف کنید یا از داروهای دیگر استفاده کنید. اگر پروستاتیت عود کننده دارید، به یک متخصص اورولوژی مراجعه کنید که می توانند تست اختصاصی برای تعیین باکتری های خاصی که باعث عفونت می شوند را درخواست دهند. برای جمع آوری این اطلاعات، پزشک، پروستات شما را از مایع خالی خواهد کرد. بعد از شناسایی باکتری، پزشک ممکن است داروهای مختلفی تجویز کند.

عوارض پروستاتیت حاد

در مورد یک عفونت، پروستاتیت باکتریایی با درمان مناسب برطرف می شود. پروستاتیت مزمن ممکن است به درمان های مختلفی نیاز داشته باشد.
عوارض پروستاتیت حاد شامل:1- باکتری در جریان خون
2- شکل گیری آبسه
3- ناتوانی در ادرار کردن
4- سپسیس
5- در موارد شدید مرگ
عوارض پروستاتیت مزمن ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1- اشکال در ادرار کردن
2- اختلال عملکرد جنسی
3- درد مزمن لگن
4- درد مزمن حین ادرار کردنممکن است سطح PSA با یک عفونت پروستات افزایش یابد و در عرض یک تا سه ماه به محدوده طبیعی برسد. پیگیری بعد از اتمام درمان را انجام دهید. اگر سطح PSA کاهش نیافت، پزشک شما ممکن است برای دوره طولانی تری آنتی بیوتیک ها را تمدید کند یا بیوپسی پروستات را برای جستجوی سرطان پروستات توصیه کند.

آیا عفونت پروستات خطرناک است؟

عفونت پروستات ، حتی آنهایی که مزمن هستند، هیچ ارتباطی با سرطان پروستات ندارند. آنها خطر ابتلا به سرطان پروستات را نیز افزایش نمی دهند. عفونت پروستات مسری نیست و یا توسط شریک زندگی شما ایجاد نمی شود. تا زمانی که احساس ناراحتی نکنید، می توانید به روابط جنسیتان ادامه دهید.اگر علائم عفونت پروستات را دارید با پزشک خود صحبت کنید. این علائم ممکن است ناراحتی هنگام ادرار یا درد در ناحیه کشاله ران یا کمر باشد. تشخیص و درمان زود هنگام بسیار مفید است. در برخی موارد، مانند پروستاتیت حاد باکتریایی، درمان اولیه برای روند بهتر بهبودی مهم است.

درمان بیماری‌های پروستات

 درمان به نوع مشکل پروستات بستگی دارد. درمان بزرگی خوش‌خیم پروستات صرفاً در صورتی ضرورت می‌یابد که علائم دستگاه ادراری آزاردهنده شود. بزرگی پروستات غالباً به درمان دارویی واکنش نشان می‌دهد. داروهای تجویزی به یکی از دو روش زیر اثر می‌گذارد:

• کاهش فشار اطراف پیشابره
• کوچک کردن پروستات

اگر دارو علائم را تسکین ندهد، عمل پروستات ضرورت می‌یابد. در چند پژوهش سودمندی استفاده از بعضی گیاهان دارویی مانند ساوپالمتو (نخل بادبزنی اره‌ای)، بتا، سیتوسترول و پیجیوک افریکانوم در درمان بزرگی پروستات بیان شده است، اما نتایج این پژوهش‌ها ناقص و متناقض است.

سرطان پروستات درمان پیچیده‌ای دارد. پزشکان سن و وضعیت سلامتی عمومی بیمار و شدت گستردگی و تهاجم سرطان را هنگام تهیه‌ی طرح درمان در نظر می‌گیرند. هر مورد سرطان و به تبع آن درمان‌اش منحصر به فرد است. بعضی روش‌های درمان سرطان عبارت است از:

• تحت نظر داشتن علائم
• جراحی
• پرتودرمانی (پرتو خارجی یا دانه‌های قابل کاشت در بدن)
• شیمی درمانی
• ترکیبی از روش‌های فوق

پروستاتیت معمولاً عفونتی باکتریایی است و عموماً با یک دوره مصرف حداقل چهار هفته‌ای آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.

آزواسپرمی و راههای درمان آن

آزواسپرمی چیست؟

آزواسپرمی (Azoospermia) در پزشکی به مواردی اطلاق می شود که در آن مایع منی مرد فاقد اسپرم یا به عبارت دیگر تعداد اسپرمهای مرد صفر می باشد. در اینگونه مردان هیچ اتفاق قابل تشخیصی در ظاهر مایع منی نمی افتد، چون حدود یک درصد حجم منی را اسپرمها تشکیل می دهند. تشخیص آزواسپرمی در یک مرد شوک بزرگی برای وی است. این مردان دارای میل جنسی و عملکرد جنسی طبیعی هستند و فقط مشکل باروری دارند.

تشخیص این بیماری فقط با آزمایش میکروسکوپیک مایع منی می باشد که باید حداقل در دو آزمایش به فاصله 4 هفته از همدیگر تائید شود. در ضمن برای تشخیص آزواسپرمی باید از روش استاندارد آزمایش مایع منی که سازمان بهداشت جهانی توصیه کرده است استفاده نمود. در بعضی از مردان که آزمایشگاه گزارش آزواسپرمی کرده است، اگر مایع منی سانتریفوژ شود و رسوب حاصل از سانتریفوژ آزمایش گردد، اسپرم یافت خواهد شد که به آن اسپرم مخفی یا کریپتواسرمی گفته می شود.آزواسپرمی با فقدان مایع منی متفاوت است. در یک عده از مردان بنا به عللی پس از انزال مایع منی وجود ندارد، این بیماری انواع مختلف دارد و جای بحث آن اینجا نیست.

آزواسپرمی دارای دو علت کلی است:

یا انسدادی در مسیری که اسپرم را منتقل می کند وجود دارد که به آن آزواسپرمی انسدادی می گویند و یا اینکه بیضه ها اسپرم تولید نمی کنند که به آن آزواسپرمی غیر انسدادی می گویند. اندازه بیضه و اندازه گیری میزان هورمون FSH خون به ما کمک می کند که به سرعت تشخیص احتمالی را بدهیم. اگر اندازه بیضه ها کوچک و میزان هورمون FSH بالا باشد، به احتمال زیاد فرد دچار آزواسپرمی غیر انسدادی است و شانس بچه دار شدن تقریبا صفر است. گاهی بعضی از مردان بطور مادرزادی دارای فقدان لوله های منی بر هستند. در این مردان حجم منی فوق العاده کم و حدود نیم میلی لیتر می باشد.

علل آزواسپرمی یا اسپرم صفر

آزواسپرمی در صورتی که جریان اسپرم مسدود شده و نتواند بدن را ترک کند (به علت انسداد) رخ می دهد. اسپرم صفر ممکن است به علت مشکل تولید اسپرم (علتی غیر از انسداد) نیز باشد.

آزواسپرمی انسدادی

•  شرایط ژنتیکی، مانند عدم وجود دو طرفه مادرزادی وازو دفران، ممکن است بر روی انتقال اسپرم تاثیر بگذارد.
•  عفونت، در سیستم تولید مثل مردانه، مانند بیضه ها یا پروستات، ممکن است بر باروری مردان تأثیر بگذارد.
• تروما، نیز ممکن است سبب ایجاد بی نطفگی شود. آسیب قبلی یا جراحی ستون فقرات، لگن، شکم یا ارگان های جنسی مردانه ممکن است باعث آسیب به سیستم تولید مثل مردانه شود. این امر ممکن است شامل جراحی بر فتق اینگوینال (کشاله ران) نیز باشد. تروما ممکن است بر تولید اسپرم تاثیر بگذارد یا باعث انسداد در جریان یا حمل اسپرم شود.
• واریکوسل، بیماری است که سبب اتساع وریدهای اسکروتوم می شود.

آزواسپرمی غیر انسدادی

• داروها، مانند استروئید ها، آنتی بیوتیک ها و داروهای مورد استفاده برای درمان التهاب یا سرطان ممکن است روی باروری مردان تاثیرگذار باشد.
• سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و استفاده از مواد مخدر ممکن است باعث اشکال در تولید اسپرم شود.
• شرایط ژنتیکی، ممکن است بر روی تولید اسپرم یا رشد اندام های تولید مثل تاثیر بگذارد، مانند: سندرم کلاین فلتر و سندرم کالمن.
• سطح غیر طبیعی هورمون ها، ممکن است ناشی از اختلالات بیضه ها باشد و بر تولید اسپرم تأثیر بگذارد.
• تابش اشعه، برای درمان سرطان ممکن است بر تولید اسپرم تاثیر بگذارد.
• انزال رتروگراد، بیماری است که باعث ورود مایع منی به مثانه به جای خروج از بدن می شود. این حالت معمولا به علت اشکال در گردن مثانه ایجاد می شود و ممکن است به علت آسیب نخاعی، دارو یا دیابت باشد.

سایر علل بی نطفگی، شامل آفت کش ها، فلزات سنگین، گرما و بیضه ی نزول نکرده (بیضه هایی که از شکم به داخل اسکروتوم منتقل نشده اند)، هر کدام از این عوامل می توانند تولید اسپرم را تحت تاثیر قرار دهند.

علائم آزواسپرمی

• ناتوانی باردار شدن شریک
• افزایش چربی بدن، موی بدن و بافت پستان
• ترشح شفاف، آبکی یا سفید از آلت تناسلی
• احساس توده یا تورم بر روی اسکروتوم که شبیه به یک کیسه کرم می باشد (واریکوسل)
• استرس یا فشار عاطفی از ناتوانی در داشتن بچه
• بیضه های کوچک، نرم و یا عدم وجود بیضه
• وریدهای بزرگ، پیچ خورده و قابل دید بر روی اسکروتوم (واریکوسل)

تشخیص آزواسپرمی

پزشک سوالاتی در مورد شیوه زندگی، مصرف سیگار و الکل، داروهای مصرفی و مدت زمان تلاش شما برای داشتن بچه را خواهد پرسید. او ممکن است در مورد زمان بندی و تعداد فعالیت های جنسی و هر گونه مشکل میل جنسی نیز سوال بپرسد.

برای تشخیص ممکن است به تست های زیر نیاز داشته باشید:

معاینه فیزیکی

پزشک به دنبال نشانه هایی از عدم تعادل هورمون ها مانند افزایش چربی بدن، موی بدن و بافت پستان می باشد. اندازه و شکل بیضه ها نیز مورد معاینه قرار می گیرد. همچنین پزشک معاینه مقعد برای بررسی پروستات و سایر قسمت های سیستم تولید مثل انجام می دهد.

بیوپسی

یک روش برای نمونه برداری از بیضه است. پزشک ممکن است نمونه را با یک سوزن یا از طریق یک برش کوچک در اسکروتوم بردارد. این روش توانایی بیضه ها برای تولید اسپرم طبیعی را تعیین می کند.

آزمایش خون

ممکن است برای بررسی سلامت کلی شما انجام شود.

آزمایش ژنتیک

برای بررسی ژن های غیرطبیعی ممکن است آزمایش ژنتیکی انجام شود. ژن های غیر طبیعی ممکن است باعث اشکال در تولید اسپرم، انتقال اسپرم یا تشکیل اندام های تولید مثل مردانه شوند.

ام آر آی

ممکن است تصویری از غده هیپوفیز برای بررسی علل دیگر ناباروری گرفته شود. ممکن است برای عکس های واضح تر از رنگ کنتراست استفاده شود. اگر سابقه واکنش آلرژیک به رنگ کنتراست دارید، به پزشک اطلاع دهید. با اجسام فلزی وارد اتاق ام آر آی نشوید زیرا فلز می تواند باعث آسیب جدی شود. اگر هرگونه فلز در بدن خود دارید به پزشک گزارش دهید.

ونوگرافی اسپرماتیک

یک تست است که موقعیت ورید های داخل اسکروتوم را بررسی کرده و نشان می دهد. ممکن است برای بررسی واریکوسل مورد استفاده قرار گیرد.

سونوگرافی اسکروتال یا ترانس رکتال

این سونوگرافی با استفاده از امواج صوتی برای پیدا کردن توده و سایر تغییرات در بیضه ها و اسکروتوم می باشد. ممکن است برای بررسی واریکوسل یا هر بخش از دست رفته سیستم تولید مثل استفاده شود.

آنالیز اسپرم

یک تست برای بررسی باروری می باشد. این کار با گرفتن نمونه از مایع منی انجام می شود.

آزمایش ادرار بعد از انزال

در این آزمایش، ادرار پس از انزال جمع آوری و بررسی می شود. وجود اسپرم در ادرار می تواند نشانه ای از انسداد یا مشکلات انزال باشد.

درمان صفر بودن اسپرم

درمان بستگی به علت زمینه ای آزواسپرمی دارد. ممکن است به هر یک از موارد زیر نیاز داشته باشید:

داروی بی نطفگی

ممکن است برای درمان عفونت سیستم تولید مثل استفاده شوند. از هورمون ها نیز ممکن است برای درمان اختلال هورمونی استفاده شود.

آمبولیزاسیون زیر پوستی

روشی است که می تواند برای درمان واریکوسل استفاده شود. انسداد در وریدهای متسع یافته ایجاد می شود که جریان خون را متوقف می کند.

استخراج اسپرم

یک روش برای حذف اسپرم از بیضه ها یا اپیدیدیم در صورت وجود انسداد است. اسپرمی که برداشته شده ممکن است ذخیره یا برای بارور کردن تخمک زن استفاده شود.

 جراحی آزواسپرمی

ممکن است لازم باشد جراحی برای درمان واریکوسل یا ترمیم وازودفران های مسدود شده نیاز باشد.

در مردانی که مبتلا به آزواسپرمی انسدادی هستند برای درمان از روشهای زیر، بسته به شرایط بیمار می توان استفاده کرد:

1. پیوند لوله منی بر (واز) به اپیدیدیم با میکروسکوپ که در اصطلاح پزشکی به آن Vasoepididymostomy می گویند. آن یک عمل جراحی فوق العاده مشکل است که با میکروسکوپ انجام می شود و حدود سه ساعت طول می کشد. چون قطر لوله منی بر و اپیدیدیم فوق العاده اندک است، میزان موفقیت این عمل نیز کم است. در دست بهترین جراحان در حدود 25 درصد موارد اسپرم در مایع منی ظاهر می شود ولی چون کیفیت اسپرم پائین است، میزان حاملگی فقط 10 درصد است.

2. اسپرم برای رسیدن به مایع منی به ترتیب از راههای زیر عبور می کند: اپیدیدیم، لوله منی بر و مجرای انزالی. گاهی انسداد در مجرای انزالی است. درمان این بیماران نسبتا راحت است می توان از طریق مجرای ادرار با یک برش ساده مجرای انزالی را باز کرد.

3. در مردانیکه مبتلا به فقدان مادرزادی دو طرفه لوله منی بر هستند، از یک روشی بنام PESA استفاده می شود. این کلمه مخفف Percutaneous Epididymal Sperm Aspiration می باشد که در آن از طریق پوست بیضه، اسپرم از اپیدیدیم با سرنگ بدست آمده و لقاح در آزمایشگاه انجام می شود.

4. روش دیگر استفاده از MESA است. این کلمه مخفف Microepididymal Sperm Aspiration است. در آن کیسه بیضه با جراحی باز می شود و قسمتی از اپیدیدیم که مسدود شده است با میکروسکوپ مشخص می شود (چون پشت انسداد اتساع وجود دارد) و از محل متسع شده با سرنگ اسپرم کشیده و زیر میکروسکوپ وجود اسپرم تائید می شود و از آن جهت لقاح در آزمایشگاه استفاده می شود.

5. گاها در بیمارانی که دارای آزواسپرمی انسدادی هستند نمی توان از اپیدیدیم اسپرم بدست آورد، در این بیماران از روش TESA استفاده می شود. این کلمه مخفف Testicular Sperm Aspiration می باشد که در آن از راه پوست با سوزنهای بخصوص از بیضه اسپرم کشیده می شود.

درمان مردان مبتلا به آزواسپرمی غیر انسدادی

در این مردان بیوپسی بیضه نشان می دهد که بیضه ها اسپرم تولید نمی کنند. اینگونه مردان قائدتا نابارور مطلق هستند، ولی در سالهای اخیر پیشرفتهائی در این زمینه ایجاد شده است. خود آزواسپرمی غیر انسدادی یا بد عملکرد بیضه دارای علل بسیار زیادی است، در بعضی از موارد می توان تولید اسپرم توسط اینگونه بیضه ها را با دارو تحریک کرد.

1. در مردانی که اندازه بیضه ها طبیعی و میزان هورمون FSH خون بالا نیست ممکن است بتوان با دارو تولید اسپرم را تحریک نمود.
2. یکی از موارد از بین رفتن عملکرد بیضه عدم عمل جراحی به موقع بیضه نزول نکرده است. اگر این بیماری دو طرفه باشد، مرد دچار ناباروری خواهد شد. بعض از این نوع بیضه ها را نیز می توان با تجویز دارو وادار به تولید اسپرم کرد.

3. گاهی در مردانی که دارای آزواسپرمی عیر انسدادی هستند، در نمونه برداری از بیضه ها تعدادی اسپرم مشاهده می شود، علت آزواسپرم بودن این مردان این است که اسپرم در حین انتقال از بین می رود. از اسپرمی که از طریق نمونه برداری بدست می آید می توان برای لقاح در آزمایشگاه استفاده کرد.

واریکوسل چیست؟

واریکوسل زمانی رخ می‌دهد که رگ های کیسه بیضه بزرگ شوند. عمل واریکوسل در واقع جراحی مربوط به حذف این رگ های بزرگ شده است. این عمل انجام می‌شود تا جریان خون به اندام تناسلی فرد به حالت عادی برگردد.

وقتی که در کیسه بیضه فردی واریکوسل به وجود آید، انتقال خون به سایر نقاط این بخش از بدن متوقف می‌شود. بیضه افراد در کیسه ای به نام اسکروتوم قرار دارد. از آنجایی که خون نمی‌تواند از این بخش دوباره به قلب برگردد، خون در اینجا جمع شده و رگ ها به شکل نامعقولی بزرگ می‌شوند.

واریکوسلکتومی مناسب چه افرادی است؟

بیماری واریکوسل معمولا در 15 درصد از مردان بالغ و 20 درصد از نوجوانان پسر رخ می‌دهد. این بیماری معمولا هیچ ناراحتی برای فرد به وجود نمی‌آورد و علائم خاصی ندارد. اگر واریکوسل فرد منجر به درد و ناراحتی نشود، ممکن است دکتر تصمیم بگیرد که کاری در مورد آن انجام نشود تا نیازی به جراحی واریکوسلکتومی یا عمل واریکوسل نباشد.

واریکوسل بیضه چپ

واریکوسل معمولا در سمت چپ کیسه بیضه ایجاد می‌شود.

واریکوسلی که در سمت راست کیسه به وجود می‌آید معمولا در اثر تومورها و رشد آنها هستند. اگر واریکوسل فرد در سمت راست بیضه باشد، پزشک معالج معمولا جراحی واریکوسلکتومی را به همراه جدا کردن بخش بزرگ شده تجویز می‌کند.

واریکوسل و ناباروری

یکی از آثار منفی واریکوسل در آقایان، ناباروری است. ممکن است برای افرادی که می‌خواهند بچه دار شوند و در این زمینه مشکل دارند عمل واریکوسل تجویز شود.

همچنین اگر تولید تستسترون در فردی با کاهش مواجه شود، احتمال وجود واریکوسل در وی بالا است و نیاز به عمل جراحی وجود دارد. از جمله علائم کاهش تستسترون در بدن می‌توان به افزایش وزن و تمایل جنسی پایین اشاره کرد.

واریکوسلکتومی چطور انجام می‌شود؟

این عمل به صورت سر پایی انجام می‌شود و بیمار می‌تواند در همان روز ترخیص شود و به خانه برود.

واریکوسل چگونه باعث ناباروری میشود؟

 اگر از دارو یا مواد خاصی استفاده می‌کنید، این موضوع را به اطلاع دکتر برسانید. استفاده از داروهای رقیق کننده خونی نظیر وارفارین (کومادین) یا آسپرین را متوقف کنید. بدین ترتیب ریسک خونریزی در طول جراحی پایین می‌ آید.

 دستورالعمل دکتر خود مربوط به رژیم غذایی و نخوردن چیزی چند ساعت قبل از عمل را رعایت کنید. بین 8 تا 12 ساعت قبل از عمل نباید چیزی بخورید.

 کسی همراهتان باشد تا شما را به بیمارستان ببرد و پس از عمل به خانه برگرداند. همچنین از محل کار خود مرخصی یک تا چند روزه تهیه کنید.

وقتی برای عمل جراحی وارد اتاق شدید

 از شما خواسته می‌شود تا لباس های خود را در آورده و روپوش مخصوص بیمارستان را بر تن کنید.

 بر روی یک میز جراحی دراز می‌کشید و به شما داروی بیهوشی خاصی تزریق می‌شود تا به خواب بروید.

 جراح شما یک کاتتر ادرار را جهت گرفتن ادرار در حین خواب به شما متصل خواهد کرد.

متداول‌ ترین عمل جراحی در این زمینه، واریکوسلکتومی لاپاراسکوپی است. جراح شما این عمل را با ایجاد چندین برش آغاز می‌کند از یک لاپاروسکوپ با نور جهت دیدن درون بدن شما استفاده می‌شود. جراح شما ممکن است این عمل را با تنها یک برش بزرگتر انجام دهد و در این روش دیگر نیازی به دوربین نیست.

 مراحل عمل واریکوسل 

 چندین برش کوچک را در زیر شکم شما ایجاد می‌کند.

 لاپاروسکوپ را در یکی از بیضه‌های فرد قرار می‌دهد تا بتوانند درون بدن را از طریق دوربین و صفحه نمایش ببیند.

 به زیر شکم شما گاز می‌افزاید تا فضای بیشتری جهت انجام جراحی وجود داشته باشد.

 ابزار مختلف جراحی را داخل برش ها می‌برد.

 از ابزارهای خود جهت حذف رگ های بزرگ شده که جلوی جریان خون را گرفته اند استفاده می‌ کند.

 به کمک گیره های کوچک انتهای رگ ها را می‌بندد و یا از حرارت جهت این کار استفاده خواهد کرد.

 پس از بسته شدن رگ های بریده شده، ابزار و همچنین لاپروسکوپ را از بدن جدا خواهد کرد.

مراقبت بعد از عمل واریکوسل

عمل جراحی بین یک تا دو ساعت به طول می‌انجامد. پس از عمل، بیمار را در یک اتاق قرار می‌دهند تا از خواب بیدار شود. سپس بیمار به مدت یک تا دو ساعت استراحت می‌کند و پس از آن، پزشک او را آماده مرخص شدن خواهد کرد.

در دوران بهبود خود در خانه باید:

 هر دارو یا آنتی بیوتیکی که دکتر تجویز کرده است را مرتب مصرف کنید.

 از داروهای درد نظیر ایبوپروفن (ادویل، مورتین) جهت کاهش درد عمل استفاده کنید.

 دستورالعمل دکتر خود جهت تمیز کردن قسمت بریدگی های عمل را دنبال کنید.

 بسته های یخ را چند بار در روز به مدت 10 دقیقه بر روی کیسه بیضه ها قرار دهید تا بزرگی آنها از بین برود.

بعد از عمل واریکوسل چه کارهایی باید انجام داد؟

از فعالیت های زیر اجتناب کنید، تا زمانی که دکتر به شما بگوید:

 به مدت 2 هفته فعالیت جنسی و نزدیکی نداشته باشید.

 فعالیت های بدنی سنگین انجام ندهید و هیچ چیز سنگینی را بلند نکنید.

 شنا نکنید، دوش نگیرید و کیسه بیضه ها را در آب قرار ندهید.

 رانندگی نکرده و لوازم ماشینی را کنترل نکنید.

 هنگام مدفوع، به خود فشار نیاورید.

علت درد بیضه سمت چپ بعد از عمل واریکوسل

درد بیضه چپ بعد از عمل واریکوسل، طبیعی است. اساسا عمل واریکوسل برای حذف رگ های مسدود شده بیضه صورت میگیرد. پس تا زمانیکه بعد از عمل، کیسه بیضه دچار آب آوردن یا درد بسیار شدید نشده، نیازی به مراجعه به پزشک نمیباشد.

عوارض جانبی عمل واریکوسل

اگر هر کدام از علائم زیر را داشتید سریعا به پزشک معالج مراجعه کنید:

 جمع شدن مایع در اطراف بیضه ها

 مشکل در ادرار کردن یا خالی شدن کامل مثانه

 قرمز شدن، التهاب و باز شدن محل برش جراحی

 بزرگ شدن غیرطبیعی کیسه بیضه که به شرایط سرد نظیر یخ گذاشتن بر روی آن واکنش نشان نمی‌دهد.

 عفونت

 تب بالا (101 درجه فارنهایت و بالاتر)

 حالت تهوع

 بالا آوردن

 درد در پا و یا بزرگ شدن آن

تاثیر عمل واریکوسل بر باروری مردان

عمل جراحی واریکوسلکتومی با بازگرداندن جریان مناسب خون به کیسه بیضه ها، باروری را در آقایان بالا می‌برد و در نتیجه تولید تستسترون و اسپرم در بدن بیشتر می‌شود.

پزشک معالج شما قطعا پروسه تجزیه و تحلیل اسپرم را انجام خواهد داد تا میزان بهبود باروری را مشخص کند. واریکوسلکتومی معمولا بین 60 تا 80 درصد بهبود را در زمینه تولید اسپرم و باروری ایجاد می‌کند. موارد مربوط به حاملگی پس از عمل واریکوسلکتومی معمولا بین 20 تا 60 درصد افزایش باروری را ثابت کرده‌اند.

توصیه های پزشک

واریکوسلکتومی یک عمل جراحی امن و معمولی است که میزان باروری در آقایان را تا حد زیادی بالا می‌برد و مشکلاتی نظیر عمد وجود جریان خون مناسب در بخش تناسلی آقایان را از بین خواهد برد.

همچون هر عمل جراحی دیگری در واریکوسلکتومی نیز ریسک هایی وجود دارد و این عمل جراحی نمی‌تواند مشکل باروری افراد را به شکل کامل از بین ببرد. در زمینه ضرورت انجام این عمل حتما با پزشک متخصص مشورت کنید و از او بپرسید که آیا این عمل می‌تواند میزان اسپرم شما و همچنین کیفیت آنها بهبود بخشد یا خیر.

افزایش طول آلت تناسلی آقایان

بسیاری از آقایان بر این عقیده هستند که هر چه آلت تناسلی بزرگتر باشد، همسرشان در موقع نزدیکی لذت بیشتری می برد. در حالی که این یک باور اشتباه است. آنچه در این زمینه نقش اصلی را دارد، رفتار و شخصیت مرد و احساس متقابلی است که بین زن و شوهر وجود دارد .

دامنهٔ شیوه‌های موجود از ورزش‌های دستی تا دستگاه‌های کشنده و آویزان کردن وزنه و جراحی را دربرمی‌گیرد. این شیوه‌ها با گزارش‌هایی متفاوت از موفقیت و شکست در سراسر جهان همراه بوده‌اند. بااین‌که مضر بودن برخی روش‌ها کاملاً بر همگان آشکار شده‌است، اما باقی روش‌ها می‌توانند تا حدودی نتیجه‌بخش باشند. اغلب در تبلیغ محصولات تقلبی، تفاوت میان تغییر اندازهٔ موقتی، نعوظ و تغییر اندازهٔ دائمی تعمداً خَلط می‌شود.

تحقیقات علمیِ قانونیِ اندکی به‌طور اختصاصی بر روی موضوع افزایش حجم بدون جراحی صورت گرفته‌است. وجود ادعاهای قابل توجه و افزایش حجم دائمی به‌طور کلی در حد ادعاست و هیچ‌کدام از طریق تحقیق علمی تأیید نشده‌اند و می‌توانند مبتنی بر مصالح و هیجانات منبع ادعا باشند.

در حال حاضر، هیچ روشی که از طریق آن بتوان بدون جراحی، به‌طور دائمی ضخامت یا طول آلت طبیعی را افزایش داد وجود ندارد. برخی تحقیقاتِ کلی راجع به ایمنی و اثربخشی (یا عدم اثربخشیِ) مواد داروییِ مختلف یا مقدمات شبه‌دارویی انجام شده‌اند، اما تاکنون هیچ ماده‌ای که موجب پدیدار شدن جریان داروییِ اصلی برای اتخاذ هریک از آن‌ها بشود به‌دست نیامده‌است.

چگونه طول آلت را اندازه گیری کنیم؟

طول آلت را می توان هم در حالت کشیدن آلت شل و هم در حالت نعوظ اندازه گیری کرد. طول آلت از محل اتصال آلت به استخوان عانه (پوبیس) تا راس آْلت در حالت کشیده یا در حالت نعوظ اندازه گیری می شود. به هنگام اندازه گیری، آلت بایستی عمود بر بدن باشد. طول آلت شل در حالت کشیده ارتباط نزدیکی با طول آلت در حالت نعوظ دارد.

چگونه قطر (محیط) آلت را اندازه گیری کنیم؟

برای محاسبه اندازه آلت، حتما بایستی آلت در حالت نعوظ باشد که در این حالت با متر محیط آن را در بخش میانی آلت مطابق شکل زیر اندازه گیری می کنیم. چربی ناحیه شرمگاهی اطراف آلت باعث می شود تا طول آلت شل کوچک به نظر برسد ولی در حالت نعوظ سایز آن طبیعی است.

سایز آلت طبیعی در مردان چقدر است؟

در مطالعه ای که بر روی ۱۵۰ نفر(نژاد Caucasian) انجام شده، میانگین سایز آلت در حالت نعوظ ۱۴.۲۵ سانتیمتر بود، که ۱۸ نفر کمتر از 11.75 سانتیمتر و ۱۸ نفر هم بالای ۱۵.۷۵ سانتیمتر بود. در این مطالعه محیط آلت در حالت نعوظ از 8.75 سانتیمتر تا 14.75 سانتیمتر با میانگین ۱۱.۷۵ سانتیمتر بود.

در مطالعه ی دیگری میانگین طول آلت در حالت کشیده ۱۱ سانتیمتر و در حالت نعوظ ۱۲.۵ سانتیمتر بود.

بایستی بدانید که طول آلت بر اساس نژاد و ژنتیک می تواند متفاوت باشد و همانگونه که دیگر ویژگی های جسمی هر شخص با دیگران حتی با خویشاوندان درجه اول خود متفاوت است لذا مقایسه خود با هر فرد دیگری در رابطه با سایز آلت نیز صحیح نمی باشد.

به طور کلی سایز آلت در حالت نعوظ در 70 درصد مردان بین 13 تا 15 سانت هست و 30 درصد بقیه مردان بیشتر یا کمتر از این میزان می باشد.

چه عواملی باعث می شود آلت کوچک به نظر برسد؟

• چاقی و افزایش چربی ناحیه شرمگاهی. در این حالت آلت در چربی اطراف پنهان شده و کوچک به نظر می رسد.

• پائین قرار گرفتن آلت به نحوی که آلت توسط کیسه بیضه احاطه شده باشد.

روش های افزایش طول آلات تناسلی

با برش رباط سوسپنسوری که آلت را به استخوان عانه متصل می کند و سپس انجام وی-وای پلاستی (v-y plasty) بر روی پوست آلت می توان بر سایز آلت افزود. با این عمل حدود ۱ تا ۲ سانتیمتر به طول و سایز آلت در حالت شل افزوده می شود و لازم است حداقل ۶ ماه بعد از جراحی، وزنه ای به آلت آویزان باشد تا این افزایش طول حفظ شود.  با توجه به عوارض زیادی که این روش بدنبال دارد انجام آن امروزه با اکراه و پذیرش ریسک عوارض آن انجام می شود.

قرص افزایش طول دستگاه تناسلی مردان

برخی تبلیغات از قرص هایی برای افزایش طول و سایز آلت تناسلی مردان نام می برند که با توجه به عوارض احتمالی، مصرف بسیاری از آنها تأیید نمی شود.

از عوارض این روش می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ایجاد جوشگاه وسیع و فرو رفته همراه با عدم رویش مو در محل عمل

• افتادگی آلت و احاطه شدن آن توسط کیسه ی بیضه
• عدم ایستادگی آلت در حالت نعوظ و ایجاد زاویه نامناسب بین آلت و بدن در حالت نعوظ
• چسبندگی مجدد و کوتاهی مجدد آلت

جراحی برای افزایش سایز آلت تناسلی:

در سال  ۱۹۸۴ نوعی جراحی بزرگ کردن الت تناسلی ابداع شد. در این عمل بخشی از آلت که که داخل بدن و چسبیده به استخوان لگن هست به خارج از بدن فرد آزاد می شود. در این جراحی برشی کوچک در ناحیه شرمگاهی (پوبیس) انجام می شود و با قطع کردن رباط ساسپنسوری، آلت از استخوان لگن جدا می شود و یک پروتز کوچک بیضه برای پیشگیری از چسبیدن مجدد آلت به استخوان بین ریشه ی آلت و استخوان قرار می گیرد.

جلگینگ برای افزایش سایز آلت تناسلی

روش جلگینگ از گذشته های بسیار دور مورد استفاده قرار گرفته است .این روش به عنوان معمولی ترین روش افزایش سایز آلت تناسلی با ماساژ نام برده می شود .

نحوه انجام جلگینگ برای افزایش سایز اندام تناسلی با ماساژ

این تمرین بوسیله دوشیدن آلت انجام می شود. اگر میخواهید تاثیر جلگینگ را بطور کامل مشاهده کنید عمل جلگینگ را بصورت روزانه ( همه روزه ) انجام دهید !

برای استفاده از روش جلگینگ میبایست یک حوله ای که در آب گرم خیس خورده است را بر روی آلت تناسلی خود قرار دهید ! حوله را برای مدت ۲ یا ۳ دقیقه در اطراف آلت تناسلی قرار دهید .  ( ممکن است به دلیل گرم شدن ؛ الت در حالت نیمه راست قرار گیرد ) سپس می توانید  مقداری لوبریکانت یا روغن خراطین را به سر انگشتان خود بزنید .دقت کنید شما باید علامت OK را با انگشتان دست خود بسازید .

پس از آغشته کردن لوبریکانت یا روغن خراطین آلت تناسلی را میان انگشتان اشاره و شصت قرار داده و از پایین ( در قسمت تحتانی آلت به سمت سر الت به آرامی بکشید . ) این روش میبایست به آرامی انجام پذیرد . شما می توانید برای هر بار بالا و پایین بردن دست های خود شمارش قرار دهید .در مدت ۳ دقیقه ۱۰۰ بار این عمل را تکرار نمایید .

این عمل میبایست شب ها قبل از خواب انجام شود تا بیشترین باز دهی را داشته باشد .پس انجام عمل جلگینگ در طی چند روز شما شاهد افزایش سایز اندام تناسلی خود خواهید بود .

نکته قابل توجه درباره این موضوع این است که افزایش سایز آلت تناسلی با ماساژ جلگینگ دائمی خواهد بود حتی اگر دیگر عمل جلگینگ انجام نشود .

افزایش سایز اندام تناسلی با ماساژ زرد چوبه

شاید تابه حال درباره افزایش سایز آلت تناسلی با زردچوبه چیزی نشنیده باشید ! زرچوبه با خواص فوق العاده ای که دارد از زمان های قدیم تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته است .طبیبان هندی و یونانی از زردچوبه به عنوان یک ادویه در طب سنتی که باعث بزرگ شدن طول آلت آقایان می شود یاد نموده اند . برای این که در کنار روش های فوق سریع تر به نتیجه برسید آلت خود را با رزدچوبه ماساژ دهید . اثرات این دارو گیاهی می تواند در کم ترین زمان ممکن نمایان شود .

بزرگ کردن آلت تناسلی، تزریق چربی

با استفاده از این روش جراحان ، چربی بدن خود فرد را با لیپوساکشن liposuction خارج کرده و با استفاده از سرنگ به بدنه آلت تناسلی تزریق کنند. در این روش احتمالا افزایش طول حدود 1 اینچی در طول و دور آلت تناسلی را تجربه خواهید کرد. نتیجه آن دائمی نیست و بعد از مدتی به اندازه اولیه باز خواهید گشت. البته این روش هم با عوارضی همراه است.

افزایش طول آلت تناسلی، استفاده از دستگاه های کشنده یا extenders

دستگاه های کشنده وسایلی هستند که مردان در طول روز می توانند زیر لباس خود بپوشند تا به تدریج آلت تناسلی را بکشند.

برخی از کارشناسان معتقدند این دستگاه ها ممکن است موثر باشند ولی سایر متخصصین معتقدند که استفاده از این دستگاه ها ارزش ناراحتی و حساسیت های احتمالی در آینده را ندارد.

تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده جواب محکمی ارائه نکردند به علاوه این که استفاده از این دستگاه ها در طول روز روی حساس ترین قسمت بدن به هیچ عنوان راحت نیست.

افزایش طول آلت تناسلی با استفاده از قرص‌ها و مکمل‌ها

شامل قرص‌ها، مکمل‌ها و پمادهایی است که برای افزایش طول دستگاه تناسلی مردان به‌وفور در سطح اینترنت معرفی و ارائه می‌شوند. این در حالی است که برخی از این محصولات حاوی مواد مضر هستند و بسیاری از جهت ایمنی و عوارض جانبی آزمایش نشده‌اند و مؤثر بودن هیچ‌کدام از این محصولات اثبات نشده‌است.

افزایش طول الت با روش‌های فیزیکی

شامل تمرینات کششی هستند که توسط دست خود فرد انجام می‌شود. در این حالت فرد آلت تناسلی را در دست گرفته و بافتهای آن را به صورت طولی ماساژ می‌دهد. این حرکت رفت و برگشت دست باعث می‌شود که بافت پوست آن بازتر شده و انتقال خون در آن راحت‌تر باشد. این فرآیند باعث می‌شود که برخی از بافت‌های آلت تناسلی به مرور زمان رشد کرده و در نتیجه آن، بزرگ کردن آلت تناسلی اتفاق می افتد.

تمرینات کششی ممکن است به صورت عرضی هم انجام شوند که برای افزایش حجم آلت تناسلی استفاده می‌شود. در این حالت کشیدن آلت تناسلی به صورت پیچشی بوده و تمرکز ماساژ بیشتر بر روی بافتهای عرضی آلت است.

افزایش طول آلت به وسیله پمپ آلت

استفاده از دستگاه کششی روش دیگری است که مطالعاتی برای تأیید نتایج آن صورت گرفته و در برخی موارد هم او در حال انجام است. یکی از این موارد پمپ آلت تناسلی است که تحت عنوان پمپ وکیوم آقایان شناخته می‌شود. این پمپ شامل یک سیلندر است لوله ای است و بر روی آلت تناسلی قرار می‌گیرد. هدف اصلی ساخت این دستگاه برای ایجاد نعوظ در مردان است، اما شواهدی مبنی بر افزایش طول الت تناسلی در استفاده منظم از این دستگاه وجود دارد.

پروتز آلت چیست؟

پروتز آلت وسیله ای است که داخل آلت قرار داده می شود تا آقایان مبتلا به اختلال نعوظ به نعوظ برسند. پروتز آلت معمولاً بعد از امتحان دیگر شیوه های درمانی اختلال نعوظ و مؤثر نبودن آن ها توصیه می شود. برای قرار دادن پروتز در آلت باید عمل جراحی انجام شود. متقاضیان ایمپلنت آلت باید پیش از تصمیم گیری برای انجام عمل از خطرهای احتمالی و عارضه های جراحی و مراقبت بعد از عمل مطلع شوند و با اگاهی کامل تصمیم بگیرند.

دو نوع ایمپلنت آلت وجود دارد :

۱) پروتزهای قابل باد کردن( inflatable) که در فرم های دوتکه و سه تکه وجود دارد.

۲) پروتزهای انعطاف پذیر 

اکثر بیماران، پروتزهای قابل بادکردن سه تکه ای three- piece را ترجیح میدهند چرا‌که این نوع پروتز بیشتر میتواند نعوظ طبیعی را ایجاد کند. ولی پروتزهای دو تکه ای و پروتزهای قابل انعطاف هم میتوانند نعوظ قابل قبولی را ایجاد کنند.

مطالعات نشان دادند که میزان رضایت مندی در کاشت پروتز آلت در قیاس با دیگر شیوه های درمان ناتوانی جنسی بالا میباشد ( ۹۲ تا ۱۰۰ درصد رضایت مندی در بیمار و ۹۱ تا ۹۵ درصد رضایت مندی در شریک جنسی بیمار).

انواع مختلفی از ایمپلنت های قابل انعطاف( غیربادی) با موازنه های گوناگون وجود دارد :

– برخی از آن ها سفتی بیشتری برای روابط جنسی دارند.

– با این حال، این فواید میتواند در وضعیت عادی روز ناراحت کننده باشد.

انواع پروتز بادی عبارت اند از:

پروتز بادی دو بخشی

استفاده از این پروتز، ساده تر است. با این حال، معمولاً یک موازنه بین راست شدن آلت به هنگام نعوظ و نحوه شل شدن آن وجود دارد. مردها تمایل دارند که هم از راستی آلت و هم از شلی آن، رضایت داشته باشند. این به این علت است که اندازه کوچک قسمتی از پمپ و مخزن مایع، اجازه ایجاد تغییرات بزرگ را نمی دهد.

پروتز بادی سه بخشی( چند تکه ای)

این نوع ایمپلنت، قدری پیچیده تر است. چرا‌که، علاوه بر پروتز و پمپ، دارای یک مخزن جداگانه است. این مخزن، مزایای زیادی دارد. در این نوع پروتز، آلت تناسلی تخلیه شده، به طور کامل شل می شود. همچنین زمانی که نعوظ طولانی مدت نمی خواهید، یک دریچه برای آزاد کردن فشار داخل آلت تناسلی وجود دارد. فضای این مخزن مازاد همینطور این اجازه را می دهد که نعوظ قوی تری نسبت به پروتز بادی دو بخشی داشته باشید.

روش کاشت پروتز آلت تناسلی

کاشت پروتز آلت با بی حسی نخاعی یا بی هوشی عمومی انجام می شود. پروتز آلت را طی یک مرحله عمل جراحی مستقیماً داخل آلت بیمار قرار می دهد. مدت زمان جراحی بسته به مشکل بیمار، بین ۴۵ تا ۹۰ دقیقه طول می کشد. شدت و مدت زمان درد پس از عمل متفاوت بوده و غالبا احتیاج به مصرف مسکن ها به مدت یه یک تا دو روز می باشد.

در طول جراحی پروتز آلت، لوله( سوند) از راه آلت وارد مثانه می شود تا ادرار را در طول جراحی جمع کند. جراح برش را زیر سر آلت، در پایه آلت یا پائین شکم ایجاد می کند. آنگاه جراح بافت اسفنجی داخل آلت یعنی بافتی را میکشد که معمولاً موقع نعوظ پر از خون می شود. این بافت داخل هر دو حفره توخالی آلت به نام کورپوس کاورنوس وجود دارد.

جراح پروتز در اندازه مناسب را انتخاب می کند و سیلندرهای آنرا داخل آلت قرار می دهد. تمام پروتزها را میتوان باتوجه به اندازه‌گیری های دقیق انجام شده با بزرگی آلت متناسب کرد. چنانچه متخصص اورولوژی پروتز بادی دو قطعه ای را انتخاب نموده باشد ، پمپ و دریچه تخلیه داخل کیسه بیضه قرار داده می شود. اگر پروتز سه تکه ای انتخاب شده باشد، جراح مخزن مایع را از راه برش داخلی ایجاد شده زیر دیواره شکم قرار می دهد. جراح برش ها را بعد از قرار دادن پروتز بخیه می زند.

پروتز آلت برای چه کسانی مناسب است؟

در بیمارانی که به علت مشکلات فیزیکی( نه درگیری های ذهنی) دچار عدم نعوظ یا اختلال نعوظ هستند و توانایی نعوظ کامل خویش را از دست داده اند و یا افرادی که به دلایلی چون بیماری هایی که در زیر یادآوری شده دچار نعوظ ضعیف هستند، بهترین و قطعی ترین شیوه درمان عدم نعوظ ٬ تعبیه ایمپلنت یا پروتز آلت است و این بیمارارن کاندید مناسبی برای جراحی پروتز می باشند:

افرادی که دچار نشت وریدی (آلت شخص توانایی نگهداری خون در سیلندرها را ندارد و خون از آلت به وریدها پس می زند) هستند و نعوظ ندارند.

افرادی که دچار مشکلات عروقی، دیابتی یا اشخاص با قند بالا و … هستند( چون خون رسانی به بافت آلت بدرستی انجام نمی شود و نعوظ به مرور ضعیف می گردد).

افرادی که در اثر کهولت سن قدرت نعوظ خویش را از دست داده و با دارو به نعوظ کامل دست نمی یابند.

افرادی که در اثر مشکلات قلبی قادر به خوردن داروهای بهبود بخش کیفیت نعوظ نیستند.

افرادی که در آن ها بافت اسفنجی آلت بدرستی کار نمی کند و هیچگاه به نعوظ کامل نرسیده و همیشه مشکل شلی آلت داشته و یا احتیاج به مصرف آمپول یا دارو پیش از هر نزدیکی دارند و تمایلی به استفاده ار امپول ندارند.

فواید پروتز آلت تناسلی

– نعوظ میتواند تا هنگامی که ضروری است، یا تا هنگامی که موردنیاز است انجام شود

– رفاه روانشناختی و عاطفی در بعضی از مردان تحت عمل جراحی پروتز آلت افزایش می یابد.

– دوران بهبودی بسیار کوتاه میباشد.

– بهبود روابط زناشویی

عارضه های جانبی پروتز آلت تناسلی

هیچ عمل جراحی بدون عارضه نیست. عارضه های احتمالی پروتز آلت هم عبارت است از:

– خونریزی غیرقابل کنترل پس از جراحی که گاهی انجام دوباره عمل را ضروری می سازد.

– عفونت

– ایجاد بافت همبند جای زخم

– تحلیل بافت پیرامون ایمپلنت

– ازکارافتادگی مکانیکی

آیا کشیدن آلت تناسلی در افزایش اندازه آن نقش دارد؟

کشیدن آلت تناسلی یکی از راهکارهایی است که از گذشته تا کنون برای بزرگ کردن آلت تناسلی مردان به کار گرفته شده است.

هنوز هم این روش به شکل‌های مختلفی استفاده می‌شود و حتی می‌توان ادعا کرد که یکی از با ثبات‌ترین روش‌هاست. البته مطمئناً در مورد این روش هم ابهاماتی وجود دارد و حتی برخی نیز با استفاده از آن مخالف هستند. شاید اصلی‌ترین دلیل مخالفت برخی از محققین برای کشیدن آلت تناسلی این باشد که دیدگاه بسیاری از مردم نسبت به کوچک بودن اندازه آلت تناسلی اشتباه است و صرفاً دیدگاه شخصی است.

در این مطلب می‌خواهیم بحث کشیدن آلت تناسلی را بررسی کنیم و روش‌هایی که این موضوع انجام می‌شود را معرفی کنیم. به برخی از کارهای علمی و تحقیقاتی صورت گرفته در مورد افزایش اندازه آلت تناسلی هم اشاره خواهیم کرد.

کشیدن آلت تناسلی یعنی چه؟

کشیدن آلت تناسلی یا کشش آلت تناسلی فرایندی است که فرد با استفاده از دستان خود یا با وسیله‌های مختلف از آن برای افزایش طول آلت تناسلی و همچنین قطور کردن آلت تناسلی از آن استفاده می کند. با وجود اینکه شواهدی برای نشان دادن تأثیر کشش آلت تناسلی بر افزایش اندازه آن وجود دارد، اما این نتایج کم هستند. حتی برخی از نتایج به صورت موقتی گزارش شده‌اند که نتایج آنها ممکن است چالش برانگیز باشد.

 البته خوشبختانه بسیاری از منابع موجود در زمینه تأثیر کشیدن آلت تناسلی بر افزایش اندازه آن هنوز هم معتبر هستند و برخی از شرکت‌ها به این اطلاعات استناد می‌کنند.

 کشیدن آلت تناسلی به چه شکلی عمل می‌کند؟

اصولاً کشیدن آلت تناسلی به حالتی گفته می‌شود که آلت تناسلی فرد تحت تأثیر یک عامل کششی متناوب قرار می‌گیرد که ممکن است به شکل‌های مختلف انجام گیرد. روش اول شامل تمرینات کششی هستند که توسط دست خود فرد انجام می‌شود. در این حالت فرد آلت تناسلی را در دست گرفته و بافتهای آن را به صورت طولی ماساژ می‌دهد. این حرکت رفت و برگشت دست باعث می‌شود که بافت پوست آن بازتر شده و انتقال خون در آن راحت‌تر باشد. این فرآیند باعث می‌شود که برخی از بافت‌های آلت تناسلی به مرور زمان رشد کرده و در نتیجه آن، بزرگ کردن آلت تناسلی اتفاق می افتد.

تمرینات کششی ممکن است به صورت عرضی هم انجام شوند که برای افزایش حجم آلت تناسلی استفاده می‌شود. در این حالت کشیدن آلت تناسلی به صورت پیچشی بوده و تمرکز ماساژ بیشتر بر روی بافتهای عرضی آلت است.

 استفاده از دستگاه کششی روش دیگری است که مطالعاتی برای تأیید نتایج آن صورت گرفته و در برخی موارد هم او در حال انجام است. یکی از این موارد پمپ آلت تناسلی است که تحت عنوان پمپ وکیوم آقایان شناخته می‌شود. این پمپ شامل یک سیلندر است لوله ای است و بر روی آلت تناسلی قرار می‌گیرد. هدف اصلی ساخت این دستگاه برای ایجاد نعوظ در مردان است، اما شواهدی مبنی بر طولانی‌تر شدن آلت تناسلی در استفاده منظم از این دستگاه وجود دارد. برای آشنایی بیشتر با این دستگاه، توصیه می‌کنم که مطلب با دستگاه وکیوم آقایان بیشتر آشنا شویم را مطالعه کنید.

دستگاه کشش آلت تناسلی ابزار دیگری برای کشیدن آلت تناسلی استفاده می‌شود. این دستگاه بیشتر برای درمان بیماری‌هایی مانند بیماری Peyronie استفاده می‌شود. البته شواهدی مبنی بر تأثیر آن برای بزرگ کردن آلت تناسلی آقایان وجود دارد و در برخی موارد به بیماران توصیه می‌شود که از آن استفاده کنند.

تحقیقات علمی در زمینه بزرگ کردن آلت تناسلی آقایان با این روش چه می گویند؟

تحقیقات علمی در مورد تکنیک‌های کشیدن آلت تناسلی محدود هستند. هیچ کدام از مطالعات انجام گرفته به طور مستقیم روش‌های مختلف را به عنوان روش مؤثر افزایش طول آلت تناسلی به صورت دائمی معرفی نمی‌کنند. اما در هر صورت برخی از این تحقیقات اعتبار بیشتری دارند و نتایج مناسبی گزارش کرده‌اند. یک بررسی علمی در سال ۲۰۱۰ گزارش داده است مردانی که به صورت روزانه از دستگاه کشش استفاده می‌کنند، بعد از چهار ماه می‌تواند شامل افزایش اندازه آلت تناسلی خود باشد. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که اندازه آلت تناسلی بین 1.8 سانتی متر تا 3.1 سانتی متر افزایش یافته است.

 البته در این بین چند تحقیق دیگر نیز وجود دارد که می‌توان به سه مورد زیر اشاره کرد:

• یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ نشان داد که مردانی که از دستگاه کشش برای ۹ ساعت روز استفاده می‌کنند، بعد از سه ماه به اندازه 1 اینچ افزایش در طول آلت تناسلی خود تجربه می‌کنند.
• یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ نشان داد که دستگاه کشش می‌توانند انحراف یا انحنا در آلت تناسلی را درمان کنند، اما در افزایش طول آن نقش ندارد.
• گزارش تحقیقات سال ۲۰۱۶ نشان می‌دهد که دستگاه کشش و دستگاه وکیوم مردان، بر افزایش اندازه آلت تناسلی تأثیر دارند، اما تأثیر آنها کم است.

نحوه کشیدن آلت به منظور بزرگ کردن آلت تناسلی مردان

اگر به فکر کشیدن آلت تناسلی و انجام تمرینات مربوط به آن هستید، باید به خاطر داشته باشید که این تمرینات هیچ آسیبی به شما نرسانند و برای شما مشکل ساز نشود. در واقع این تمرینات باید به شکلی صورت گیرد که مطابق با اندازه آلت تناسلی و احساس راحتی شما باشد.

فقط چند نکته را به خاطر داشته باشید:

• تنها زمانی این تمرینات را انجام دهید که آلت تناسلی شما در حالت نعوظ نباشد؛
• اگر تمرینات باعث درد یا ناراحتی شوند، سریعاً آنها را متوقف کنید؛
• این تمرینات را در حالت نشسته یا ایستاده رو به روی یک دیوار یا میز انجام دهید؛
• تمرینات را فقط یک یا دو بار در روز انجام دهید تا آسیب نبینید؛
• اگر می‌خواهید این تمرینات را به صورت طولانی‌تر انجام دهید، با پزشک خود مشورت کنید.

نحوه تمرین کشیدن آلت تناسلی با دست

ساده‌ترین و قدیمی‌ترین روش برای بزرگ کردن آلت تناسلی آقایان ، کشیدن آن با دست و ماساژ دادن آن است. برای این کار باید مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید:

• آلت تناسلی خود را بگیرید و به سمت بالا بکشید، این کار باید در حدود ۱۰ ثانیه انجام شود؛
• به مدت ۱۰ ثانیه آلت تناسلی خود را به سمت چپ بکشید و سپس همین کار را به سمت راست هم انجام دهید؛
• این مراحل را یک یا دو بار در روز برای حدود ۵ دقیقه تکرار کنید.

 به خاطر داشته باشید که هیچ کدام از این حرکات نباید دردآور باشد و حتی در کنار آن می‌توانید از ماساژ هم استفاده کنید.

 کشیدن آلت تناسلی به کمک دستگاه وکیوم مردان

برای استفاده از دستگاه وکیوم آقایان لازم است که چند مرحله را به ترتیب انجام دهید تا کیفیت کار بالا رود:

• آلت تناسلی خود را در داخل محفظه پر از هوا قرار دهید؛
• از مکانیسم پمپ استفاده کنید تا هوای آن خارج شود. این کار باعث می‌شود که خون به داخل آلت تناسلی شما کشیده شده و در نتیجه باعث ایجاد حالت نعوظ می‌شود.
• حلقه آلت تناسلی را به انتهای آن وصل کنید و آن را تا ۳۰ دقیقه ثابت نگه دارید. در این مدت ۳۰ دقیقه می‌توانید یک رابطه جنسی برقرار کنید.

 

اما اگر می‌خواهید از دستگاه کشش آلت تناسلی استفاده کنید، مراحل انجام کشیدن آلت تناسلی به ترتیب زیر هستند:

• آلت تناسلی خود را در انتهای پایه دستگاه قرار دهید؛
• سر آلت تناسلی خود را در انتهای مخالف قرار دهید؛
• لوله سیلیکون را در اطراف گردن آلت تناسلی ببندید؛
• انتهای لوله سیلیکون را در پایه دستگاه قرار دهید و به آرامی آلت تناسلی خود را به سمت بیرون بکشید؛
• هر زمانی که احساس درد داشتید، باید که ۶ را متوقف کنید؛
• فرایند کشش آلت تناسلی باید ۴ تا ۶ ساعت در هر روز انجام شود.

 

خطرات احتمالی و عوارض جانبی کشیدن آلت تناسلی

رفتار خشن و فشار بیش از حد به آلت تناسلی می‌تواند باعث ایجاد آب میان بافتی در داخل آن شده و مشکل ساز شود. این کار به رباط‌هایی که آلت تناسلی شما را به بدن متصل نگه می‌دارند، آسیب می‌رساند. این آسیب به صورت بالقوه می‌تواند در ایجاد حالت نعوظ برای آلت تناسلی مشکل ایجاد کند. هنگام استفاده از دستگاه کشش، حتماً مطابق با دستورالعمل پزشک پیش بروید و زمان بیشتر اشتباه است. عجله کردن در انجام این ورزش یا حتی طولانی‌تر کردن مدت زمان آن سبب صدماتی می‌شود که عملکرد آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

اگر هم از دستگاه وکیوم مردان استفاده می‌کنید، حبس شدن خون در آلت تناسلی نباید بیشتر از ۳۰ دقیقه باشد. اضافه کردن مدت زمان این فرایند به طور طبیعی به آلت تناسلی شما آسیب می‌رساند.

بطور کلی استفاده از روش‌های مختلف برای کشیدن آلت تناسلی ممکن است عوارض جانبی زیر را داشته باشد:

• خارش و سوزش
• کبودی کوچک یا تغییر رنگ
• ایجاد لکه‌های قرمز در بدنه آلت تناسلی
• بی حسی موضعی
• پارگی وریدی

 اگر هر کدام از این علائم به صورت شدید برای شما رخ دهد، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا علائم شما ارزیابی شود.

چه زمانی نتیجه کار را می‌بینم؟

 نتیجه کشیدن آلت تناسلی و تأثیر آن بر افزایش اندازه آلت به روشی که انتخاب می‌کنید و همچنین نحوه سازگاری شما با این روش بستگی دارد. به عنوان مثال، دستگاه آلت تناسلی باید به صورت روزانه استفاده شود و معمولاً چند ماه طول می‌کشد تا نتیجه آن مشخص است.

مشاهدات نشان می‌دهد که استفاده از دستگاه وکیوم مردانه یا همان پمپ آلت تناسلی می‌توانند نتایج بسیار سریعتری داشته باشد، اما تاکنون هیچ تحقیق علمی برای حمایت از این موضوع انجام نگرفته است. همین وضعیت در مورد انجام تمرینات به صورت دستی هم وجود دارد و اطلاعات دقیقی در مورد نتایج آن در دست نیست.

به عنوان نتیجه نهایی، اگر در مورد اندازه آلت تناسلی خود نگران هستید، به این موضوع توجه داشته باشید که این دیدگاه فقط برای شماست و حتماً باید پزشک آن را تأیید کند. اما اگر مشخص شد که آلت تناسلی شما کوچک است، هر کدام از روش‌های فوق برای کشیدن آلت تناسلی مناسب و مفید هستند. البته به خاطر داشته باشید که دستگاه وکیوم آقایان نتایج سریع‌تر و استانداردتری دارد.

فیبروم رحم و درمان آن

فیبروم های رحمی که به آنها میوم یا لیومیوم نیز گفته می شود تومورهای خوش خیمی هستند که در رحم رشد می کنند. حدود ۲۰ تا ۵۰ درصد زنان، دارای فیبروم رحمی هستند. این تومورها با سرطان ارتباط ندارند و خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش نمی دهند.

علت ایجاد فیبروم رحم چیست

علت قطعی ایجاد فیبروم رحمی معلوم نیست. فیبروم ها از رشد بی‌رویه سلول های عضلانی رحم به علت تاثیر استروژن ایجاد می‌شوند ولی علت قطعی ایجاد آنها معلوم نیست‌. زنان چاق و نژاد آفریقایی آمریکایی و افراد دارای سابقه خانوادگی، بیشتر در معرض ابتلا به فیبروم رحم قرار دارند. فیبروم ها در جاهای مختلف رحم رشد می کنند و اندازه آنها معمولاً متفاوت هستند.

علت ایجاد میوم های رحمی ژنتیک است، در فضای داخلی رحم تنها سلول های گوشتی رحم وجود دارد و به دلیل آنکه در داخل رحم به اندازه کافی سلول فیبروبلاست وجود ندارد احتمال دارد به صورت ژنتیک در داخل رحم این سلول ها به دام افتند و به تدریج در اثر تغییرات هورمونی شروع به رشد نمایند و یک کلافه ای به دور خود بنام فیبروم ایجاد نمایند. لذا زمینه ایجاد این بیماری ژنتیک است، آنچه سبب بزرگ شدن این توده های سفت می گردد دو عامل زمان و هورمون ها می باشد

علائم فیبروم های رحم

میوم های رحمی گاهی بدون علائم بوده و به صورت اتفاقی در سونوگرافی مشاهده می شود اما برخی اوقات با علائمی همچون خونریزی همراه است که وجود این علامت ها در همه ی افراد یکسان نیست و جالب است بدانید؛ علائم این بیماری به عواملی مانند اندازه توده ها و محل قرارگیری آن ها متفاوت می باشد و با توجه به این عوامل می تواند تغییراتی در سیکل قاعدگی به صورت خونریزی شدید، لخته های خونی و لکه بینی ایجاد نماید.

در صورتی که توده های فیبروم بزرگ باشند با علامت های سنگینی همچون؛ فشار داخل شکم، حس تکرر ادرار، حس فشار در مقعد و لگن، یبوست، بزرگی شکم می باشد. همان طور که ذکر شد این بیماری می تواند منجر به بزرگی شکم شود که افراد با اضافه وزن زیاد احتمال دارد متوجه چنین علامتی نشوند

بعضی از مبتلایان به فیبروم رحم علامتی ندارند و بعضی دیگر علایم شدید از بیماری را نشان می‌دهند. علایم فیبروم عبارتند از :

۱- دردهای قاعدگی شدید و طولانی مدت

۲- خونریزی های غیرطبیعی

۳- احساس فشار در ناحیه لگن

۴- بزرگ شدن شکم

۵- درد در رابطه جنسی

تشخیص فیبروم رحم

زمان مشاهده شدن فیبروم ها در رحم قابل تشخیص نیست، با آغاز سن بلوغ هورمون ها ترشح می کنند و این می تواند عاملی برای ایجاد فیبروم شود. به طور معمول زمانی فیبروم بروز می کند که علامت دار شود و علائم با توجه به سرعت رشد فیبروم و سیستم بدنی فرد متفاوت می باشد.

گاهی اوقات فیبروم ها باقی مانده و هیچ گونه تغییری ندارد اما گاهی به صورت ناگهانی بزرگ شده و با علائم شدید و ناگهانی بروز می کنند.

به هر حال جهت تشخیص فیبروم ها سونوگرافی لازم خواهد بود، پس به تمامی زنان توصیه می شود جهت تشخیص بسیاری از بیماری های زنان و فیبروم های رحمی انجام سالانه سونوگرافی را فراموش نکنند.

۱- سونوگرافی ۲- ام ار ای

درمان فیبروم های رحم

رشد اغلب فیبروم های رحمی خود به خود متوقف می‌شود با این حال شما باید تحت نظر متخصص زنان باشید تا روند رشد و درمان مناسب را تحت نظر داشته باشد. درمان ها متفاوت هستند و از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما در کل درمان شامل :

۱- خارج کردن فیبروم با جراحی

۲- استفاده از داروهایی که باعث یائسگی کاذب در بدن شده و سایز فیبروم را کاهش می‌دهند.

۳- آمبولیزاسیون شریان رحمی که البته می‌تواند با عوارضی همراه باشد.

این گفته که فیبروم رحمی سبب نازایی میشود صحیح نیست، اگر تحت نظر متخصص زنان باشید احتمال حاملگی در شما افزایش می یابد.

انواع فیبروم ها ی رحم

معمولا فیبروم ها سرطانی نمی شوند و به ندرت ممکن است این نوع توده ها به سرطان تبدیل شوند. لذا فیبروم های رحمی هیچ گونه مشکلی را برای فرد به همراه نخواهد داشت. فیبروم های رحمی دارای انواع مختلفی هستند که با توجه به ناحیه مورد نظر نوع های آن ها متفاوت است، که عبارت است از:

۱- فیبروم داخلی : در دیواره ماهیچه‌ای رحم به وجود می آید و باعث کشیدگی و بزرگ شدن رحم میشود.

۲- فیبروم ساب سروز : معمولاً در خارج رحم اما چسبیده به آن رشد می کند و گاه یک طرف رحم بزرگتر به نظر می‌آید.

۳- فیبروم پدانکوله : همان فیبروم ساب سروز است که قاعده باریک و دراز پیدا کند که به آن پدانکوله می‌گویند.

۴- فیبروم ساب موکوز : در سطح داخلی حفره رحم رشد می‌کند و معمولا با دردهای قاعدگی و خونریزی های زیاد همراه است.

توصیه های ضروری به افرادی که فیبروم رحم دارند :

۱- معاینات دوره‌ای انجام دهید و هر ۶ ماه تا یک سال به متخصص زنان خود مراجعه کنید.

۲- اگر فیبروم رحمی دارید از مصرف قرص های جلوگیری از بارداری جداً خودداری کنید مگر با تجویز پزشک.

۳- بسیاری از فیبروم های رحمی نیاز به جراحی ندارند.

۵- اگر به دلیل داشتن فیبروم خونریزی های قاعدگی زیاد دارید، حتما از غذا هایی که سرشار از آهن هستند استفاده کنید که دچار کم خونی نشوید.

۶- اگر فیبروم رحمی به سرعت رشد کند و بزرگ شود حتماً باید بررسی‌های بیشتر در خصوص سرطانی بودن آن انجام شود.

فیبروم های رحم و بارداری

اندازه فیبروم های رحمی در بارداری متفاوت است بعضی از فیلم ها کوچک و بزرگ است یک سوم فیبروم ها در سه ماهه اول بارداری رشد می‌کند و می‌تواند سبب سقط شود علائم و خطرات فیبروم با توجه به تعداد و محل قرارگیری آنها در خانم های باردار متفاوت است.

علائم فیبروم رحم در بارداری

فیبروم رحم در بارداری می تواند کاملا بدون علامت باشد و برخی می توانند نشانه های زیر را داشته باشند :

درد شکم – خونریزی شدید- یبوست- در طول بارداری هر زمان که خونریزی یا درد شکمی داشتید حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

درمان فیبروم رحم در بارداری

در برخی از افراد دارای فیبروم رحم بهتر است قبل از باردار شدن فیبروم ها با جراحی خارج شود. خارج کردن فیبروم ها قبل از بارداری بستگی دارد به اینکه آیا فیبروم روی قدرت باروری آنها تاثیر گذاشته یا نه، یا فیبروم، لوله های رحم (فالوپ) را مسدود کرده یا نه، یا سبب سقط مکرر شده یا نه.

در دوران بارداری نمی توان فیبروم را خارج کرد و در صورت درد با نظر پزشک متخصص می توان از درمان های خوراکی و مسکن های مجاز استفاده کرد.

عوارض فیبروم های رحم در بارداری

اگر در دوران بارداری فیبروم کوچک است و رشدی ندارد معمولا خطری در بارداری ایجاد نمی‌کند ولی اگر فیبروم بزرگ است ممکن است در طول بارداری باعث :

۱- افزایش خطر سقط

۲- محدودیت رشد جنین در رحم

۳- زایمان زودرس

۴- خونریزی شدید

۵- افزایش سایز فیبروم رحمی

فیبروم در طول بارداری می تواند بزرگتر و یا حتی کوچک تر شود.

فیبروم رحم و نوع زایمان

وجود فیبروم رحمی احتمال سزارین را افزایش می دهد گرچه بعضی از خانم ها با توجه به اندازه و محل قرارگیری فیبروم در رحم ممکن است بتواند زایمان طبیعی نیز داشته باشند کسانی که فیبروم آنها بزرگ است و در محلی قرار گرفته که دهانه رحم را مسدود کرده نمی‌توانند زایمان طبیعی داشته باشند و حتما باید سزارین شوند.

برای تعیین نوع زایمان در بیمارانی که فیبروم رحمی دارند بهتر از هر کسی متخصص زنان می تواند شما را راهنمایی کند که آیا سزارین کنید یا زایمان طبیعی.

آیا در هنگام انجام سزارین میتوان فیبروم رحمی را هم برداشت؟

خیر. بهتر است هنگام سزارین فیبروم های رحمی برداشته نشوند چون بافت رحم بسیار شکننده و پر خون است و با دستکاری، احتمال خونریزی شدید وجود دارد و در صورت عدم کنترل خونریزی ممکن است منجر به برداشت رحم برای حفظ جان بیمار شود. در ضمن ممکن است بعد از زایمان فیبروم خود به خود کوچک شود.

درمان فیبروم های رحمی

درمان فیبروم رحم به عوامل مختلفی بستگی دارد، با توجه به نوع فیبروم ها و علائم فرد درمان متفاوت خواهد بود.

در اکثریت مواقع میوم های رحمی بدون علامت و کوچک هستند که در چنین شرایطی نیازی به درمان نیست و تنها کافیست بیمار تحت نظر بوده و سونوگرافی سریالی هر شش ماه تا یکسال انجام دهد.

اما در صورتی که فیبروم های رحمی با علامت هایی همچون درد، خونریزی، اندازه های بزرگ و مشکلات باروری همراه باشند درمان ضروری است که با توجه به این شرایط درمان به صورت جراحی خواهد بود.

درمان فیبروم رحم در دختران جوان

دختران جوانی که مبتلا به فیبروم های رحمی هستند ترجیح داده می شود تا جراحی انجام نگردد، زیرا انجام جراحی و بخیه های حین جراحی می تواند بافت رحم را برای بارداری تحت تاثیر قرار دهد. به همین منظور فیبروم های رحمی با اندازه های 6 – 7 سانت در دختران جوان بهتر است که تنها تحت کنترل قرار گیرند.

ولی زمانی که فیبروم های رحمی در دختران جوان خیلی بزرگ باشد، به دلیل اشغال کردن رحم باعث ایجاد فشار بر روی بافت رحم و خونریزی می شود، در این زمان بهترین درمان جراحی خواهد بود. تزریق آمپول های هورمونی موثر نخواهد بود و تنها راه درمان جراحی است.

درمان فیبروم رحم بدون جراحی یکی از سوالات شایع که اکثریت اوقات افراد از ما می پرسند چنین است که آیا می توان فیبروم های رحمی را با داروهای شیمیایی و گیاهی درمان نمود؟ جالب توجه است که درمان قطعی فیبروم های رحمی جراحی است و تنها در برخی شرایط می توان با کمک درمان های دارویی این نوع توده ها را کوچک نمود ولی به صورت قطعی درمان نخواهند شد و با قطع دارو احتمال رشد و بزرگ شدن توده ها وجود برخی از آمپول های هورمونی هستند که به منظور رفع فیبروم های رحمی مورد استفاده قرار می گیرند، این نوع آمپول ها تا حدودی می توانند موجب کوچک شدن اندازه توده های فیبروم شوند، اما باید گفت زمانی که فیبروم ها کوچک می شوند بعد از یک مدت (که این زمان می تواند چند ماه تا چند سال به طول بیانجامد) مجدد شروع به رشد کند. لذا درمان طبی موثر نخواهد بود.

درمان فیبروم های رحمی طبی نیست و این نکته بسیار حائز اهمیت می باشد. خیلی از افراد تمایل دارند، با مصرف داروهای گیاهی به درمان بپردازند، در صورتی که درمان از این طریق امکان پذیر نخواهد بود. در نهایت بگوییم، فیبروم های رحمی درمان دارویی نداشته و درمان قطعی این بیماری جراحی است.

در چه مواقعی نیاز به درمان دارویی می باشد؟

در صورتی که بیمار خونریزی شدید داشته باشد برای آنکه بتوانیم به فرد فرصت دهیم تا حال عمومی آن بهبود یابد از درمان دارویی استفاده می کنیم. همچنین اگر بیمار شرایطی دارد که نمی تواند تحت جراحی قرار گیرد از دارو درمانی جهت کنترل بیماری استفاده می نماییم. در نهایت بگوییم، درمان دارویی نظیر آمپول ها و قرص ها کمک می نمایند تا بیماری کنترل شده و علائم آن کاهش یابد ولی سبب درمان قطعی نخواهند شد.

عمل فیبروم رحم

جراحی میوم های رحمی به دو صورت باز و بسته قابل انجام است. انتخاب روش جراحی با توجه به شرایط بیمار، محل قرارگیری توده ها، سن و انجام چندین جراحی به صورت همزمان بستگی خواهد داشت لذا جهت تعیین روش جراحی بایستی معاینات و بررسی های لازم صورت گیرد تا در نهایت بتوانیم روش مناسب جراحی را مشخص نماییم.

جراحی بسته یا لاپاراسکوپی یک جراحی دقیق و سیف است اما در برخی موارد احتمال دارد این روش درمان برای فیبروم های رحمی مناسب نباشد. در صورتی که اندازه توده ها بزرگ باشد انجام لاپاراسکوپی مناسب نیست و ممکن است نیاز باشد تا جراحی به صورت لاپاراتومی انجام شود و رحم به صورت لایه لایه باز شود تا در نهایت درمان صورت گیرد ولی اگر فرد در شرایط سنی خاصی باشد که پس از تصمیم داشته باشد باردار شود می توان از طریق چند برش بسیار کوچک با کمک لاپاراسکوپی اقدام به درمان نمود.

انجام جراحی فیبروم رحم به ظرافت بسیار زیادی نیاز دارد، به دلیل اینکه فیبروم زمانی که بزرگ می شود به حفره رحم نزدیک می شود، لذا این جراحی نیاز به دقت بسیار زیادی دارد تا حفره رحمی باز نشود. در صورتی که در حین جراحی حفره رحمی به هر دلیلی باز شود، حتما باید با ظرافت بسیار زیادی بخیه زده شود تا بافت رحم به حالت عادی باز گردد.

در صورتی که توده های فیبروم بزرگ باشند نیاز به بخیه چندین لایه (4-5) می باشد تا به حالت اولیه بازگردد تا مشکلی در زمان بارداری برای فرد به وجود نیاورد و موجب پاره شدن رحم نشود. بدترین مشکل در زمان بارداری که ممکن است رخ دهد پاره شدن رحم در این دوران می باشد.

یکی دیگر از مسائلی که در حین جراحی فیبروم رحمی ممکن است ایجاد شود، وارد شدن آسیب شدید به حفره داخل رحم (اندومتر) می باشد و ممکن است فرد پس از چندماه با عوارضی همچون کم شدن خون پریود، چسبندگی داخل رحمی (آشرمن) مواجه شوند. لذا نحوه جراحی فیبروم های رحمی بسیار مهم و حائز اهمیت می باشد. جراحی فیبروم یک جراحی تکنیکال و ماهرانه ای است که می تواند به دو صورت باز یا لاپاراسکوپی انجام شود و در هر دو مورد باید تکنیک جراحی کاملا رعایت شود.

آیا همزمان با درمان فیبروم جراحی هیسترکتومی نیاز خواهد بود؟

یکی از مشکلاتی که بسیار از افراد با آن مواجه هستند این است که آیا همزمان با درمان فیبروم رحم نیاز به خارج نمودن رحم یا جراحی هیسترکتومی می باشد. در واقع برخی از افراد جوان هستند و بایستی رحم برای آن حفظ شود.

در چنین زمانی بایستی با بیمار صحبت شود تا تمامی جوانب سنجیده و سپس تصمیم گیری جهت درمان صورت گیرد. در اکثریت مواقع نزدیک به نود و نه درصد می توان فیبروم را بدون آنکه رحم برداشته شود خارج نمود.

به طور معمول طبق قانون قبل از جراحی از بیمار رضایت عمل هیسترکتومی گرفته می شود تا در صورتی که مشکلی ایجاد گردید مجبور به خارج نمودن رحم شدیم بتوانیم اقدام نماییم.

در نهایت بگوییم، نگران نباشید حتی فیبروم های رحمی بزرگ را می توان با دقت و ظرافت با حفظ رحم اقدام به درمان نمود.

آیا پس از جراحی فیبروم رحم می توان باردار شد؟

بارداری پس از جراحی میوم های رحمی بسته به سایز، ناحیه میوم ها، تعداد آن ها، سن، حال عمومی بیمار بستگی خواهد داشت که تمامی این موارد را بایستی در نظر گرفته شود.

بارداری پس از جراحی فیبروم های رحمی بایستی بعد از مدت زمانی مشخص صورت گیرد. به طور معمول بین هفت تا دوازده ماه به بیمار فرصت داده می شود تا آن ناحیه جراحی شده ترمیم شود و سپس می توان اجازه بارداری به فرد داد.

فرد نباید زودتر از زمان مقرر باردار شود، زیرا فیبروم های که در عمق رحم یا لایه اینترامورال قرار داشته اند حتما بایستی فرصت ترمیم داده شود.

بیماری که فیبروم ها در لایه داخلی رحم بوده بایستی بداند که پس از جراحی یک بارداری پر خطر خواهد داشت و مراقبت الزامی است زیرا احتمال پارگی رحم در ماه های آخر بارداری در مواقعی که فیبروم خیلی بزرگ بوده وجود دارد و در چنین مواقعی ممکن است با درد های کوچک شکمی در ماه های آخر در ناحیه که فیبروم برداشته شده، شروع شود و به صورت ناگهانی موجب پارگی رحم شود. بیمار بایستی آگاهی داشته باشد که بارداری پرخطری را در پیش دارد و حتما بایستی با بهترین متخصص زنان در تماس باشد و کوچکترین درد و حال طبیعی خود را به پزشک اطلاع دهد.

پس از عمل میوم رحم زایمان به چه صورت خواهد بود؟

پس از درمان میوم های رحمی نوع زایمان بسته به محل قرارگیری توده ها و شرایط بیمار مشخص می گردد. در صورتی که توده ها در ناحیه مورال بوده و بخیه و اسکارهای زیادی به جای باقی مانده است، به هیچ عنوان نبایست به آن بیماری اجازه زایمان طبیعی داده شود و  قبل از درد ها و ریسک این نوع زایمان فرد بایستی تحت زایمان سزارین قرار گیرد.

ولی اگر فیبروم ها کوچک باشند و روی رحم قرار گرفته بودند براساس شرایط فرد بدان اجازه زایمان طبیعی داده می شود.

در نهایت بگوییم؛ نوع زایمان با توجه به شرایط فرد مشخص می گردد در صورتی که هر کدام از روش های زایمان برای فرد خطرناک باشد آن روش انتخاب نخواهد شد.

سن مناسب جراحی فیبروم رحم

در انجام جراحی میوم های رحمی به هیچ عنوان سن مطرح نیست، گاهی اوقات ممکن است فرد جوانی با تغییرات سیکل قاعدگی شدید و خونریزی های بسیاری مواجه باشد که در چنین شرایطی پزشک برای بهبود حال بیمار می بایست اقدام به جراحی نماید.

لذا سن ملاک اصلی جراحی نیست علائم بیماری تعیین می کند نیاز به جراحی خواهد بود یا خیر. بدانید که جراحی در دختران جوان آسیب زننده نخواهد بود و مشکل بارداری ایحاد نمی کند و قابل توجه است که آگاه باشید نگه داشتن فیبروم ها سبب ایجاد ضعف هایی در فرد می شود که این خود از جراحی خطرناک تر است.

تاثیر تغذیه بر روی فیبروم رحم

یکی از سوالاتی که بسیاری از افراد می پرسند این است که تغذیه و مصرف چه نوع مواد غذایی می تواند بر روی ایجاد فیبروم اثر بگذارد بایستی گفت فیبروم ربطی به تغذیه ندارد و ریشه ژنتیک دارد.

نکته پایانی

فیبروم های رحم زمینه ژنتیک دارند در صورت مشاهده هر گونه علائم با پزشک خود مشورت نمایید. در صورتی که سابقه این بیماری در میان اطرافیان شما وجود دارد بهتر است به علائم آن توجه نمایید و تحت کنترل قرار گیرید. انجام جراحی فیبروم های رحمی به ظرافت بسیار زیادی نیاز دارد، در نتیجه به منظور پیشگیری از بروز عوارض ناشی از جراحی حتما در انتخاب پزشک و متخصص زنان دقت لازم را داشته باشید.

تعیین جنسیت فرزند قبل از بارداری

پسر یا دختر شدن فرزند بستگی به مرد دارد

مردان دارای اندام جنسی مردانه و زنان دارای اندام جنسی زنانه هستند. اندام جنسی مردانه اسپرم تولید می کند و اندام جنسی زنانه تخمک. سلول جنسی زن حاوی 2 کروموزوم X می باشد که می تواند یکی از این کورموزوم ها را به فرزند بخشد اما سلول های جنسی مرد2 نوع کروموزوم جنسی Y وX دارند.در صورتی جنین دختر می شود که اسپرم حاوی X به تخمک وارد شود از آنجایی که تخمک نیز حاوی کورموزوم X است ، جنین دختر خواهد شد. اما اگر اسپرم حاوی کروموزوم Y موفق به نفوذ در تخمک شود، جنین پسر می شود بنابراین تعیین جنسیت جنین به اینکه کدام نوع اسپرم X یا Y با تخمک حاوی کروموزوم X ترکیب شود، بستگی دارد.بنابراین پسر یا دختر شدن فرزند بستگی به مرد دارد نه زن و این مرد است که با دو نوع کوروموزوم خودش مشخص می کند که جنین پسر باشد یا دختر ، شانس پسر یا دختر شدن جنین در شرایط ایده آل 50 – 50 است و پسر یا دختر شدن جنین بستگی به این دارد که در موقع لقاح کدام اسپرم خودش را زودتر به تخمک برساند تا آن را بارور سازد. با توجه به نظرات کارشناسان طب نوین و سنتی نقش خانم ها نیز در پسر یا دختر شدن جنین بی اهمیت نیست.

در بیشتر خانواده هایی که تازه تشکیل زندگی داده‌اند بین زن و مرد بر سر جنس فرزند اختلاف نظر وجود دارد؛ عده ای طرفدار دختر و عده ای دوستدار پسر هستند شاید هم برای بعضی اشخاص چندان تفاوتی نداشته باشد چون هنوز صاحب هیچ کدام نیستند !

در قدیم چون به نیروی کار مرد بیشتر از زن نیاز بود اگر خانواده‌ای صاحب فرزند پسر نبود برای رسیدن به این نعمت شاید تعداد افراد خانواده به بالاتر از هشت تا هم می رسید تا سرانجام یکی از آنها پسر شود.

این می‌شد که آمار فرزندان یک خانواده بسیار بالا می‌رفت، همچنین خیلی از خانواده‌ها به خاطر این موضوع دچار فروپاشی می‌شدند و این به عنوان یک معضل خیلی از خانواده‌ها را رنج می‌داد.

اما امروزه با استفاده از دانش پزشکی، زیست شناسی (بیولوژی) و علم تغذیه، شما می‌توانید جنسیت فرزندتان را خودتان انتخاب کنید، این یک بلوف اغراق آمیز نیست، باوار کنید !

در این نوشتار سعی بر این داریم که انواع راه‌ها و روشهای انتخاب جنسیت قبل از لقاح را به شما آموزش بدهیم، پس مقاله را تا انتها بخوانید !

انواع راه‌های انتخاب جنسیت قبل از لقاح و تشکیل نطفه

امروزه شما می‌توانید با یک سنوگرافی بعد از هفته ۱۴ بارداری، جنسیت نوزادتان را بفهمید، اما این عمل برای بعضی از خانواده‌ها مطلوب نیست چون شاید نتیجه سنوگرافی بر خلاف علاقه خیلی از والدین باشد.

مثلا والدینی که علاقمند به داشتن پسر هستند، ممکن است در موقع شنیدن جواب سنوگرافی که دختر بودن نوزاد را مشخص می‌کند، شکه بشوند و جا بخورند و آن وقت این رخ داد مایع بی‌میلی والدین نسبت به سرنوشت فرزند در راه و همچنین تکرار بارداری‌های مادر در سال‌های آینده شود.

اما، امروزه با استفاده از علم روز، می‌توانیم با درجه اطمینان بالایی به پسر دار شدن یا دختر دار شدن خودتان، حتی قبل از عمل لقاح و آمیزش پی ببرید، برای این کار کافی است که یکی از راه‌های زیر را انتخاب کنید.

۱ – روش تغدیه‌ای

۲- روش زمان بندی مقاربت ( تعیین زمان تخمک گذاری)

۳- روش شستشوی مهبلی ( واژن)

۴- روش زمان بندی ماهیانه مقاربت

۵ – روش تعیین میزان اسپرم

۶- روش نشاندار کردن لیزری گامتها

۷- روش PGD – IVF

مکانیسم دختر شدن یا پسر شدن نطفه چیست ؟

قبل از توضیح روش‌های نام برده شده، ابتدا جادارد که یک توضیح مختصر در مورد فرایند لقاح بدهیم تا بهتر بتوانیم مطلب را خلط کنیم.

بر طبق طبیعت انسانی مردان دارای اندام جنسی مردانه و زنان دارای اندام جنسی زنانه هستند، این اندام‌ها هرکدامشان کار بخصوص را انجام می‌دهند و در حقیقت مکمل یکدیگر محسوب می‌شوند.

اندام جنسی مردانه اسپرم تولید می‌کند و اندام جنسی زنانه تخمک، مرد اسپرم تولید شده در بیضه‌هایش را توسط مایع منی و آلت تناسلی‌اش به مهبل زن وارد می‌کند، این اسپرم‌های تولید شده بعد از انزال در مهبل زن باقی می‌مانند و عده‌ای از آنها موفق می‌شوند از مجرای دهانه رحم که در داخل مهبل زن قرار دارد، عبور کنند.

رحم که اندام تولید مثلی زن است، یک اندام گلابی شکل است که انتهای گلابی شکل آن رو به پایین است.

اسپرم بعد از وارد شدن به رحم زن در طول آن حرکت می‌کند و بالا می‌رود، اگر در این هنگام تخمکی در رحم زن موجود باشد، عمل لقاح از بهم پیوستن دو گامت تکمیل می‌شود و جنین تشکیل می‌گردد، این جنین اگر که در داخل رحم مادر لانه‌گزینی کند، سبب بارداری مادر و تولد نوزاد خواهد شد و اگر نتواند لانه‌گزینی کند از بدن دفع خواهد گشت.

مردان کالا دو نوع گامت تولید می‌کنند، یکی گامت ایکس دار (x) و دیگری گامت ایگرگ دار (y)، تفاوت این دو گامت در کروموزوم شماره ۲۳ آنها است، زنها نیز کلا یک نوع گامت تولید می‌کنند و آن نیز فقط کرومزوم شماره ۲۳ x شکل را دارد، اگر که گامت ایکس دار مرد با تخمک ایکس دار زن لقاح کند، فرزند دختر خواهد شد و اگر که گامت ایگرگ دار مرد با تخمک ایکس دار زن لقاح انجام دهد، جنین حاصله پسر خواهد شد.

پس تا اینجا می‌بینیم که پسر یا دختر شدن فرزند بستگی به مرد دارد نه زن و این مرد است که با دو نوع گامت خودش مشخص می‌کند که جنین پسر باشد یا دختر، در شرایط ایده آل شانس پسر یا دختر شدن جنین برابر یعنی ۵۰ – ۵۰ است و بستگی به این دارد که در موقع لقاح کدام اسپرم خودش را زودتر به تخمک برساند تا آن را بارور سازد.

اما در زندگی طبیعی شرایط ایده‌آل کمتر اتفاق می‌افتد و عوامل محیطی بسیاری بر شانس لقاح هریک از اسپرم‌های X دار یا Yدار تاثیر خواهند گذاشت.

عوامل محیطی همچون تغذیه مادر، میزان سلامت روحی روانی او، زمان مقاربت، میزان ph مهبل مادر در هنگام مقاربت، عوامل اجتماعی و … همه و همه می‌توانند در پسر یا دختر دار شدن زن تاثیر بگذارند.

شایان ذکر است که بر طبق مطالعه‌ای که نتایج آن در نشریه آکادمی ملی علوم آمریکا چاپ شده است حاکی است، زنان باردار در دوره‌هایی که با اضطراب شدید مواجه هستند ممکن است به طور ناخواسته به نوعی درگیر انتخاب جنس فرزند شوند.

معمولا به ازای تولد هر یکصد دختر در حدود ۱۰۴ پسر متولد می‌شوند، اما در دوره‌های بحرانی مانند زمان قحطی، این نسبت کاهش پیدا می‌کند و به نظر می‌رسد جنس مذکر بیشتر ضرر می‌بیند.

بر طبق گزارش بی بی سی نظریه های علمی می‌گوید که به لحاظ تکاملی مزیت داشتن دختر این است که در دوران‌های سخت دخترها ژن پدر و مادر را بهتر منتقل می‌کنند.

همچنین بنا به گزارش پایگاه اینترنتی لها آنلاین دکتر ساره جونز از دانشگاه کنت انگلیس که به تحقیقی پیرامون نقش عوامل محیطی در جنسیت فرزندان پرداخته است، اعلام داشته که زنان ناراضی و بسیار شکایت کننده اغلب دختر می زایند. همچنین دکتر مدحت الشامی، مشاور تغذیه و بهداشت عمومی نیز گفته است که : در طول تاریخ، در دوره هایی زاد و ولد دختر زیاد بوده است و در دوره هایی نیز زاد و ولد پسر و این به مسایل مختلف زیست محیطی برمی گردد.

وی افزوده است که: بدن انسان از تغییرات فیزیولوژیکی و مزاجی بیرون بسیار تاثیر می گیرد و به همین دلیل تولد پسران در دوره های پس از جنگ و در هنگام صلح، افزایش می یابد.

دکتر مهر اکتائی یک متخصص زنان و زایمان در ایران نیز معتقد است که که نژاد سیاه، بچه دار شدن در سن بالای ۳۰ سالگی، تفاوت سنی زیاد بین زن و مرد، آب و هوای گرم، استرس و افسردگی زنان، آلوده کننده های محیطی و مصرف سیگار احتمال دختر دار شدن را زیاد ترمیکند.

بواقع همیشه شرایط نامساعد محیطی منجر به دختر شدن فرزند می‌شود و این شاید فلسفه والایی داشته باشد که به تکامل انسان مربوط می‌شود.

دانشمندان معتقدند که دختران به دلیل اینکه نیروی تولید مثل جامعه هستند، در مواقع بحرانی تعدادشان افزایش می‌یابد زیرا در این مواقع ممکن است ۵ دختر متولد شده ۵ فرد دیگر را بدنیا بیاورند و ۲۵ فرد جدید تولید کنند، درصورتیکه شاید اگر ۵ پسر جای آنها متولد می‌شد امکان افزایش تعداد فرزندان در نسل‌های آتی بسیار پایین تر می‌بود.

اما با این حال در شرایط عادی به ازای هر ۱۰۰ دختر ۱۰۴ پسر متولد می‌شود که این نشان دهنده تعادل در چرخه طبیعت است.

در ادامه به شرح دقیق روشهای تعیین جنسیت جنین قبل از لقاح خواهیم پرداخت اما لازم است که بدانید این روشها کلا به دو دسته تقسیم بندی می‌شوند، دسته اول روشهایی هستند که با تغییر شرایط محیطی بدن مادر، امکان پسر یا دختر دار شدن او را افزایش می‌دهند و دسته دوم روش‌های طبی‌اند که توسط متخصصین در آزمایشگاه‌ها و مراکز درمان ناباروری و ژنتیک انجام می‌گیرند، در روش‌های دسته اول نیاز شما به مراجعه به پزشک کمتر است و خودتان می‌توانید دستورالعمل‌ها را اجرا کنید اما در روش‌های دسته دوم باید حتما تحت مراقبت پزشکی قرار بگرید، اما با این حال مزیت روش‌های دسته دوم همچون روش‌های PGD، لقاح مصنوعی IVF و نشاندار کردن لیزری این است که درصد ضریب اطمینان این روش‌ها ۱۰۰٪ است اما روش‌های دسته اول در بهترین حالت چیزی در حدود ۸۰٪ ضریب اطمینان خواهند داشت.

ما هر دو روش را برای شما توضیح خواهیم داد و انتخاب را به خودتان واگذار می‌کنیم !

 روش تغذیه‌ای

قرص بیوتین ۵ میلی گرم مولتی نرمال ۶۰ عدد

استاگینت با عرض ۱۱ و ۴۳ سانتیمتر Oppo 2194

قیچی دسته طلایی سیم بر مدل یونیورسال

کپسول روغن ماهی و کوکیوتن پریفرد نوتریشن ۳۰ عدد

محصولات پشنهادی فروشگاه وینکل

پیروی از رژیم غذایی مخصوص برای به دست آوردن فرزند پسر یا دختر از زمان های قدیم معمول بود، ولی از آنجا که مکانیسم و نحوه اثر این روش ناشناخته بود، رژیم های غذایی، متفاوت و گاه متناقض به کار گرفته می شد.

در انسان اگر چه نحو عمل رژیم غذایی و استفاده از رژیم مناسب شناخته نشده ولی حدس زده می شود که ممکن است به علت تغییر متابولیسم تخمک و بخصوص یون‌های سطح خارجی آن در صورتی که تخمک یون مناسب را داشته باشد بتواند اسپرماتوزوئید حامل کروموزوم جنسی y یعنی پسر یا x یعنی دختر را به طرف خود جلب کند.

نتایجی که از به کار بردن این روش گزارش شده، یکنواخت نیست و بعضی از مراکز بین ۸۰ تا ۱۰۰ درصد موفقیت گزارش داده اند، اما این نتایج، زمانی می تواند قابل قبول و قابل اعتماد باشد که رژیم غذایی به تنهایی مورد استفاده واقع شود و سایر روش ها همزمان با این روش به کار گرفته نشود.

روش استفاده از رژیم غذایی استاندار خاصی ندارد و تا حدود زیادی با مواد غذایی معمول در هر کشور ارتباط دارد. ولی نتایج به دست آمده از این تحقیقات، یکنواخت بوده و هدف از آن تغییر تعادل موجود بین یون های منیزیم، سدیم، پتاسیم و کلسیم است.

در این روش آنچه اهمیت دارد نسبت این مواد به یکدیگر و نه مقدار مطلق آنهاست.

بنابراین، رژیم غذایی باید به نحوی انتخاب شود که نه تنها باعث بالا رفتن ماده معدنی مورد نظر نشود بلکه مقدار املاحی را که باعث جلب اسپرماتوزوئید جنسیت مخالف جنین مورد نظر می شود در خون کاهش دهد.

در این روش برای رسیدن به جنین پسر، بالا بودن نسبت سدیم و پتاسیم و کم بودن کلسیم و منیزیوم، متابولیسم تخمک و به خصوص لایه خارجی آ ن را به نحوی تغییر می دهد که اسپرماتوزوئیدهای حامل جنسیت پسر به طرف آن جذب می شوند و به عکس برای جذب اسپرماتوزوئید جنسیت دختر به وسیله تخمک، لازم است میزان کلسیم و منیزیوم خون بالا برود و میزان پتاسیم و سدیم خون پایین بیاید.

در یک مطالعه دقیق که روی ۴۷ نفر زنی که از این رژیم برای به دست آوردن جنسیت مورد نظر استفاده کردند ۴۰ نفر توانستند فرزند پسر به دنیا آورند رژیم فقط لازم است به مدت سه ماه و به خصوص در ماهی که لقاح صورت می گیرد مورد استفاده واقع شود.

این روش فقط لازم است توسط زن اجرا شود زیرا تغییرات یونیک اوول است که اسپرماتوزوئید موردنظر را انتخاب می کند.

استفاده از رژیم با به کاربردن یک دستور آشپزی صورت نمی گیرد بلکه یک نسخه پزشکی محاسبه شده می تواند موثر باشد.

استفاده درازمدت از این رژیم پزشکی اثر سوء بر سلامت مادر و بچه نیز به جای نمی گذارد.

به طور مثال سدیم علاوه بر نمک طعام، در غذاهای دریایی، گوشت، تخم مرغ، شیر، جگر گوساله، هویج، اسفناج وجود دارد و مقدار مصرف روزانه آن معادل ۵/۰ گرم است درصورتی که رژیم های غذایی معمولا تا ۴ برابر این مقدار را به بدن می رسانند.منابع غذایی حاوی پتاسیم در فرآورده هایی مثل گوشت، غلات، میوه ها و سبزی ها وجود دارد.

مقدار نیاز روزانه به پتاسیم یک میلی گرم است اما در رژیم های غذایی معمولا تا ۱۵ برابر این مقدار پتاسیم وجود دارد. کلسیم که مقدار احتیاج روزانه آن در بدن ۸۰۰ میلی گرم در روز است، در فرآورده هایی مثل شیرکاکائو، ماست، بستنی، شلغم، بادام و ساردین وجود دارد. منابع غذایی حاوی منیزیوم نیز شامل قهوه، کاکائو، غلات، سبزی ها، مخمر آبجو، سویا، چغندر، گردو، جوانه گندم است.

در بعضی تحقیقات با این روش تا ۸۵ درصد موفقیت گزارش شده که برای چنین روش ساده، ارزان و بدون ضروری نتیجه بسیار خوبی است. یکی از تغییرات دیگری که در میزان تخمک گذاری صورت می‌گیرد، اضافه شدن مقدار گلوکز در ترشحات مخاطی دهانه رحم در موقع تخمک گذاری است.

بالارفتن مقدار گلوکز در ترشحات دهانه رحم به جذب اسپرماتوزوئیدها کمک می کند و از آنجا که اسپرماتوزوئید پسر از قدرت تحرک بیشتری برخوردار است. مناسب بودن ترشحات دهانه رحم بیشتر به نفع اسپرماتوزوئید پسر است.

از روش تصحیح رژیم گاه در مراکز انتخاب جنسیت در کشورهای انگلستان، فرانسه، کانادا همراه با روش جدا کردن اسپرماتوزوئیدها استفاده می شود ولی در آمریکا کمتر از این روش استفاده می شود.

استفاده از میوه‌های شیرین محتوی گلوکز در روزهای تخمک گزاری، محیط را برای جلب اسپرماتوزوئید y مناسب تر می کند.

چرا که قند خون به سرعت بالا می رود. این غذاها شامل؛ گلوکز، ساکاروز، شربت ذرت، عسل، آب نبات، غلات صبحانه شیرین شده، هویج، بیسکوئیت، سیب زمینی پخته، کشمش، نان گندم سفید، نوشابه های دارای شکر و یا پلیمرهای گلوکز است.

به طور خلاصه غذاهایی که بیشتر برای لقاح پسر مناسب است عبارتند از کلیه و غذاهای شور، موز، خرما، هویج، سیب زمینی، جگر، گوشت و تخم مرغ و غذاهایی که برای دختر مناسب است عبارتند از؛ شیر و فرآورده های آن، ماهی ساردین، خاویار، بادام، کاکائو و جوانه گندم و کلم، کدو و فلفل سبز.

همچنین جالب است که بدانید به گزارش خبرگزاری فرانسه یک بررسی که در انگلیس انجام شده است، نشان می‌دهد رژیم غذایی کم‌انرژی که حداقل کالری، مواد معدنی و مواد مغذی را داشته باشد، با احتمال بیشتری به تولد نوزاد دختر منجر می‌شود.

فیونا ماتیوز از دانشگاه اکستر در انگلیس و همکارانش می‌‌خواستند که دریابند که آیا رژیم غذایی زن تاثیری در جنسیت فرزند او خواهد داشت یا نه.

این پژوهشگران از ۷۴۰ زن که برای اولین بار باردار شده بودند و از جنسیت جنین خود آگاه نبودند، خواستند تا اطلاعات مشروحی در مورد عادات غذاخوردن خود پیش و از باردارشدن ارائه کنند.این زنان بر حسب میزان کالری دریافتی در حول و حوش زمان لقاح به سه گروه تقسیم شدند.

پنجاه وشش درصد زنان گروهی که بیشترین میزان دریافت کالری را داشتند، نوزاد پسر داشتند، در حالیکه در گروهی که کمترین میزان مصرف غذا را داشتند، این میزان ۴۵ درصد بود.

گروهی که بیشتر نوزاد پسر به دنیا آورده بودند، علاوه بر میزان بیشتر کالری دریافتی، با احتمال بیشتری طیف وسیع‌تری از مواد مغذی از جمله پتاسیم، کلسیم و ویتامین‌های C، E و B12 دریافت کرده بودند.

نسبت نوزاد پسر همچنین برای زنانی که روزانه دست کم یک ظرف غلات صبحانه می‌خوردند، در مقایسه با افرادی که یک ظرف یا کمتر از آنها در هفته می‌خوردند، به شدت بالا می‌رفت.

به گفته این پژوهشگران این یافته‌های غیرمنتظر با تغییر تدریجی به نفع دختران در نسبت‌های جنسی نوزادان تطبیق دارد.

پژوهش‌های قبلی نشان داده است که علیرغم همه‌گیری فزاینده چاقی، میزان میانگین دریافت کالری در اقتصادهای پیشرفته کاهش پیدا کرده است. شمار بزرگسالانی که صبحانه نمی‌‌خورند نیز به میزان قابل‌توجهی افزایش یافته است.

به گفته این پژوهشگران یافته‌های آنها ممکن است توضیح‌دهنده این امر باشد که چرا در کشورهای پیشرفته که زنان جوانان به رژیم‌های کم کالری روی آورده‌اند، جمعیت پسران در حال کاهش است.

دکتر ماتیوز می گوید یافته‌های این بررسی به یک “مکانیسم طبیعی” برای انتخاب جنسیت اشاره می‌کند.

رابطه میان رژیم‌ غذایی غنی و کودکان مذکر ممکن است توضیحی تکاملی داشته باشد.

در اغلب گونه‌ها شما فرزندان مذکر می‌تواند بسیار بیشتر از فرزندان مونث باشد. اما تنها اگر شرایط مطلوب باشد- در شرایط نامطلوب اعضای نر گونه ممکن است اصلا نتوانند جفت‌‌گیری کنند، در حالیکه ماده‌ها به طور مداوم‌تری تولیدمثل می‌کند.

اگر مادر منابع فراوانی در اختیار داشته باشد، صرف منابع در تولید فرزندان مذکر معقول است، زیرا به نسبت به داشتن یک دختر، احتمال بیشتری وجود دارد که برای او نوه‌های بیشتری تولید کند. اما در زمان‌های کمبود منابع، سرمایه‌گذاری بی‌خطرتری است.

پژوهش‌ها در مورد “لقاح آزمایشگاهی”(IVF) نشان‌دهنده آن بوده است که میزان‌های بالاتر گلوکز یا قند، رشد و نموی رویان‌های مذکر را تحریک می‌کند، در حالیکه باعث مهار رشد رویان‌های مونث می‌شود.

اگر که قصد دارید از این روش برای تعیین جنسیت فرزندتان قبل از بارداری استفاده کنید حتما نکات زیرا به خاطر بسپارید :

۱ – حتما با یک متخصص زنان زایمان یا حداقل پزشک عمومی تماس بگرید تا یک چکاب کامل بشوید و از نظر بیماری‌هایی مانند سرخچه، دیابت، بیمای‌های ارثی و ژنتیکی و … سلامتی‌تان محرض شود، زیرا در صورت داشتن این بیماری‌ها هم ممکن است رژیم غذایی تاثیر منفی بروی بدن شما بگذارد و هم ممکن است اگر نگذارد این بیماری‌ها بروی جنین و نوزاد آینده شما تاثیر منفی بگذارند، پس حتما با پزشکتان مشورت کنید و اورا از تصمیم خود برای بارداری آگاه سازید تا او نیز اگر داروهای مضری را مصرف می‌کنید قطع یا تعدیل کند.

۲- از زمانی که تصمیم میگیرید صاخب فرزند شوید، عادت های خوب را تجربه کرده و عادت های بد را رها کنید. سلامت همسر شما نیز در این چند ماه قبل از حاملگی خیلی مهم است . چون حدود ۷۰ روز طول میکشد تا اسپرم مرد به رشد کامل برسد.

۳- در این دوران بیشتر مواظب سلامت خودتان باشید و از انجام رفتارهای پرخطر و تماس با محیط‌هایی که احتمال بیماری شما را افزایش می‌دهند خود داری کنید، بر فرض مثال چنانچه در منزل گربه دارید و میخواهید جای آن را تمیز کنید یا باغبانی کنید. از دستکش استفاده کنید تا احتمال بروز بیماری توکسوپلاسموزیس که گاهی در رشد جنین تاثیر میگذارد کاهش یابد.

۴ – برای گرفتن یک رژیم غذایی مناسب و مطلوب حتما با یک متخصص تغذیه تماس بگرید و قصد خود را برای بارداری با ایشان در میان بگذارید و بر طبق جنسی که‌ می‌خواهید بدنیا آورید با او مشورت کنید.

سه عامل موثر در تعیین جنسیت قبل از حاملگی

1- PHرحم:

اسپرم مرد (کروموزوم y‌) در محیط قلیائی بهتر زنده می ماند، ازطرفی محیط رحم در زمان تخمک گذاری (14 سیکل ماهانه 28 روزه) دارای PH بالا و قلیائی است و در صورتی که لقاح در این روز صورت گیرد به احتمال زیاد جنین تولد یافته پسر خواهد بود و در بقیه اوقات چون PH دهانه رحم پایین و اسیدی است کرموزوم X بیشتر زنده مانده و احتمال دختر شدن جنین بیشتر است.

2-زمان آمیزش:

خانمها هر ماه در اواسط سیکل خود یک یا چند تخمک که از نظر کروموزومی فقط X هستند تولید می کنند و در مقابل آقایان دارای دو نوع اسپرم حاوی کروموزومهای جنسی Xو Y هستند در واقع این مرد است که جنسیت سلول تخم را تعیین می کند به شکلی که اگر تخمکی که حاوی کروموزوم جنسی X است با اسپرم حاوی کروموزوم جنسی Y لقاح یابد سلول تخم مذکر شده و اگر تخمک X با اسپرم حاوی X لقاح یابد سلول تخم مذکر می شود.

اگر آمیزش در حوالی زمان تخمک گذاری صورت گیرد، پسر بدنیا خواهد آمد چرا که در زمان تخمک گذاری ترشحات دهانه رحم از همیشه قلیایی تر و رقیق تر است و ارتجاع پذیر تر است و حرکت اسپرمهایY را بسیار سهل و آسان می کنداما اگر مقاربت ۳ تا ۴ روز بعد یا قبل از تخمک گذاری اتفاق بیفتد شانس پسر شدن بشدت کاهش می یابد و احتمال دختر زیاد می شود.

3- نوع تغذیه

در این روش برای رسیدن به جنین پسر،  باید  نسبت سدیم و پتاسیم بالاتر از نسبت  کلسیم و منیزیوم باشد تا  متابولیسم تخمک و به مخصوصا  لایه خارجی آ ن را به نحوی تغییر دهد که اسپرم های حامل جنسیت پسر به طرف آن جذب شوند و برعکس برای جذب اسپرم های جنسیت دختر به وسیله تخمک، لازم است میزان کلسیم و منیزیوم خون بالاتر از  میزان پتاسیم و سدیم خون باشد.

غذاهای حاوی سدیم شامل: گوشت، تخم مرغ، جگر گوساله، هویج، اسفناج، شیر، نمک طعام

غذاهای حاوی پتاسیم شامل: فراورده های گوشتی، میوه ها مخصوصا  ( موز، خرما)، سبزیجات مخصوصا ( سیب زمینی و هویج) و غلات می باشند

غذاهای حاوی منیزیوم شامل: قهوه، کاکائو، غلات، سبزی ها، مخمر آبجو، سویا، چغندر، گردو، جوانه گندم است

غذاهای حاوی کلسیم: شیرکاکائو، ماست، بستنی، شلغم، بادام و ساردین است

بنابراین غذاهایی که بیشتر برای لقاح پسر مناسب هستند شامل: غذاهای شور، خرما ، هویج، جگر، گوشت، موز، تخم مرغ، سیب زمینی،

غذاهایی که برای لقاح دختر مناسب هستند شامل: بادام، کاکا ئو، شیر و فرآورده های آن مانند ماست و پنیر و …، ماهی ساردین، خاویار، جوانه گندم و کلم، کدو و فلفل سبز

رژیم غذایی که کم‌انرژی هستند و دارای حداقل کالری و مواد معدنی و مواد مغذی  می باشند  منجر به ایجاد جنین دختر در رحم می شوند.

با مصرف میوه‌ها و مواد شیرین قند خون بالا می رود و با بالا رفتن گلوکز در ترشحات مخاطی دهانه رحم در روزهای تخمک گذاری، محیط  رحم را برای جذب اسپرم  پسر مناسب تر می کند زیرا اسپرم نوع پسر از تحرک بیشتری  نسبت به اسپرم دختر برخوردار است.

غذاهای شیرین شامل: عسل، آب نبات،  کشمش، خرما، غلات صبحانه شیرین شده، هویج، بیسکوئیت، سیب زمینی پخته، نان گندم سفید، نوشابه های دارای شکر می باشند.

عوامل موثر دیگر برای تعیین جنسیت قبل از لقاح

– روش زمان بندی مقاربت ( تعیین زمان تخمک گذاری)

نزدیکی در زمان تخمک گذاری ، احتمال تولد پسر را افزایش میدهد چرا که در این زمان ، ترشحات دهانه رحم نسبت به زمانهای دیگر  ارتجاع پذیرتر ، قلیایی تر و رقیق تر میباشد  و حرکت اسپرمهای Y (مذکر) را تسهیل میبخشد . نزدیکی قبل از تخمک گذاری و یا سه تا چهار روز بعد از آن احتمال دختر شدن را افزایش میدهد.

– روش شستشوی مهبلی ( واژن)

با توجه به اینکه محیط قلیایی مهبل احتمال پسر شدن و محیط اسیدی واژن دختر شدن را افزایش میدهد بدین خاطر متخصصین زنان زایمان این حالت را بشکل تصنعی ایجاد کنند، یعنی اگر که خانمی ‌پسر بخواهد باید واژن خود را قبل از مقاربت با محلول جوش شیرین رقیق شستشو دهد . برای حالت عکس  از محلول رقیق شده سرکه سفید استفاده میشود تا واژن اسیدی‌تر شود و احتمال دختر شدن را افزایش دهد .

– روش زمان بندی ماهیانه مقاربت

از روشهای دیگر در تعیین جنسیت استفاده می شود با استفاده از جداولی، سن مادر را با حاملگی در نظر می گیرند و بر این اساس مشخص می شود که بارداری در هر ماه که اتفاق بیفتد احتمال کدام فرزند بیشتر است. مثلا مادری ۳۰ ساله است اگر در ماه اردیبهشت باردار شود جنین حاصله دختر خواهد بود.

در این روش بیشتر عوامل محیطی مانند آب و هوا، شرایط فیزیولوژیکی مادر در طول‌ ماه‌های مختلف سال و سن مادر را مورد ارزیابی قرار می‌دهند.

همینطور جالب است که بدانید بر طبق گزارش نشریه معتبر پزشکی “The British Medical Journal” زنانی که دیرتر حامله می‌شوند احتمال پسرزایی‌شان بیشتر است.

برای اطلاعات بیشتر از این روش نیز باید با یک متخصص زنان زایمان تماس بگیرید و از او مشاوره بخواهید.

– روش تعیین میزان اسپرم

در زوجهایی که ۲ یا بیش از ۲ فرزند دختر دارند و خواهان پسر می‌باشند مرد باید یک آزمایش شمارش اسپرمی بدهد چرا که اگر تعداد اسپرمهای مرد در یک سی سی کمتر از ۲۰ میلیون باشد احتمال دختر دار شدن ۸۰% و اگر زیر ۵ میلیون باشد این احتمال ۱۰۰% خواهد بود. کلا هر اتفاقی که باعث افزایش اسپرمها شود به نفع پسر شدن است و برعکس به نفع دختر شدن.

پس آقایانی که مشاهده می‌کنند تعداد فرزندان دخترشان بیش از فرزندان پسرشان است و یا شاید اصلا فرزند پسری ندارند، باید ابتدا با یک متخصص ارئولوژی تماس بگیریند و این تست را انجام بدهند، اگرکه تست فوق کاهش تعداد اسپرم در مایع منی را نشان داد می‌توانند از تجویزات پزشک معالجشان برای افزایش میزان اسپرم استفاده کنند، همچنین این افراد می‌توانند از روشهای نشاندارکردن لیزری و PGD – IVF برای رفع مشکلشان استفاده نمایند.

– روش نشاندار کردن لیزری گامتها

در این روش سلولهای جنسی مردانه (اسپرم) حاوی کروموزوم X توسط لیزر نشان‌دار شده سپس توسط دستگاهی این سلولها از سلولهای جنسی (اسپرم) حاوی Y بی‌نشان جدا می‌شوند. و سپس بنا به علاقه والدین اگر که دختر بخواهند اسپرم X دار و اگر پسر بخواهند اسپرم Y دار با تخمک لقاح داده می‌شود که معمولا یا از روش IVF برای لقاح استفاده می‌کنند و یا اسپرمها را به رحم مادر تزریق می‌کنند.

– روش PGD – IVF

با تعیین جنسیت جنین قبل از تولد، روشی است که هم در مورد تعیین جنسیت جنین به واسطه علاقه والدین به یک جنس خاص و هم به علت انتقال بیماری‌های ژنتیکی وابسته به جنسیت خاصی همچون هموفیلی و … استفاده می‌شود.

تشخیص پیش از لانه‌گزینی امر جدیدی است که بیش از 10 سال قدمت ندارد اما با پیشرفت علوم زیستی و پزشکی به یکی از مطمئن‌ترین روشها در زمینه تشخیص اختلالات ژنتیکی قبل از تولد و همچنین تعیین جنسیت جنین تبدیل شده است.

طب سنتی و تاثیر آن در تعیین جنسیت

در طب سنتی اعتقاد بر این است که خوردن خوراکی های دارای طبع گرم توسط مادر سبب پسر شدن جنین و مصرف خوراکی های دارای طبع سرد سبب دختردار شدن می شود.برای پسر دار شدن بهتر است زن و مرد مواد غذایی مانند حلیم های تهیه شده از گندم، برنج، لوبیا، نعناع، پیاز، سیر تازه، پسته، مویز سرخ، گندم و نخود چرب شده و تفت داده، انجیر، انگور شیرین، روغن کنجد، روغن بادام و خوراکی های شیرین مانند شیره خرما مصرف کنند.در برخی از متون طب سنتی آمده است مصرف روزانه 2 عدد خرما بعد از یکی از وعده های غذایی نیز شانس تولد پسر را افزایش می دهد.مصرف خوراکی هایی مانند کرفس، پیاز، اسفناج، کاکائو، پروتئین میگو، ماهی و غذاهای دریایی، شیر و لبنیات ، پرهیز از مصرف غذاهای خوش نمک به تولد نوزاد دختر کمک می کند.

تاثیر وضعیت دخول بر جنسیت فرزند

نوع آمیزش نیز بر جنسیت فرزند تاثیر دارد. دخول از پشت بهترین وضعیت برای داشتن فرزند پسر است زیرا دخول عمیق تر صورت می گیرد و اسپرم مردانه نزدیک به دهانه رحم قرار می گیرد.

توجه به ارگاسم زنان برای تعیین جنسیت فرزند

ارگاسم زودتر زن، ترشحات قلیایی واژن را افزایش می دهد. این ترشحات قلیایی واژن اسپرم را به سمت دهانه رحم به پیش می راند و در این حالت کروموزوم Y شانس بیشتری برای بارور کردن تخمک دارند بنابراین رسیدن بانوان به نقطه اوج پیش از رسیدن آقایان به نقطه اوج، برای پسردار شدن بهترین حالت ممکن است. برای داشتن فرزند دختر بانوان نباید به نقطه اوج برسند زیرا با قلیایی شدن محیط جایگاه مطلوب اسپرم زنانه کاهش خواهد یافت.

نقش فصل های سال برای تعیین جنسیت فرزند

برای اینکه دارای فرزند دختر شوید بهتر است در فصل بهار (فروردین) اقدام به فرزندآوری نمایید. برای پسر دار شدن بهتر است در فصل پاییزاقدام به فرزندآوری نمایید.

برای پسر دار شدن خونسرد باشید

خانم هایی که همیشه نگران و مضطرب هستند بیشتر احتمال دارد که صاحب دختر شوند اما زنانی که خونسرد و آرام هستند ، شانس پسر دار شدنشان بیشتر است. احتمال دختر دار شدن زنان پراسترس و نگران 75درصد بیشتر از زنانی است که خونسرد و آرام هستند.

حقایقی درباره قرص‌های لاغری – ۱. قرص‌های لاغری می‌توانند باعث بوجود آمدن مشکلات بزرگی شوند

در مورد قرص لوتیراستام چه میدانید؟ – قرص لوتیراستام چیست؟

چگونه پوست و بدن شل را سفت کنیم؟ – با دقت وزن کم کنید

فواید چای برگ قاصدک – همه چیز درباره خواص قاصدک، گیاه قاصدک و گل قاصدک

4 نکته خیلی مهم استفاده از اکسسوری ها برای تکمیل استایل زنانه – اکسسوری چیست؟

مواد غذایی نامناسب – مواد غذایی مضر

با دوست پسری که قهر کرده چطوری آشتی کنیم ؟ – نکاتی که برای آشتی کردن با دوست پسرتان باید بدانید

دلایل چاقی و راههای رفع آن

۸ علت اصلی چاقی و راه های پیشگیری از چاق شدن

چاقی مفرط یک بیماری است که با تجمع بیش از حد سلول های چربی و ذخیره بافت چربی در بدن همراه است. این بیماری با تعدادی از مشکلات و خطرات سلامتی مانند بیماری‌های قلبی-عروقی مرتبط ‌است. چاقی همواره یک مشکل بوده و علل زیادی موجب آن به وجود آمدن آن میشوند. ما در این مقاله دست کم به ۸ علت اصلی چاقی خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید تا با این ۸ علت و نحوه پیشگیری از آن ها بیشتر آشنا شوید.

۸ علت اصلی چاقی

۱. مصرف بیش از حد کالری

چاقی یک شبه رخ نمیدهد و به مرور زمان شکل میگیرد. از علت اصلی چاقی که میتواند موجب اضافه وزن و چاقی مفرط شود دریافت بیش از حد کالری است. به عبارت دیگر اگر در دریافت و سوزاندن کالری تعادل برقرار نشود این امکان وجود دارد که در دراز مدت شخص بیش از حد چاق یا لاغر شود.

مردان به طور متوسط باید روزانه حدود ۲۵۰۰۰ کالری دریافت کنند تا بتوانند فعالیت های روزانه خود را انجام دهند و زنان نیز به ۲۰۰۰ کالری نیاز دارند. چنانچه دریافت کالری بیش از اندازه نیاز و درخواست بدن ما باشد، بدن کالری های اضافی را به صورت چربی در بدن و مخصوصا در شکم ذخیره میکند. برای اینکه چاق نشوید حتما در دریافت و سوزاندن کالری های خود تعادل ایجاد کنید و همواره به اندازه نیاز خود غذا بخورید.

۲. عوامل ژنتیکی

اگر شخصی دارای مادر یا پدری با اضافه وزن شدید است بیشترین شانس را برای ابتلا به چاقی مفرط دارد. پس چاقی به طور قطع میتواند منشا ژنتیکی نیز داشته باشد. ژن‌های شما ممکن است بر میزان ذخیره چربی در بدن و جایی که آن چربی توزیع میشود تاثیر بگذارند. به طور کلی ژنتیک، هورمون‌های دخیل در مقررات چربی سازی و چربی سوزی را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. به عنوان مثال، یکی از عوامل ژنتیکی چاقی، نقص مادرزادی لپتین leptin ناشی از جهش‌های ژن مربوط به لپتین است. لپتین هم در سلول‌های چربی و هم در جفت تولید می‌شود. زمانی که ذخیره چربی بالا است و شخص سیر شده است، این ژن با فرستادن سیگنال به مغز باعث میشود که شخص کمتر غذا بخورد.

اگر بدن نتواند لپتین را به کافی تولید کند و یا گیرنده آن در نتیجه جهش نسبت به هورمون تحریک نشود تنظیمات طبیعی و روتین مربوط به مواد غذایی از بین رفته و چاقی رخ می‌دهد.

۳. سبک زندگی

عدم تحرک و نداشتن فعالیت های منظم مانند ورزش، عامل مهم دیگری است که باعث چاقی می‌شوند. اگر شما خیلی فعال نباشید و بیش از اندازه کالری دریافت کنید، قطعا چاق خواهید شد. کسانی که کم تحرک هستند و غالبا به جای فعالیت می‌نشینند، کالری کمی می‌سوزانند. و به مرور زمان کالری های زیادی به شکل چربی ذخیره کرده و چاق میشوند.

فعالیت فیزیکی منظم، توده عضلانی را افزایش می‌دهد در حالی که حجم و جرم چربی بدن را کاهش می‌دهد. در مقابل، فعالیت فیزیکی ناکافی به طور معمول با کاهش توده عضلانی و افزایش بافت چربی همراه است. برای مثال، تلویزیون تماشا کردن یک فاکتور موثر در چاقی است، زیرا قرار گرفتن در معرض تبلیغات غذایی و نوشیدنی‌ها می‌تواند تا حد زیادی بر آنچه مردم می‌خورند تاثیر بگذارد.

برای بزرگسالان توصیه می‌شود که هر هفته ۲ تا ۳ ساعت را به ورزش هوازی یا فعالیت های ورزشی اختصاص دهند. برخی از این فعالیت ها میتوانند شامل دوچرخه سواری، پیاده‌روی، یا دویدن باشد.

۴. پرخوری و رفتارهای نادرست تغذیه ای

پرخوری به ویژه اگر رژیم غذایی حاوی چربی یا قند زیادی باشد منجر به افزایش وزن می‌شود. (برای مثال خوردن غذاهای فست فودی، غذای سرخ‌شده، و شیرینی ها). این مواد چگالی انرژی بالایی دارند (غذاهایی که کالری زیادی در مقدار کمی غذا دارند) و خیلی راحت باعث چاق شدن و بالا رفتن وزن میشوند.

۵. نقش کربو هیدرات‌ها در اضافه وزن

مشخصا کربوهیدرات ها به روش های مختلفی به افزایش وزن کمک می‌کنند. محصول نهایی هضم کربوهیدرات، گلوکز است. هنگامی که سطح گلوکز خون افزایش میابد، پانکراس برای آزاد کردن انسولین تحریک شده و انسولین ترشح میکند. این هورمون نیز رشد بافت چربی را افزایش داده و می‌تواند باعث افزایش وزن و چاقی شود.

دانشمندان بر این باورند که کربوهیدرات های ساده ( ماند شکر، فروکتوز، دسرها، نوشیدنی‌های نرم، آبجو، شراب و غیره) به افزایش وزن کمک می‌کنند، زیرا آن‌ها در مقایسه با کربوهیدرات های پیچیده (پاستا، برنج قهوه‌ای، حبوبات و غیره) به سرعت وارد جریان خون شده و جذب میشوند. در اغلب موارد نیز افزایش ترشح انسولین به منزله افزایش وزن در نظر گرفته میشود.

۶. عوامل روان‌شناختی

عوامل روان‌شناختی موجب چاقی در برخی افراد می شود. برای مثال، افراد معمولا در طی یا بعد از شرایط استرس زایی مانند مرگ یک دوست، یک بیماری شدید، یا حتی افسردگی روانی مقدار زیادی وزن به دست می‌آورند. یعنی در چنین افرادی نیز به نظر می‌رسد که پرخوری می‌تواند وسیله‌ای برای تسکین استرس باشد. در نتیجه میتوان نتیجه گرفت مسائل روانشناختی نیز در چاق شدن افزاد دخالت دارند.

۷ . چاقی در کودکی

نرخ تشکیل سلول‌های چربی جدید به ویژه در چند سال اول زندگی سریع تر بوده و درنتیجه میزان ذخیره چربی و تعداد سلول‌های چربی بیشتر است. از همین رو تعداد سلول‌های چربی در کودکان چاق اغلب سه برابر بیشتر از کودکان عادی است.  اگر شخصی در دوران کودکی در وعده های غذایی متعدد زیاد غذا بخورد و به این روند عادت کند میتواند در آینده به چاقی مبتلا شود.

۸. ناهنجاری های نوروژنیک

ناهنجاری نوروژنیک (neurogenic) اختلالی است که در سیستم عصبی انسان به وجود می آید. این اختلالات ممکن است به یک شکل ساختاری، بیوشیمیایی و یا الکتریکی رخ دهند و می‌توانند منجر به بروز برخی از علائم شوند.برخی از این اختلالات که باعث چاقی می‌شوند شامل ضایعات یا تومورهای هیپوتالاموس، کمبود انتقال‌دهنده عصبی، نقص لپتین و مدارهای عصبی غیرطبیعی هستند.

انواع چاقی و رایج ترین نوع چاقی

چاقی یکی از مشکلات رایج در تمام دنیا محسوب می شود. با این حال همه ی انواع چاقی مثل هم نیستند. ۶ نوع چاقی وجود دارد که هر کدام به صورت جداگانه دلایل، عوارض و درمان مربوط به خود را دارد.

تعریف چاقی

اگر بخواهیم با یک معیار علمی چاقی را برای شما تعریف کنیم باید بگوییم. چاقی بر اساس شاخص BMI تعریف می شود. این شاخص با استفاده از قد و وزن شما می تواند تعیین کنید که وزنتان تا چه حد نرمال است. اگر BMI شما بالاتر از ۳۰ باشد در محدوده ی چاقی قرار می گیرید.

در ادامه انواع چاقی را برای شما معرفی کرده و به طور مختصر  توضیح می دهیم:

1. رایج ترین نوع چاقی در جهان

این نوع چاقی ناشی از عادات بدی است به علت مصرف نادرست شکر و غذا ایجاد می شود. برای حل این مشکل، فقط کافیست رژیم غذایی خود را عوض کنید و مقدار غذای روزانه ی خود را کاهش دهید. شکر را از رژیم غذایی خود حذف کنید و حداقل ۳۰ دقیقه ورزش را در برنامه ی روزانه ی خود بگنجانید.

2. چاقی ناشی از استرس

این نوع چاقی به خاطر استرس، افسردگی و مشکلات دیگر ایجاد می شود. معمولا افرادی با این نوع چاقی مواجه می شوند که به مصرف بیش از اندازه ی شیرینی ها روی می آورند. چطور با این نوع چاقی مقابله کنیم؟ بهترین روش مقابله با این نوع چاقی، کنترل استرس و عصبانیت است. برای این کار بهتر است یک فعالیت بدنی پیدا کنید که نگرانی و استرس شما را از بین ببرد. با این روش به زودی می توانید نتایج شگفت آوری را در بدن خود احساس کنید.

3. چاقی گلوتن

این نوع چاقی معمولا در زنانی که در حال یائسه شدن هستند و مردانی که عدم تعادل هورمونی دارند ایجاد می شود. بهترین روش برای برطرف کردن این نوع چاقی اجتناب از بی تحرکی مثل نشستن طولانی مدت، سیگار کشیدن و مصرف الکل است. بهترین راه حل، ورزش با وزنه است.

4. چاقی آتروژنیکی

افرادی که هنگام چاق شدن، فقط شکم آنها بزرگ می شود جزو این دسته قرار می گیرند و از چاقی آتروژنیکی رنج می برند. این نوع چاقی خصوصا جزو انوع خطرناک چاقی محسوب می شود چون می تواند سایر ارگان ها را تحت تاثیر قرار دهد و مشکلات تنفسی ایجاد کند. افراد مبتلا به این نوع چاقی باید حتما از مصرف نوشیدنی های الکی اجتناب کنند.

5. چاقی وریدی

این نوع چاقی عمدتا زمینه ی ارثی دارد و معمولا در دوران بارداری و در افرادی اتفاق می افتد که پاهای متورم دارند. درمان این نوع چاقی ورزش هایی مانند پیاده روی، بالا رفتن از پله ها و نوشیدن آب فراوان است.

 

6. چاقی ناشی از بی تحرکی

این چاقی معمولا قسمت های از بدن را تحت تاثیر قرار می دهد که قبلا تحرک زیادی داشته است. بهترین راه برای از بین بردن این ذخایر چربی این است که اجازه ندهید بدنتان برای مدت طولانی بدون غذا بماند. چون هر چقدر سوخت و ساز بدن بیشتر باشد سریع تر می تواند چربی های را از بین ببرد.

چاقی شما از کدام نوع می باشد؟

1- چاقی مدل سیبی

آدم هایی با اندام سیبی شکل، بدنی با ظاهری قوی دارند؛ اسکلتی با شانه های‌ پهن، قفسه سینه پهن و اندام عضلاتی. گردن، قفسه سینه و باسن آن ها نسبتا تنومند و لگن شان کوچک است؛ فرم ظاهری بدن سیبی شکل ها خالی از منحنی های‌ معمول بدن است و گودی کمر چندانی در آن ها دیده نمیشود و باسنی تخت دارند. همان طور که از ظاهرشان می‌توان حدس زد خانم های‌ این دسته بندی، بدنی مردانه و نیرومند دارند.

انها در ورزش هایی مثل شنا، بدنسازی، دوومیدانی که قدرت بدنی بالایی می طلبد موفق ترند. انها شاید در نگاه اول شبیه برادران و پدرانشان بنظر بیایند اما از نظر سلامت بدنی می درخشند. استخوان دست و پای انها بزرگ است و از توده عضلاتی بیشتری نسبت به زنان برخوردارند تا بافت چربی، مگر این که به اضافه وزن برسند.

اگر با اضافه وزن مواجه شوند، این اضافه وزن در بالاتنه آن ها خانه میکند. زنان صاحب بدن سیبی شکل ممکن است با مشکلات پوستی از قبیل رویش موی زائد مردانه درصورت وبدن، آکنه و ریزش مو با الگوی مردانه مواجه شوند که این ها همه ی بدلیل سطح بالای ترشح هورمون مردانه در آنهاست. این افراد باید در مصرف چربی های‌ اشباع و نمک در غذای خود دقت بیشتری داشته باشند.

نکته: خوراک هایی که این افراد باید از ان پرهیز کنند فرآورده های‌ لبنی پرچرب، پنیر، کره، خامه، بستنی، شکلات، غذا های سرخ شده و گوشت چرب است.

راه حل

مهم‌ترین چالش بدن های‌ آن ها درگیری با هوس و اشتهای به خوردن و خواب بیقرار است. سوخت و ساز بدن آن ها به مرور زمان دچار اشکال شده است و بطور کلی عملکرد هورمون هایشان متعادل نیست. بهترین راه برای بالا بردن سطح انرژی اطتمینان از این است که بدن نیازهای غذایی اش را دریافت میکند و ولع گرسنگی ندارد.

افراد با بدن سیبی شکل تمایل چندانی به پرخوری و زیاده روی در خوردن غذا ندارند اما بدلیل عدم تعادل در فعالیت های‌ غدد تخمدان، کبد و تیروئید دچار اضافه وزن می شوندو در وزن کم کردن هم به مشکل برمی خورند.

خواب ناکافی همراه با افکار مزاحم ثابت یا استرس،فرد را در شرایط بدی قرار میدهد؛ نه تنهاس طح انرژی بدن با شیب تندی پایین می‌آید، بلکه چربی های‌ سمی به صورت بافت اسفنجی زیر پوست ذخیره میشود. راه حل پیشنهادی، زهر زدایی و بازگرداندن سلامت به غدد فوق کلیوی و ایجاد شرایط سلامت پایدار است.

راه حل این مسئله مصرف آب زیاد، تحرک ملایم؛ مثل نیم ساعت پیاده روی در روز، مصرف غذا های سالم و کم چرب است. آرامش و دوری از فضای استرس و اضطراب به این افراد توصیه میشود.

2 – چاقی مدل گلابی

بدن های‌ گلابی شکل، بدن هایی هستند که عمده توده چاقی و اضافه وزن در نیمه پایینی بدن تجمع پیدا کرده اند. بیشتر وزن در ناحیه ران ها و باسن دیده میشود. همانگونه که از نام این دسته بندی پیداست، اختلاف اندازه بین بالا و پایین تنه بسیار زیاد و قابل رؤیت است.

استخوان های‌ دست و پا حالتی کاملا زنانه دارند؛ مچ دست و مچ پا باریک و لاغر است و حتی اگر چاقی و اضافه وزنی رخ دهد ساعد و ساق همان‌ گونه باریکتر از عموم اندام است. چربی نیز در ناحیه ران، باسن، سینه و شکم شروع به انباشته شدن میکند.

با میوه ها جشن بگیرید. استفاده زیاد از میوه هایی با فیبر بالا و سبزیجات همراه با مصرف پروتئین درکنار انها، احساس سیری ایجاد می‌کند و کمک می‌کند ولع و اشتهای بی اندازه به خوردن تا حد زیادی بازرسی شود. یادتان باشد که پروتئین در هر وعده غذایی باید جایی داشته باشد تا تعادل هورمون انسولین و گلیکوژن را التیام ببخشد و سطح قندخون را در حد طبیعی متعادل نگه دارد.

نکته: افراد با چاقی گلابی شکل تمایل زیادی به خوردن مواد حاوی ترکیبات قند و چربی دارند. ترکیب قند و چربی دریک ماده غذایی حساسیت بدن را برای ترشح استروژن بالا میبرد و چاقی رابه دنبال می آورد. درضمن احتمال به وجود آمدن سلولیت در ران ها، باسن و کنار پاها را افزایش می‌دهد.

راه حل

این بدن ها از ورزش سود می‌برند ودر کنار ان باید سمومی راکه باعث کند شدن سوخت و ساز چربی طبیعی در بدن می‌شوند از بین برد. اگر فرم بدن تان برایتان آزاردهنده است، ورزش از نان شب برایتان واجب تر است و هیچ چیز جای ان را نمی‌گیرد. علاوه بر تغییر سبک زندگی آرامتان به زندگی پرتحرک، حداقل سه روز در هفته بطور ویژه ورزش کنید. پیاده روی های‌ طولانی، کوهنوردی، استفاده از دوچرخه های‌ ثابت و متحرک و تردمیل برایتان خیلی مفید است چون بیش از هر قسمتی روی پایین تنها شما تمرکز می‌کند.

3- چاقی مدل پرتقالی

بدن های‌ پرتقالی یا لنفاوی، با دست و پاهایی پف کرده از بقیه متمایز میشوند. مچ دستها و پاها پف آلود و ضخیم، شانه ها سینه و قفسه سینه کوچک یا متوسط هستند.

شکم نسبت به تنها کمی جلوتر قرار دارد. استخوان های‌ اسکلت و ماهیچه ها به اندازه عادی هستند و از ظاهر آن ها قابل تشخیص نیست که توسط توده ای از چربی و مایعات زیرپوستی پوشیده شده اند بدلیل میزان سوخت و ساز بسیار پایین و همچنین وجود یک سیستم ناکارآمد لنفاوی، افزایش وزن بسیار سریع رخ می‌دهد. ویژگی حبس مایعات باعث می‌شود زنان پرتقالی شکل چاق تر از انچه هستند بنظر بیایند.

نکته: دراین نوع بدن، سلولیت با ذخیره چربی متورم همراه با مایعات لنفاوی شایع است که باید از خوردن لبنیات و گندم اجتناب شود.

راه حل

اول باید سموم را از بدن‌تان حذف کنید تا به سلامت برسید، سپس می‌توانید در برنامه ای طولانی به کاهش وزن برسید. نوشیدن هشت لیوان آب در روز معجزه می‌کند. دریافت این حجم از آب باعث می‌شود سوخت و ساز در بدن به درستی انجام شده و دفع سموم به اسانی امکان پذیر شود. ورزش های‌ پرتحرک اما نه خیلی فشرده، مثل زومبا به سوزاندن چربی های‌ ذخیره شده بسیار کمک میکند.

4- چاقی مدل موزی

بدن های‌ تیروئیدی یا موزی شکل اندامی باریک و بلند و دستها و پاهایی بلند و کشیده دارند. این افراد صورتی لاغر و استخوانی دارند. قفسه سینه این افراد کوچک است. استخوابندی ریز یا متوسطی دارند و عضلاتشان را لایه نازکی از چربی زیرپوستی پوشانده که به محض پیدا کردن اضافه وزن، نخستین ناحیه ای که مورد حمله چربی ها واقع می‌شود ران ها و اطراف باسن است ولی بالاتنه لاغر می‌ماند.

نکته: بدلیل سرعت سوخت و ساز بالایی که دارند، این افراد مجازند هر چیزی رابه هر مقداری بخورند و نگران افزایش یا کاهش وزن نباشند اما اگر اضافه وزن رخ دهد، تجمع چربی روی باسن و پشت ران است. احتمال سلولیت خیلی کم است.

راه حل

راه حل؟ شوخی می‌کنید! شما کلا حالش را ببرید. هر چه میخواهید بخورید، هر چه می‌خواهید استراحت کنید اما سبک زندگی سالمی انتخاب کنید که دچار اضافه وزن نشوید. به خاطر داشته باشید ورزش کردن فقط به خاطر کم کردن اضافه وزن نیست؛ برای سلامتی همه ی حتی آدم های‌ لاغر هم واجب است.

کی چاق تره؟

– پژوهش های‌ زیادی نشان می‌دهند که توزیع چربی در بدن در همه ی افراد و جنسیت ها یکسان نیست. برای مثال توزیع چربی بین گروه های‌ قومی کاملا متفاوت است.

– چربی بدن آقایان حداقل یک درصد کمتر از چربی بدن خانم هاست. البته خیلی هم خوشحال نشوید چون بدین معنی نیست که مردان لاغرترند.

– خانم های‌ آسیایی بیشتر مستعد ابتلا به چاقی های‌ احشایی و مرکزی بدن نسبت به خانم های‌ اروپایی، به خصوص اروپای شرقی هستند.

– خانم های‌ مدیترانه ای بیشتر از دیگران در دسترس ابتلا به افزایش چربی در ران خارجی قراردارند.

بایدها و نبایدهای ساده کاهش وزن

– در مصرف نمک سختگیر باشید: سدیم باعث سخت شدن دفع آب میشود. مصرف نمک را تا حد ممکن کم کنید.

– آبرسانی به بدن را فراموش نکنید؛ حداقل هشت لیوان آب در روز مصرف کنید.

– میوه ها رابه سبزیجات ترجیح بدهید: سبزیجات نمک های‌ معدنی بالایی دارند. میوه ها حاوی مقدار زیادی آب. ویتامین و فیبر نیز هستند.

خیلی شیرین زندگی نکنید

– مصرف قند را محدود کنید. هیچ چیز مثل قند باعث چاقی نمی‌شود. کابینت خوراکی هایتان را از شکر، شیرینی، کیک، ماست و دیگر فرآورده های‌ شیری شیرین و بستنی خالی کنید. کربوهیدرات ها را برای تامین انرژی جای گزین انتخاب کنید.

– دارچین مسدود کننده طبیعی قند است. با اضافه کردن دارچین و بسته های‌ قلیایی، سطح تعادل PH و قندخون را تنظیم کنید. اینکار باعث میشود ولع بیش از اندازه دریافت قند شما گرفته شود.

چطور سالم لاغر شوید و وزن کم کنید تا به تناسب اندام برسید؟

لاغری و تناسب اندام یکی از آرزوهای افراد چاق می باشد . اگر تناسب اندام برای شما نیز مانند یک آرزو است با بهترین روش ها برای لاغری و تناسب اندام آشنا شوید. مثل همیشه قبل از آغاز بحث لاغری این سوال را باید پرسید که آیا مشکل کاهش وزن دارید؟ آیا می خواهید سریع تر وزن کم کنید؟

21 راه و روش سالم برای لاغری و کاهش وزن

1. رژیم کم شکر و کالری انتخاب کنید

اگر می خواهید وزن کم کنید باید از خوردن شکر و نشاسته (مانند نان، پاستا و سیب زمینی)اجتناب کنید. واضح است که هنوز هم ممکن است وزن را با رژیم غذایی کاهش دهید – فقط کالری کمتری بخورید، درست است

مزیت اصلی رژیم کم کربوهیدرات این است که باعث می شود بخواهید کم تر بخورید. حتی بدون شمارش کالری افراد دارای اضافه وزن کم تر از کالری کمتری در رژیم غذایی کم کربوهیدرات مصرف می کنند. قند و نشاسته ممکن است باعث افزایش گرسنگی شود در حالی که اجتناب از آن ها ممکن است اشتها را کاهش دهد.

اگر بدن بخواهد کالری زیادی داشته باشد، لازم نیست آن ها را حساب کنید.مطالعه سال 2012 همچنین نشان داد افراد با رژیم کم کربوهیدرات 300 کالری بیشتر در روزمی سوزانند حتی در حالی که استراحت می کنند.

2.در مصرف کربوهیدرات ها دقت کنید

متداول ترین اشتباه زمانی که رژیم کم کربو هیدرات را آغاز می کنید:کاهش مصرف کربوهیدرات در حالی که هنوز از چربی می ترسید.کربوهیدرات ها و چربی دو منبع اصلی انرژی بدن هستند و حداقل به یکی از آن ها نیاز دارد.

کربوهیدرات کم و چربی کم = گرسنگی

اجتناب از کربوهیدرات وچربی هر دو منجر به گرسنگی و خستگی می شود. دیر یا زود افراد نمی توانند تحمل کنند و تسلیم می شوند. راه حل این است که چربی طبیعی بیشتری بخورید تا زمانی که احساس رضایت کنید. برای مثال:

• کره
• خامه پر چرب
• روغن زیتون
• گوشت (همراه با چربی)
• ماهی چرب
• تخم مرغ
• روغن نارگیل و غیره.

همیشه به اندازه کافی غذا بخورید تا احساس رضایت کنید، به خصوص در ابتدای فرآیند کاهش وزن. انجام این کار در رژیم غذایی کم کربوهیدرات به این معنی است که چربی که می خورید به عنوان سوخت بدن سوزانده خواهد شد چون میزان چربی بدن و هورمون انسولین کاهش خواهد یافت. وزن اضافی خود را بدون گرسنگی از دست خواهید داد.

آیا هنوز از چربی اشباع شده می ترسید؟ ترس از چربی اشباع شده براساس نظریه های منسوخ است که توسط علم مدرن اشتباه ثابت شده اند. کره غذای خوبی است. با این حال، خوردن بیشتر چربی اشباع نشده (به عنوان مثال روغن زیتون، آووکادو، ماهی چرب)اگر ترجیح می دهید، خوب استخوردن زمانی که گرسنه هستید، به چیز دیگری دلالت دارد:اگر گرسنه نیستید احتمالا هنوز نیازی به خوردن ندارید. اما هر موقع احساس گرسنگی کردید غذا بخورید.

3. مواد غذایی واقعی و البته طبیعی بخورید

اشتباه رایج دیگر هنگام داشتن رژیم غذایی کم کربوهیدرات این است که از فروشگاه مواد غذایی کم کالری بخرید .رژیم کم کربوهیدرات موثر برای کاهش وزن باید براساس مواد غذایی واقعی باشد.غذای واقعی چیزی است که انسان ها هزاران سال یا حتی میلیون ها سال می خورند به عنوان مثال گوشت، ماهی، سبزیجات، تخم مرغ، کره، روغن زیتون، آجیل و غیره.

اگر می خواهید وزن کم کنید، بهتر است از محصولات “کم کربوهیدرات” خاص که سرشار از کربوهیدرات هستند، اجتناب کنید. این باید واضح باشد، اما بازاریابان خلاق هر کاری که می توانند انجام می دهند تا شما را فریب دهند (و پول شما را بگیرند). آن ها به شما خواهند گفت که می توانید کلوچه، پاستا، بستنی، نان و مقدار زیادی شکلات را در رژیم کم کربوهیدرات بگنجانید، تا زمانی که برند آن ها را بخرید اما پر از کربوهیدرات هستند. فریب نخورید.

اعتدال کم تر، کیفیت بیشتر

همه چیز را با رعایت اعتدال نخورید. هر وقت گرسنه هستید غذای سالم بخورید. تا آنجا که می توانید غذای ناسالم نخورید.

4. فقط زمانی غذا بخورید که گرسنه باشید

در رژیم کم کربوهیدرات باید زمانی که گرسنه هستید غذا بخورید و اگر گرسنه نیستید؟ غذا نخورید. هیچ چیز کاهش وزن را به تعویق نمی اندازد مگر استفاده مکرر از غذاهایی که به آن نیاز ندارید.میان وعده های غیر ضروری را محدود کنید .

غذاهای غیر ضروری نیز می تواند به عنوان مشکل در رژیم غذایی باشد. بعضی چیزها فقط به این خاطر که خوش مزه و در دسترس هستند،خورده می شود . در اینجا سه تله مشترک برای مراقبت از رژیم غذایی خوب یا کم کربوهیدرات وجود دارد:محصولات لبنی ، آجیل ، نان های کم کربوهیدرات چون به این ترتیب باعث می شود بیشتر بخورید.

5. پیشرفت خود را عاقلانه اندازه گیری کنید

پی گیری کاهش وزن موفق گاهی سخت تر از آنچه فکر می کنید است. تمرکز روی وزن و قدم برداشتن در مقیاس روزانه ممکن است گمراه کننده باشد، باعث اضطراب غیر ضروری می شود و انگیزه شما را بدون هیچ دلیلی تضعیف می کند.

کاهش چربی و تقویت عضلات به معنی پیشرفت عالی است. بنابراین هوشمندانه است که کم شدن چربی شکم را با اندازه گیری دور کمر دنبال کنید.

با متر دور کمر را اندازه گرفته و نتایج را در فاصله زمانی معین با هم مقایسه کنید و وزن خود را قبل از رژیم و در طول آن ثبت کنید تا متوجه پیشرفت تان شوید.

6. پشت کار داشته باشید

معمولا طول می کشد تا وزن زیادی به دست آورید. تلاش برای کاهش هر چه سریع تر وزن به ندرت به خوبی کار می کند ؛ شایع است که در هفته اول در رژیم غذایی کم کربوهیدرات 2 تا 6 پوند (1 تا 3 کیلوگرم)از دست رفته و به طور متوسط حدود یک پوند (0.5 کیلوگرم)در هر هفته به طور متوسط حدود یک پوند (0.5 کیلوگرم)در هفته از دست می رود. این به معنای حدود 50 پوند (23 کیلو)در سال است.

هر 5 پوندکاهش چربی تقریبا برابر با 1 اینچ است که دور کمر از دست رفته است (1 کیلو = 1 سانتی متر).مردان جوان گاهی سریع تر از این وزن خود را از دست می دهند، شاید دو برابر سریع تر. زنان یائسه ممکن است با سرعت کمی وزن خود را از دست بدهند. افراد با رژیم بسیار کم کربوهیدرات، ممکن است وزن را زودتر از دست بدهند، و همچنین آن هایی که مقدار زیادی تمرین می کنند.

وقتی به وزن ایده آل خود نزدیک شدید، کاهش ممکن است کم شود، تا زمانی که به وزن ثابت برسید که بدن احساس کند درست است. در رژیم غذایی کم کربوهیدرات، افراد کمی وزن پایین دارند البته اگر تا زمانی که گرسنه هستند غذا بخورند.

چگونه وزن را طولانی مدت ثابت نگه دارید؟

کاهش مقدار زیادی از وزن در طولانی مدت انجام نمی شود ، مگر این که عادت های خود را برای همیشه تغییر دهید. اگر وزن را کاهش دادید و دوباره به عادت های قبل بازگشتید اگر دوباره چاق شدید شگفت زده نشوید. این طور خواهد بود.

حفظ کاهش وزن نیاز به تغییرات دراز مدت و صبر دارد. اگر این برای تان ممکن نیست، پس احتمالا بیشتر به یکی از این حقه های جادویی علاقه دارید.راه حل های سریع را فراموش کنید:اگر هر ماه مقداری وزن کم کنید، در نهایت تمام وزن اضافی خود را از دست خواهید داد.

این پیشرفت اجتناب ناپذیر است.تغییرات بلند مدت در ابتدا خیلی سخت است، به خصوص در طول دو هفته اول. مثل ترک سیگار است. زمانی که عادات جدیدی را پرورش دهید، هر هفته آسان تر می شود. بالاخره این کار به طور طبیعی صورت می گیرد.

7. از خوردن میوه های پرقند پرهیز کنید

این توصیه بحث برانگیز است چون میوه ها در حال حاضر دارای وضعیت سلامتی تقریبا جادویی هستند. ممکن است مردم فکر کنند همه ی میوه ها مقوی هستند اما متاسفانه همیشه اینطور نیست و برخی میوه ها که پیش از این در بخش های قبلی تناسب اندام نمناک معرفی کرده ایم حاوی مقدار زیادی شکر است حدود 10 درصد وزن (بقیه بیشتر آب است).

پنج وعده میوه در روز معادل مقدار قند در 16 اونس نوشابه (500 میلی لیتر)است. برخلاف آنچه بسیاری از مردم بر این باورند که قند بیشتر یا کم تر است (حدود 50 % گلوکز، 50 % فروکتوز).قند میوه ها می تواند سوختن چربی را کاهش دهد. این می تواند گرسنگی را افزایش دهد و کاهش وزن را کند کند. برای بهترین نتیجه، ازخوردن میوه اجتناب کرده و یا گاهی از آن لذت ببرید.

8. از نوشیدنی های صنعتی و الکی پرهیز کنید

نوشیدنی های صنعتی و الکلی حاوی کربوهیدرات است که به سرعت هضم می شود که سوزاندن چربی را کاهش می دهد.

9. از شیرین کننده های مصنوعی پرهیز کنید.

بسیاری از مردم قند را با شیرین کننده های مصنوعی جایگزین می کنند بر این باورند که این کار کالری را کاهش می دهد و باعث کاهش وزن می شود. منطقی به نظر می رسد. با این حال، مطالعات متعددی نتوانسته اند اثر مثبت بر کاهش وزن را با مصرف مصنوعی به جای شکر ساده نشان دهند.

در عوض، مطابق با مطالعات علمی، شیرین کننده های مصنوعی می توانند اشتها را افزایش دهند و میل را برای غذای شیرین حفط کند. و یک مطالعه مستقل اخیر نشان داد که با جایگزین کردن آب بجای شیرین کننده ها به زنان کمک می کند وزن را کاهش دهند:

این می تواند به این دلیل باشد که بدن ترشح انسولین را در پیش بینی افزایش قند خون افزایش می دهد. وقتی این اتفاق نمی افتد، کاهش قند خون و گرسنگی افزایش می یابد. این که آیا این زنجیره اتفاقات به طور منظم اتفاق می افتد، تا حدودی نامشخص است..علاوه بر این، شیرین کننده های مصنوعی می توانند اعتیاد به شیرینی را حفظ کنند و تمایل برای خوردن میان وعده ایجاد کند.

10. انواع دارو را پیش از مصرف بررسی کنید

بسیاری از داروهای تجویزی می تواند تاثیرات کاهش وزن را از بین ببرد. در مورد هر گونه تغییر در درمان با پزشک خود بحث کنید. این سه مورد از همه بدتر هستند ؛ تزریق انسولین، به ویژه در دوزهای بالاتر، احتمالا بدترین مانع برای کاهش وزن هستند. سه راه برای کاهش نیاز شما به انسولین وجود دارد .

این داروها می توانند مشکلات دیگری نیز داشته باشند:

• داروهای ضدروان پریشی، اغلب می توانند افزایش وزن را به دنبال داشته باشد
• برخی از موارد جلوگیری از بارداری اغلب به افزایش کمی وزن کمک می کنند
• داروی فشار خون ،داروهای صرع
• آنتی بیوتیک ها ممکن است منجر به افزایش وزن موقتی با آزار دادن روده و افزایش مقدار انرژی که ما از غذا جذب می کنیم، منجر شود.

11. استرس کمتری داشته باشید و بیشتر بخوابید.

آیا تا به حال خواستار ساعات بیشتری از خواب و یک زندگی پر استرس شده بودید؟ اغلب افراد استرس دارند و کمبود خواب می تواند عوارض بدی برای وزن آن ها داشته باشد.استرس مزمن می تواند میزان هورمون های استرس مانند کورتیزول در بدن را افزایش دهد.

این می تواند باعث افزایش گرسنگی و افزایش وزن شود. اگر می خواهید وزن کم کنید، باید راه های ممکن برای کاهش یا کنترل استرس بیش از حد در زندگی خود را بررسی کنید. اگر چه این اغلب نیاز به تغییرات اساسی دارد، حتی تغییر چیزهای کوچک – مانند وضعیت بدنی – ممکن است فورا به سطح هورمونی شما و شاید وزن تاثیر بگذارد.

همچنین باید تلاش کنید که خوب بخوابید، ترجیحا هر شب. سعی کنید با طراوت، به طور مستقل از زنگ ساعت ،با طراوت بیدار شوید. اگر فردی هستید که به طور وحشیانه با صدای زنگ هشدار بیدار می شود، ممکن است هرگز به بدنتان اجازه استراحت کافی نداده باشید.

یک راه برای مبارزه این است که به اندازه کافی زود بخوابید تا بدنتان را به طور خودکار قبل از ساعت زنگدار بیدار کند. اجازه دادن به خود یک خواب خوب شبانه راهی دیگر برای کاهش سطح هورمون استرس است.

از طرف دیگر، محرومیت از خواب به دلیل مصرف شکر به دست می آید. همچنین تاثیر زیان آور بر نظم و انضباط دارد و باعث می شود تا به طور دردناکی به وسوسه غلبه کند (این تصادفی نیست که محرومیت ناشی از خواب یک تکنیک بازجویی عمومی است). به طور مشابه، محرومیت از خواب، عزم شما برای ورزش را تضعیف می کند.

نکاتی در مورد خواب مناسب و با کیفیت برای کمک به کاهش وزن و تناسب اندام

• هر شب خواب مشابهی داشته باشید. در دراز مدت، این به بدن کمک می کند که در آن زمان برای خوابیدن آماده شود.
• بعد از ساعت 2 بعد از ظهر قهوه نخورید. فقط فراموش نکنید و به یاد داشته باشید که زمان نیاز است تا بدن قهوه را ترک کند.
• ورزش به موقع و به اندازه داشته باشید. فعالیت فیزیکی می تواند باعث شود که بهتر بخوابید و چندین ساعت پس از آن به خواب بروید.
• هر روز 15 دقیقه در معرض نور خورشید باشید. این برای ریتم شبانه روزی (ساعت بدن شما)خوب است.در نهایت، مطمئن شوید که اتاق خواب تان به اندازه کافی تاریک است و در دمای مطلوب باقی می ماند.!

12.مصرف کمتر لبنیات و آجیل

آیا می توانید هر اندازه که می خواهید غذا بخورید و وزن کم کنید؟با این حال، علی رغم این واقعیت که رژیم غذایی کم کربوهیدرات به طور کلی غذا خوردن را به اندازه کافی آسان می کند، غذاهایی وجود دارند که به عنوان رژیم کربو هیدرات پایین طبقه بندی می شوند که در مقادیر بزرگ تر به یک مشکل تبدیل می شوند.

محصولات لبنی حاوی مقادیر متفاوتی از لاکتوز (شکر شیر)هستند که وزن را کاهش می دهد. علاوه بر این، بخشی از پروتیین موجود در شیر، واکنش شدید انسولین را تولید می کند که می تواند اثر یکسانی داشته باشد. در نتیجه، کاهش محصولات لبنی ممکن است کاهش وزن را تسریع کند.

13. ویتامین مکمل و مواد معدنی

بدن به مقدار مشخصی از ویتامین و مواد معدنی ضروری برای عملکرد مناسب نیاز دارد. چه اتفاقی می افتد وقتی که به اندازه کافی از آن ها استفاده نمی کنید؟ چه اتفاقی می افتد وقتی غذای کمی می خورید و یا وقتی غذایی که می خورید به اندازه کافی مغذی نیست؟ از سوی دیگر، دسترسی قابل اعتماد به ویتامین و مواد معدنی ممکن است به معنای کاهش سطح گرسنگی و کاهش اشتها و در نتیجه ترویج کاهش وزن باشد.

ویتامین D

کمبود ویتامین د ، ویتامین د می تواند چربی بدن را کاهش دهد

در نتیجه

مواد مغذی خوب، غذای خوب، اساس کاهش وزن است. اما تامین مقدار کافی ویتامین د از طریق غذا دشوار است . در مورد کمبود نور خورشید (مانند در ماه های تاریک پاییز و زمستان)، عاقلانه است که به دلایل پزشکی چندگانه، و شاید هم برای وزن تان، از مکمل آن استفاده کنید.

اگر اضافه وزن دارید و کاملا مطمئن نیستید که رژیم غذایی شما به اندازه کافی مواد مغذی را تامین می کند، از قرص استفاده کنید.

14.ورزش کنید

سعی کنید ورزش را مانند چیز های دیگر در برنامه خود بگنجانید و کمتر بنشینید و فعالیت فیزیکی بیشتری داشته باشید علاوه بر کاهش وزن تاثیرات مثبتی در سلامتی دارد به جای استفاده از آسانسور گاهی اوقات از پله استفاده و پیاده روی داشته باشید ؛ ورزش همچنین باعث سوختگی ذخیره گلیکوژن بدن می شود که اساسا کربوهیدرات هستند.

این به این معنی است که بعد از ورزش، می توانید کمی کربوهیدرات بیشتر از آنچه که در غیر این صورت می توانید به خود اجازه دهید، بدون اثرات منفی بر ذخیره انسولین و یا چربی، بخورید. همچنین فراموش نکنید که در تاثیرات سلامتی مرتبط با وزن نیز کاملا تاثیرگذار هستند.

15.رسیدن به آستونمی بهینه

کتوسیز

کتوسیز حالتی است که در آن بدن دارای سطح بسیار بالایی از سوختن چربی است. حتی مغز هم چربی ها را می سوزاند. اینها مولکول های انرژی در خون (مثل قند خون)هستند که بعد از تبدیل شدن به چربی توسط کبد، برای مغز سوخت می شوند.برای تشویق تولید کتون، مقدار انسولین در جریان خون باید پایین باشد. هرچه انسولین پایین تر باشد، کتون بالاتر خواهد بود. و زمانی که مقدار زیادی از کتون ها را در خون خود دارید، اساسا ثابت می کند که انسولین بسیار کم است – و بنابراین، از بیش ترین تاثیر رژیم غذایی کم کربوهیدرات خود لذت می برید. این چیزی است که کتوسیزنامیده می شود.

کتون در ادرار

سطوح کتون نیز می توانند به روش قدیمی تری اندازه گیری شوند، و ادرار با چوب آزمایش ادرار (نسخه رایگان در داروخانه ها )فروخته می شود. چوب کتون به چند دلیل نتایج قابل اعتمادی کمتری ارایه می دهد، و توصیه های بالا نمی تواند به راحتی اعمال شود. با این حال، آن ها بسیار ارزان تر هستند.

16.هورمون ها را چک کنید

بنابراین اگر نکات قبلی را دنبال کردید، تغییرات شدید سبک زندگی را اجرا کردید و مشخص کردید که نه دارو و نه کمبود ویتامین مساله است. حتی سعی کرده اید مدتی (با اطمینان از سطح پایین انسولین)در حالت بهینه قرار بگیرید. و هنوز هم به حالت ایده آل نرسیده اید

اگر این مورد برای شما صادق باشد، زمان آن رسیده است که احتمال عدم تعادل هورمونی ناشی از مشکلات را در نظر بگیرید. سه مساله رایج در این زمینه وجود دارد:

• هورمون تیروئید
• هورمون جنسی
• هورمون استرس

برخی از مردم، به ویژه زنان، سوخت و ساز خود را در نتیجه کمبود هورمون تیروئید کاهش می دهند. علایم رایج عبارتند از:

• خستگی
• عدم تحمل سرد
• یبوست
• پوست خشک
• افزایش وزن

در این موارد، افزایش وزن ناشی از کاهش سوخت معمولا از 15 پوند تجاوز نمی کند.پزشک شما به راحتی می تواند یک تست خون برای اندازه گیری غلظت هورمونی (TSH)به شما بدهد. اگر تست برگردد و همه چیز خوب به نظر برسد، غده تیروئید شما احتمالا خوب است. برای تشخیص دقیق تر، می توانید از آن ها بخواهید میزان واقعی هورمون های تیروئید را در خون اندازه گیری کنند (T3 و T4).

دو راه برای اجتناب از کمبود هورمون تیروئید وجود دارد:

دقت کنید به اندازه کافی ید مصرف کنید، که یک تکه از هورمون تیروئید است. منابع خوب ماهی، صدف و نمک طعام (یا نمک دریایی)هستند.

هورمون جنسی

هورمون جنسی نیز بر وزن تاثیر می گذارد:

زنان : زنان می توانند مبتلا به اختلال غدد درون ریز – پلی کیستیک تخمدانی – که میزان تستوسترون و انسولین را افزایش می دهد، شوند. این می تواند به معنی افزایش وزن و اختلالات قاعدگی (خیلی شایع)، ناباروری، آکنه و رشد موی الگوی مردانه (مانند موی صورت)باشد. یک رژیم غذایی کم کربوهیدرات درمان خوبی برای این است. در طول یائسگی، سطح هورمون های جنسی زنانه کاهش می یابد. این اغلب باعث افزایش وزن می شود، به خصوص در اطراف شکم (به اصطلاح چاقی مرکزی).

مردان : از سنین میانی و به بعد، به تدریج میزان هورمون مردانه تستوسترون کاهش میابد. این منجر به افزایش وزن می شود، همچنین به طور معمول در اطراف شکم، و کاهش جرم ماهیچه.

چه کاری می توانید در مورد هورمون جنسی انجام دهید؟

کمبود تستسترون می تواند به طور طبیعی با درگیر شدن در تمرین های ورزشی، زبان بدنی آگاه و مکمل ویتامین د درمان شود.البته، می توانید میزان تستوسترون را با تجویز یک مکمل تستوسترون (تست خون)نیز تحت تاثیر قرار دهید (تست خون هر گونه نقص را تایید خواهد کرد). زنان می توانند از مکمل استروژن برای مشکلات یائسگی استفاده کنند.

هورمون استرس

ممکن است مجرم احتمالی در پشت مسائل با وزن ثابت، هورمون استرس، کورتیزول، باشد. میزان کورتیزول تا حد زیادی باعث افزایش سطح گرسنگی خواهد شد و این باعث افزایش وزن خواهد شد. معمول ترین علت کلسترول بالا، استرس مزمن و عدم خواب است.

17. قرص کاهش وزن

مثل یک رویا به نظر می رسد. قرص بخورید و به راحتی وزن اضافی خود را کاهش دهید. به همین دلیل است که قرص های کاهش وزن یک صنعت میلیارد دلاری است.پس آن ها کار می کنند؟ بله. اما آن ها خیلی موثر نیستند.داروهای بسیار زیادی وجود دارند که منجر به کاهش وزن کم (چند پوند به طور متوسط)می شوند اما هزینه و اثرات جانبی قابل توجهی دارد. به نظر من فقط یک دارو وجود دارد که ممکن است بخواهید از آن استفاده کنید.

مکمل های بدون تجویز

هر گونه مکمل های بدون تجویز برای فروش خطرناک یا غیر قانونی (مانند استروئید)احتمالا اثر ناچیزی بر وزن دارند.

18. برای لاغری و کاهش وزن از آب کمک بگیرید

نوشیدن یک لیوان آب آن هم قبل از خوردن یک وعده غذایی می تواند در مصرف کالری کمتر بسیار موثر باشد. بعضی اوقات احساس تشنگی با گرسنگی اشتباه تصور می شود. بنابراین اگر قبل از غذا خوردن آب بنوشید احساس گرسنگی کمتری می کنید و در نتیجه کمتر هم می خورید.

معمولا مصرف انواع چای های گیاهی ( بدون شکر) و آب های طعم دار شده از جمله گزینه های مناسب برای بیشتر مصرف کردن مایعات به ویژه آب هستند. 

19. در طول روز میان وعده بخورید

یکی از توصیه های مهم و موثر متخصصان لاغری این است که میان وعده ها را محدود کنید تا راحت تر لاغر شوید ،بیشتر افرادی که در طول روز 4 تا 5 وعده غذایی کوچک یا همان میان وعده، مصرف می کنند کمتر احساس گرسنگی کرده و خیلی راحت تر وزن خود را کنترل می کنند.

20. در خوردن اسنک های شبانه زیاده روی نکنید

سعی کنید خوردن اسنک های بعد از شام را برای خود ممنوع کنید و یا از اسنک هایی استفاده کنید که کم کالری باشند. مثل:نصف فنجان بستنی کم چرب و یا خوردن مقداری شیرینی که تنها 100 کالری داشته باشد.

21. همیشه صبحانه بخورید

اگر از طرفداران ثابت مطالب تناسب اندام بخش نمناک باشید حتما می دانید که در اکثر توصیه ها این مورد وجود دارد که برای خوش اندامی و لاغر شدن حتما صبحانه بخورید چراکه حذف صبحانه برای افرادی که نیاز به کاهش وزن دارند به هیچ عنوان گزینه مناسبی نیست و عاملی است که باعث سختی و دشواری کاهش وزن می شود.