همه چیز درباره ی بارداری خارج از رحم

اگر تخمک لقاح یافته در هر جای دیگری غیر از داخل رحم جایگزین شود، بارداری نابجا یا خارج از رحم اتفاق می افتد. حدود 50 درصد حاملگی ها به اینصورت پایان می یابند.

در حالت عادی بعد از اینکه تخمک بارور می شود به حرکت خود که از تخمدان شروع شده بود ادامه می دهد تا از لوله به رحم برسد و بر روی دیواره حفره رحمی جایگزین شود. اگر به دلایل مختلف مثل تنگی لوله های رحمی بر اثر چسبندگی ناشی از عفونت یا جراحی های شکمی این حرکت متوقف شود، تخم لقاح یافته ممکن است در محل تنگی لانه گزینی کرده و به رشد خود ادامه دهد. از آنجا که اکثر بارداریهای خارج رحمی در یکی از لوله های رحم رخ می دهند آنرا بارداری لوله ای نیز می نامند. با احتمال بسیار کم ممکن است بارداری خارج رحمی در محلهای دیگری نیز دیده شود. سایر مکان های احتمالی جایگزینی عبارتند از : تخمدان، دهانه رحم و یا بخش های دیگر شکم، در موارد نادر همراه با یک بارداری رحمی یک تخم دیگر نیز در جایی خارج از رحم جایگزین می شود؛ البته این اتفاق در IVF که تخمکها بطور مصنوعی لقاح یافته و به داخل رحم تزریق می شوند دیده می شود.

هیچ راهی برای جابجایی محل تخم و انتقال و کاشتن آن در رحم وجود ندارد بنابراین تنها راه درمان ختم حاملگی است. اگر بارداری خارج رحمی به موقع تشخیص داده نشود و مورد درمان قرار نگیرد، با رشد سلولی و بزرگ شدن جنین احتمال پارگی لوله های رحمی وجود دارد. این واقعه با درد شدید و خونریزی همراه است و یک اورژانس پزشکی محسوب می شود. متاسفانه در چنین حالتی آسیب جدی یا از دست دادن کامل لوله رحمی اتفاق می افتد.  در این شرایط اگر درمان سریع مقدور نباشد خونریزی شدید داخلی حتی منجر به مرگ نیز خواهد شد.

عوامل افزایش‌دهندهٔ حاملگی خارج رحم

حاملگی خارج رحم ممکن است برای هر زنی رخ دهد، حتی اگر آنها فاقد عوامل خطرساز شناخته‌شده برای این عارضه باشند. با این حال، برخی زنان بیشتر در معرض ابتلا هستند. برخی از عواملی که احتمال حاملگی خارج رحم را افزایش می‌دهد عبارت است از:

جراحی‌های مشکل لوله‌های رحم: جراحی‌های مرتبط با مشکل لوله‌های رحم یکی از علت‌های احتمال وقوع حاملگی خارج رحم است.

سابقۀ قبلی حاملگی خارج رحم: پس از تجربۀ حاملگی خارج رحم، احتمال وقوع مجدد آن در بارداری بعدی ۱۰ درصد است. اگر سابقۀ دو یا چند حاملگی خارج رحم داشته باشید، احتمال وقوع مجدد آن حداقل یک به چهار است.

عفونت در دستگاه تناسلی فوقانی: این بیماری به نام التهاب لگن (PID) نامیده می‌شود و اغلب به دلیل درمان نشدن بیماری‌های آمیزشی مانند سوزاک یا کلامیدیا ایجاد می‌شود. با توجه به این که در برخی موارد این بیماری هیچ علامتی ندارد، ابتلا به هر یک از بیماری‌های آمیزشی می‌تواند خطر ابتلا به حاملگی خارج رحم را افزایش دهد، حتی اگر شما از وجود بیماری التهابی لگن آگاه نباشید.

مسائل مربوط به باروری: ناباروری در مواردی به دلیل آسیب‌دیدگی لوله‌های رحم است. اگر در زمان درمان این نوع ناباروری باردار شوید، احتمال وقوع حاملگی خارج رحم بیشتر از حالت عادی خواهد بود.

ابتلا به آندومتریوز: این بیماری ممکن است باعث ایجاد زخمی شود که بر لوله‌های رحم تأثیر بگذارد و خطر بروز حاملگی خارج رحم را افزایش دهد.

بارداری بعد از ۳۵ سالگی: افزایش سن، خطر حاملگی خارج رحم را افزایش می‌دهد. این امر می‌تواند به دلیل تغییر در نحوۀ عملکرد لوله‌ها با افزایش سن زنان باشد.

مصرف دخانیات: مصرف سیگار می‌تواند خطر حاملگی خارج رحم را افزایش دهد. اعتقاد بر این است که مصرف سیگار عملکرد طبیعی لوله‌های رحم را مختل می‌کند.

چه عواملی می تواند خطر بارداری خارج رحمی را افزایش دهد؟

بارداری خارج رحمی در هر خانم در دوره فعالیت جنسی ممکن است رخ دهد، اما بعضی شرایط احتمال وقوع آنرا افزایش می دهد.

در 10 سال گذشته، تعداد بارداری های خارج رحمی تقریبا سه برابر شده است و اگر شما شرایط زیر را داشته باشید این احتمال بالا می رود:

* بارداری بعد از بستن لوله ها (یک جراحی برای جلوگیری از باردرای دائم)

* انجام هر نوع عمل جراحی در ناحیه لگن. بخصوص اگر بعد از بستن لوله های رحمی با انجام یک جراحی دیگر اقدام به باز کردن آنها کرده باشید این خطر بسیار زیاد است. با این حال بعد از جراحی های کیست تخمدان و فیبروم، برداشتن آپاندیس، یا حتی سزارین قبلی این احتمال بالا می رود.

* سابقه بارداری خارج رحمی

* اگر مادر شما حین بارداری شما داروی دی اتیل استیل بسترول یا DES مصرف کرده باشد.

* اگر در حین داشتن IUD باردار شده باشید. معمولا IUD یک روش خوب جلوگیری از بارداری است و تا 99 درصد مانع از بارداری می شود. نکته مهم این است که اثر جلوگیری آن در بارداری های داخل رحمی است. بنابراین وجود IUD باعث بارداری خارج رحمی نمی شود بلکه اگر قرار باشد بارداری خارج رحمی اتفاق بیافتد به احتمال کمتری از یک بارداری طبیعی می تواند از آن جلوگیری کند.

* آسیب دیدگی لوله ها ناشی از ابتلا به عفونتهایی که می توانند موجب التهاب و عفونت لگن یا PID شوند. بیماریهای مقاربتی بخصوص عفونت با کلامیدیا و بیماری سوزاک حتی اگر علائم واضحی برای شما نداشته باشند ممکن است سبب درگیری لوله ها شوند.

* اگر قبلا تشخیص ناباروری برای شما داده شده و یا درمان شده اید. از آنجا که برخی از ناباروری ها به علت اختلال در لوله های رحم رخ می دهند،  در اینصورت شما نسبت به افراد عادی احتمال بیشتری برای بارداری خارج رحمی دارید.

* احتمال وقوع بارداری خارج رحمی در خانمهای مسن تر بیشتر است. برخی مطالعات نشان می دهد که کشیدن سیگار و استفاده مرتب از دوش واژینال نیز این خطر را افزایش می دهند.

با دیدن چه علائمی باید به بارداری خارج رحمی شک کرد؟

علائم بارداری خارج رحمی معمولا در هفته های 6 و 7 حاملگی توسط خانمهای باردار کشف می شوند، اگر چه برخی نیز این علائم را حدود هفته چهارم دارند. در گروهی نیز بارداری خارج رحمی تا قبل از اینکه سونوگرافی سه ماهه اول بارداری انجام شود تشخیص داده نمی شود.

علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر تفاوت داشته باشد و این بستگی به محل قرار گیری تخم نیز دارد. بهترین حالت این است که بارداری خارج رحمی در مراحل اولیه و با کمترین علائم تشخیص داده شود تا از خطر پارگی لوله و خونریزی شدید جلوگیری بعمل آید. با این حال گاهی علائمی واضحی وجود ندارد. در بارداری خارج رحمی معمولا تستهای خانگی حاملگی مثبت نمی شوند، بنابراین اگر ظن قوی به حاملگی دارید و حتی بعد از تاخیر در پریود تست شما مثبت نشده است بهتر است برای انجام بررسی به پزشک مراجعه کنید.

اگر هر یک از علایم زیر را بخصوص در 12 هفته اول بارداری مشاهده کردید فورا با پزشک خود تماس بگیرید:

* درد یا گرفتگی در ناحیه شکم یا لگن. معمولا درد ناگهانی، ثابت و شدید است اما ممکن است در اوائل بصورت گهگاه و متوسط باشد. ممکن است درد را فقط در یک سمت از شکم احساس کنید و نیز می تواند به قسمتهای دیگر هم کشیده شود. احتمالا تهوع و استفراغ نیز به همراه دارد.

* درد بخش تحتانی شکم به هنگام لمس یا زمانی که سرفه می کنید یا در حین حرکات روده ها و اجابت مزاج.

* خونریزی یا لکه بینی قهوه ای. ممکن است فکر کنید که پریود شده اید بخصوص اگر انتظار بارداری نداشته باشید. خونریزی ممکن است بصورت مداوم یا منقطع باشد.

* درد شانه در یک سمت بخصوص وقتی که دراز می کشید بدلیل پاره شدن لوله و تحریک صفاق در ناحیه ای بین سینه و شکم رخ می دهد. این علامت برای اقدام در جهت درخواست درمان سریع پزشکی بسیار مهم است.

* اگر لوله رحم پاره شود ممکن است ضعف، گیجی یا غش کردن بدلیل از دست دادن خون و شوک نیز رخ دهد.

بارداری خارج رحمی چطور تشخیص داده می شود؟

از آنجا که امکان وجود بسیاری از علایم فوق در یک بارداری طبیعی نیز هست، تشخیص بارداری خارج رحمی برای پزشک آسان نیست. بنابراین از روشهای زیر در تشخیص آن کمک گرفته می شود:

آزمایش خون و اندازه گیری مقدار HCG در خون. در یک بارداری طبیعی مقدار گنادوتروپین جفتی انسانی HCGبه سرعت افزایش می یابد و اگر سطح HCG آن طور که انتظار می رود افزایش نیابد، به وجود نوعی بارداری غیر طبیعی مشکوک می شویم. در صورت وجود بارداری خارج رحمی، ممکن است سطح HCG افزایش یابد ولی در سونوگرافی، هیچ نشانه ای مبنی بر بارداری درون رحم دیده نمی شود.

معاینه داخلی از طریق واژن. احتمالا دهانه رحم بسیار دردناک بوده و ممکن است در معاینه توده ای در ناحیه لوله ها و خارج از رحم لمس شود.

سونوگرافی. سونوگرافی راه خوبی برای تشخیص بارداری خارج رحمی است. ممکن است با سونوگرافی بتوان بارداری لوله ای را درون لوله فالوپ مشاهده کرد. پزشک ممکن است بدلیل پارگی لوله یا خونریزی، مقداری خون در حفره شکم ببینید و یا توده ای در ناحیه لوله فالوپ یا تخمدان قابل مشاهده باشد.

ممکن است حتی با نجام آزمایشات فوق تشخیص قطعی امکانپذیر نباشد. گاهی در سقط نیز علائمی مشابه دیده می شود. بنابراین ممکن است پزشک فرد را تحت نظر بگیرد یا درخواست لاپاروسکوپی نماید. با استفاده از لاپاروسکوپی، بهتر می توان بارداری خارج رحمی را تشخیص داد. برش های بسیار کوچکی در ناحیه ناف و بخش تحتانی شکم ایجاد می شود و پزشک داخل شکم و اعضای لگنی را با وسیله کوچکی به نام لاپاروسکوپ مشاهده می کند. با این روش می توان محل بارداری خارج رحمی را پیدا نمود.

بارداری خارج رحمی چطور درمان می شود؟

روش درمان به زمان تشخیص و اینکه تشخیص چقدر قطعی باشد و همچنین به اندازه جنین و تکنیکهای در دسترس بستگی دارد و هدف پزشک خارج کردن جنین و حفظ توانایی باروری است.

درمان این عارضه با دقت در تشخیص آن، بزرگی جنین و امکانات موجود پزشکی در ارتباط است. روش‌های درمانی حاملگی خارج رحم در زیر آمده است:

درمان دارویی: اگر پزشک تردیدی در مورد حاملگی خارج رحم نداشته باشد و جنین نیز نسبتاً کوچک باشد، ممکن است پزشک از درمان دارویی استفاده کند. در این روش دارویی به نام متوترکسات (Methotrexate) برای فرد تجویز می‌شود. این دارو که از طریق عضله تزریق می‌شود، به وسیلۀ جریان خون به جنین می‌رسد و باعث توقف رشد سلول‌های جفت و در نتیجه پایان یافتن بارداری می‌شود و با گذشت زمان، سلول‌های جنین جذب بدن شما می‌شود. با آغاز اثربخشی دارو، ممکن است کمی درد شکم یا گرفتگی ماهیچه‌ها و احتمالاً تهوع، اسهال و استفراغ داشته باشید.

در این مدت باید از مصرف الکل، مسکن‌های غیراستروئیدی ضدالتهابی مانند ایبوپروفن، آسپرین و ناپروکسن و هر مولتی‌ویتامین یا مکمل دیگر حاوی فولیک اسید و همچنین رابطۀ جنسی، فعالیت‌های شدید و نور خورشید پرهیز شود. پس از آن، برای بررسی سطح هورمون hCG و اطمینان از حذف حاملگی خارج رحم باید چند آزمایش خون انجام شود. این آزمایش‌ها تا زمانی که سطح هورمون به صفر برسد، معمولاً چند هفته ادامه خواهد یافت. اگر در مدت درمان دارویی، هر گونه نشانه‌ای مانند درد شدید شکم، درد شانه، خونریزی شدید یا نشانه‌های شوک مانند نبض ضعیف، تپش قلب، رنگ‌پریدگی پوست، سرگیجه یا غش داشتید، فوراً با اورژانس تماس بگیرید.

جراحی لاپاراسکوپی: اگر فرد در مرحله‌ای از بارداری باشد که دیگر درمان دارویی مؤثر نیست یا درد و خونریزی داخلی شدید وجود داشته باشد یا فرد مبتلا به بیماری‌ای است که امکان استفاده از درمان دارویی امکان‌پذیر نباشد، نیاز به عمل جراحی است. اگر وضعیت فرد پایدار باشد و جنین نیز به اندازۀ کافی کوچک باشد، می‌توان آن را از طریق جراحی لاپاراسکوپی خارج کرد. متخصص زنان و زایمان می‌تواند لوله‌های رحم را با استفاده از دوربین کوچکی که از طریق برش باریک ناف وارد شکم شده است، بررسی و در صورت نیاز، جنین یا بافت باقی‌مانده را خارج کند. در این روش، امکان حفظ لوله‌های رحم وجود دارد.

با این حال اگر آسیب لوله‌ها جدی باشد یا فرد خونریزی شدیدی داشته باشد، ممکن است نیاز به خارج کردن لولۀ رحم نیز باشد. جراحی لاپاراسکوپی نیاز به بیهوشی عمومی، تجهیزات ویژه و جراح باتجربه دارد و بهبودی کامل آن در حدود یک هفته به طول می‌انجامد. در این روش نیز مانند درمان دارویی، نیاز به چند آزمایش خون پس از عمل جراحی برای بررسی سطح هورمون hCG و اطمینان از حذف کامل حاملگی خارج رحم است. این آزمایش‌ها تا زمانی که سطح هورمون به صفر برسد، حدود چند هفته ادامه خواهد یافت.

جراحی شکمی: در برخی موارد، در صورت وجود زخم گسترده یا خونریزی شدید در شکم و همین‌طور اگر جنین بیش از حد بزرگ باشد، نمی‌توان از تکنولوژی لاپاراسکوپی استفاده کرد. در این حالت، نیاز به عمل جراحی شکمی دارید. برای این عمل، داروی بیهوشی به شما تزریق می‌شود و متخصص زنان و زایمان پس از باز کردن شکم، جنین را از آن خارج می‌کند. در این روش نیز مانند جراحی لاپاراسکوپی، امکان حفظ یا خارج کردن لولۀ رحم بسته به وضعیت بیماری است. پس از عمل، نیاز به شش هفته استراحت دارید. در زمان التیام زخم ممکن است احساس نفخ و درد شکم یا ناراحتی داشته باشید.

اگر Rh خون مادر منفی باشد، پس از درمان حاملگی خارج رحم، پادتن Rh به شما تزریق خواهد شد، مگر این که Rh خون پدر کودک نیز منفی باشد.

آیا بعد از یک بارداری خارج رحمی می توان یک بارداری طبیعی و سالم را تجربه کرد؟

بله. هر چه زودتر بارداری خارج رحمی تشخیص داده و درمان شود صدمات کمتری به لوله های رحم وارد شده و شانس یک حاملگی عادی را در آینده افزایش می دهد. حتی اگر خانمی یکی از لوله هایش را از دست بدهد باز هم می تواند مادامی که یک لوله رحم سالم دارد بطور عادی باردار شود. با این حال در آینده به محض آگاهی از بارداری باید به پزشک خود اطلاع دهد تا سونوگرافی زودهنگام و بررسی های لازم انجام شود.

جای امیدواری است که اگر تحت شرایطی خانمی هر دو لوله رحم خود را از دست بدهد، می تواند از روشهای درمان ناباروری مانند IVF برای قرار دادن تخمک لقاح یافته در محل مناسب استفاده کند و دوران بارداری را بگذراند.

احتمال وقوع یک بارداری خارج رحمی دیگر چقدر است؟

بطور کلی این احتمال حدود 10 تا 15 درصد است، بسته به اینکه علت اولین بارداری خارج رحمی چه بوده و از چه روش درمانی استفاده شده است. در واقع اگر دلیل اولیه شما عفونت و انسداد لوله ای باشد ممکن است همان تاثیر را بر لوله رحم دیگر شما گذاشته باشد و در این حالت ممکن است احتمال وقوع مجدد آن به 85 تا 90 درصد نیز برسد.پ

با غم از دست دادن و سوگ ناشی از این حادثه چه باید کرد؟

این تجربه ممکن است برای شما خیلی ناراحت کننده باشد، به هر حال شما یک بارداری را از دست داده اید و این برایتان سخت است که بخواهید دوباره حامله شوید. بعلاوه ممکن است تحت یک عمل جراحی قرار گرفته باشید و در دوران نقاهت آن بسر می برید و تغیرات هورمونی سریع نیز ممکن است حالت کلافگی و افسردگی در شما ایجاد کرده باشد. بنابراین بهتر است قبل از اینکه بخواهید دوباره باردار شوید فرصت کافی به خود بدهید تا از نظر جسمی و بخصوص از نظر عاطفی به وضعیت مطلوبی برسید. بسیاری از متخصصین توصیه می کنند که حداقل 3 ماه صبر کنید تا بدن شما شرایط سلامتی را بدست آورده باشد. (به یاد داشته باشید که ریسک بارداری خارج رحمی مجدد حتی بعد از این 3 ماه کاهش نمی یابد و به عواملی بستگی دارد که قبلا به آن اشاره شد.) به هر حال ممکن است شما برای بارداری بعدی بسیار مشتاق باشید و یا برعکس وحشت زده و محتاط شوید.

در عین حال همسر شما نیز ممکن است غمگین باشد و احساس درماندگی کند و در این شرایط نداند که چطور باید عواطف خود را بیان کرده و از شما نیز حمایت کند. این واقعه ممکن است زندگی مشترک شما را تحت فشار قرار دهد و از سوی دیگر ممکن است بتوانید از این فرصت برای نزدیکتر شدن به هم استفاده کنید؛ بیشتر در مورد احساسات و نگرانیهایتان و آنچه فکر می کنید با یکدیگر صحبت کنید. خیلی خوب است اگر به یک مشاور روانشناسی یا روانپزشک برای کمک در تسریع بهبودی از این سوگ مراجعه کنید.

چگونه می توان از بارداری های خارج رحمی پیشگیری کرد؟

– بانوان عزیز باید نظارت کامل بر بهداشت بارداری خود داشته باشند، مخصوصا اگر باردار هستند و یا به زودی قصد باردار شدن را دارند، باید از هر گونه بیماری های منتقله از راه جنسی مانند سوزاک و … پیشگیری کنند.

– از هر گونه شرایطی که منجر به زخم و آسیب لوله های فالوپ می شود، پرهیز کنند.

– اگر قصد باردار شدن دارید و در عین حال سیگار مصرف می کنید، باید بدانید خود را در معرض خطر بارداری خارج رحمی قرار می دهید.

 – اگر سابقه ابتلا به PID  (عفونت لگن) و آندومتریوز و یا جراحی های ناحیه شکمی دارید، خطر شما برای ابتلا به بارداری خارج رحمی افزایش یافته است.

بنابراین بهتر است قبل از بارداری و اوایل بارداری شرایط خود را در زمینه بارداری افزایش دهید.

– باید با علائم بارداری خارج رحمی آشنا باشید و در صورت مواجهه با علائم آن، فورا به پزشک مراجعه کنید.

– اگر در گذشته سابقه ابتلا به بارداری خارج رحم را داشته اید، باید قبل از اقدام برای بارداری مجدد تحت نظر پزشک زنان قرار بگیرید.

– اگر تست بارداری شما مثبت شده است و در عین حال خونریزی دارید و یا علایم گفته شده در بالا را تجربه می کنید، باید به پزشک مراجعه کنید تا متخصص زنان به معاینات ناحیه لگن شما بپردازد و در صورت صلاحدید، سونوگرافی واژینال را به شما پیشنهاد دهد.

کرونا ویروس است یا باکتری

ادعای پزشکان ایتالیایی: کرونا باکتری است!

ایرناپلاس نوشت: یک عضو کمیته مقابله با کرونا می‌گوید: خبر ادعای پزشکان ایتالیایی درباره باکتری بودن عامل بیماری‌زای کووید ۱۹ کذب و غیرموثق است و حتی توسط وزارت بهداشت ایتالیا و سازمان جهانی بهداشت تکذیب شده است.

چند روزی است که شایعه ای در رسانه‌های مجازی منتشر و دست به دست می‌شود که بر اساس آن دولت ایتالیا از حقایقی در مورد کووید ۱۹ پرده برداشته و دست سازمان جهانی بهداشت و چین را رو کرده است.

بر اساس این خبر، پزشکان ایتالیایی ادعا کرده‌اند اطلاعات سازمان بهداشت جهانی درباره کووید۱۹ دروغ است. به گفته آنها یکی از توصیه‌های سازمان جهانی بهداشت این بوده است که به‌هیچ‌وجه اجساد افراد مبتلا به کووید ۱۹  کالبد شکافی نشود. اما پزشکان ایتالیایی با کالبدشکافی ۴ جسد به نکات جالبی رسیده‌اند که عامل بیماری‌زای کووید ۱۹ ویروس نیست، بلکه یک باکتری است که با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. همچنین دلیل اصلی مرگ بیماران مبتلا به کرونا پنومی یا ذات‌الریه نیست، بلکه ترومبوز یا لخته خون است که اکسیژن‌رسانی به اندام‌ها را مختل کرده و در نهایت باعث مرگ بیمار می‌شوند.

این پزشکان همچنین ادعا ‌کرده‌اند که برای درمان ویروس کووید-۱۹ نیازی به ونتیلاتور یا بخش مراقبت‌های ویژه نیست و راه مبارزه یا درمان این بیماری با «آنتی بیوتیک‌ها، ضدالتهاب‌ها و ضد انعقاد کننده‌ها» مثل آسپرین ساده است.  گویا این خبر مدتی است در فضای مجازی در سراسر دنیا سروصدای زیادی به راه انداخته و نکته جالب این است که  اغلب متخصصان این خبر را رد کرده‌اند. در متن این  خبر  که منبع آن وزارت بهداشت ایتالیا عنوان شده، آمده است که در ایتالیا تغییر پروتکل‌ها آغاز شده و ایتالیا در حال تغییر و پایان دادن به پاندمی جهانی است.

تکذیب وزارت بهداشت ایتالیا و سازمان جهانی بهداشت

حمید سوری اپیدمیولوژیست و استاد دانشگاه شهید بهشتی تهران در واکنش به این خبر می‌گوید: متأسفانه ما هر روز شاهد انتشار خبرهای نادرست هستیم که باعث شده است حقایق در کنار مسائل غیرواقع خلط شود. این امر باعث تشویش اذهان عمومی و نگرانی مردم و سردرگمی آنها در تصمیم‌گیری مناسب می‌شود.

وی با اشاره به اینکه این خبر کاملاً کذب است و حتی توسط خود وزارت بهداشت ایتالیا و سازمان جهانی بهداشت رد شده و طبیعتاً نمی‌تواند استناد درستی داشته باشد، می‌افزاید: زمانی که ما چنین خبرهایی را می‌شنویم قبل از اینکه تصمیم به انتشار آن بگیریم و برای دیگران بفرستیم باید به چند نکته توجه کنیم. اولاً بدانیم که پیام‌های بدون شناسنامه و بدون استناد مناسب معمولاً فیک و نادرست هستند. معمولاً خبرهایی با این اهمیت غیرممکن است که توسط رسانه‌های رسمی منتشر نشوند و در صورت صحت حتماً در رسانه‌های بین‌المللی معتبر در صدر اخبار  قرار می‌گیرند. بنابراین اینکه ما چنین خبری را بدون نام و نشان از جایی دریافت کرده و آن را نشر دهیم، غلط است.

به گفته سوری نکته دیگر این  است که در شرایط موجود باید خبرهای درست و نادرست را از یکدیگر تمیز دهیم و از افراد متخصص و کسانی که در این حوزه‌ها کار می‌کنند مثل پژوهشگران، مراکز علمی و دانشگاه‌ها کمک بگیریم تا مشخص شود آیا این خبرها درست است یا خیر. قطعاً تأیید یا رد این مجامع و افراد تا حد زیادی کمک می‌کند که ما خبر درست را از نادرست تشخیص دهیم.

عامل بیماری‌زای کووید ۱۹ باکتری نیست

این عضو ستاد مقابله با کرونا تهران بزرگ می‌افزاید: در این میان نکاتی که در این خبرها وجود دارد بعضاً آنقدر از نظر علمی ناشیانه است که از همان ابتدا می‌توان فهمید خبر صحیح نیست. به‌عنوان مثال همین که اعلام شده است عامل بیماری‌زای کووید ۱۹ به جای ویروس، باکتری است. باکتری خارج از بدن موجود زنده هم قادر به ادامه حیات است و نیازی نیست در بدن موجود زنده باشد. یعنی روی اشیا، لوازم، بدن حیوانات و در همه گیاهان و … احتمال وجود باکتری هست و این بیماری را به دیگران منتقل می‌کند. در صورتی که  تا به حال هیچ گزارش و مطالعه علمی تأیید نکرده است که عامل بیماری‌زای کووید ۱۹ روی حیوانات، اجسام و اشیا بوده و کسی از آنها مبتلا به بیماری شده باشد.

وی ادامه می‌دهد: از سوی دیگر، وقتی ماهیت این بیماری را  مشخص می‌کنیم می‌بینیم که ویروس در خارج از بدن زنده حساس و آسیب‌پذیر است و قادر به ادامه حیات نیست. ضمن اینکه جدا کردن عامل بیماری‌زا از افراد مبتلا هم این نکته را تأیید کرده است. یعنی ویروس توسط میکروسکوب‌های الکترونیکی شناسایی شده و شکل و شمایل و وضعیت خود ویروس به جهت این که غشا و رشته‌های کروموزومی و ژنی آن به چه شکل است، همه تأیید شده است. بنابراین، این خبرها از اساس اشتباه است و قطعاً هیچ دولت و مرجع علمی از جمله وزارت بهداشت ایتالیا هرگز چنین خبرهایی را منتشر نمی‌کند و این خبرها نادرست است و باید راجع به آنها هوشیار باشیم.

انتشار این اخبار مشارکت در مرگ افراد است

به گفته سوری کسانی که این گونه اخبار را نشر می‌دهند، دانسته یا نداشته به گسترش بیماری دامن می‌زنند و باعث تشویش اذهان و حتی به‌صورت غیرمستقیم باعث مرگ افراد می‌شوند. این افراد باید به خودشان بیایند و متوجه شوند که این کار خطرناک است. این خبرها قبل از این که سندیت آن توسط مراجع علمی و افراد متخصص تأیید شود، هرگز نباید منتشر شود چون نوعی مشارکت در مرگ افرادی است که ممکن  است از این خبرها دچار آسیب‌های جدی شوند.

سازمان جهانی بهداشت   بی‌وفقه، در حال رصد و پاسخگویی به طغیان این بیماری است.

این پرسش و پاسخ، با اطلاعات جدید درباره کووید-19،‌ نحوه‌ انتقال آن و اثرات ناشی از آن بر مردم جهان، بروزرسانی خواهد شد.

برای کسب اطلاعات بیشتر، صفحات مرتبط با ویروس جدید کرونا را در وبسایت سازمان جهانی بهداشت   مرتب دنبال کنید.

ویروس کرونا چیست؟

ویروس‌های کرونا خانواده بزرگی از‌ ویروس‌ها هستند که می‌توانند حیوانات و انسان‌ها را بیمار کنند.

تعداد زیادی از ویروس‌های کرونا که تاکنون شناخته‌شده‌اند،  موجب ابتلا به طیفی از عفونت‎های دستگاه تنفسی در انسانها می‌شوند. که از سرماخوردگی تا ابتلا به بیماری‌های شدیدتری مثل سندروم تنفسی خاورمیانه (مرس-MERS) و سندروم تنفسی حاد (سارس-SARS) متغیر هستند.

 ویروس کرونایی که به تازگی کشف شده است عامل ابتلا به بیماری کووید-19 است.

کووید-19 چیست؟

ویروس کرونایی که به تازگی کشف شده است موجب بیماری عفونی کووید-19 میشود. این ویروس نوظهور و بیماری ناشی از آن، تا قبل از شروع طغیان اخیر در دسامبر سال 2019 در شهر ووهان،کشور چین، ناشناخته بود.

علائم کووید-19 چیست؟

تب، خستگی و سرفه‌های خشک رایج‌ترین علائم ابتلا به بیماری کووید-19 هستند. بعضی از بیماران ممکن است علائم دیگری مثل درد و کوفتگی، گرفتگی بینی، آبریزش بینی، گلودرد یا اسهال داشته باشند.

این علائم معمولا خفیف هستند و شروع آن‌ها تدریجی است. برخی از افراد مبتلا ممکن است هیچ یک از علائم بیماری را تجربه نکرده و احساس ناخوشی نکنند.

بیشتر مبتلایان (حدود 80 درصد) بدون نیاز به درمان خاصی بهبود پیدا می‌کنند.

تقریباً از هر 6 نفر مبتلا به کووید-19، یک نفر به شدت بیمار شده و دچار تنگی نفس می‌شود.

در سالمندان و افرادی که بیماری‌های زمینه‌ای مثل فشار خون بالا، بیماریهای قلبی یا دیابت دارند، احتمال وخامت بیماری بیشتر است.

کسانی که علائم تب، سرفه و تنگی نفس دارند باید به پزشک مراجعه کنند.

کووید-19 چگونه منتقل می‌شود؟

سایر افراد ممکن است بیماری را از فردی که به کووید-19 مبتلا است بگیرند.

انتقال کووید-19 از افراد بیمار (حامل ویروس) به افراد سالم امکان‌پذیر است.

این بیماری می‌تواند از طریق قطرک‌هایی که با سرفه یا بازدم از دهان و بینی فرد مبتلا به کووید-19 به اطراف پخش می‌شود، به دیگران نیز سرایت کند.

این قطرک‌ها بر وسایل و سطوح اطراف فرد بیمار پخش‌ می‌شود.

سپس سایر افراد با دست زدن به این وسایل یا سطوح آلوده و لمس چشم ها، دهان و بینی، به کووید-19 مبتلا می‌شوند.

همچنین امکان ابتلا از طریق تنفس قطرک‌های ناشی از سرفه یا بازدم فرد مبتلا به کووید-19 نیز وجود دارد.

به همین دلیل، مهم است که از فرد مبتلا به کووید-19 ‌‌ حداقل 1 متر (یا 3 فوت) فاصله بگیرید.

سازمان جهانی بهداشت   پیوسته در حال ارزیابی تحقیقات جاری درباره راه‌های انتقال بیماری کووید-19 است و به اعلام جدیدترین یافته‌ها ادامه خواهد داد.

آیا ویروسی که عامل ابتلا به کووید-19 است از طریق هوا منتقل می شود؟

تا امروز مطالعات نشان‌داده‌اند که روش اصلی انتقال ویروس عامل کووید-19، از طریق تماس با قطرک‌های تنفسی است و نه از طریق هوا.

پاسخ به پرسش قبلی «کووید-19 چگونه منتقل می‌شود؟» را مطالعه کنید.

آیا کووید-19 از فرد فاقد علائم بیماری، به دیگران منتقل می شود؟

راه اصلی اانتشار این بیماری، از طریق قطرک‌های تنفسی است که با سرفه‌های فرد مبتلا در محیط پخش می‌شود.

احتمال ابتلا به کووید-19 از طریق تماس با فردی که هیچ علائمی ندارد، بسیار کم است.

البته، بسیاری از مبتلایان به کووید-19، به ویژه در مراحل ابتدایی بیماری، علائم خفیف دارند.

بنابراین است ممکن است شما بیماری را از فردی بگیرید که به عنوان مثال فقط سرفه‌های خفیفی دارد و احساس بیماری نمی‌کند.

سازمان جهانی بهداشت   پیوسته در حال ارزیابی تحقیقات جاری درباره دوره انتقال بیماری کووید-19 است و به اعلام جدیدترین یافته‌ها ادامه خواهد داد.

آیا ممکن است از طریق مدفوع فرد بیمار، به کووید-19 مبتلا بشویم؟

به نظر می‌رسد که احتمال انتقال کووید-19 از طریق مدفوع افراد مبتلا، کم است.

اگرچه تحقیقات اولیه نشان می‌دهدکه در برخی موارد ویروس ممکن است در مدفوع وجود داشته باشد ولی با این‌حال انتشار ویروس از طریق مدفوع ویژگی اصلی شیوع این بیماری نیست.

سازمان جهانی بهداشت   پیوسته در حال ارزیابی تحقیقات جاری درباره راه‌های انتقال بیماری کووید-19 است و به اعلام جدیدترین یافته‌ها ادامه خواهد داد.

به هرحال، وجود خطر انتقال از طریق مدفوع، دلیل مضاعفی است تا دست‌ها را مرتباً بعد از استفاده از توالت و قبل از غذا خوردن بشوییم.

برای حفاظت خودم و جلوگیری از انتشار بیماری، چه کار کنم؟

مراقب‌های همگانی

جدیدترین اطلاعات درباره طغیان بیماری کووید-19 را از طریق وب‌سایت سازمان جهانی بهداشت  و مسئولین بهداشت عمومی کشور یا محل زندگیتان، پیگیری کنید.

در بسیاری از کشورها موارد ابتلا به ویروس جدید کرونا مشاهده شده‌ و در چندین کشور نیز طغیان این بیماری گزارش شده‌‌است.

در چین و چند کشور دیگر، مسئولان موفق شده‌اند روند طغیان این بیماری را کاهش داده یا متوقف کنند.

با این‌حال همچنان شرایط غیرقابل پیش‌بینی است؛ بنابراین پیوسته آخرین اخبار درباره طغیان این بیماری را دنبال کنید.

مراقبت‌های ساده‌ای وجود دارند که با انجام آن‌ها می‌توانید احتمال ابتلای خود به کووید-19را کاهش داده و مانع از انتشار آن شوید:

•  دست‌هایتان را بطور مرتب و کامل با آب و صابون بشویید یا با محلول‌های ضدعفونی‌کننده حاوی الکل تمیز کنید.
• چرا باید بطور مرتب دست‌ها را بشوییم؟ زیرا ویروس‌هایی که ممکن است روی دستهایتان باشند با شستشوی (صحیح) دستها با آب و صابون و یا استفاده از محلول‌های ضدعفونی کننده حاوی الکل، از بین میروند.
• از فردی که سرفه یا عطسه می‌کند، حداقل 1 متر (3 فوت) فاصله بگیرید.
• چرا باید از فرد بیمار فاصله بگیریم؟ زیرا افراد با عطسه یا سرفه‌ حجم زیادی از قطرک‌ها ی ریز را از دهان و بینی شان به اطراف پخش می کنند. این قطرک‌ها ممکن است حامل ویروس باشند.
• اگر در نزدیکی یک فرد مبتلا به کووید-19 باشید و  آن فرد سرفه کند، شما از طریق تنفس این قطرک‌های حامل ویروس ممکن است به این بیماری مبتلا شوید.
• به چشم‌ها، دهان و بینی ‌‌‌تان دست نزنید.
• چرا نباید دست بزنیم؟ چون دست‌های ما با سطوح زیادی در تماس هستند و ممکن است آلوده به ویروس باشند.
• با لمس چشم‌ها، دهان و بینی با دست‌های آلوده، ویروس به آنها منتقل شده، از طریق این نواحی به بدن شما وارد میشود و می‌تواند شما را بیمار کند.
• مطمئن شوید که هم شما و هم اطرافیانتان بهداشت تنفسی را رعایت می‌کنید.
• بهداشت تنفسی به معنای پوشاندن دهان و بینی با آرنج خم شده یا دستمال کاغذی در هنگام عطسه و سرفه است. بلافاصله بعد از سرفه و عطسه، دستمال کاغذی خود را دور بیاندازید.
• چرا بهداشت تنفسی را رعایت کنیم؟ چون قطرک‌های تنفسی عامل انتقال ویروس هستند. با رعایت بهداشت تنفسی می‌توانیم از ابتلای خود و اطرافیان‌مان به بیماری‌های ویروسی مثل سرماخوردگی، آنفلوآنزا و کووید-19 جلوگیری کنیم.
• اگر احساس بیماری می‌کنید در خانه بمانید.
• اگر تب دارید، سرفه می‌کنید و به سختی نفس می‌کشید، به پزشک مراجعه کنید و قبل از مراجعه حتماً تماس بگیرید.
• به توصیه‌های مسئولین بهداشت و سلامت در محل زندگی خود، عمل کنید.
• چرا قبل از مراجعه زنگ بزنیم؟ چون مسئولین بهداشت و سلامت کشور و محل زندگی شما، تازه‌‌ترین اطلاعات مربوط به وضعیت بیماری در منطقه شما را در دست دارند. اگر پیش از مراجعه زنگ بزنید، این امکان را به ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی می‌دهید تا سریعاً شما را به مراکز درمانی مناسب ارجاع دهند.
• این کار همچنین برای حفاظت از خودتان، جلوگیری از گسترش ویروس و ابتلای دیگران مؤثر است.
• تازه‌ترین وضعیت مناطق آلوده به کووید-19 را دنبال کنید (شهرها یا مناطقی که کووید-19 در آن‌ها  بطور گسترده در حال انتشار است).
• در صورت امکان از سفر به این مناطق خودداری کنید؛ به‌خصوص اگر سالمند هستید یا دیابت، ناراحتی قلبی یا کلیوی دارید.
• چرا نباید به این نقاط سفر کنیم؟ زیرا احتمال ابتلای شما به کووید-19 در این مناطق بیشتر است.

مراقبت‌های لازم برای افراد ساکن در مناطقی که کووید-19 در آن شیوع پیداکرده و کسانی که اخیرا (14 روز گذشته) به این مناطق سفر داشته‌اند:

• مراقبت‌هایی که در موارد فوق شرح داده شد را انجام دهید (مراقبت‌های لازم برای همه).
• با ماندن در خانه، فاصله خود با سایرین را رعایت کنید.
• اگر احساس بیماری می‌کنید یا حتی فقط علائم خفیفی مثل سردرد، تب 37.3 درجه سانتیگراد یا بیشتر یا آبریزش بینی دارید، در خانه بمانید تا علائم برطرف شود.

اگر خارج از خانه کار ضروری دارید، برای تأمین موادغذایی نیاز است خرید بروید یا قرار است فرد دیگری اقلام موردنیازتان را بیاورد، حتماً ماسک بزنید تا دیگران را بیمار نکنید.

زیرا پرهیز از ارتباط با دیگران و خودداری از مراجعه غیرضروری به مراکز درمانی، به ارائه مؤثرتر اقدامات پزشکی کمک می‌کند و همین موضوع باعث می‌شود شما و دیگر افراد از ابتلا به کووید-19 و دیگر بیماری‌های ویروسی مصون بمانید.

• در صورت بروز تب، سرفه‌ و تنگی نفس، حتما پیگیر مراقبت‌های درمانی باشید. چراکه این موارد ممکن است ناشی از عفونت دستگاه تنفسی و مشکلات جدی دیگر باشد.

حتما پیش از مراجعه تماس بگیرید و اگر اخیراً سفر کرده‌اید یا با افرادی که تازه از سفر برگشته‌اند در ارتباط بوده‌اید، حتما این موارد را به درمانگرتان بگویید.

چرا قبل از مراجعه اول تماس بگیریم؟ تماس با این مراکز به ارائه دهنذگان خدمات سلامت کمک میکند تا را سرعت شما را به مناسب‌ترین مراکز هدایت کنند.  همین موضوع از گسترش احتمالی کووید-19 و سایر ویروس‌ها جلوگیری می‌کند.

چقدر احتمال دارد به کووید-19 مبتلا شوم؟

احتمال ابتلا به محل زندگی‌تان بستگی دارد. به‌خصوص اینکه آیا در منطقه شما طغیان کووید-19 گزارش شده است یا خیر.

در محل سکونت بیشتر افراد، هنوز احتمال ابتلا به کووید-19 پایین است.

با این وجود، در حال حاضر مناطق و شهرهایی در جهان با طغیان این بیماری مواجه هستند.

دولت و مسئولین حوزه سلامت با تشخیص هر نمونه‌ جدید از ابتلا به کووید-19، اقداماتی اساسی انجام می‌دهند.

مطمئن شوید که محدودیت‌های اعمال شده مرتبط با سفر، جابه‌جایی و دورهمی‌ها را می‌دانید و رعایت می‌کنید.

همکاری با اقدامات کنترل بیماری‌ها، به کاهش احتمال ابتلای شما و کاهش روند انتشار ویروس کمک می‌کند.

طغیان کووید-19 می‌تواند کنترل شده و انتشار آن متوقف شود، همانطور که در چین و چند کشور دیگر اتفاق افتاده است.

متأسفانه امکان ظهور سریع طغیان‌های جدید نیز وجود دارد.

آگاهی از شرایط محل زندگی و جایی که قصد رفتن به آن را دارید، مهم است.

سازمان جهانی بهداشت روزانه اطلاعاتی مربوط به وضعیت کووید-19 درسرتاسر جهان منتشر می‌کند.

این موارد را می‌توانید در این صفحات مطالعه کنید:

آیا کووید-19 نگران‌کننده است؟

بیماری کووید-19، به‌خصوص در کودکان و جوانان معمولاً به شکل خفیف است.

با این وجود، این بیماری می‌تواند مشکلات جدی‌تری را ایجاد کند: از هر 5 نفر مبتلا، یک نفر نیاز به مراقبت‌های بیمارستانی دارد.

پس کاملا طبیعی است که افراد نگران تأثیر طغیان این بیماری بر خود یا عزیزانشان باشند.

اما ما می‌توانیم برای برطرف شدن نگرانی‌هایمان خوب از خودمان، عزیزان‌مان و جامعه‌مان مراقبت کنیم.

اولین و مهم‌ترین کار، شست و شوی مرتب و کامل دست‌ها و رعایت بهداشت تنفسی است.

اقدام بعدی، دنبال کردن و رعایت موارد بهداشتی توصیه شده توسط مسئولین بهداشت در محل زندگی‌تان است؛ مثل اعمال محدودیت‌های لازم در مسافرت‌ رفتن، جابه‌جایی‌ و دورهمی‌ها.

برای یادگیری نکات بیشتری درباره روش‌های حفاظت از خود، به آدرس زیر مراجعه و مطالب آن‌را مطالعه کنید:

چه کسانی احتمال دارد به نوع شدید بیماری کووید-19 مبتلا شوند؟

این بیماری در سالمندان و افرادی با بیماری‌های زمینه‌ای (مثل فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی، سرطان و دیابت) بیشتر از سایر افراد، به شکل شدید بیماری بروز پیدا می‌کند.این درحالی است که همچنان درمورد اینکه کووید-19 چگونه انسان را مبتلا میکند در حال آموختن هستیم.

آیا مصرف آنتی‌بیوتیک در جلوگیری از ابتلا به کووید-19 یا درمان آن مؤثر است؟

خیر. آنتی‌بیوتیک‌ها هیچ تأثیری در جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های ویروسی ندارند و  فقط در درمان عفونت‌های باکتریایی مؤثر هستند.

بیماری کووید-19 نیز عامل ویروسی دارد، بنابراین آنتی‌بیوتیک بر آن بی‌تأثیر است.

آنتی‌بیوتیک‌ها نباید برای پیشگیری یا درمان بیماری کووید-19 استفاده شوند.

آنتی بیوتیک‌ها فقط باید با تجویز پزشک برای درمان عفونت‌های باکتریایی استفاده شوند.

برای پیشگیری و درمان کووید-19 دارو یا درمان خاصی وجود دارد؟

با اینکه بعضی از روش‌های درمانی خانگی، سنتی و جدید، ممکن است علائم بیماری کووید-19را کاهش یا تسکین دهند؛ اما باید بدانیم تا امروز هیچ دارویی برای پیشگیری و درمان این بیماری ساخته نشده ‌است.

سازمان جهانی بهداشت   به هیچ وجه پیشگیری یا درمان کووید-19 با مصرف خودسرانه دارو به خصوص آنتی بیوتیک را توصیه نمی‌کند.

با این حال، چندین کارآزمایی بالینی برای آزمودن داروهای سنتی و جدید در حال انجام است.

سازمان جهانی بهداشت   به محض انتشار نتایج این آزمایش‌ها، اطلاعات به‌روز را منتشر می‌کند.

آیا کووید-19 واکسن، دارو یا درمان خاصی دارد؟

هنوز خیر. تا امروز هیچ واکسن یا داروی ضدویروسی به‌طور خاص برای این بیماری ساخته نشده‌است.

با این وجود،  بیماران مبتلا برای کاهش علایم بیماری باید تحت مراقبت قرار بگیرند.

مبتلایانی که سابقه‌ بیماری‌های جدی دارند، باید در بیمارستان بستری شوند. بیشتر مبتلایان با دریافت مراقبت‌های حمایتی ‌]بدون بستری[ بهبود می‌یابند.

ساخت واکسن و درمان‌های خاص دارویی، در دست تحقیق بوده و مراحل کارآزمایی بالینی را سپری میکنند.

سازمان جهانی بهداشت   در حال سازماندهی فعالیت‌های موجود برای ساخت واکسن و دارو جهت پیشگیری و درمان بیماری کووید-19 است.

موثرترین راه‌های پیشگیری از ابتلا به کووید-19، عبارتند از: شست‌و‌شوی مرتب دست‌ها، استفاده از دستمال کاغذی یا آرنج خم شده برای پوشاندن صورت در هنگام سرفه و رعایت فاصله‌ حداقل 1 متری (3 فوت) از افرادی که سرفه یا عطسه می‌کنند.

(مراقبت‌های لازم برای همه در مقابل ویروس جدید کرونا را مطالعه فرمایید).

آیا کووید-19 همان بیماری سارس است؟

خیر. ویروس عامل کووید-19 و ویروس عامل طغیان سندروم تنفسی حاد (سارس) در سال 2003، از نظر ساختار ژنتیکی بهم مرتبط هستند، اما بیماری‌هایی که ایجاد می‌کنند کاملاً متفاوت است.

سارس کشنده‌تر از کووید-19 است اما شیوع کمتری دارد. از سال 2003 به بعد، در هیچ‌جای جهان، طغیان سارس مشاهده نشده است.

آیا باید برای حفاظت از خودم ماسک بزنم؟

فقط در صورتی ماسک بزنید که یا علائم بیماری کووید-19 را دارید (مخصوصاً سرفه) و یا از فردی که ممکن است این بیماری را داشته باشد مراقبت می‌کنید.

حتما بعد از اینکه ماسک را یکبار استفاده کردید، آن را دور بیندازید.

اگر بیمار نیستید و از فرد مبتلا به این بیماری مراقبت نمی‌کنید، با زدن ماسک، فقط آن را هدر می‌دهید.

کمبود ماسک مشکلی جهانی است. از این‌رو سازمان جهانی بهداشت   به مردم تأکید می‌کند تا هوشمندانه از ماسک‌ها استفاده کنند.

سازمان جهانی بهداشت   توصیه می‌کند که به طور منطقی ]فقط با دلایل فوق[ از ماسک‌های پزشکی استفاده کنید، تا این کالای کمیاب را هدر ندهید و همچنین از استفاده اشتباه جلوگیری کنید (توصیه‌های استفاده از ماسک را مطالعه کنید).

موثرترین راه‌ها برای محافظت از خود و دیگران در برابر کووید-19 عبارتند از: شستشوی مرتب دست‌ها، استفاده از دستمال کاغذی یا آرنج خم شده برای پوشاندن صورت در هنگام سرفه و رعایت فاصله‌ حداقل 1 متری (3 فوت) از افرادی که سرفه یا عطسه می‌کنند.

مراقبت‌های لازم برای همه در مقابل ویروس جدید کرونا را مطالعه فرمایید.

روش صحیح پوشیدن، درآوردن و دورانداختن ماسک چیست؟

1-    یادمان باشد که ماسک را فقط این افراد باید استفاده کنند:

کارکنان بخش سلامت، کسانی که از بیماران مراقبت می‌کنند، افراد با علائم تنفسی مثل تب و سرفه.

2-    قبل از دست زدن به ماسک، حتماً دست‌هایتان را با آب و صابون بشویید و یا با محلول‌های ضدعفونی‌کننده حاوی الکل تمیز کنید.

3-    ماسک را بردارید و خوب وارسی کنید تا پاره یا سوراخ نباشد.

4-    بالای ماسک یعنی جایی که نوار نازک فلزی دارد را پیدا کنید ]این قسمتی است که روی بینی قرار می‌گیرد[.

5-    مطمئن شوید که سمت صحیح آن مقابل صورت شما قرار دارد (طرف رنگی).

6-    ماسک را روی صورت بگذارید. سعی کنید با فشردن نوار نازک فلزی یا قسمتی که سفت‌تر است، ماسک را متناسب با بینی‌تان حالت دهید تا ثابت بماند.

7-    پایین ماسک را به سمت چانه بکشید تا دهان و چانه کامل پوشانده شوند.

8-    بعد از استفاده، ماسک را درآورید، همزمان با درآوردن کش‌ها از پشت گوش‌هایتان، ماسک را از جلوی دهان و لباس‌هایتان دور کنید تا با سطح آلوده‌ ماسک، هیچ تماسی پیدا نکنند.

9-    بلافاصله بعد از درآوردن ماسک، آن را در سطل زباله دردار بیندازید.

10-  حتما بعد از درآوردن و دورانداختن ماسک ، بهداشت دست‌ها را رعایت کنید. یعنی دست‌ها را با آب و صابون بشویید (به‌خصوص اگر بوضوح کثیف شده باشند) یا با محلول ضدعفونی‌کننده حاوی الکل تمیز کنید.

دوره ‌نهفتگی (کمون) بیماری کووید-19 چقدر است؟

دوره نهفتگی یا کمون بیماری، یعنی مدتی که از زمان ورود ویروس به بدن تا بروز علائم بیماری طول می‌کشد.

طبق تخمین‌های موجود، مدت دوره کمون بیماری کووید-19 بین 1 تا 14 روز است. رایج‌ترین دوره کمون این بیماری 5 روز است.

به محض کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ تخمین مدت دوره نهفتگی یا کمون، اطلاعات به‌روزرسانی می‌شود.

آیا ممکن است از طریق تماس با حیوانات به کووید-19 مبتلا شویم؟

ویروس‌های‌ کرونا خانواده بزرگی از‌ ویروس‌های شایع در حیوانات هستند.

گاهی انسان‌ها نیز از طریق حیوانات به این ویروس مبتلا و باعث انتقال آن به افراد دیگر می‌شود.

مثلا، سارس‌کووی (SARS-CoV) از طریق گربه‌ زباد و مِرس‌کووی (MERS-CoV) از طریق شتر عربی به انسان منتقل شدند.

هنوز دقیقاً مشخص نیست کووید-19 از چه حیوانی به انسان منتقل شده است.

وقتی به بازارهای فروش حیوانات زنده می‌روید، برای حفاظت از خود، از لمس حیوانات و سطوحی که با حیوانات تماس داشته‌اند، خودداری کنید.

حتما نکات بهداشتی مرتبط با موادغذایی را رعایت کنید.

در مصرف گوشت خام، شیر و سایر محصولات حیوانی خیلی دقت کنید. تا از آلودگی موجود در غذاهای خام (پخته‌نشده) و محصولات حیوانی خام یا نیم‌پزشده، در امان بمانید.

ممکن است از طریق حیوان خانگی‌ام به کووید-19 مبتلا شوم؟

با اینکه در هنگ‌کنگ یک مورد از ابتلای یک سگ‌ به این بیماری گزارش شده‌ بود، تا امروز هیچ موردی از اینکه سگ، گربه و هرگونه‌ از حیوانات خانگی ممکن است کووید-19 را منتقل کنند، گزارش نشده ‌است.

کووید-19 عموماً از طریق قطرک‌های پخش شده هنگام سرفه یا عطسه یا حرف زدن فرد بیمار منتقل می‌شود.

برای مراقبت از خود، حتما دست‎‌هایتان را بطور مرتب و با دقت بشویید.

سازمان جهانی بهداشت   بی‌وقفه، جدیدترین تحقیقات این موضوع و دیگر موضوعات مرتبط با کووید-19 را رصد می‌کند و به‌محض انتشار یافته‌های جدید، حتما اطلاعات را بروزرسانی خواهد کرد.

این ویروس تا چه مدت روی سطوح زنده می‌ماند؟

هنوز به‌طور قطعی مشخص نیست که ویروس عامل بیماری کووید-19 تا چه مدت روی سطوح زنده می‌ماند، اما عملکرد این ویروس شباهت بسیاری به انواع دیگر ویروس‌های کرونا دارد.

مطالعات نشان‌می‌دهند که ویروس‌های کرونا (از جمله اطلاعات اولیه در مورد ویروس عامل کووید-19) ممکن است از چندین ساعت تا چندین روز روی سطوح زنده بمانند.

مدت زمان بقای ویروس در شرایط متفاوت، متغیر خواهدبود (مثلاً جنس سطح مورد نظر، دما و رطوبت محیط).

اگر فکر می‌کنید سطحی به ویروس آلوده است، به راحتی می‌توانید با موادضدعفونی‌کننده تمیزش کنید تا از خود و دیگران در برابر ابتلا به این بیماری محافظت کنید.

دست‌هایتان را با آب و صابون بشویید یا با محلول‌های ضدعفونی‌کننده حاوی الکل تمیز کنید.

به چشم‌ها، دهان و بینی خود دست نزنید.

دریافت بسته پستی از مناطقی که کووید-19 در آن‌ها گزارش شده، بی‌خطر است؟

بله. احتمال آلودگی محصولات با بسته‌ بندی کارخانه ای از طریق فرد مبتلا، کم است.

و نیز احتمال کمی وجود دارد که از طریق بسته‌هایی که در شرایط متفاوت و دماهای مختلف، جابه‌جا، ارسال و صادر شده‌اند، به بیماری کووید-19 مبتلا شویم.

چه کارهایی را نباید انجام دهیم؟

اقدامات زیر هیچ تأثیری در جلوگیری از ابتلا به کوید-19 ندارند و حتی ممکن است مضر هم باشند.

زدن چند لایه ماسک

مصرف آنتی‌بیوتیک (پاسخ به پرسش زیر را مطالعه کنید: «آیا کووید-19 واکسن، دارو یا درمان خاصی دارد؟»)

در هر وضعیتی، اگر تب دارید، سرفه می‌کنید و به‌سختی نفس می‌کشید، باید هرچه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید تا احتمال ابتلا به بیماری (عفونت) شدید را کاهش دهید. اگر اخیراً به جایی سفر داشته‌اید، حتما این موضوع را با پزشک‌تان در میان بگذارید.

 

دلایل لاغری مفرط و راههای رفع آن

دلایل لاغری چیست؟

بیشتر لاغری ها به دلیل تغذیه نامناسب است و درصد خیلی کمتی از آن به مسائلی از قبیل:

۱- فعالیت بیش از حد

۲- اضطراب، هیجان، افسردگی

۳- اشکال در هضم و جذب مواد غذایی

۴- وجود بیماری های مزمن مثل سل و سرطان

۵- کم خونی

۶- وجود اختلالات هورمونی و متابولیکی مانند تیروئید و مرض قند

۷- عوامل آب و هوایی مربوط می شود.

دریافت ناکافی انرژی و مواد مغذی، اولین عامل کاهش وزن است که می‌تواند ناشی از فقر، عادات بد غذایی، شرایط روحی و عاطفی (که باعث بی‌اشتهایی می‌شود)، شرایط کاری و حذف وعده‌های غذایی، تنهایی، روزه گرفتن‌های طولانی، محدودیت حرکتی و یا نداشتن دندان‌های سالم باشد.

زمینه ژنتیکی و ابتلا به بیماری‌هایی چون سل، اختلالات تنفسی، اختلالات قلبی- عروقی، سرطان، پرکاری تیروئید و بیماری‌های مربوط به متابولیسم (که از رژیم غذایی متناسب با آنها استفاده نشود، نظیر بیماری سلیاک)، جذب ناکافی مواد غذایی، عفونت مزمن، اسهال مزمن، بیماری انگلی، اختلالات کبدی، دیابت نوع یک، بی‌خوابی، اختلالات جنسی، افسردگی و اعتیاد از سایر علل کمبود وزن و لاغری می‌باشند.

بنابراین زمانی که یک فرد با کمبود وزن حاد و یا مزمن مواجه می‌شود، باید از نظر عوامل فوق بررسی گردد. شناخت علت لاغری اولین قدم قبل از شروع برنامه غذایی است و اصلاح کمبود وزن نیاز به همکاری گروهی از متخصصین مختلف دارد.

عوارض ناشی از لاغری

این عوارض عبارتند از احساس خستگی دائمی و زودهنگام، پوکی استخوان، کم‌خونی و کمبود مواد مغذی (که خود باعث تشدید کمبود وزن می‌شود)، کاهش مقاومت بدن در برابر عفونت‌ها، قطع قاعدگی و تاخیر در التیام زخم و حتی مشکلات روحی و روانی.

راه‌حل‌های افزودن وزن

باید توجه داشت که برخی افراد، به طور سرشتی لاغر هستند و افزودن وزن آنها بسیار دشوار و زمان‌بر است، اما به هر حال در اکثر موارد می‌توان با رژیم پرکالری حدودا ماهی یک کیلوگرم وزن این افراد را اضافه کرد. چنانچه لاغری فرد به دلیل یکی از بیماری‌های نامبرده فوق باشد باید با کمک گرفتن از پزشک، آن مشکل را رفع کند.

بکار بستن راهکارهای زیر برای افزایش وزن توصیه می‌شود
۱- استفاده از یک لیوان آبمیوه طبیعی یا نکتار در صبحانه (علاوه بر صبحانه معمول خودشان)
۲- استفاده از تنقلات کم‌ضرر در فاصله غذاها به‌ویژه بعد از شام مثل یک لیوان بستنی یا چند شکلات یا مقداری مغز پسته، بادام یا فندق
۳- در کسانی که مبتلا به اختلالات چربی خون نیستند، استفاده از ماست‌های چکیده همراه ناهار
۴- مصرف دسرهای کوچک و مغذی مانند شیر و بیسکویت و شیرینی خشک ساده به وزن‌گیری کمک می‌کند.
۵- گنجاندن میان وعده‌هایی کم حجم با محتوای انرژی بالا در برنامه غذایی افراد لاغر: برای این منظور فرد لاغر می‌تواند معجون‌های خانگی (شیر موز ساده، شیر موزی که به آن مقداری پودرگردو، بادام، پسته یا خرما افزوده شده و یا شیر موز بستنی) تهیه کرده و به میزان متعادل مصرف نماید.
۶- افزایش تعداد وعده‌های غذایی: ممکن است افراد کم وزن وعده‌هایشان کوچک‌تر باشد و زودتر سیر شوند، بنابراین بهتر است وعده‌های غذایی را از ۳ وعده در روز به ۶ وعده برسانند.
۷- پرهیز از مصرف سالاد، آب و سایر نوشیدنی‌ها قبل از وعده غذایی اصلی
۸- استفاده از میان‌وعده‌هایی که سبب افزایش دریافت حدود ۵۰۰ کیلوکالری در روز می‌شوند نظیر:
۸ عدد کراکر + ۳۰ گرم پنیر + ۱ لیوان بستنی
۱ لیوان غلات صبحانه + ۱ لیوان شیر + ۱ عدد موز + ۱ تکه نان تست + ۱ قاشق کره ‌بادام‌زمینی
۶ عدد بیسکویت تهیه شده از گندم + ۲ قاشق غذاخوری کره بادام‌زمینی + ۲ قاشق غذاخوری کشمش + ۱ لیوان آب پرتقال
یادآوری: هیچ‌گاه از اصول تعادل، تناسب و تنوع در برنامه غذایی غافل نشوید، حتی در زمانی که سعی دارید وزن خود را افزایش دهید.

افزاینده‌های اشتها

الف- ورزش: ورزش کردن دو حسن دارد: اولا اشتهای فرد به غذا خوردن را بیشتر می‌کند و احساس کسالت را از بین می‌برد. ثانیا غذای خورده شده، صرف ساخته شدن عضلات می‌شود. بنابراین بهتر است که افراد لاغر قبل از صرف وعده‌های اصلی، پیاده‌روی‌های کوتاه‌مدت در هوای آزاد انجام دهند.
ب- افزودن زنجبیل تازه، لیموترش، پودر لیمو، فلفل سیاه، پودر آویشن و ریحان بنفش و دارچین به غذا، به افزایش اشتها کمک می‌نماید.

ج- گیاهانی چون نعنا، گشنیز، ترخون، شاهی، ریحان، سوسنبر و شوید که به عنوان سبزی‌های خوراکی می‌باشند از بهترین و قوی‌ترین اشتهاآورها می‌باشند، لذا مصرف آنها به هنگام صرف غذا توصیه می‌شود.

د- همچنین میوه گیاهانی مانند زیره سیاه، رازیانه، گلپر، زیره سبز و سیاه‌دانه که حاوی مقادیر زیادی رایحه هستند، از اشتهاآورهای قوی می‌باشند که می‌توانند به طور مستقیم و یا همراه با غذاها مورد استفاده قرار گیرند. در صورتی که میوه (دانه)‌های مذکور بخواهند به طور مستقیم مصرف شوند، حتما باید به صورت خردشده و یا پودرشده در آیند تا رایحه آنها بتواند در بدن آزاد شود.

هـ- پروتئین‌های حیوانی مانند گوشت مرغ، جگر، شیر، پنیر، ماهی و ماست حاوی ویتامین ۱۲ B هستند. این ویتامین یکی از مهم‌ترین ویتامین‌های افزایش‌دهنده اشتها است. به همین دلیل به افراد بدغذا توصیه می‌شود حداقل روزی یک بار پروتئین حیوانی را در برنامه غذایی‌شان داشته باشند. پروتئین‌های حیوانی اگر بخارپز، گریل، تنوری یا سرخ‌شده باشند، بیشتر باعث افزایش اشتها و ایجاد تمایل برای مصرف غذای بیشتر می‌شوند.

و – افراد بدغذا یا کم‌اشتها بهتر است از ظروف رنگی روی میز غذا استفاده کنند، زیرا از دیدگاه روانشناسی رنگ‌های گرم و زنده مانند نارنجی، ارغوانی، قرمز و زردتیره می‌توانند باعث افزایش اشتها شوند.
ز- سفره‌آرایی و آرایش بشقاب غذا نیز یکی از بهترین راه‌های افزایش اشتها محسوب می‌شود.

لاغری ناگهانی را جدی بگیرید!

 لاغری ناگهانی بی‌اهمیت نیست. اگر فردی ظرف چند ماه چندین کیلو وزن کم کند یعنی حداقل 5 درصد وزن بدن خود را بدون هیچ‌گونه رژیم و دلیل مشخصی از دست بدهید باید به پزشک مراجعه کند تا وضعیتش مورد بررسی قرار گیرد.
توجه داشته باشید همان طور که چاقی به سلامتی آسیب می‌رساند لاغری زیاد نیز خیری برای سلامتی ندارد.لاغری زمانی رخ می‌دهد که بدن توده‌ی عضلانی، مایعات یا چربی‌های خود را از دست می‌دهد. در این مطلب عواملی که باعث لاغری بی‌دلیل و ناگهانی می‌شود را ارائه می‌دهیم.

اختلالات غذایی جدی

تصور همه‌ی ما این است که وزن بدنمان ارتباط مستقیمی با غذاهایی دارد که مصرف می‌کنیم. زمانی که تغذیه‌ی متعادل و مناسبی داریم مشخص است که وزن متناسبی نیز خواهیم داشت. بدون شک پرخوری نیز باعث چاقی و اضافه‌وزن می‌شود. متأسفانه برخی از اختلالات غذایی نیز روی وزن تأثیر می‌گذارند. آنورکسی (بی‌اشتهایی روانی) و بولیمی (پرخوری روانی) دو نمونه از اختلالات تغذیه‌ای است که به طور جدی سلامتی افراد را به خطر می‌اندازد.

آنورکسی یک اختلال روانی است که فرد از چاقی و اضافه‌وزن بی‌نهایت وحشت دارد و در نتیجه مصرف مواد غذایی را کاهش می‌دهند و لاغر و لاغرتر می‌شوند. در اختلال بولیمی نیز فرد قبل از سرزنش خود و ورزش زیاد و همچنین مجبور کردن خود به بالا آوردن، به خودش اجازه می‌دهد که بی‌وقفه غذا بخورد. این دو مشکل از عوامل اصلی کاهش وزن ناگهانی است که باید خیلی زود مورد درمان قرار بگیرد به خاطر اینکه هر دو و به خصوص آنورکسی روی عملکرد بدن تأثیر منفی می‌گذارد.
این مشکلات بیشتر در بین نوجوانانی که می‌خواهند خوش‌اندام باشند رایج‌تر است.

دغدغه‌های فکری و مشکلات روحی

لاغری غیرمنتظره می‌تواند همچنین نشان‌دهنده‌ی مشکلات روحی مانند استرس و اضطراب زیاد باشد. در جوامع مدرن، استرس از عوامل متعددی مانند مشکلات کاری یا زندگی شخصی ناشی می‌شود. اگر فردی نتواند شرایط استرس‌زا را مدیریت کند با مشکلات جسمی مانند لاغری سریع و ناگهانی و همچنین تنفس نامنظم، سرگیجه، درد در ناحیه‌ی قفسه‌ی سینه و تنگی‌نفس مواجه خواهد شد.

توجه داشته باشید که لاغری ناگهانی در بین افرادی که از افسردگی رنج می‌برند نیز مشاهده می‌شود. افراد افسرده کم‌اشتها شده و از مشکلات گوارشی رنج می‌برند که می‌تواند به لاغری آن‌ها منجر شود. باید بدانید که در برخی افراد لاغری یک مسئله‌ی ژنتیکی است. اگر لاغری شماارثی است و با وجود وزن کم احساس سلامتی و شادابی دارید جای نگرانی نیست. می‌توانید با در پیش گرفتن تغذیه‌ی مناسب و افزایش میزان کالری‌های دریافتی وزن خود را افزایش دهید.

سرطان

بیماری سرطان یکی از بیماری‌هایی است که باعث بروز لاغری و کاهش وزن ناگهانی و شدید می‌شود. هر نوع سرطانی از سرطان کولورکتال گرفته تا سرطان خون و ریه و غیره بدن را در معرض لاغری شدید قرار می‌دهد. به خاطر اینکه تومورهای سرطانی متابولیسم بدن را بالا می‌برند و به این ترتیب کاهش وزن را سرعت می‌دهند.

افرادی که در تحت درمان‌هایی مانند پرتودرمانی هستند نیز در معرض کاهش وزن زیاد قرار دارند. تومورها زندگی خودشان را دارند و برای بزرگ شدن به خون و ذخایر انرژی بدن دست‌درازی می‌کنند. در واقع برای اینکه در بدن زنده بمانند از خون و مواد مغذی بدن استفاده می‌کنند و گاهی ترکیبات شیمیایی نیز آزاد می‌کنند که متابولیسم بدن را بالا می‌برد. در نتیجه کالری‌سوزی بیشتر شده و لاغری سرعت می‌گیرد.

اسهال مزمن

اسهال در نتیجه‌ی تغذیه‌ی نامناسب یا به دلیل یک بیماری ویروسی به وجود می‌آید. دلیل آن هر چه که باشد می‌توان با مصرف آنتی بیوتیک و داروهای پزشک درمانش کرد. متأسفانه افرادی که به مدت 4 هفته دچار این مشکل باشند یعنی دچار اسهال مزمن شده‌اند. این مشکل از اختلالات جدی مانند سندرم روده‌های تحریک‌پذیر، بیماری سلیاک (عدم تحمل گلوتن)، التهاب روده و غیره ناشی می‌شود.

زمانی که فردی بیش از یک ماه دچار اسهال شود وزن بدن خود را نیز از دست می‌دهد.بیماری‌های داخلی به چشم دیده نمی‌شود و به همین دلیل نادیده گرفته می‌شوند.این بیماری‌ها مانند بیماری قارچی باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شوند. این بیماری‌ها همچنین باعث بروز مشکلات گوارشی نیز می‌شوند.

دیابت

دیابت و به خصوص دیابت نوع 1 نیز می‌تواند یکی از عوامل کاهش وزن غیرمنتظره و ناگهانی باشد. دیابت نوع 1 در بین کودکان، نوجوانان و افراد بزرگسال کمتر از سی سال دیده می‌شود.

این بیماری زمانی بروز می‌کند که بدن نمی‌تواند به اندازه‌ی کافی انسولین تولید کند تا گلوکزهای ساخته‌شده را به سمت سلول‌ها ببرد. گلوکز اصلی‌ترین عامل انرژی‌رسان به بدن است. زمانی که سلول‌ها، گلوکز دریافت نکنند این ترکیب در خون آزاد می‌شود و فرد را به دیابت دچار می‌کند. از آنجایی که بدن به اندازه‌ی کافی انرژی دریافت نمی‌کند لاغر و لاغرتر می‌شود.

عوامل دیگر لاغری ناگهانی

عوامل و بیماری‌های دیگری در کاهش ناگهانی وزن موثرند مانند:
* بیماری ایدز* اعتیاد* پرکاری تیروئید* آرتریت* بیماری زوال عقل* کلسیم بیش از اندازه‌ی بدن* اولسر یا زخم‌های گوارشی* سل* کولیت یا ورم معده* مشکلات ریوی* نارسایی کلیوی.
توجه داشته باشید که افزایش سن و سالمندی نیز با کاهش وزن در ارتباط است. باید بدانید که در برخی افراد لاغری یک مسئله‌ی ژنتیکی است. اگر لاغری شما ارثی است و با وجود وزن کم احساس سلامتی و شادابی دارید جای نگرانی نیست. می‌توانید با در پیش گرفتن تغذیه‌ی مناسب و افزایش میزان کالری‌های دریافتی وزن خود را افزایش دهید.توجه داشته باشید که عوامل دیگری مانند مصرف بیش از اندازه‌ی ملین، سوءتغذیه، بیماری پارکینسون و انسداد روده نیز می‌تواند باعث کاهش وزن ناگهانی شوند.

راه‌های درمان لاغری ناگهانی

اگر در عرض 6 ماه یا یک سال 5 درصد وزن یا چهار و نیم کیلوگرم وزن از دست دادید آن هم بدون رژیم گرفتن و دلیل خاص یعنی اینکه دچار کاهش وزن ناگهانی شده‌اید. درمان این مشکل با توجه به عامل اصلی آن پیچیدگی‌های خود را دارد. اگر متوجه کاهش وزن بی‌دلیل و ناگهانی خود شده‌اید بدون فوت وقت به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند با انجام بررسی‌های لازم و مشاهده‌ی علائم بدنتان علت را کشف و درمان کند.
توصیه می‌کنیم تغذیه‌ی مناسبی در پیش بگیرید. تا جایی که می‌توانید ورزش کنید و بیشتر استراحت کنید.

راههای افزایش قوای جنسی

راهکارهای افزایش قوای جنسی

بسیارند همسرانی که از کمبود، کاهش یا تحلیل میل و قوای جنسی خود رنج می‌برند و می‌توان گفت که حتی در برخی افراد، این مسئله اصلیترین یا دستکم یکی از مشکلاتی است که زندگی مشترک آن‌ها را تحت الشعاع خود قرار داده. از این رو، در مطلب پیش رو برخی خوردنی‌ها، ویتامین‌ها، مواد معدنی و گیاهی را ذکر کرده‌ایم که از نظر طب سنتی موجد افزایش قوا و میل جنسی می‌شوند. ناگفته پیداست که در هر راهکار درمانی، پیروی از اصول و مبانی پزشکی مدرن، روشی بهتر و سریع‌تر محسوب می‌شود و بایسته است که در عمل، این اصول و مبانی را نیز در نظر داشته باشید.

ویتامین Aیکی از مواد موثر در تقویت جنسی ویتامین A است،ویتامین A از ویتامین های محلول درچربی است که نقشی اساسی را در تولید مثل ایفا می کند. این ویتامین در هویج، کلم، شلغم، اسفناج، بروکلی، کاهو، فلفل قرمز و انبه یافت می شود.

ویتامین های گروه Bویتامین های گروه B نیز در تقویت جنسی نقش دارند.از ویتامین های گروه B، تیامین(B1)، ریبوفلاوین (B2) و نیاسین (B3) بسیار حایز اهمیت می باشند. البته ویتامین های B5، B6، B12 نیز برای کاهش استرس و تنظیم مقدار هورمون های بدن لازم هستند.ویتامین B3 (نیاسین) باعث اتساع عروق شده و گردش خون را بهبود می بخشد.

این ویتامین همچنین باعث ساخته شدن هورمون های جنسی می شود. مصرف نیاسین نیم ساعت قبل از فعالیت جنسی، هیجان جنسی را افزایش می دهد.ویتامین B6 از افزایش میزان پرولاکتین که خود باعث کاهش میل جنسی می شود، جلوگیری می کند. همچنین باعث افزایش باروری در زنان می گردد. ویتامین B12 در مردانی که اسپرم کافی ندارند، موثر است.

منابع سرشار از ویتامین های گروه B عبارت اند از نان و غلات سبوس دار، تخم مرغ، حبوبات (نخود و لوبیا و..)، محصولات سویا، ماهی سالمون و دیگر ماهی های آزاد، آجیل، بروکلی، گوشت کم چرب و موز.موز دارای آنزیم بروملین (Bromelain) است که در تقویت نیروی جنسی مردان موثر است. همچنین سرشار از پتاسیم و ویتامین های گروه B می باشد.باید توجه داشت که مصرف نوشیدنی های الکلی باعث از بین رفتن ویتامین های گروه B می شوند.

ویتامین Cویتامین C نیز از ویتامیهای موثر در تقویت نیروی جنسی است. ویتامین C جهت عملکرد سالم غدد جنسی لازم است. همچنین اسپرم ها را در برابر اثر رادیکال های آزاد که باعث چسبیدن و عدم تحرک آن ها می شود، محافظت می کند.ویتامین C احتمال بارور شدن تخمک توسط اسپرم را افزایش می دهد. منابع سرشار از این ویتامین انواع مرکبات، توت فرنگی، کیوی، هلو، انبه، گوجه فرنگی و سبزیجات برگ سبز می باشد.

ویتامین Eویتامین E به تولید هورمون های جنسی کمک کرده و گردش آن ها را بهتر می کند و در تقویت جنسی موثر است. همچنین اکسیژن لازم برای اندام های تناسلی را فراهم می کند و باعث بهبود استقامت جنسی و رسیدن به ارگاسم (اوج لذت جنسی) می شود. این ویتامین در لقاح سلول تخم موثر است. ویتامین E در مغزها، حبوبات، غلات سبوس دار، میوه ها و سبزیجات یافت می شود.

رویروی از آنتی اکسیدان هایی است که باعث عملکرد صحیح غده فوق کلیه می شود. روی برای تولید هورمون تستوسترون (مردانه) و افزایش تعداد اسپرم لازم است. همچنین باعث افزایش استقامت جنسی می شود و احساس خستگی را از بین می برد. در ضمن اسپرم را در برابر باکتری های واژن محافظت می کند. مقدار مورد نیاز روی، ۴۰ میلی گرم در روز می باشد. روی در تخمه کدو تنبل، تخمه گل آفتابگردان، سیر و اسفناج یافت می شود.

منیزیمیکی دیگر ازعناصر موثر در تقویت جنسی منیزیم است. منیزیم استقامت ماهیچه ها را افزایش می دهد و باعث افزایش تمدد اعصاب (Relaxation) می گردد. همچنین باعث فعال شدن آنزیم های لازم برای متابولیسم کربوهیدرات ها و پروتئین ها می شود. کمبود منیزیم باعث کاهش اکسیژن رسانی به بافت های ماهیچه ای می شود. منابع غنی از منیزیم آجیل و غلات سبوس دار می باشند.

اسیدهای چرب ضروریاسیدهای چرب ضروری در تقویت جنسی موثرند.اسیدهای چرب ضروری در تولید هورمون های جنسی نقش دارند و همچنین به ذخیره ی ویتامین های محلول در چربی مثل D ،E و K کمک کرده و فرد را از نظر جنسی فعال نگه می دارند. اسیدهای چرب ضروری در ماهی ها، دانه کتان، کنجد، بادام، جوانه گندم و کدو تنبل به وفور یافت می شود.

دی هیدرو اپی آندوسترونDHEA) Dihydroepiandostron)، هورمونی است که توسط غدد فوق کلیوی ترشح می شود. محققان معتقدند DHEA به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند و باعث کاهش استرس و بهبود خلق و خو می گردد. DHEA را نمی توان از طریق مواد غذایی تامین کرد و باید مکمل های DHEA مصرف شود.

این مکمل به عنوان افرودیت (داروی موثر بر میل جنسی) مصرف می شود و دارای عوارض جانبی است. پس توصیه می گردد تجویرآن توسط پزشک صورت گیرد. البته هیچ دلیلی بر اثبات اینکه این مکمل ها موثر واقع می شوند، وجود ندارد، ولی بسیاری از مردم معتقدند که این ترکیبات، موثر هستند.

آثار سوء این مکمل ها عبارتند از: سردرد، اختلال بینایی و حتی نابینایی و اختلالات جنسی دراز مدت.

اسید فولیکاسید فولیک یکی از مواد موثر در تقویت جنسی است،اسید فولیک از ایجاد نقایص مادرزادی جلوگیری می کند و باروری را بهبود می بخشد. همچنین باعث افزایش تعداد اسپرم می شود. فقدان هیستامین در بدن با اختلالات جنسی مرتبط است و اسید فولیک در تولید هیستامین نقش موثری دارد. اسید فولیک در سبزیجات برگ سبز، نان سبوس دار، مغزها، جوانه ها، پرتقال، گریپ فروت، جگر، دل و قلوه، ماکیان و حبوبات یافت می شود.

سلنیومسلنیوم نیز یکی از مواد موثر در تقویت جنسی است.سلنیوم آنتی اکسیدانی است که بدن را در برابر اثر رادیکال های آزاد محافظت می کند. همچنین در کاهش نقایص مادرزادی و افزایش تعداد اسپرم در مردان موثر می باشد. سلنیوم در گوشت قرمز، ماهی تن، ماکارونی و نان سبوس دار یافت می شود.

ورزشتاثیر ورزش در تقویت نیروی جنسی-ورزش باعث می شود که گردش هورمون ها در بدن به راحتی انجام گیرد. افرادی که ورزش می کنند، انرژی بیشتری داشته و در نتیجه از نظر جنسی فعال تر هستند.به طور خلاصه می توان گفت که برای افزایش توانایی جنسی باید تغذیه سالم داشته باشید، در صورت نیاز از مکمل ها استفاده نموده و ورزش کنید.

تقویت جنسی

افزایش تقویت جنسی با ۵ ماده غذایی زیر :برخی از مواد غذایی می‌تواند به شما انرژی مضاعف دهد و نیروی جنسیتان را تقویت می‌کند.طبیعت، پر از مواد غذایی طبیعی است که شما را به اوج لذت جنسی نزدیک می‌کند. در این مطلب شما را با تعدادی ازمواد غذایی موثر در تقویت جنسی آشنا می‌کنیم.

۱- کنگرفرنگی یا آرتیشویکی از گیاهان موثر در تقویت جنسی کنگر فرنگی است.بدون شک کنگرفرنگی یکی از سبزیجاتی است که بیشترین خواص محرک جنسی را دارد.اگر چه دلیل علمی برای اثبات این خاصیت کنگر وجود ندارد اما این ماده‌ی غذایی برای تقویت قوای جنسی افراد بسیار موثر است.

۲- هلیکی دیگر از مواد غذایی موثر در تقویت جنسی هل است. هل، این دانه‌های خوشبو و معطر تقویت کننده و تسکین دهنده است. هل همانند ادویه‌هایی مثل کاری، زیره، زردچوبه و گشنیز جریان خون را تحریک و بیشتر می‌کند و برای همین انرژی جنسی شما را بالا می‌برد.

۳- باداماز دوره‌ی باستان این اعتقاد وجود دارد که بادام میل جنسی را افزایش می‌دهد. در سال ۲۰۰۷، محققان ایتالیایی اعلام کردند عملکرد و قوای جنسی زنانی که از سندرم متابولیک رنج می‌برند پس از دو سال مصرف بادام، میوه و سبزیجات، آجیل، مغزها و دانه‌های کامل و روغن زیتون بهبود یافته است.

۴- زنجبیلزنجبیل نیز یکی از مواد غذایی مفید در تقویت جنسی است.در طب سنتی چینی زنجبیل را به عنوان ماده‌ی غذایی «یانگ» توصیه می‌کنند. یعنی ماده‌ی غذایی که باعث گرمی می‌شود. برای همین زنجبیل میل و قوای جنسی را بالا برده و در شرایط مطلوب نگه می‌دارد. نامی که چینی‌ها به زنجبیل داده‌اند به معنی «مردی و چیزی است که دارای نیروی جسمی و جنسی مردانه» است. پس جای تعجب نیست که زنجبیل در بین خوراکی‌های تقویت کننده‌ی قوای جنسی قرار بگیرد.

۵- گیاه مریم گلییکی دیگر از گیاهان موثر در تقویت جنسی گیاه مریم گلی است.مریم گلی سرشار از هورمون‌هایی است که قوای جنسی زنانه را تقویت می‌کند به خاطر این که این هورمون‌ها عملکردی مثل هورمون استروژن دارند. این گیاه برای زنانی که با سردمزاجی و کاهش میل جنسی مواجه هستند درمان فوق‌العاده‌ای محسوب می‌شود.

راهکارهایی برای افزایش توان جنسیِ مردان

یکی از بزرگ‌ترین آرزوهای همه‌ی مردها این است که در رابطه‌ی جنسی عالی عمل کنند. برای رسیدن به بیشترین میزان رضایت و لذت در فعالیت جنسی، داشتن قدرت جنسی کافی بسیار مهم است.

اما خیلی از مردها نمی‌توانند در فعالیت‌های جنسی خود عملکرد خوبی داشته باشند. مردهایی که کمبودها و نارسایی‌هایی در توان جنسی خود دارند معمولا پریشان و نگرانند و از این بابت که نمی‌توانند خود و همسرشان را راضی کنند احساس افسردگی می‌کنند. به مرور زمان این ناراحتی‌ها می‌توانند موجب مشکلات جسمی و روحی فراوانی بشوند. در برخی موارد، مردهایی که از ناتوانی‌های جنسی رنج می‌برند، حتی نمی‌توانند بچه‌دار شوند. در این مطلب راهکارهایی موثر و طبیعی به شما معرفی می‌کنیم که بتوانید توان جنسی خود را افزایش بدهید.

ژل فوم شستشوی صورت و چشم الکسیس مناسب پوست چرب ۱۵۰ میلی لیتر

پانسمان فوم بدون چسب آسکینا بی بران ۱۰*۱۰ سانتی متر

بازی ذهنی کاردرمانی مدل سوزنی مینیاتور

دستگاه فشارسنج بازویی دیجیتال مدل X5

محصولات پشنهادی فروشگاه وینکل

برخی از علائم معمول کم توانی جنسی

. بسیار کوتاه بودن طول مدت ارگاسم

. عدم نعوظ کافی

. زود انزالی

. عدم رضایت جنسی

. عملکرد ناقص جنسی

برخی از علل معمول کم توانی جنسی در مردان

. پایین بودن سطح تستوسترون

. پایین بودن میزان استقامت

. سست بودن کمر

. زود انزالی

. پیری

. استرس و اضطراب

. بیماری مزمن مانند دیابت، بیماری قلبی و …

چگونه توان جنسی را افزایش بدهید

از استرس‌تان کم کنید

این اولین قدم برای بهبود توان جنسی است. استرس می‌تواند تاثیر منفی بر تمام جنبه‌های سلامتی‌تان بگذارد که شامل سلامت جنسی نیز می‌شود. طبق مطالعه‌ای که درباره‌ی تاثیر استرس بر فعالیت جنسی انجام شد، استرس باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون شده و هر دوی اینها برای عملکرد و هیجان جنسی مضر هستند. ضمنا، استرس می‌تواند بر نعوظ و رسیدن به ارگاسم اثر بگذارد. یک راه عالی برای کاهش استرس، ورزش است. با همسرتان در مورد چیزهایی که موجب استرس‌تان می‌شود گفتگو کنید.

همچنین استرس می‌تواند شما را به سمت عادت‌های بدی مانند سیگار کشیدن و نوشیدن الکل سوق بدهد که اینها نیز تاثیر منفی بر عملکرد جنسی‌تان می‌گذارند. پس باید راههایی پیدا کنید که هر چه زودتر از استرس‌تان کم کنید.

عادتهای بد را ترک کنید.

این هم یک راه دیگر برای تقویت توان جنسی است. کشیدن سیگار و مصرف الکل می‌تواند به عملکرد جنسی شما آسیب بزند. بنابر مطالعات انجام شده، محرک‌ها می‌توانند رگهای خونی مرتبط با تون جنسی‌تان را تنگ کنند. بنابراین ترک سیگار و الکل می‌تواند یکی از مهمترین قدمها برای بهبود توان جنسی‌تان باشد. سعی کنید عادتهای بد را با عادتهای سالم جایگزین کنید.

آفتاب بگیرید

ملاتونین کمتر یعنی توان بالقوه‌ی بیشتر برای میل جنسی. بیرون رفتن و قرار گرفتن در معرض نور خورشید کمک‌تان می‌کند میل جنسی‌تان را بیدار کنید، مخصوصا طی روزهای زمستان که بدن‌تان ملاتونین بیشتری ترشح می‌کند. این، یکی از موثرترین راهکارها برای تقویت توان جنسی است.

پیاز

اگر می‌خواهید توان جنسی خود را به طور طبیعی افزایش بدهید باید پیاز را وارد رژیم غذایی‌تان کنید. طبق تحقیقات، پیاز برای تقویت فوری توان جنسی مفید است. فقط کافیست چند تکه پیاز را با کره تفت بدهید. شما باید این ترکیب را همراه با عسل و با معده‌ی خالی میل کنید. این راهکار کمک‌تان می‌کند قدرت جنسی خود را بیشتر کرده و از انزال زودرس جلوگیری کنید.

کاه جو دوسر

طبق مطالعه‌ای در مورد کاه جو دوسر و فواید آن برای سلامت جنسی، معلوم شد کاه جو دوسر مشابه تونیک‌هایی عمل می‌کند که برای جلوگیری از انزال زودرس، تقویت نیروی جنسی و افزایش توان جنسی به کار می‌روند. همچنین کاه جو دوسر به تغذیه‌ی سیستم عصبی کمک کرده و حس لامسه را خوشایندتر می‌کند. بنابراین مصرف بیشتر کاه دوسر برای تقویت توان جنسی بسیار مفید است.

بادام

آزمایشات نشان داده بادام نیز برای افزایش میل جنسی و تقویت قدرت باروری مفید است. بادام دارای مواد مغذی زیادی بوده و زینک، سلنیوم و ویتامین E دارد که برای افزایش سلامت باروری سودمند است.

زنجبیل

زنجبیل نیز یکی از بهترین خوراکیها برای قدرت جنسی است. شما می‌توانید مقداری زنجبیل تازه وارد رژیم غذایی خود کنید تا توان جنسی‌تان به طور طبیعی تقویت شود. علت کارآمد بودن زنجبیل برای قدرت جنسی این است که می‌تواند جریان خون به سمت اندامهای جنسی را بیشتر کند.

وانیل

پروتستانها مصرف وانیل را منع کرده بودند زیرا میل جنسی را زیاد می‌کند.

ماهیهای چرب

ماهیهای چرب مانند شاه ماهی و سالمون وحشی دارای مواد مغذی فراوانی هستند که به سلامت قلب کمک می‌کنند. سلامت قلب نیز برای عملکرد خوب جنسی ضروری است.

مرکبات

انواع مرکبات را وارد رژیم غذایی روزانه‌ی خود کنید چون این میوه‌ها ویتامین C، روی و آنتی اکسیدانهای زیادی دارند. مثلا می‌توانید به سالادتان انواع مرکبات را اضافه کنید مانند گریپ فروت، پرتقال و یا اینکه سس سالادتان را با لیمو ترش درست کنید.

اسفناج

اسفناج منبع خوبی از منیزیم است و برای همین می‌تواند قدرت جنسی را افزایش بدهد. مصرف اسفناج برای افزایش جریان خون به سمت اندامهای تناسلی مفید است. کلم برگ، بروکلی و کلم فندقی نیز منابع خوبی از اسید فولیک هستند که ماده‌ی مغذی مهمی در توان جنسی به شمار می‌رود.

توت فرنگی

توت فرنگی نیز سرشار از آنتی اکسیدان بوده و برای سلامت قلب مفید است. مصرف این میوه به جریان خون کمک می‌کند. همچنین ویتامین C‌ و آنتی اکسیدانهای توت فرنگی برای افزایش تعداد اسپرمها سودمندند.

شکلات تلخ

مصرف شکلات تلخ می‌تواند باعث ترشح اندورفین شده و حال ِ شما را برای ارتباط بهتر با همسرتان خوب کند.

دانه‌ی چیا

اگر می‌خواهید بدون استفاده از داروهای مسکن، زندگی جنسی‌تان را بهتر کنید دانه‌ی چیا را فراموش نکنید. دانه‌ی چیا می‌تواند انرژی طولانی مدتی تولید کرده و قدرت جنسی را بیشتر کند. دانه‌ی چیا به دلیل مقادیر زیاد کربوهیدراتهای پیچیده و امگا 3، استقامت و هیجان جنسی را بیشتر می‌کند.

مغزها، تخم مرغ و گوشت گوساله

انوع مغزها شامل گردو، بادام، فندق و … منابع خوبی از ال – آرژنین هستند که به نیتریک اکسید تبدیل شده و تقویت کننده‌ی توان جنسی است. در مورد تخم مرغ هم باید بگوییم سرشار از ویتامین‌های B5 و B^ بوده و به کاهش استرس و تعدیل هورمونها کمک می‌کند. یک ماده‌ی غذایی دیگری که باید در رژیم غذایی‌تان باشد تا توان جنسی‌تان بیشتر شود، گوشت گوساله است چون منبع خوبی از روی به شمار می‌رود.

چند نکته

به همسرتان توجه کنید

توجه و محبت بیشتر به همسر نه تنها رابطه‌ی جنسی‌تان را لذت بخش‌تر می‌کند بلکه خودتان هم انگیزه‌ی بیشتری برای رابطه‌ی جنسی پیدا می‌کنید.

هر روز رابطه‌ی جنسی برقرار نکنید

هر روز رابطه‌ی جنسی داشتن شما را دلزده می‌کند و حتی می‌تواند میل جنسی‌تان را کاهش بدهد. یک یا دو روز فاصله بگذارید.

پوزیشن‌های گوناگون را امتحان کنید

پوزیشن‌های جورواجور را امتحان کنید تا هم قدرت بیشتری احساس کنید و هم هر دوی شما راضی‌تر باشید. اگر همیشه در یک پوزیشن باشید کسل و دلزده می‌شوید.

مکمل‌های گیاهی مصرف کنید

اگر نیاز بود می‌توانید از مکمل‌های گیاهی تقویت کننده‌ی توان جنسی کمک بگیرید. مخصوصا اگر دچار مشکلات زیر باشید:

. فشار خون بالا یا دیابت

. بیماری مزمن

. جواب نگرفتن از هیچکدام از راهکارهای گفته شده حتی بعد از یک دوره‌ی طولانی.

روش درمان جوش صورت برای پوست های حساس – راهبری نوشته

چگونه میتوان یک زن و همسر کامل بود – چگونه برای شوهرمان یک زن استثنایی باشیم؟

حساسیت چشم و راههای درمان آن – حساسیت چشم و روش های پیشگیری از آن

آتروفی عضلانی چیست؟آیا آتروفی درمانی هم دارد؟ – چگونه آتروفی عضلانی را درمان کنیم؟

راه‌های درمان ترس از ارتفاع و مقابله با آن – علت ترس از ارتفاع و پیشگیری و درمان این عارضه

چگونه در باران جذاب بنظر بیاییم؟ – از موهای وز و پراکنده دوری کنید.

توجه به مصرف داروهای ضد چاقی –

بهترین زمان بارداری+دلایل ناباروری

بهترین زمان بارداری بعد از پریود

چرخه قاعدگی

چرخه قاعدگی یک فرد به طور متوسط، بین 28 تا 32 روز است. برخی افراد چرخه کوتاهتری دارند، در حالی که برخی دیگر چرخه طولانی تری دارند. اولین روز پریود یک فرد، اولین روز چرخه قاعدگی او محسوب می شود (یعنی چرخه قاعدگی از اولین روز پریود آغاز می شود و تا شروع پریود بعدی ادامه دارد). پریود افراد، معمولا 3 تا 7 روز طول می کشد.

دو فاز (مرحله) اصلی در چرخه قاعدگی پس از پریود وجود دارد: فاز فولیکولار و فاز لوتئال

فاز فولیکولار:این مرحله که قبل از تخمک گذاری رخ می دهد، با پایان پریود شروع می شود و تا شروع تخمک گذاری ادامه می یابد. در این مرحله، هورمون استروژن ترشح می شود که باعث رشد لایه داخلی رحم می گردد. بالا رفتن استروژن باعث ترشح هورمون دیگری می شود که این هورمون باعث پاره شدن فولیکول و آزاد شدن تخمک می شود.
فاز لوتئال:مرحله لوتئال، که از زمان تخمک گذاری تا پایان چرخه قاعدگی فعلی و شروع چرخه بعدی (شروع قاعدگی) رخ می دهد، معمولا 14 روز طول می کشد. 

تخمک گذاری و لقاح

تخمک گذاری، به آزاد شدن یک تخمک از تخمدان ها گفته می شود. پس از آزادی، تخمک به سمت لوله فالوپ (این عضو دو لوله ساده است که در دو طرف انتهای رحم قرار دارند) حرکت می کند، و تا 24 ساعت یا کمی بیشتر از 24 ساعت، در آنجا می ماند.
بارداری در صورتی رخ می دهد که اسپرم به سمت لوله فالوپ حرکت کند و تخمک را در این زمان بارور کند. اگر اسپرم تخمک را بارور نکند، تخمک به سمت رحم حرکت کرده و از بین می رود و بدن برای دوره قاعدگی بعدی آماده می شود. 

محاسبه زمان تخمک گذاری

اگر چرخه قاعدگی ماهیانه یک فرد حدود 28 روز باشد؛ تخمک گذاری حدود 14روز قبل ازشروع پریود اتفاق می افتد. تخمک گذاری در اکثر افراد مابین روزهای 11 و 21 چرخه قاعدگی اتفاق می افتد. اولین روز از “آخرین پریود یا خونریزی قاعدگی”، روز اول چرخه قاعدگی محسوب می شود. تخمک گذاری همیشه در روز یکسانی از ماه (مثلا روز سوم هر ماه) اتفاق نمی افتد و ممکن است یک یا چند روز زودتر یا دیرتر از تاریخ مورد نظر اتفاق بیفتد.

پزشکان بخشی از چرخه قاعدگی که احتمال تخمک گذاری در آن زمان وجود دارد را “دوره باروری” می نامند، زیرا شانس بارداری زن در این زمان بیشتر است. برای مثال، اگر فردی در روز 14ام چرخه قاعدگی خود، تخمک گذاری کند، می تواند در همان روز یا در عرض 24 ساعت پس از آن باردار شود.

ولی، دوره باروری زنان چند روز قبل از تخمک گذاری آغاز می شود، زیرا اسپرم می تواند تا 5 روز درون بدن زن زنده بماند. بنابراین، حتی اگر یک زن در روزهای 14 یا 15ام چرخه قاعدگی رابطه جنسی نداشته باشد، ولی در روزهای 9 تا 13ام رابطه جنسی محافظت نشده، داشته باشد؛ ممکن است باردار شود. محققان فهمیده اند که احتمال بارداری یک فرد، 7 روز پس از پایان پریود افزایش می یابد. احتمال بارداری در 1روز پانزدهم چرخه قاعدگی به اوج خود می رسد و در روز 25ام، این احتمال به صفر می رسد. تحقیقات همچنین گزارش کرده اند که تخمک گذاری در زنان با سن بیشتر و زنان دارای چرخه های قاعدگی منظم، زودتر از بقیه زنان اتفاق می افتد.

لازم است به این نکته توجه داشته باشید که این یافته ها برای شما فقط به عنوان یک راهنما هستند. هر فرد و حتی هر چرخه قاعدگی در همان فرد، می تواند متفاوت از هم باشد. دانستن این مطالب، می تواند برای یک فرد در فهمیدن چرخه قاعدگی او مفید باشد و روزهایی را که علائم تخمک گذاری در او وجود دارد، علامت گذاری کرده و روز دقیق تخمک گذاری ماهیانه را تعیین کند.

نشانه های تخمک گذاری

پیگیری علائم تخمک گذاری، به فرد در تعیین دقیق روز تخمک گذاری ماهیانه کمک می کند.
علائم تخمک گذاری عبارتند از:

• گرفتگی عضلات پایین شکم
• ترشحات واژن مرطوب، شفاف و لغزنده شبیه به سفیده تخم مرغ
• افزایش بین ۰.۴ تا ۱.۰درجه دمای بدن پس از تخمک گذاری
• میل جنسی بیشتر

نکات مهم درباره تخمک گذاری:
– بعضی از این علائم، مانند دمای بدن، پس از تخمک گذاری تغییر می کند. به همین دلیل، فرد نباید از درجه حرارت بدن خود برای پیش بینی زمان تخمک گذاری استفاده کند.
– پیگیری علائم تخمک گذاری برای هر فردی در طی چندین ماه، در تعیین زمان دوره باروریش مفید خواهد بود.
– اما افراد باید این مورد را نیز در نظر داشته باشند که متغیرهای متعددی وجود دارد و زمان تخمک گذاری می تواند ماه به ماه تغییر کند.
– یک روش دیگر برای پیش بینی زمان دوره باروری، استفاده از یک کیت پیش بینی تخمک گذاری است که می توانید از داروخانه آن را تهیه کنید.
– ابزارهای پیش بینی دوره باروری که در بالا ذکر شد (کیت و مانیتور)؛ برای تعیین روز تخمک گذاری ماهیانه، میزان هورمون های خاصی را در رحم اندازه گیری می کنند. همچنین برخی از دستگاه ها، روزهای اوج باروری را نیز تعیین می کنند.
– با به کار بردن ترکیبی از روش های ذکر شده، فرد با دقت بیشتری می تواند روز تخمک گذاری خود را تعیین کند.

در ادامه خلاصه ای از چرخه معمول قاعدگی و چگونگی باروری یک فرد در هر مرحله را ملاحظه می کنید:

روزهای اول تا هفتم:خونریزی قاعدگی (پریود): کمترین میزان باروری 
روزهای هشتم و نهم: روزهای پس از پریود: احتمال بارداری
روزهای دهم تا چهاردهم: روزهای حول و حوش تخمک گذاری: بیشترین میزان باروری 
روزهای پانزدهم و شانزدهم: پس از تخمک گذاری: احتمال بارداری 
روهای هفدهم تا بیست و هشتم:ضخیم شدن پوشش رحم: میزان باروری خیلی کم بوده و بعید است که فرد باردار شود. 

بالا بردن شانس تخمک گذاری و باروری

برای به حداکثر رساندن شانس بارداری، فرد باید در طول 2 تا 3 روز قبل از تخمک گذاری و در زمان تخمک گذاری، نزدیکی جنسی داشته باشد.رابطه جنسی در هر یک از این روزها، 20 تا 30 درصد شانس بارداری را افزایش می دهد.
نکات دیگری هم برای بالا بردن شانس باروری وجود دارند که در ادامه به آنها اشاره شده است:

• مقاربت جنسی منظم داشته باشید؛ میزان بارداری در بین زنانی که هر 2 تا 3 روز یکبار ، رابطه جنسی دارند؛ بیشتر است.
• از سیگار کشیدن اجتناب کنید؛ مصرف دخانیات منجر به کاهش میزان باروری شده و به سلامت جنین در حال رشد آسیب می رساند.
• مصرف الکل را محدود کنید؛ مصرف الکل، باروری را در هر دو جنس مرد و زن کاهش می دهد و همچنین به جنین آسیب می رساند.
• حفظ وزن طبیعی؛ افرادی که دارای اضافه وزن یا کمبود وزن هستند، احتمال تخمک گذاری نامنظم در آن ها بیشتر است و به همین دلیل تعیین دقیق دوره باروری و همچنین روز دقیق تخمک گذاری آنها مشکل خواهد بود.

زمان تخمک گذاری و روش محاسبه آن

تخمک گذاری چیست؟

تخمک گذاری مرحله ای از چرخه قاعدگی است که در طی آن یک تخمک بالغ از تخمدان آزاد می شود و منتظر بارور شدن می ماند. هر دختری که به دنیا می آید، میلیون ها تخمک نابالغ دارد که منتظر آزاد شدن هستند و پس از رسیدن به بلوغ هر ماه یک تخمک آزاد می شود. در طی مرحله تخمک گذاری، تخمک از لوله رحم یا فالوپ فرو می افتد و منتظر بارور شدن با اسپرم می ماند. برای اکثر زنان سالم، تخمک گذاری ماهی یکبار رخ می دهد که چند هفته پس از شروع قاعدگی یا پریود اتفاق می افتد. 

زمان تخمک گذاری

اگر دوره قاعدگی شما 28 روزه باشد، تخمک گذاری معمولا حدود 14 روز قبل از شروع پریود بعدی رخ می دهد. تخمک گذاری در اکثر افراد معمولا بین روز یازدهم تا بیست و یکم چرخه قاعدگی رخ می دهد. روز اول شروع پریود قبلی، اولین روز چرخه قاعدگی است. تخمک گذاری همیشه در یک روز ثابت از ماه رخ نمی دهد و ممکن است یک یا چند روز با زمان مورد انتظار فرق داشته باشد.

پزشکان بخشی از چرخه قاعدگی که حول و حوش تخمک گذاری است را پنجره باروری می نامند زیرا احتمال باردار شدن زنان در این زمان در بالاترین حد است. برای مثال، اگر فردی در روز چهاردهم تخمک گذاری کند، می تواند در همان روز یا در طی بیست و چهار ساعت بعدی باردار شود.

با این وجود، پنجره باروری چند روز قبل از تخمک گذاری باز می شود زیرا اسپرم تا 5 روز می تواند زنده بماند. بنابراین، حتی اگر زنی در روز 14 یا 15 رابطه جنسی نداشته باشد، اما در روز های نهم تا سیزدهم رابطه جنسی بدون محافظت داشته است، باز ممکن است باردار شود زیرا اسپرم تا 5 روز زنده است.

احتمال بارداری در روز پانزدهم چرخه قاعدگی بالاترین احتمال را دارد و تا روز بیست و پنجم به صفر می رسد.
باید دقت کنید که این موارد، نکات کلی هستند و تخمک گذاری برای هر فردی متفاوت است و همپچنین چرخه قاعدگی هر کسی با شخص دیگر فرق دارد.

می توانید چرخه قاعدگی را به طور مرتب یادداشت کنید و با توجه به علائم تخمک گذاری روز دقیق تخمک گذاری خود را محاسبه کنید.
در ادامه به بررسی اجمالی تخمک گذاری برای فردی با دوره قاعدگی 28 روزه می پردازیم:

1. دوره پریود یا قاعدگی: روز های اول تا هفتم با کمترین احتمال بارداری
2. دوره بعد از پریود: روزهای هشتم تا نهم با احتمال بارداری
3. دوره حول تخمک گذاری: روزهای دهم تا چهاردهم با بیشترین احتمال بارداری
4. دوره پس از تخمک گذاری: روزهای پانزدهم تا شانزدهم با احتمال بارداری
5. دوره ضخیم شدن دیواره رحم: روزهای هفدهم تا بیست و هشتم با کمترین احتمال بارداری

پیش بینی و محاسبه زمان تخمک گذاری

در ادامه به روش های قابل دسترس برای پیش بینی زمان تخمک گذاری می پردازیم:

1. بررسی دمای پایه بدن
دمای پایه بدن، دمای بدن شما در حین استراحت است. در آغاز چرخه قاعدگی، دمای پایه بدن نسبتا ثابت می می ماند و به طور میانگین بین 36.2 تا 36.5 درجه سانتی گراد است. با نزدیک شدن به تخمک گذاری ، دمای پایه بدن به میزان 0.5 تا 1 درجه افزایش می یابد و دمای بدنتان تا قاعدگی بعدی همینقدر میماند. تنها در صورتی افزایش دما می تواند نشانه تخمک گذاری باشد که دمای بدن در همان میزان بماند و کاهش پیدا نکند. یکی از راه های تعیین اینکه آیا تخمک گذاری رخ داده یا خیر و اینکه چه زمانی تخمک گذاری رخ می دهد، بررسی دمای پایه بدن در طی چند ماه است. دمای بدن خود را با دماسنج های طراحی شدن برای بدن انسان به محض بیدار شدن از خواب اندازه بگیرید و آن را یادداشت کند. به یاد داشته باشید که دمای پایه بدن می تواند روز تا روز متفاوت باشد و ممکن است نیم درجه یا بیشتر کم و زیاد شود و باید منتظر افزایش پایدار دما باشید. پس از گذشت چند ماه و با جمع آوری اطلاعات می توانید زمان تخمک گذاری خود را به دست آورید.

2. جدول قاعدگی
یک راه ساده و ارزان تعیین زمان تخمک گذاری، یادداشت کردن روزهای شروع و پایان پریود برای چند ماه است. اگر چرخه قاعدگی نرمال بین 25 تا 35 روز داشته باشید، به احتمال زیاد تخمک گذاری منظمی نیز دارید که تخمک گذاری معمولا 14 روز پیش از قاعدگی رخ می دهد. علائم معمولا تخمک گذاری شامل دل درد، افزایش ترشحات واژن، حساسیت پستان ها، تغییر اشتها و حالات روحی است.

3. کیت تخمک گذاری
کیت های تخمک گذاری میزان هورمون LH را اندازه می گیرند که در ادرار یافت می شود. این کیت ها معمولا به درستی عمل می کنند زیرا تخمک گذاری حدود 10 تا 12 ساعت پس از به اوج رسیدن مقدار هورمون LH رخ می دهد که اوج میزان هورمون LH در روز 14 تا 15 قاعدگی رخ می دهد اگر چرخه قاعدگی 28 روزه باشد. غلظت هورمون LH شما برای 14 تا 27 ساعت باید بالا باشد تا تخمک به طور کامل بالغ شود. 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

زنانی که به دنبال زمان تخمک گذاری خود با هدف باردار شدن هستند، باید به پزشک متخصص زنان برای مشاوره و معاینه قبل از بارداری مراجعه کنند.
این مراجعه نه تنها مشخص کننده مشکلات بر سر راه باردار شدن هست، بلکه همچنین پزشک ویتامین ها و مکمل هایی مانند فولیک اسید را برای شما تجویز می کند تا بارداری سالم تری داشته باشید.

اکثر زوج هایی که رابطه جنسی مرتب و بدون محافظت دارند در طی 12 ماه باردار می شوند. اگر زنان زیر 35 سال که یک سال در حال اقدام به بارداری بودند و باردار نشدند، باید به پزشک برای درمان ناباروری مراجعه کنند. زنان بالای 35 سال باید پس از شش ماه تلاش برای بارداری و عدم موفقیت برای درمان ناباروری مراجعه کنند. همچنین کسانی که دچار بی نظمی پریود هستند یا به نظر نمی رسد تخمک گذاری برای آنها رخ دهد نیز باید به پزشک مراجعه کنند.

امکان بارداری با وجود پریود شدن

چگونه لقاح رخ می دهد؟

توانایی لقاح و بارداری چیزی شبیه به معجزه است و نیازمند رسیدن اسپرم مرد به تخمک زن است. هنگامی که تخمدان زن، تخمکی را آزاد می کند، این تخمک تنها 12 تا 24 ساعت زنده است. اسپرم مرد می تواند برای سه روز زنده بماند.

چرخه معمول زنان 28 روزه است. روز اول هنگامی است که پریود یا خون ریزی قاعدگی وی شروع می شود. معمولا حول روز چهارهم (یعنی ممکن است در طی روزهای 12، 13 یا 14) چرخه قاعدگی تخمک گذاری رخ دهد. تخمک گذاری هنگامی رخ می دهد که تخمدان زن تخمکی را برای باروری آزاد می کند. اگر اسپرمی در رحم قابل دسترس باشد، بارداری رخ می دهد.

تخمک گذاری ممکن است بنا بر چرخه قاعدگی زنان متغیر باشد. برخی زنان چرخه طولانی تری حدود 35 روز بین پریودهای خود دارند، در این افراد تخمک گذاری حدود روز بیست و یک ام رخ می دهد. در زنان با چرخه قاعدگی کوتاه تر از بیست و یک روز، تخمک گذاری حدود روز هفتم رخ می دهد.

چگونه ممکن است در حین پریودی، باردار شد؟

اشتباه گرفتن خون ریزی واژینال با شروع پریودی رایج است. ممکن است در طی تخمک گذاری تان خون ریزی داشته باشید که ممکن است با پریودی اشتباه گرفته شود. داشتن رابطه جنسی بدون محافظت در این زمان می تواند احتمال باردار شدن شما را افزایش دهد.

برای اکثر زنان، چرخه تخمک گذاری بین 28 تا 30 روز است. این مورد بدین معنی است که اگر در حین پریود رابطه جنسی داشته باشید، احتمالا تا چند روز بعد، تخمک گذاری نخواهید داشت. اما زنان با چرخه قاعدگی کوتاه تر، چنین زمانی را بین پریود و تخمک گذاری خود ندارند.

یک مورد دیگر این نکته است که اسپرم مرد می تواند درون زن تا 72 ساعت پس از رابطه زنده بماند و تا انتهای پریود شما، شانس بارداری شما افزایش می یابد، بنابراین ممکن است باردار شوید.

آیا پریود نامنظم خطرناک است؟

پریود به زمانی در چرخه قاعدگی گفته می شود که اندومتر که در واقع بافت پوششی رحم است، فرو می ریزد و به صورت خون ریزی از بدن خارج می شود. پریود معمولا در طی دوران بلوغ در دختران 10 تا 16 ساله آغاز می شود و تا زمان یائسگی در بین زنان 45 تا 55 ساله ادامه دارد. پریودهای نامنظم که همچنین الیگومنوره نامیده می شود، علت های متفاوتی ممکن است داشته باشد که در ادامه به آن می پردازیم.

علائم پریود نامنظم

چرخه قاعدگی معمولا 28 روز طول می کشد اما می تواند از 24 تا 35 روز متغیر باشد. اکثر زنان در هر سال، 11 تا 13 پریود دارند. خونریزی معمولا 5 روز طول می کشد اما می تواند بین 2 تا 7 روز متغیر باشد.
هنگامی که قاعدگی در دوران بلوغ شروع می شود، معولا تثبیت یک چرخه منظم 2 سال طول می کشد. چرخه قاعدگی اکثر زنان منظم است و مدت زمان بین هر پریود نیز مشابه است.

با این وجود، در برخی از زنان، زمان بین پریود ها و میزان خونی که هر بار از بدن خارج می شود، می تواند به طور قابل ملاحظه ای متغیر باشد که به این حالت پریود یا قاعدگی نامنظم گفته می شود.
علامت اصلی پریود نامنظم این مورد است که چرخه قاعدگی بیشتر از 35 روز طول بکشد یا طول مدت آن متفاوت باشد.
اگر تغییراتی در شدت خونریزی وجود داشت یا لخته های خونی با قطر بزرگتر از 2.5 سانتی متر دیده شود، این حالت نیز قاعدگی نامنظم تلقی می شود.

علل پریود نامنظم

برخی عوامل احتمال ابتلا به قاعدگی نامنظم را افزایش می دهند که اکثر آنها با تولید هورمون های بدن زنان مرتبط هستند. دو هورمونی که بر قاعدگی تاثیر می گذارند، استروژن و پروژسترون هستند که مسئول تنظیم چرخه قاعدگی می باشند. در ادامه این بحث به بررسی تک تک علل ایجاد کننده بی نظمی قاعدگی می پردازیم:

عدم توازن هورمون ها
تغییراتی در زندگی که بر توازن هورمونی بدن زنان تاثیر می گذارند شامل بلوغ، یائسگی، بارداری، زایمان و شیردهی هستند.
در طی بلوغ، بدن دستخوش تغییرات زیادی می شود که چند سال طول می کشد تا استروژن و پروژسترون به تعادل برسند. در این دوره پریودهای نامنظم رایج هستند.

پیش از یائسگی، زنان اغلب پریودهای نامنظم دارند و میزان خونریزی میتواند متفاوت باشد. یائسگی هنگامی رخ می دهد که 12 ماه از آخرین پریود فرد گذشته باشد. پس از یائسگی زنان دیگر پریود نمی شوند.
در طی بارداری، خونریزی قاعدگی متوقف می شوند و اغلب زنان در حین شیردهی نیز پریود نمی شوند.

روش های ضد بارداری نیز می توانند موجب پریود نامنظم شوند. برای مثال IUD موجب افزایش خونریزی قاعدگی می شود در حالی که قرص های ضدبارداری موجب لکه بینی بین دو پریود می شوند.
هنگامی که فردی برای اولین بار از قرص ضدبارداری استفاده می کند، خونریزی های پریودش معمولا کوتاهتر و کمتر از حالت طبیعی است که معمولا پس از چند ماه این مشکل از بین می رود.

داروها
برخی داروهای ضد التهاب، داروهای ضد انعقاد خون یا داروهای هورمونی می توانند بر خونریزی قاعدگی تاثیر بگذارند.

سندروم تنبلی تخمدان
بیماری تنبلی تخمدان یا سندرم تخمدان پلی کیستیک بیماری است که در آن تعدادی کیست کوچک در تخمدان ها دیده می شود. زنان مبتلا به بیماری تنبلی تخمدان تخمک گذاری ندارد و هر ماه تخمک آزاد نمی کنند. علائم این بیماری شامل پریودهای نامنظم یا عدم وقع پریود، چاقی، جوش و رشد موهای زائد است.

زنان مبتلا به بیماری سندرم تخمدان پلی کیستیک معمولا مقادیر زیادی هورمون مردانه یعنی آندروژن یا تستوسترون دارند.

اختلال تیروئید
اختلال تیروئید می تواند موجب پریودهای نامنظم شوند. غده تیروئید هورمون هایی را تولید می کند که بر متابولیسم بدن تاثیر می گذارند.

سرطان
سرطان دهانه رحم یا سرطان رحم (آندومتر) می توانند در مواردی موجب خونریزی بین دو پریود یا در حین یا بعد از رابطه جنسی منجر به خونریزی و لکه بینی شوند.

اندومتریوز
آندومتریوز بیماری است که در آن سلول هایی که به طور طبیعی در رحم یافت می شوند و سلول های اندومتریال نام دارند، بیرون از رحم شروع به رشد می کنند. در واقع بافت پوششی یا مخاط رحم بیرون از رحم یافت می شود.
سلول های اندومتر، سلول هایی هستند که هر ماه در طی قاعدگی فرو می ریزند و همراه با خون از بدن خارج می شوند، بنابراین بیماری اندومتریوز بیشتر در زنان در سنین باروری رخ می دهد.

رشد سلولی اندومتریوز سرطانی نیست و ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد اما می تواند دردناک باشد و منجر به مشکلات دیگری شود. اگر خونریزی ناشی از اندومتریوز در بافت احاطه کننده آن گیر بیفتد، می توانند موجب تخریب بافت، ایجاد درد شدید، پریودهای نامنظم و ناباروری شود.

بیماری التهاب لگن
بیماری التهاب لگن نوعی عفونت دستگاه باروری و تناسلی زنان است و اکثرا ناشی از ابتلا به بیماری های مقاربت جنسی است. اگر این بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، با آنتی بیوتیک قابل درمان است اما اگر گسترش پیدا کند می تواند موجب آسیب به لوله های فالوپ و رحم شود که منجر به درد طولانی مدت و مزمن می شود. بیماری التهاب لگن علائم زیادی دارد که از جمله می توان به خونریزی شدید قاعدگی، لکه بینی بین دو پریود و لکه بینی و خونریزی بعد از رابطه جنسی اشاره کرد.

پولیپ ها و فیبروم ها
توده های خوش خیمی که از بافت اندومتر به وجود آمده اند، پولیپ رحم نامیده می شوند و اگر توده ها از بافت عضله به وجود آمده باشند، فیبروم نامیده می شوند. این توده ها نیز می توانند موجب خونریزی شدید و طولانی مدت در دوران قاعدگی شوند.

دیگر چیزهایی که می توانند موجب بی نظمی پریود شوند شامل موارد زیر هستند:

• کاهش زیاد وزن
• افزایش زیاد وزن
• استرس زیاد
• اختلالات خوردن مانند انورکسیا (کم خوری عصبی) یا بولیمیا (پرخوری عصبی)
• ورزش سنگین و طولانی مدت مانند دوی ماراتن 

درمان پریود نامنظم

درمان بی نظمی پریود در صورت لزوم بستگی به علل ایجاد کننده بی نظمی پریود دارد که در ادامه به بررسی این موارد می پردازیم:
بلوغ و یائسگی: پریودهای نامنظمی که در طی بلوغ یا در زمان پیش از یائسگی رخ می دهند، معمولا نیازی به درمان ندارند.
روش های ضد بارداری: اگر بی نظمی پریود ناشی از روش ضد بارداری انتخابی باشد و برای چند ماه ادامه دار است، باید به پزشک مراجعه کرد تا روش ضد بارداری دیگری انتخاب شود.

سندرم تخمدان پلی کیستیک: برای درمان این بیماری حتما باید به پزشک مراجعه کرد و دارو دریافت کرد. سندرم تخمدان پلی کیستیک به غیر از ناباروری می تواند موجب دیابت و بیماری های قلبی نیز شود.

اضافه وزن و چاقی: کاهش وزن می تواند به تثبیت و منظم شدن پریود کمک کند. وزن کمتر بدین معنی است که بدن نیاز به تولید انسولین زیاد ندارد که موجب کاهش تستوسترون و افزایش احتمال تخمک گذاری می شود.

مشکلات تیروئید: برای درمان مشکلات تیروئیدی حتما باید به پزشک مراجعه کرد و درمان مناسب را که می تواند شامل دارو، ید رادیواکتیو یا جراحی باشد را دریافت کرد.

اختلالات خوردن و استرس:روان درمانی و مراجعه به روانپزشک می تواند به درمان منظم شدن قاعدگی کمک کند. همچنین تکنیک های ریلکسیشن و مدیریت استرس می توانند کمک کننده باشند. 

نکته نهایی درباره خطرات پریود نامنظم

بی نظمی پریود با این که در میان زنان ممکن است رواج داشته باشد اما حتما باید در پی درمان آن بود زیرا ممکن است ناشی از مشکلات تیروئیدی یا هورمونی باشد که می توانند تاثیر زیادی بر سلامت زنان و همچنین قدرت باروری آنها داشته باشد. همچنین مهم است که حداقل هر سه یا چهار ماه یکبار پریود شوید تا بافت پوششی رحم بیش از حد ضخیم نشود زیرا میتواند منجر به هایپرپلازی رحم شود که احتمال ابتلا به سرطان رحم را افزایش می دهد. پس بی نظمی پریود را جدی بگیرید و در اسرع وقت به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.

تکنیکهای افزایش شانس بارداری در زنان و مردان

عوامل مختلف ژنتیکی و محیطی بسیاری می توانند در باروری زنان و مردان موثر باشند. با این وجود، میتوان با استفاده از روش های طبیعی احتمال بارداری موفق را افزایش داد. در زنان کاهش استرس و انجام حرکات ورزشی منظم باعث افزایش قدرت باروری آن ها می شود. ولی در مردان ترک سیگار و کاهش مصرف مشروبات الکلی از جمله کارهای مهمی است که موجب افزایش قدرت باروری مردان می شود.

روش های افزایش باروری در زنان

برای خانم ها روش های زیادی برای افزایش قدرت باروری وجود دارد که در ادامه به برخی از آن ها اشاره خواهیم کرد.

• کاهش استرس:
استرس باعث کاهش قدرت باروری درخانم ها می شود و کاهش استرس می تواند به طور طبیعی موجب تقویت باروری شود.
الفا-امیلاز نوعی مارکر بیولوژیکی استرس است که دانشمندان میتوانند آن را در نمونه بزاق اندازه گیری کنند. مطالعات نشان داده اند که خانم هایی که دارای الفا امیلاز بالایی هستند شانس کمتری برای باردار شدن دارند.
انجام فعالیت هایی که باعث کاهش استرس می شوند، باعث افزایش باروری در زنان می شود. برای مثال کسانی که به دلیل افسردگی و نگرانی به مشاور برای رفع مشکلات خود مراجعه می کنند، شانس باردار شدن بیش تری نسبت به دیگر زنانی دارند که به مشاور مراجعه نمی کنند.

• ترک سیگار:
کشیدن سیگار میتواند باعث اختلال در میزان هورمون ها می شود و همچنین ممکن است یائسگی زودرس را به همراه داشته باشد. ترک سیگار می تواند باعث افزابش قدرت باروری شود.

• وزن متناسب:
اضافه وزن و یا وزن کمتر از حد نرمال هردو باعث کاهش قدرت باروری در زنان می شود. مطالعات نشان داده اندکه اضافه وزن باعث اختلال در برخی مراحل تولید مثل از جمله خود عمل لقاح و همچنین رشد جنین می شود.
کاهش وزن میتواند به زنان کمک کند که به برخی از این مشکلات غلبه کنند. تحقیقات همچنین نشان داده اند که خانم هایی که اضافه وزن دارند و یا چاق هستند، میتوانند با کاهش وزن به روند درمان ناباروری خود کمک کنند. با این وجود حفظ وزن مناسب مهم است. وزن کمتر از حد نرمال نیز در باروری تاثیر گذار است. برخی مطالعات نشان داده اند خانم هایی که وزن کمتر از حد نرمال دارند بیشتر دچار ناباروری، زایمان زودرس و اختلال عملکرد تخمدان می شوند.

• افزایش تمرینات ورزشی:
انجام مرتب تمرینات ورزشی میتواند باعث افزایش باروری زنان شود.

مطالعه ای بر روی پنجاه هزار خانم نشان داده است که داشتن فعالیت ورزشی منظم، یائسگی را به تعویق می اندازد. برخی تحقیقات نشان داده اند که تمرینات ورزشی اثرات مثبتی بر روی قدرت باروری دارند. با این حال، فعالیت ورزشی مفرط و بدون مصرف غذاهای با کالری کافی باعث به هم ریختن چرخه قاعدگی ماهیانه می شود و اثرات منفی بر روی قدرت باروری دارد.

روش های افزایش قدرت باروری مردان

روش های زیادی وجود دارد که مردان می توانند از آنها برای افزایش قدرت باروری خود استفاده کنید.در ادامه این مقاله به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

• حفظ وزن متناسب:
در مردان نیز همانند زنان اضافه وزن یا وزن کمتر از حد نرمال باعث کاهش قدرت باروری می شود. مطالعات نشان داده اند که ابتلا به ناباروری در بین مردان چاق شایع تر است. همچنین اضافه وزن موجب می شود که درمان های ناباروری در مردان به اندازه کافی موثر نباشند. همچنین وزن کمتر از حد نرمال در مردان نیز می تواند باعث ناباروری میشود.

• ترک سیگار:
کشیدن سیگار در مردان همانند زنان می تواند موجب کاهش قدرت باروری شود. برخی مطالعات می گویند که کشیدن سیگار میتواند بر روی کیفیت اسپرم اثر منفی داشته باشد و شانس باروری موفق را کاهش دهد. بنابراین ترک سیگار میتواند باعث افزایش قدرت باروری در مردان شود.

• کاهش مصرف نوشیدنی های الکلی:
مصرف نوشیدنی های الکلی میتواند تاثیر منفی بر اسپرم مردان داشته باشد. مطالعه ای بر روی سی هزار مرد نشان داده است که افزایش مصرف نوشیدنی های الکلی باعث کاهش مقدار اسپرم در منی مردان میشود. همچنین کاهش مصرف الکل به افزایش کیفیت اسپرم کمک می کند.

رابطه باروری و سن

برای اکثر خانم ها قدرت باروری در اواسط دهه ۳۰ رندگی شروع به کاهش می کند در این بازه زمانی عملکرد تخمدان ها کاهش می یابد و در زمان یائسگی متوقف می شود. با این حال احتمال بارداری در این دوره وجود دارد ولی شانس موفقیت پایین است.
در حال حاضر هیچ راه طبیعی برای مبارزه با کاهش قدرت باروری در زنان وجود ندارد ولی با این حال دنبال کردن سبک زندگی سالم میتواند یائسگی را به تاخیر بیندازد. 

درمان پزشکی ناباروری

چندین روش درمانی برای کسانی که دچار مشکل ناباروری هستند، وجود دارد. پزشکان از این درمان های پزشکی برای درمان ۸۵ تا۹۰ درصد موارد ناباروری استفاده میکنند.بسیاری از روش ها هم برای زنان و هم برای مردان قابل دسترسی است که شامل دارو درمانی و جراحی می شود. اگر سایر درمان ها ناموفق باشند فناوری باروریART گزینه دیگری است. در این روش به صورت دستی تخمک زن با اسپرم مرد بارور میشود. در برخی موارد می توان از تخمک ها و یا اسپرم های اهدا شده استفاده کرد. رایج ترین روشART لقاح مصنوعی یا IVF است.

نکات کلی درباره افزایش قدرت باروری

به طور کلی، دنبال کردن سبک زندگی سالم، موثرترین راه برای افزایش قدرت باروری هم برای زنان و هم برای مردان است‌. اگرچه مشخص نیست که آیا این کار میتواند مانع کاهش قدرت باروری ناشی از افزایش سن شود یا خیر اما مطمئنا می تواند شروع یائسگی را به تاخیر بیندازد. همچنین روش های درمانی متفاوتی وجود دارد که میتواند شانس باروری موفقیت آمیز را افزایش دهد. 

راهنمای سی روزه آمادگی برای بارداری

روز اول تا هفتم آمادگی برای بارداری

• روز اول: روش های ضد بارداری را کنار بگذارید
اگر می خواهید باردار شوید، باید هر گونه روش ضد بارداری که از آن استفاده می کردید، را کنار بگذارید. در اغلب موارد می توانید بعد از کنار گذاشتن قرص های ضد بارداری به سرعت بچه دار شوید. در واقع بسیاری از زنان اولین پریودشان دو هفته بعد از کنار گذاشتن قرص ها رخ می دهد.

هنگامی که پریود شروع شود، اولین چرخه قاعدگی شما و تخمک گذاری تان نیز شروع می شود. برخی زنان به سرعت باردار می شوند اما برخی دیگر ممکن است باردار شدن شان چندین ماه طول بکشد.

• روز دوم: مصرف قرص مولتی ویتامین را شروع کنید
طی کردن یک بارداری سالم به شدت مبتنی بر ذخایر مواد مغذی در بدن است. به پزشک متخصص زنان و بارداری مراجعه کنید و از وی بخواهید تا مولتی ویتامینی مناسب شما برایتان تجویز کند تا بتوانید بدنتان را برای طی کردن زمان بارداری تقویت کنید.
مصرف مولتی ویتامین پیش از شروع بارداری مانع هرگونه کمبود ویتامین یا مواد مغذی در اوایل بارداری می شود و همچنین فرصت دارید چند نوع مولتی ویتامین را امتحان کنید تا ببینید کدام یکی مناسب بدن شما است.

• روز سوم: مصرف فولیک اسید را شروع کنید
علاوه بر مولتی ویتامین، بهتر است از پزشکتان بخواهید تا فولیک اسید را برایتان تجویز کند زیرا فولیک اسید مانع ایجاد نقص های دستگاه اعصاب جنین در اوایل بارداری می شود.

• روز چهارم: تغذیه درستی داشته باشید
همچنین بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی لازم را می توانید با رعایت رژیم غذایی درست و سالم به دست آورید. سعی کنید از غذاهای فراوری شده مانند سوسیس و کالباس و همچنین غذاهای آماده دوری کنید. اگر می توانید سعی کنید تا سبزیجات و میوه های ارگانیک را در برنامه غذایی تان جای دهید تا کمتر در معرض سموم و آفات کشاورزی قرار بگیرید.

• روز پنجم: ورزش کنید
ورزش کردن حداقل چهار تا پنج بار در هفته روش خوبی برای آمادگی برای بارداری است. سعی کنید حداقل 30 دقیقه فعالیت در هر بار ورزش کردن داشته باشید. می توانید در آغاز با پیاده روی آغاز کنید و از زمان های کوتاه مثل ده تا پانزده دقیقه شروع کنید و کم کم میزان فعالیت ورزشی خود را افزایش دهید.
اگر میخواهید ورزش بیشتری بکنید می توانید دوچرخه سواری، دویدن یا کوه نوردی یا تپه نوردی را امتحان کنید. هرچه بیشتر ورزش بکنید به نفع شما است.

• روز ششم: برای چکاپ سالانه به پزشک مراجعه کنید
حتما سالانه به پزشک مراجعه کنید تا در صورت وجود مشکلات مرتبط با سلامتی بتوانید آنها را پیش از دیر و شدید شدن درمان کنید. هنگامی که قصد بارداری دارید، اطمینان حاصل کردن از سلامت بدنتان بسیار مهم است. پزشک شما را معاینه می کند و آزمایشات خون را برای بررسی مواردی از جمله کلسترول و چوبی خون تجویز می کند.

• روز هفتم: مطمئن شوید که همه واکسن های لازم را زده اید
ویزیت شما با پزشک زمان خوبی است که درباره واکسن هایی که باید زده شوند نیز سوال کنید (مانند کزاز، سرخجه و غیره). واکسیناسیون در محافظت از سلامت شما و هم فرزندتان کمک کننده است.

روز هشتم تا پانزدهم آمادگی برای بارداری

• روز هشتم: برای مشاوره و معاینه قبل از بارداری به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.
بسته به تعداد عوامل تاثیر گذار (سن، سابقه مشکلات باروری قبلی و موارد دیگر) بهتر است که قبل از بارداری به پزشک متخصص زنان برای انجام معاینات و بررسی های لازم مراجعه کنید. با پزشک درباره هر چیزی که نگران آن هستید از غربال گری برای بیماری های مقاربت جنسی گرفته تا غربالگری برای آمادگی برای بارداری صحبت کنید.

 

• روز نهم: چرخه قاعدگی خود را دنبال کنید.
چه از روش های ضد بارداری استفاده می کردید یا خیر، اکنون زمان بررسی و پیگیری چرخه قاعدگی تان فرا رسیده است. مشخص کردن زمان پنجره باروری به شما در زودتر باردار شدن کمک می کند. به علاوه داشتن درک کاملی از عملکرد چرخه قاعدگی می تواند به شما در تشخیص این مورد کمک کند که آیا مشکلی در این میان وجود دارد (لکه بینی، پریودهای نامنظم و غیره) یا خیر. به سادگی با شروع پریود چرخه قاعدگی تان را یادداشت کنید و ببینید ماه تا ماه چه تغییراتی می کند. متوسط چرخه قاعدگی 28 روز است اما حالت های طبیعی دیگر آن می تواند بین 21 تا 35 روز باشد. همچنین اپلیکیشن های موبایل زیادی وجود دارند که می توانند در پیگیری چرخه قاعدگی تان کمک کننده باشند.

• روز دهم: سعی از کنید از مواد سمی دوری کنید.
در معرض قرار گرفتگی در برابر مواد سمی میتواند برای رشد جنین خطرناک باشد. سعی کنید از مواد سمی با روش های زیر دوری کنید:

o از عطرهای مصنوعی استفاده نکنید
o از مواد پلاستیکی حاوی بیسفنول ای خودداری کنید و بیشتر از ظروف شیشه ای استفاده کنید.
o از محصولات پوستی خانگی استفاده کنید.
o از محصولات بهداشتی و زیبایی مصنوعی دوری کنید.
o غذای ارگانیک بخورید.
o از شوینده های غیر معطر استفاده کنید
o از محصولات حاوی پارابن، سدیم لورت سولفات و جیوه خودداری کنید
o از غذاهای تازه به جای کنسروی استفاده کنید زیرا غذاهای کنسروری حاوی بیسفنول-ای هستند که موجب مشکلات ناباروری می شوند.

• روز یازدهم: زندگی بدون استرس را تمرین کنید.
داشتن یک زندگی بدون استرس می تواند در طی بارداری و سال اول بچه داری بسیار کمک کننده باشد. اگر استرس دارید، سعی کنید پیاده روی های ریلکس کننده انجام دهید یا تمرینات تنفس عمیق را انجام دهید یا هر کاری دیگری را انجام دهید که برایتان لذت بخش است.

• روز دوازدهم: تمرین های یوگا را انجام دهید.
یوگا مزایای زیادی برای باروری شما دارد. انجام مرتب تمرینات یوگا می تواند به احساسات و اضطراب مرتبط شما با بارداری کمک کند. همچنین بدنتان را برای بارداری آماده و تقویت می کند.

• روز سیزدهم: به دندان پزشک مراجعه کنید.
در حالی که تمام چک آپ های پزشکی لازم را انجام می دهید، بهتر است نگاهی هم به دندان هایتان بیندازید. در طی بارداری، هورمون ها می توانند بر لثه ها و دندان ها تاثیر بگذارند. مسواک زدن درست پیش از بارداری می تواند مانع التهاب لثه و پوسیدگی دندان در طی بارداری شود.

• روز چهاردهم: مصرف الکل و دخانیات را ترک کنید.
مصرف دخانیات و الکل می تواند به جنین آسیب بزند. مصرف دخانیات موجب وارد شدن مواد شیمیایی به بدن جنین می شود، مانع گردش درست خون می شود و همچنین ممکن است منجر به زایمان زودرس شود.
مصرف الکل منجر به ناهنجاری های جنینی ناشی از مصرف الکل می شود. استفاده از مواد مخدر مانند هروئین، کوکائین، شیشه، ماریجوانا و دیگر می توانند منجر به نقص جنین، سقط جنین یا مرده زایی می شود.

• روز پانزدهم: با همسرتان رابطه جنسی داشته باشید
در نهایت این رابطه جنسی است که منجر به بارداری می شود. داشتن روابط جنسی درست و رمانتیک میتواند موجب مستحکم شدن رابطه بین زوجین شود. برای باردار شدن سعی کنید در مواقع مختلف چرخه قاعدگی رابطه جنسی بدون محافظت داشته باشید تا باردار شوید.

روز شانزدهم تا بیست و سوم آمادگی برای بارداری

• روز شانزدهم: به وزن سلامت خود برسید.
آیا شاخص توده بدنی تان یا همان BMI خود را می دانید؟ در هنگام مشاوره پیش از بارداری پزشک معمولا BMI را شما محاسبه می کند و اگر در دسته دارای اضافه وزن یا چاق قرار بگیرید، بهتر است به دنبال راهکارهای سالم کاهش وزن با مشورت پزشک باشید. اگر BMI شما نیز در دسته دچار کمبود وزن قرار دارد، بهتر است با پزشکتان در این باره مشورت کنید.

• روز هفدهم: سابقه پزشکی خانواده تان را جمع آوری کنید.
سلامت کودک شما تحت تاثیر عوامل ژنتیکی است که ریشه در خانواده شما دارند. پیش از اینکه باردار شوید، میتوانید از والدین یا اقوامتان درباره مشکلات ژنتیکی سوال کنید که ممکن است در خانواده تان دیده شده باشد. همسرتان نیز باید این کار را انجام دهد. در صورت نگرانی درباره مشکلات ژنتیکی، می توانید به یک متخصص ژنتیک مراجعه کنید و درباره نگرانی هایتان با وی مشورت کنید.

• روز هجدهم: درباره داروهای مصرفی تان با پزشکتان مشورت کنید.
در زمان مشاوره پیش از بارداری، با پزشکتان درباره داروهایی که مصرف می کنید، صحبت کنید تا مطمئن شوید داروهایتان ضرری برای بارداری و جنین نداشته باشند.

• روز نوزدهم: سعی کنید خوب و به اندازه کافی بخوابید.
بسیاری از والدین نگران خوابیدن در زمان پس از به دنیا آمدن کودک هستند. اما خواب در طی بارداری نیز می تواند مشکل ساز باشد. به همین دلیل تا فرصت هست به اندازه کافی بخوابید.

• روز بیستم: مصرف کافئین خود را محدود کنید.
آیا مصرف نوشیدنی های کافئین دار تان مانند قهوه زیاد است؟ میزان توصیه شده مصرف کافئین برای زنان باردار حدود 350 سی سی در روز است. اگر بیشتر از این مقدار مصرف می کنید، سعی کنید مصرف خود را کاهش دهید.

• روز بیست و یکم: آب زیاد بنوشید.
حدود 60 درصد بدن از آب ساخته شده است. سعی کنید آب کافی بنوشید تا سلامت خود را حفظ کنید. زنان باید هر روز 9 لیوان آب بنوشند. هنگامی که باردار شوید، این مقدار ممکن است افزایش یابد که در این باره باید از پزشکتان مشورت بخواهید.

• روز بیست و دوم: درباره نحوه باردار شدن بیشتر مطالعه کنید.
برای این که شانس بارداری خود را افزایش دهید. بهتر است در زمان پنجره باروری رابطه جنسی داشته باشید که در واقع پنجره باروری همان زمان نزدیک به زمان تخمک گذاری است. پس بهتر است درباره زمان تخمک گذاری تان بیشتر بدانید.

• روز بیست و سوم: غذاهای تقویت کننده قدرت باروری را به رژیم تان بیفزایید
برخی از این غذاها شامل تخم مرغ، مارچوبه، بادام، ماهی سالمون، سبزیجات و محصولات ارگانیک هستند. 

روز بیست و چهارم تا روز سی ام آمادگی برای بارداری

• روز بیست و چهارم: همسرتان را نیز نزد دکتر ببرید
اگرچه بارداری سالم بیشتر بر عهده زنان است اما بهتر است همسرتان نیز مورد چک آپ قرار گیرد. حدود 40 درصد موارد ناباروری ناشی از مشکلات مردانه است. بهتر است مطمئن شوید که همسرتان موارد زیر را رعایت می کند:

o به پزشک برای چک آپ مراجعه کند
o تغذیه درستی داشته باشد
o ورزش بکند
o از مصرف دخانیات و الکل خودداری کند

• روز بیست و پنجم: سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کنید
در طی بارداری، بیشتر در برابر سرماخوردگی، آنفولانزا و دیگر بیماری ها آسیب پذیر هستید. با مصرف رژیم غذایی غنی از آنتی اکسیدان ها، مصرف ویتامین و استراحت به میزان کافی به تقویت سیستم ایمنی بدن خود کمک کنید.

• روز بیست و ششم: حواستان به باید ها و نبایدهای دوران بارداری باشد
موارد زیادی وجود دارد که شنیده اید انجام آنها در بارداری مضر است یا ضرری ندارد. برخی از نکته ها چندان علمی نیست در حالی که برخی دیگر برای رشد سالم کودک شما الزامی هستند. یکی از مهمترین موارد غذاهای مصرفی در طی بارداری است. زنان باردار 10 برابر دیگر افراد بالغ و سالم در معرض ابتلا به لیستریوسیس نوعی مسمومیت غذایی ناشی از غذاهای آلوده هستند. پس از سالم بودن غذای خود مطمئن شوید.

• روز بیست و هفتم: سعی کنید کارهای خیلی سخت انجام ندهید.
شغل شما ممکن است از لحاظ فیزیکی پر مخاطره باشد و نیازمند حرکات خطرناکی باشد. بلندکردن چیزهای بسیار سنگین برای مدت زمان طولانی و خم شدن از کمر به میزان زیاد می تواند موجب مشکلات قاعدگی، مشکلات ناباروری و سقط جنین شود.
درباره نگرانی های درباره بلند کردن اجسام سنگین با پزشک تان مشورت کنید. هنگامی که باردار شدید، از بلندکردن هر گونه جسم سنگین از زمین و خم شدن مکرر از کمر خودداری کنید.

• روز بیست و هشتم: به شهربازی بروید.
هنگامی که باردار شدید، فعالیت های زیادی هستند که برای شما و جنین در حال رشد در بدنتان ایمن نیستند. پیش از اینکه باردار شوید به شهربازی رفته و هرچقدر دوست دارید رولر کوستر سواری کنید. نیروهای حرکتی که ناگهانی شروع شده یا ناگهان متوقف می شوند میتوانند منجر به جدا شدن جفت از دیواره رحم شوند.

• روز بیست و نهم: بیمه درمانی خود را بررسی کنید
پیش از باردار شدن مهم است که بدانید چه مواردی در بیمه نامه شما پوشش داده شده اند. تقریبا یک میلیون از زنان بدون دسترسی به مراقبت بارداری کافی هر ساله زایمان می کنند و کودکان آنها سه برابر بیشتر از زنانی که مراقبت بارداری مرتب دارند، با وزن کمتری به دنیا می آیند و احتمال زنده ماندنشان کمتر است.

• روز سی ام: ارتباط عاطفی تان را با همسرتان حفظ کنید.
ممکن است در اولین باری که برای بارداری تلاش کرده اید موفق شوید اما برای برخی از زوج ها ممکن است چند وقت طول بکشد تا به نتیجه مثبتی برسند. پیش از اینکه شروع به تلاش برای بارداری کنید، با همسرتان در این باره صحبت کنید. درباره هرگونه مشکل و نگرانی که درباره بچه دار شدن دارید با همسرتان گفت و گو کنید تا رابطه بین شما قوی و سالم بماند.

علائم ناباروری در زنان و مردان

مشاهده علائم ناباروری غیر معمول نیست و درست است که این علائم استرس زا هستند اما بسیاری از افراد هیچ علائم ناباروری مستقیمی ندارند تا هنگامی که تلاش می کنند تا بچه دار شوند.
ناباروری هم بر مردان و هم بر زنان تاثیر می گذارد. حدود یک سوم موارد ناباروری ناشی از زنان و حدود یک سوم دیگر ناشی از مردان است. یک سوم باقی مانده ممکن است ناشی از مشکلات جسمی هم زن و هم مرد یا دیگر عوامل یا علت های ناشناخته باشد.

نشانه های ناباروری در زنان

در زنان، علائم ناباروری در زنان می تواند شامل موارد زیر باشد:

• باردار نشدن
علامت اصلی ناباروری این مورد است که پس از تلاش برای مدت زمان خاصی فرد باردار نشده باشد. پزشک معمولا پس از اینکه زنی یک سال برای بارداری تلاش کند و باردار نشود، ناباروری را تایید می کند. اگر زنی بیش از 35 سال داشته باشد، اگر پس از شش ماه باردار نشود، ناباروری تشخیص داده می شود.

• چاقی
چاقی می تواند اثر منفی بر سلامت دستگاه تولید مثل زنان داشته باشد. زنان دچار چاقی احتمال بارداری کمتری دارند و نسبت به زنان بدون اضافه وزن در معرض خطرات بارداری بیشتری هستند.

• درد در هنگام نزدیکی
درد در هنگام رابطه جنسی می تواند نشانه مشکلاتی باشد که می توانند بر توانایی باروری زنان تاثیر بگذارند. مثال هایی از این مشکلات تاثیرگذار شامل عفونت ها، اندومتریوز و فیبروم هستند.

• پریود های شدید، طولانی و دردناک

در حالی که برخی از زنان پریودهای سبکی دارند، دیگر زنان دچار پریودهای شدید و دردهای قاعدگی زیادی می شوند. زنانی که دچار پریودهای بسیار شدید و دردناک می شوند ممکن است مبتلا به اندومتریوز باشند که بیماری است که در آن بافت رحم در مکان های دیگر بدن شروع به رشد می کند.

اندومتریوز یکی از عوامل موثر در ناباروری است. دیگر علائم اندومتریوز شامل موارد زیر هستند:

o درد مزمن ناحیه لگن ( در تمام اوقات و نه تنها در دوره قاعدگی)
o درد در هنگام رابطه جنسی
o کمر درد
o خستگی
o تهوع
o پریود نامنظم و لکه بینی قبل از پریود 
o مشکلات گوارشی و درد در هنگام دفع مدفوع

• خون قاعدگی تیره یا روشن
اگر رنگ خون قاعدگی روشن تر از معمول باشد، می تواند نگران کننده باشد. رنگ خون قاعدگی برای هر کس معمولا در آغاز پریود، قرمز روشن است و در طی روزهای بعد تیره تر می شود.
مشاهده خون مانده و بسیار تیره در آغاز پریود نیز می تواند نشانه اندومتریوز باشد. اگر علائم دیگری نیز دارید بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

• پریود نامنظم
طول چرخه قاعدگی در بین افراد متفاوت است. با این وجود، بسیاری از افراد دارای چرخه قاعدگی و پریود منظمی هستند بدین معنی که فاصله بین شروع دو پریود تقریبا یکسان است.
نامنظم بودن چرخه قاعدگی و همینطور پریود نشدن می توانند یکی از نشانه ها و علائم ناباروری در زنان باشند زیرا در این حالت تخمک گذاری به طور مرتب در فرد موردنظر رخ نمی دهد. تخمک گذاری زمانی است که تخمدان تخمکی را آزاد می کند.
تخمک گذاری نامنظم می تواند ناشی از مشکلات بسیاری باشد که شامل سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، چاقی، کمبود وزن و مشکلات تیروئید می شود.

• تغییرات هورمونی
علائم تغییرات هورمونی ممکن است نامشخص باشند و فرد متوجه آنها نشود. پزشک برای بررسی مشکلات هورمونی، آزمایش خون را تجویز می کند.
نوسانات هورمون ها می تواند موجب علائم زیر شود:

o افزایش وزن بدون دلیل
o جوش های زیاد
o سرد بودن دست ها و پاها
o کاهش میل جنسی
o ترشحات نوک پستان
o موی زائد در زنان
o نازک شدن موهای سر

بیماری های زمینه ای که می توانند بر ناباروری زنان موثر باشند

o آسیب به لوله های فالوپ یا تخمدان ها
o یائسگی زودرس
o سندرم تخمدان پلی کیستیک

o اندومتریوز
o سرطان رحم، سرطان دهانه رحم، سرطان تخمدان و درمان سرطان ها

علائم ناباروری در مردان

علائم ناباروری در مردان می تواند شامل موارد زیر باشد:

• عدم توازن هورمون ها
عدم تعادل هورمونی می توان بر قدرت باروری مردان تاثیر بگذارد. تستسترون هورمون اصلی موثر در قدرت باروری مردان است، از آنجایی که بیضه مردان مسئول تولید این هورمون است، مشکلات مرتبط با بیضه مردان می تواند منجر به ناباروری در مردان شود.
دو هورمون به بیضه مردان سیگنال می دهند تا اسپرم و تستسترون تولید کنند که شامل هورمون لوتئینه کننده (LH) و هورمون محرکه فولیکولی است. غده هیپوفیز تولید کننده این دو هورمون است، بنابراین هرگونه مشکل مرتبط با این غده می تواند منجر به ناباروری شود.

• اختلال نعوظ
تغییرات هورمونی، عوامل روحی و روانی یا مشکلات جسمی می توانند موجب اختلال در نعوظ آلت جنسی مردان شوند. اگر این اتفاق به طور مکرر رخ دهد، می تواند مانع برقراری رابطه جنسی شود که ممکن است ناشی از بیماری زمینه ای دیگری باشد.

• مشکلات مرتبط با انزال
مشکل در انزال یا تغییر در انزال مانند تغییر حجم منی می تواند نشانه بیماری دیگری مرتبط با قدرت باروری مردان باشد.

• تغییر در بیضه ها
بیضه های سالم در قدرت باروری مردان بسیار اهمیت دارند. بیضه های کوچک یا سفت نیز ممکن است نشانه مشکلات هورمونی باشند. همچنین، بیضه های حساس، دردناک و متورم نیز ممکن است نشانه بیماری های دیگری مانند عفونت باشند که می تواند بر کیفیت اسپرم و قدرت باروری مردان تاثیر بگذارد.

• چاقی
تحقیقات انجام شده نشان می دهند که چاقی مردان می تواند با ناباروری آنها مرتبط باشد. چاقی می تواند خطر ابتلا به بیماری های دیگری را افزایش دهد که می تواند بر قدرت باروری مردان مانند کیفیت اسپرم و اختلال نعوظ تاثیر بگذارند. 

دیگر عوامل موثر در ناباروری زنان و مردان

دیگر عواملی که می توانند در ناباروری هم مردان و هم زنان تاثیر گذار باشند در ادامه آورده شده اند:

• سن
• مصرف دخانیات
• مصرف الکل
• سابقه ابتلا به عفونت های مقاربت جنسی
• استرس
• تغذیه نادرست

علائم اولیه بارداری: آیا من باردارم؟

برای زنانی که سعی دارند باردار شوند، روزهای بعد از تخمک‌گذاری تا زمان شروع قاعدگی، انتظار بسیار سخت است. با وجود این، زنان اگر به درستی بدانند که در روزهای بعد از تخمک‌گذاری چه اتفاقی در بدنشان می‌افتد و علائم اولیه بارداری را به خوبی بشناسند، این انتظار کمی آسانتر می‌شود. خیلی‌ها نمی‌دانند که آیا هر تیر کشیدن و دردی نشانه بارداری است یا خیر. با این وجود، علائم اولیه بارداری اغلب مثل علائم شروع پریود است.

علائم اولیه بارداری پس از زمان تخمک‌گذاری

علائم اولیه بارداری ممکن است مثل علائم پیش از شروع پریود باشد. در حالی که برخی زنان به طور کامل علائم اولیه بارداری را تجربه می کنند، در بعضی دیگر نشانه‌های اولیه بارداری کمتر است یا اصلاً نشانه‌ای وجود ندارد. به علاوه، گاهی علائم اولیه بارداری شباهت زیادی به نشانه‌هایی دارند که در زمان تخمک‌گذاری، پیش از شروع پریود، و در اثر مصرف داروهای باروری اتفاق می افتند. به همین خاطر، علائم روزهای بعد از تخمک‌گذاری چندان قابل‌اعتماد نیستند که مطمئن شویم فردی باردار است یا نه.

روز اول تا هفتم پس از تخمک‌گذاری

تخمک‌گذاری لحظه‌ای است که تخمدان تخمکی را آزاد می‌کند. وقتی تخمدان تخمکی را آزاد می‌کند، فاز لوتئال (مرحله تشکیل جسم زرد) شروع می‌شود. مرحله تشکیل جسم زرد با تمام شدن پریود به پایان می رسد مگر اینکه فرد باردار شده باشد.

در شروع مرحله تشکیل جسم زرد، نشانه‌های اولیه بارداری مشاهده نمی‌شود. چون تا وقتی تخمک بارورشده در دیواره رحم جای نگیرد یا به اصطلاح لانه گزینی رخ ندهد، بارداری اتفاق نمی‌افتد.
در مرحله تشکیل جسم زرد، بدن پروژسترون بیشتری تولید می‌کند که این هورمون به تثبیت بارداری اولیه کمک می‌کند. 6 تا 8 روز بعد از تخمک‌گذاری، سطح پروژسترون به حداکثر میزان خود خواهد رسید حتی اگر فرد باردار نشده باشد.

میزان پروژسترون بر حالت جسمی و روحی فرد تأثیر می‌گذارد – یعنی ممکن است فرد علائم شروع پریود را در اوایل بارداری هم تجربه کند. وقتی تخم بارورشده به رحم می‌رسد، خودش را در دیواره رحم جای می‌دهد. این عمل، کاشت یا لانه‌گزینی نامیده می‌شود و شروع بارداری را نشان می‌دهد. لانه‌گزینی معمولاً 6 تا 12 روز بعد از لقاح صورت می‌گیرد.

در این زمان فرد علائم اولیه بارداری را تجربه می‌کند، از جمله:

• حساسیت و درد سینه
• نفخ
• ویار و اشتهای زیاد
• حساسیت زیاد نوک پستان
• سردرد و دردهای عضلانی
با این وجود ، ممکن است این نشانه‌ها در افرادی که باردار هم نیستند، مشاهده شود، چون میزان پروژسترون در آخر چرخه قاعدگی افزایش می یابد. 

روز هفتم تا دهم پس از تخمک‌گذاری

وقتی تخم بارورشده را در رحم جای می‌گیرد و لانه‌گزینی می‌کند، حدود یک‌سوم افراد دچار نوعی خونریزی ضعیف یا لکه‌بینی می شوند که خونریزی لانه‌گزینی نام دارد.
این لکه‌بینی معمولاً یک یا دو روز طول می‌کشد و خیلی خفیف است. خونریزی لانه‌گزینی، یکی از اولین علائم بارداری است چون زمانی اتفاق می‌افتد که شخص باردار شده است.
با این وجود، حتی وقتی خونریزی لانه‌گزینی دیده می‌شود، ممکن است هنوز تست حاملگی مثبت نباشد. ممکن است خونریزی به خاطر سقط جنین زودهنگام باشد که همچنین حاملگی شیمیایی نامیده می شود، یا دلیل دیگری داشته باشد.

در زمان لانه‌گزینی، بدن هورمون حاملگی به نام گنادوتروپین جفتی انسان (اچ‌سی‌جی) تولید می‌کند. اچ‌سی‌جی که به هورمون حاملگی معروف است، همراه با پروژسترون و استروژن، علائم اولیه بارداری را بوجود می‌آورند. سطح این هورمون با تست حاملگی تشخیص داده می‌شود. با این وجود ، چند روز طول می‌کشد که هورمون حاملگی به سطح قابل‌تشخیص برسد، بنابراین ممکن است تست حاملگی افزایش این هورمون را نشان ندهد، یا علائم اولیه بارداری فورا ظاهر نشوند.

روز یازدهم تا چهاردهم پس از تخمک‌گذاری

چند روز بعد از لانه‌گزینی، سطح هورمون حاملگی آنقدر بالا می‌رود که علائم اولیه بارداری را بوجود می‌آورد. با اینو جود ، این حالت نیز مرحله‌ای از چرخه قاعدگی است و احتمال زیادی دارد فرد علائمی را تجربه کند که به معنای نزدیک شدن به زمان پریود باشد.

کسانی که خوب می‌دانند هر ماه در این دوره بدنشان چه واکنشی نشان می‌دهد، بهتر می‌توانند تشخیص بدهند که این علائم به خاطر حاملگی است یا شروع پریود.
برخی علائم دیگر در اوایل بارداری عبارتند از:

• تیره شدن نوک پستان
• احساس خستگی
• ویار یا احساس گرسنگی شدید
• تکرر ادرار

• تغییرات معده و روده، نظیر دل درد یا اسهال
وقتی فردی چند نشانه اولیه بارداری را تجربه می‌کند، احتمالاً سطح هورمون حاملگی آنقدر بالا رفته است که تست بارداری، حاملگی فرد را نشان می‌دهد. با وجود این، سطح هورمون حاملگی متغیر است، پس این مورد هم همیشه درست نیست.

علائم اولیه حاملگی

تهوع، یکی از علائم شایع اوایل بارداری است.
با پیشرفت بارداری و بالا رفتن هورمون حاملگی، علائم بارداری بیشتر می‌شود. بعضی از شایع‌ترین علائم عبارتند از:

• احساس ضعف و سرگیجه به خاطر تغییرات هورمونی و تغییر فشار خون و ضربان قلب
• حالت تهوع، بخصوص موقع گرسنگی
• استفراغ
• بیزاری شدید از بعضی غذاها یا بوها
• تغییر حس بویایی
• احساس خستگی
• نفخ و احتباس آب در بدن
• تیره شدن واژن در بارداری

نکات نهایی درباره علائم اولیه بارداری

چه زمانی که زنی سعی می‌کند تا باردار شود و چه زمانی که می‌خواهد از بارداری جلوگیری کند، این انتظار دو‌هفته‌ای پس از زمان تخمک گذاری تا شروع پریود می‌تواند آزاردهنده باشد.
بعضی افراد با کنترل نشانه‌های جسمانی یا با کیت تخمک‌گذاری، دوره تخمک‌گذاری‌شان را پیگیری می‌کنند. اما نکته خیلی مهم این است که تنها راه تشخیص تخمک‌گذاری، آزمایش پزشکی است.
هیچ نشانه‌ای به‌تنهایی نمی‌تواند شروع بارداری را تأیید کند، و افراد زیادی هستند که اصلاً علائم اولیه بارداری را تجربه نمی‌کنند. تنها راه اثبات بارداری، تست حاملگی است.

دلایل بوی بد دهان و راههای رفع آن

 

هنگامی که یک فرد نفس بد بویی را از دهان خارج میکند، این حالت نفس Halitosis نامیده می شود (به لحاظ پزشکی) ، فردی که در کنار شما ایستاده یا به طور مستقیم با شما صحبت می کند، می تواند دچار این مشکل باشد مناطق اصلی که بوی بد دهان را ایجاد میکنند(زبان و لثه)، معده، لوزه ها، بینی و مری است ؛ همچنین ،به عنوان نشانه ای از وضعیت سلامت ضعیف در نظر گرفته شده است هنگامی که شما مواد غذایی با بوی قوی ،مانند:سیر و پیاز مصرف می کنید، بو در دهان شما حفظ می شود و حتی بعد از مسواک زدن ازبین نمیرود ؛ بو ،تنها زمانی که مواد غذایی از بدن خارج شوند از بین میرود.

علل بوی بد دهان

• فساد دندانی
• زخم های دهانی
• عفونت های دهانی
• تمیز کردن دندان ها به شیوه غلط
• استرس ، اضطراب ، افسردگی
• روزه داری
• الکل
• سیگار کشیدن
• چرخه قاعدگی (در وسط چرخه)
• گاهی داروها باعث خشکی دهان و بوی بد می شوند
• عفونت بینی و گلو
• سوء هاضمه باعث ایجاد خلط
• خوردن غذا با بوی قوی مانند سیر و پیاز

علائم بوی بد دهان در کودکان و بزرگسالان

• لثه های سفت و سخت که به راحتی خونریزی می کنند.
• پلاک روی دندان
• گره های لنفاوی متورم،
• گلو درد و بینی
• دهان خشک
• زبان خشک و سفید

علت انواع مختلف بوی بد دهان

بیماری دندان و بوی بد دهان:

90 درصد از تنفس های بدبو از شکستن پروتیین ها در دهان شما تولید می شود .تنفس بدبوی ناشی از مشکلات دهانی، معمولا ً بوی تخم مرغ گندیده می دهد .این امر ناشی از شکست بافت ها در جلو زبان یا لثه است و این نشانه ای از ضعف بهداشت دهان است.

به ندرت تنفس بدبو دندان می تواند بوی مدفوع بدهد ؛ این به دلیل عدم تعادل در دهان و یا از تفکیک پروتیین بر روی بافت و یا زبان است . اگر نفس بدبو دارید، اولین قدم شما یک تست دندان پزشکی و بهداشت دهان خوب است با این حال بوی بد تنفس می تواند در مورد مشکلات در جای دیگری در بدن شما به شما بگوید.

علت انواع بوهای بد دهان ؛ تشخیص بیماری ها از روی بوی دهان

اگر شما یا دندان پزشکتان می توانید نوع بو را در تنفس بدبو تشخیص دهید ، این می تواند به مشخص کردن منشا آن کمک کند .این پیوند زبانی – سیستماتیک به این معنی است که دندان پزشک شما ممکن است مشکلات بالقوه را در جای دیگری در بدن شما شناسایی کند – درست مانند یک چشم پزشک که می تواند چشم شما را معاینه کند .

اینها انواع بوها و بیماری های سیستمیک متفاوت هستند :

• بوی بد و پنیری معمولا ً نشان می دهد که تنفس بدبو شما دارای منشای از بینی دارد .
• بوی میوه ممکن است نشان دهنده دیابت کنترل نشده باشد.
• بوی ماهی می تواند بیماری کلیه را نشان دهد ، زیرا افزایش سطح اوره ممکن است موجب بو ماهی شود.
• بوی اسیدی می تواند نشانه ای از آسم و کیست فیبروسیس باشد .
• بوی آمونیاک می تواند مشکلات کلیوی را نشان دهد .
• بوی شیرین و ترشیدگی ممکن است نشان دهنده سیروز کبد باشد.
• بوی مدفوع ممکن است به انسداد روده اشاره کند.

12 نوع ” تنفس بدبو ” ناشی از بیماری در بدن شما وجود دارد:

• تنفس بدبو لوزه ای
• تنفس بدبو سینوسی
• تنفس بدبو ریوی
• تنفس بدبو روده ای
• تنفس بدبو متابولیکی
• تنفس بدبو دیابتی
• تنفس بدبو دارویی
• تنفس بدبو کبدی
• تنفس بدبو تریمتیلامینوریا
• تنفس بدبو قاعدگی
• تنفس بدبوی دارویی
• تنفس بدبو هالیت فوبیایی

تنفس لوزه ای :عوامل تنفس بدبو و لوزه ها

لوزه ها ممکن است علت نفس بد شما باشند ؛ تنفس بد مربوط به عفونت لوزه می تواند در شکل های حاد ، مزمن و مکرر عفونت لوزه رخ دهد .لوزه دو شاخه کوچک از بافت غده هستند و در دو طرف پشت گلوی شما قرار دارند .آن ها بخشی از سیستم ایمنی بدن را تشکیل می دهند و آنتی بادی تولید می کنند و گلبول های سفید خون را تشکیل می دهند تا به میکروب ها در درون دهان حمله کنند .آن ها بخشی از اولین خط دفاع شما در برابر باکتری ها در غذا یا هوا هستند .

علائم عفونت لوزه ها چیست :

نقاط زرد یاسفید روی لوزه ها ؛ گلو درد- درد در گلو گاهی سخت است ، به خصوص هنگام بلعیدن و ممکن است بیش از 48 ساعت طول بکشد .

• غدد لنفاوی متورم زیر هر طرف فک
• تنفس بدبو
• عفونت یا درد گوش
• کودکان ممکن است از درد شکمی نیز شکایت کنند.
• سردرد
• گرفتن یا تغییر صدا
• قرمزی گلو
• لوزه های متورم گاهی پوشیده با نقاط رنگ سفید و چرک است.
• تب ( دمای بالا )

حدود 51-03 درصد عفونت لوزه ها توسط باکتری ها ایجاد می شوند – معمولا ً باکتری استروپوکوکوس ( گلو درد ) . و بقیه آنها از ویروس های دیگر ناشی می شوند .تعیین علت التهاب لوزه دشوار است ، بنابراین پزشک ممکن است از گلوی شما آزمایش بگیرد و آن را برای آزمایش ارسال کنند.آنتی بیوتیک ها تنها در مقابل باکتری ها موثر هستند و ورم لوزه را که توسط یک ویروس ایجاد می شوند را درمان نمی کنند .

غدد لوزه یا ورم لوزه:

گاهی باکتری ها ، بقایای غذا ، سلول های مرده ، خلط و دیگر مواد ممکن است در لوزه به دام بیفتند .این مواد می توانند موجب استحکام ( سفت شدن ) شوند و باعث ورمش نیز شوند و این اتفاق اغلب در افرادی رخ می دهد که از التهاب مزمن لوزه رنج می برند.

تنفس بدبو که همراه با عفونت لوزه همراه است ، شاخص اصلی تورم لوزه است ؛ بیمارانی که مشکلات بینی دارند، اغلب سرفه و لوزه های سفید و نفسی بدبو و خلط گو دارند .همه اینها نشانه مشکل بینی هستند و باعث تنفس بدبو می شوند . غدد لوزه حاوی ترکیبات حاوی گوگرد ، مخاط و باکتری ها هستند ، حضور این ترکیبات بدبو ، شواهدی عینی برای تنفس بدبو هستند .

علت انواع بوی دهان مثل بوی ماهی و.. 

تنفس سینوسی :علت تنفس بدبو و سینوس ها 

تنفس بدبو می تواند ناشی از رشد میکروبی و یا عفونت های قارچی باشد . 

سینوزیت یا عفونت سینوسی :

سینوزیت التهاب سینوس ها است . این بیماری ممکن است باعث التهاب شدید کوتاه مدت و ناشی از عفونت باشد .گاهی اوقات می تواند یک وضعیت طولانی مدت ، مزمن ، پیچیده با آلرژی و / یا مشکلات ساختاری در بینی باشد .سینوزیت های حاد می توانند به شدت بر کیفیت زندگی شما تاثیر بگذارند .

سینوس های بینی در گونه ها ، اطراف و پشت بینی قرار دارند .آن ها برای گرم کردن هوا ، مرطوب کردن و فیلتر هوای ورود به حفره بینی عمل می کنند و همچنین به ما صداهای خاصی می دهد .علائم سینوزیت بسته به سختی و نوع سینوس ها تغییر می کند .آن ها ممکن است باعث تنفس بدبو شوند . 

علائم بالقوه اش، عبارتند از:

• خلط غلیظ سبز و زرد رنگ بینی و یا پشت گلو.
• از دست دادن حس بویایی و یا مزه بد در دهان.
• گلو درد / سرفه
• احساس خستگی
• تب و لرز
• ورم صورت همراه با درد
• سردرد
• دندان درد
• احساس فشار وقتی به جلو خم می شوید
• آپنه خواب
• آبریزش بینی

پولیپ بینی:

پولیپ بینی نرم و ژله ای است. آن ها همیشه باعث بروز علائمی نمی شوند . چون آن ها معمولا ً از طریق راه های سینوس ها به بینی مرتبط می شوند ، اغلب باعث مسدود شدن بینی می شود.آن ها می توانند راه تنفسی را مسدود کنند که می تواند منجر به سینوزیت شود .این عفونت ممکن است باعث تنفس بدبو شود . 

آبریزش بینی:

دستگاه تنفسی شما یک روان کننده به نام مخاط دارد . مخاط ماده ای سفت و مرطوب است که سیستم تنفسی شما را تمیز می کند و به تله گذاری ویروس ها قبل از اینکه باعث عفونت شوند ، کمک می کند. سینوزیت ، پلیپ بینی و آبریزش بینی می توانند باعث تنفس بدبو شوند، چون باعث رشد میکروب ها ، گرفتن اشیا خارجی و متابولیت ها می شود که باعث تنفس بدبو می شوند.

نفس ریوی :تنفس بدبو و عفونت ریوی

عفونت های دستگاه تنفسی:

تنفس بدبو می تواند ناشی از عفونت ریه و بیماری هایی مانند برونشیت ، آبسه ریوی ، سل ، آمفیزم و ذات الریه ناشی شود . 

انواع بیماری های ریوی عبارتند از:

• برونشیت ( عفونت مجاری هوایی )
• کروپ ( عفونت نای یا حلق در کودکان )
• آنفولانزا (پخش شدن عفونت در مجاری تنفسی فوقانی و پایینی از جمله بینی ، گلو و گاهی ، برونشیت و ریه ها )
• ذات الریه ( عفونت کیسه های هوایی و بافت ریه اطراف )
• سرطان ریه که معمولا ً منجر به تنفس بدبو می شود و در حال حاضر در تشخیص اولیه به کار می رود .

آسم:

افراد مبتلا به آسم به احتمال زیاد از دهان خشک رنج می برند .این امر به این دلیل است که آسم ، جریان هوا را محدود می کند و باعث می شود مبتلایان به احتمال بیشتری از طریق دهان تنفس کنند .داروها در استنشاق نیز می تواند دهان را خشک کند و گاهی منجر به زخم یا برفک دهان شود . 

کیست فیبروسیس:

یک بیماری ژنتیکی که بسیاری از اعضای بدن را از جمله ریه ها ، دستگاه گوارش و سینوس ها را تحت تاثیر قرار می دهد خلط غلیظ و بی حرکت منجر به انسداد سینوس ها می شود .رایج ترین علایم تنفسی ، از جمله سرفه مزمن ، خس خس کردن و یا عفونت های تنفسی فوقانی یا پایین هستند .بیماران دارای علائم تنفسی فوقانی معمولا ً بینی بینی شدید و مخاط بینی سفت دارند .

تنفس روده ای :نیروی نفس بدبو و دستگاه گوارش 

بیماری های دستگاه گوارش:

دستگاه گوارش موجب بسیاری از موارد تنفس بدبو می شود .تنفس بدبو که توسط شکم ایجاد می شود معمولا ً نشانه عدم تعادل عمومی در سیستم گوارشی است .علل گوارشی می تواند شامل موارد زیر باشد : 

• علائم GERD ( بیماری رفلکس معده ) ، باعث برگشت اسید می شود . هر نوع شرایطی که باعث التهاب معده و سوزش معده می شود ممکن است موجب بوی بد دهان شود ، به خصوص اگر متوجه مزه غیر معمولی شوید ؛ این بو تقریبا ً همیشه با بوی بدتر همراه است .
• باد ، گاز ، و آروغ :هر بیماری گوارشی که باعث آروغ زدن شما می شود می تواند باعث تنفس بدبو شود .
• این ها شامل عدم تعادل در شرایط گوارشی مثل سندرم روده تحریک پذیر و یا مصرف بالای شکر هستند .
• انسداد روده یا یبوست :وقتی بدن شما غذا را هضم نمی کند ، می تواند تنفس با بویی بد مانند مدفوع شود .

تنفس متابولیکی :علل نفس بدبو و انواع خاص رژیم غذایی 

کتون ( چربی – متابولیسم ):

رژیم غذایی کم کربوهیدراتی و کتوژنتیکی می تواند بدن شما را مجبور به سوزاندن چربی برای سوخت کند. این ماده شیمیایی بنام کتون را تولید می کند که در تنفس آزاد می شوند و بوی عجیب میوه و یا استونی را تولید می کنند .خبر خوب این است که اگر شما نفس بدبویی دارید , احتمالا ً رژیم کم کربو هیدراتی گرفته اید . 

نفس گرسنگی:

طی نخوردن غذا یا روزه گرفتن مقدار بزاق در دهان شما کاهش می یابد و دهان خشک مانع از پاک سازی باکتری های مضر می شود و باعث ایجاد بوی بد می شود .

تنفس دیابتی:نفس بدبو ناشی از انسولین 

بیماران دیابتی از تولید ناکافی انسولین رنج می برند و باعث سوزاندن چربی و تولید کتون می شوند .این بدان معناست که آن ها مستعد ” نفس کتونی ” هستند که در بالا بحث شده است .تنفس بدبو نیز به دلیل نارسایی مزمن کلیه می شود . 

نارسایی مزمن کلیه :

این ممکن است باعث ایجاد نفسی با بوی ماهی یا شبیه آمونیاک شود . مقدار بالای اوره در بزاق و تجزیه آن به آمونیاک باعث ایجاد بو می شود .

نفس کبدی :تنفس بدبو و بیماری های کبدی

گاهی کبد بدبو می شود:

نارسایی کبدی منجر به بوی شیرین و ترشیدگی می شود، زیرا بدن سعی می کند تا محصولات سولفوری حاوی آمینو اسید را دفع کند .بیماری نارسایی کبد مرحله آخر نیز می تواند منجر به تنفس بدبو شود که بویی شیرین و ناشی از دی متیل سولفیدی است . 

تنفس تریمتیلامینوریا:علل تنفس بدبو و بیماری ژنتیکی 

یک اختلال به نام TMAU که با بوی ماهی شناخته می شود , و بر 1 درصد شهروندان عادی اثر می گذارد .این بوی بدن و بوی بد نفس اغلب به عنوان ” بوی ماهی ” توصیف می شود اما گاهی اوقات شبیه تخم مرغ گندیده , زباله و ادرار نیز است .این اختلال ژنتیکی بر توانایی شکستن کولین تاثیر می گذارد و منجر به تریمتیلامینوریا می شود .

بوی ماهی از طریق عرق , ادرار , بزاق , خون و گاز از طریق دهان و سوراخ های بینی دفع می شود .بیماران مبتلا به تریمتیلامینوریا نیاز به حذف یا کاهش مصرف غذاهایی مانند بروکلی , لوبیا , تخم مرغ , حبوبات , کلیه , و کبد دارند .

نفس قاعدگی :علل تنفس بدبو , و قاعدگی 

تحقیقات نشان داده اند که تنفس بدبو در زنان قبل و در طول دوره قاعدگی شان افزایش می یابد .آن ها اشاره کردند که در طول قاعدگی , بوی نفس زنان به طور متوسط بیشتر از مردان است .در حالی که سطوح باکتری دهانی در هر دو جنسیت یک سان است , زنان در طول قاعدگی , سطوح بزاق کمتری دارند که ممکن است منجر به تنفس بدبو آن ها شود . 

تنفس دارو :علل تنفس بدبو و داروها

بسیاری از داروها می توانند با خشک کردن بزاق شما منجر به بدبویی شوند .هفت تا از ده دارو به عنوان اثر جانبی، خشکش دهان را به همراه دارند .اینها بدترین مجرمان دارویی هستند که درمان می شوند . 

• افسردگی
• اضطراب
• درد
• آلرژی
• گرفتگی بینی
• چاقی
• آکنه
• صرع
• فشار خون
• بی اختیاری ادراری
• آسم
• بیماری پارکینسون 

اگر از داروهای این بیماری ها استفاده می کنید و تنفس بدبو دارید, با پزشک و دندان پزشک خود صحبت کنید .

هالیت فوبیا:ترس از تنفس بدبو 

در حالی که اغلب افراد کمی نگران این هستند که تنفس آن ها چه بویی دارد , برای برخی افراد , این ترس خیلی بدتر است و تبدیل به فوبیا شده است.گر چه هالیت فوبیا غیر معمول است، اما تخمین زده می شود که بر کم تر از 1% بزرگسالان تاثیر می گذارد , اما می تواند یک مشکل جدی باشد .

دندانپزشکان برآورد کرده اند که حداکثر 52% از افرادی که نفس بدبویی دارند، مبتلا به هالیت فوبیا هستند .اگر درمان نشود می تواند تاثیر زیادی بر زندگی شخصی بیمار و اعتماد به نفس داشته بگذارد و باعث این موارد می شود:  

• اضطراب اجتماعی
• دور ماندن از موقعیت های اجتماعی
• ترس از صحبت کردن ( در موارد شدید ، حرف زده نمی شود )
• اضطراب از نزدیک شدن به دیگران و محبت فیزیکی
• جویدن آدامس
• امتناع از خوردن غذاهای خاص
• زندگی کردن با ترس از رنجاندن افراد با تنفس بدبویشان
• مسواک زدن بیش از حد 

درمان های خانگی و طب سنتی موثر برای رفع بوی بد دهان

1. درمان قطعی بوی بد دهان با سرکه سیب

روش 1. فقط سرکه سیب:

یک یا دو قاشق غذاخوری سرکه سیب را با یک لیوان آب سرد مخلوط کنید.

به مدت 3 الی 5 دقیقه با استفاده از این مخلوط دهان خود را شستشو دهید و غرغره کنید و سپس دهان خود را با آب بشویید. این کار را صبح ها بعد از بیدار شدن و شب ها ، قبل از رفتن به رختخواب تکرار کنید.

روش2. قرقره کردن سرکه سیب

قرقره کردن کمک میکند تا غذا های که در دهان باقی مانده پاک شود. اسید موجود در سرکه سیب آنتی باکتریال است و به جلوگیری از بوی بد دهان کمک میکند.

یک قاشق چای خوری سرکه سیب را با یک لیوان آب گرم مخلوط کنید و به مدت 5 الی 7 دقیقه در دهان قرقره کنید و سپس با آب شستشو دهید.

روش3. سرکه سیب و جعفری:

جعفری حاوی مقدارزیادی کلروفیل است که دارای خواص ضد باکتریایی می باشد.

علاوه بر این دهان را برای ترشح بزاق بیشتر تحریک می کند و خشک شدن آن جلوگیری می کند.

دستورالعمل:

مقدار کمی جعفری را درون یک لیوان سرکه سیب بریزید. بعد از مدتی آنرا بیرون بیاورید و بجوید.

پس از 2 الی 3 دقیقه جویدن می توانید آنرا ببلعید. اگر طعمش را دوست نداشتید می توانید آنرا بیرون بیاورید.

روش 4. سرکه سیب و جوش شیرین:

جوش شیرین به خنثی کردن اسید در دهانو کشتن باکتری ها در دهان کمک می کند. بنابراین باعث کاهش و یا جلوگیری از بوی بد دهان می شود.

دستورالعمل:

یک قاشق چای خوری سرکه سیب و یک چهارم قاشق چای خوری جوش شیرین را با یک فنجان آب گرم ترکیب کنید.

به خوبی هم بزنید و بنوشید. برای گرفتن بهترین نتایج ، این روش را بارها تکرار کنید.

علاوه بر این،می توانید با استفاده از جوش شیرین و سرکه خمیردندان تهیه کنید.

نصف قاشق غذاخوری سرکه سیب را با یک قاشق غذاخوری جوش شیرین ترکیب کنید. به خوبی هم بزنید تا زمانی که یک خمیر به دست آورید. و سپس آنرا روی مسواک خود بریزید و به آرامی روی دندان ها بکشید.

روش 5. سرکه سیب و عسل:

عسل نه تنها بوی بد دهان را درمان می کند، بلکه ضد باکتری است و برای درمان گلو درد نیز بسیار موثر است.

دستورالعمل:

یک قاشق چای خوری سرکه سیب را با یک لیوان آب پگرم و یک قاشق چای خوری عسل ترکیب کنید و بنوشید.

این روش را ناشتا قبل از صبحانه و شب ها قبل از خوابیدن تکرار کنید.

روش 6. سرکه سیب، شکر و آب:

دو تا س قاشق چای خوری سرکه سیب را با سه تا چهار قاشق چای خوری شکر و یک فنجان آب ترکیب کنید. به خوبی هم بزنید. و یک فنجان از آن بنوشید.

احتیاط:

استفاده مداوم از سرکه سیب و یا آب لیمو باعث تخریب مینای دندان می شود.

بنابراین آنها را کنترل شده استفاده کنید.

و همیشه بعد از استفاده از سرکه باید دهان خود را بشویید.

روش 7. سرکه سیب و دارچین:

دو قاشق غذاخوری سرکه سیب را با یک هشتم قاشق چای خوری پودر دارچین و یک فنجان آب ترکیب کنید. به خوبی هم بزنید ئ سپس بنوشید. این درمان را بارها تکرار کنید.

2. زغال چوبی فعال برای رفع بوی بد دهان

با استفاده از نصف قاشق چای خوری زغال چوب فعال دهان خود را بشویید و سپش با اب شستشو دهید.

این درمان را 2 الی 3 بار در هفته تکرار کنید.

3. از بین بردن بوی بد دهان با آدامس جویدن 

دائما آدامس بدون قند بجوید؛ آدامس با افزایش و حفظ ترشح مقدار مناسب بزاق در دهان و گلو می تواند به درمان بوی بد دهان کمک کند. هم چنین، بیش تر آدامس های بدون قند حاوی طعم هایی نظیر نعناع هستند که دهان را خنک و شاداب می کنند و برای ساعت ها بوی بد را از آن دور می کنند.

4. روغن نارگیل برای درمان بوی بد دهان

• 1 قاشق غذاخوری روغن نارگیل خالص را وارد دهان تان کنید و به مدت 5 تا 10 دقیقه آن را در همه جای دهان تان بگردانید.
• سپس این روغن را از دهان خارج کنید.و بعد با آب ولرم دهان تان را کامل بشویید.
• این کار را هر روز تکرار کنید تا بوی بد دهان تان از بین برود.

گرداندن روغن نارگیل در دهان یکی از روش ها و درمان های خانگی محبوب برای حفظ سلامتی دهان و از بین بردن باکتری های آن به شمار می رود. این روغن دارای خواص ضد التهابی و ضد میکروبی است.

5. رفع بوی بد دهان با نمک اپسوم

• 1 قاشق چای خوری نمک اپسوم
• و یک لیوان آب ولرم را باهم ترکیب کنید.
• نمک اپسوم را در آب حل کنید و این محلول را غرغره نمایید.
• ابتدا این کار را هر روز انجام دهید. بعد از مدتی، این کار را یک روز در میان تکرار کنید.

وقتی صحبت از دفع سموم به میان می آید، نمک اپسوم به عنوان یکی از برجسته ترین و مفیدترین مواد برای این کار تلقی می شود.

نمک اپسوم هم چنین دارای خواص ضد میکروبی است که می تواند با باکتری های دهان مبارزه کند و بوی بد آن را از بین ببرد.

6. روغن اوکالیپتوس از بین برنده بوی بد دهان

1 فنجان آب و 2 تا 3 قطره روغن اوکالیپتوس را باهم ترکیب کنید. محلول آب و روغن اوکالیپتوس را غرغره کنیدو سپس دهانتان را با آب بشویید.

این کار را هر روز تکرار کنید تا به نتیجه ی مطلوب برسید.

روغن اوکالیپتوس بر انواع مختلفی از باکتری ها تاثیر ضد باکتری می گذارد. این روغن هم چنین دارای خواص ضد التهابی و ضد درد است که می تواند هر گونه درد و تورمی را در دهانتان تسکین دهد.

7. درمان بوی بد دهان با دانه های رازیانه

1 قاشق چای خوری دانه رازیانه را در دهان تان بریزید و بجوید؛ بعد از جویدن، آن را ببلعید.

هر زمان که به این درمان خانگی نیاز داشتید، می توانید آن را انجام دهید.

رازیانه، بخش اصلی فرهنگ آشپزی هندی، درمان خانگی بسیار موثری برای حل مشکل بوی بد دهان یا هالیتوز محسوب می شود.

دانه رازیانه نفس را خنک می کند و هم چنین، هر گونه عفونتی را که ممکن است باعث بوی بد دهان شود، از بین می برد.

8. زنجبیل رفع سریع بوی بد دهان

1 قاشق چای خوری آب زنجبیل

را با یک لیوان آب گرم مخلوط کنید.

دستورالعمل:

• ریشه ی زنجبیل را رنده کنید و سپس آن را فشار دهید تا آب آن خارج شود.
• آب زنجبیل را به آب گرم اضافه کنید و دهانتان را با استفاده از آن بشویید.
• ابتدا این کار را بعد از هر غذا انجام دهید؛ بعد از مدتی، این کار را هر چند روز یک بار تکرار کنید تا بوی بد دها نتان از بین برود.
• خواص ضد میکروبی زنجبیل کمک می کند بوی بد دهان و هم چنین انواع مختلف عفونت های دهانی و گلو از بین بروند.

9. چای سبز برای درمان بوی بد دهان

دستورالعمل:

• 1 عدد چای سبز کیسه ای و یک فنجان آب داغ و مقداری عسل (برای شیرین کردن چای) را باهم ترکیب کنید.
• کیسه ی چای سبز را برای چند دقیقه در آب داغ قرار دهید تا دم بکشد و سپس آن را خارج کنید.
• مقداری عسل به آن اضافه کنید تا خوشمزه تر شود و آن گاه چای سبز را به آرامی بنوشید.
• روزی 1 الی 3 فنجان چای سبز بنوشید.

نوشیدن چای سبز هنگام صبح، به جای نوشیدن چای سیاه یا قهوه به همراه شیر می تواند به شما در مبارزه علیه هالیتوز یا بوی بد دهان کمک کند.

مواد شیمیایی گیاهی موجود در چای سبز به طور طبیعی ضد میکروب هستند و باکتری های ایجاد کننده ی بوی بد دهان را از بین می برند.

10. عصاره ی هسته ی گریپ فروت برای حل مشکل بوی بد دهان

• 1 تا 2 قطره عصاره ی هسته ی گریپ فروت را تهیه کنید.
• به شیوه ی معمول، دندان های تان را مسواک بزنید.
• مقداری عصاره ی هسته ی گریپ فروت را روی مسواک تان بچکانید و به آرامی روی دندان های تان بمالید.
• دهان تان را با آب بشویید.
• این کار را هر روز انجام دهید؛ ظرف یک هفته تغییر را احساس خواهید کرد.

عصاره ی هسته ی گریپ فروت دهان تان را خوشبو می کند و هم چنین هر گونه باکتری را که در دهان تان در حال رشد است، نابود می نماید. 

11. جعفری برای رفع بوی بد دهان

مقداری برگ تازه ی جعفری را تهیه کنید.

برگ های تازه ی جعفری را مستقیما بجوید یا آن ها را به عنوان تزیین غذاهای تان به کار ببرید.

جعفری را در رژیم غذایی روزانه تان بگنجانید.

جعفری نه تنها گوارش را موثر و آسان می کند، بلکه هم چنین درمان خانگی خوبی برای رفع بوی بد دهان به شمار می رود.

سبزینه ی موجود در جعفری به عنوان یک عامل ضد باکتری عمل می کند و به از بین بردن باکتری های عامل بوی بد در دهان و گلو کمک می نماید.

12. آب لیمو و ماست درمان کننده بوی بد دهان

• 1 قاشق چای خوری آب لیمو
• و 1 تا 2 قاشق غذاخوری ماست ساده را باهم ترکیب کنید.
• این مواد را با هم مخلوط کنید و آن را به دهانتان بمالید.
• 5 تا 7 دقیقه صبر کنید و آن گاه، دهانتان را بشویید.
• از این درمان خانگی می توانید بر حسب نیاز استفاده کنید.

آب لیمو به طور طبیعی دارای خاصیت ضد باکتری است و باکتری های عامل بوی بد دهان را از بین می برد. باکتری های مفید موجود در ماست تعادل باکتری های دهانی را حفظ خواهد نمود.

13. رفع سریع بوی بد دهان با آب لیمو

یک قاشق چای خوری آب لیمو را در یک لیوان آب ترکیب کنید و آنرا قرقره کنید.

علاوه بر این ، می توانید کمی نمک نیز به آن بیفزایید. این ترکیب برای جلوگیری از خشکی دها و بوی بد آن بسیار موثر است. برای گرفتن بهترین نتایج ، این درمان را هر روز تکرار کنید.

14. جوش شیرین راهی برای درمان بوی بد دهان

روش 1

نصف قاشق چای خوری جوش شیرین را در یک لیوان آب گرم مخلوط کنید و روزی یکبار دهان خود را با آن شستشو دهید، تا زمانی که مشکل بوی دهانتان حل شود.

روش 2

دندانهایتان را با جوش شیرین مسواک کنید تا به کاهش اسیدیته دهانتان کمک کند و از ساخت باکتری ها در دهان و زبانتان جلوگیری کند.

15. درمان بوی بد دهان با جوش شیرین و آب لیمو 

جوش شیرین را با یک قاشق چای خوری آب لیمو ترکیب کنید تا زمانی که یک خمیر به دست آورید.

این خمیر را روی دندانهایتان بمالید و بعد از یک دقیقه دهانتان را با آب بشویید.

این درمان را یکبار در هفته تکرار کنید.

16. مبارزه با بوی بد دهان با آب نمک

1 قاشق چای خوری نمک معمولی

را با 1 لیوان آب ولرم مخلوط کنید و سپس این محلول را غرغره نمایید.

این کار را روزی یک یا دو بار تکرار کنید.

17. تاثیر روغن کنجد در بوی بد دهان

• 1 قاشق غذاخوری روغن کنجد را با آب ولرم ترکیب کنید.
• روغن کنجد را برای چند دقیقه داخل دهان تان بگردانید.
• سپس این روغن را از دهان خارج کنید؛و بعد دهان تان را با آب ولرم بشویید.
• این کار را هر روز صبح انجام دهید.

روغن کنجد نیز مانند روغن نارگیل دهانتان را به طور کامل پاک می کند و سلامت دهان و دندان را بهبود می بخشد.

فایده ی دیگر استفاده از این درمان خانگی این است که روغن کنجد می تواند دندان هایتان را سفید کند.

18. روغن درخت چای درمان کننده بوی بد دهان

• 1 تا 2 قطره روغن درخت چای و یک لیوان آب ولرم را باهم مخلوط کنید.
• به این محلول را به مدت 3 الی 5 دقیقه غرغره کنید.
• هم چنین می توانید چند قطره روغن درخت چای را روی خمیر دندان تان بریزید و با آن مسواک نمایید.
• این کار را هر روز تکرار کنید تا بوی بد از دهانتان خارج شود

روغن درخت چای عامل آنتی اکسیدانی و ضد باکتری قدرتمندی است.

این روغن علیه انواع مختلفی از باکتری مبارزه می کند و آن ها را نابود می نماید.

19. رفع بوی بد دهان با گواوا ، گواوای نارس

این میوه را هر زمان در طول روز نوش جان کنید.

هم چنین می توانید این میوه را به تکه های کوچک برش بزنید و روی آن مقداری نمک و پودر فلفل سیاه بپاشید تا بسیار خوشمزه تر شود

در طول هفته چندین بار از این میوه بخورید.

گواوا سرشار از ویتامین C، اسید تانیک،اسید مالیک، و اگزالات است؛ به همین خاطر این میوه درمان خانگی مناسبی برای خونریزی و بیماری های لثه، بوی بد دهان، و حساسیت دندان ها به شمار می رود. برای بهبود کلی سلامت دهان و دندان تان این میوه ی شگفت انگیز را بجوید.

20. از بین بردن بوی بد دهان با پراکسید هیدروژن یا آب اکسیژنه

• 1 قاشق غذاخوری محلول آب اکسیژنه ی 3 درصد و نصف فنجان آب را مخلوط کنید.
• و دهان تان را با این محلول بشویید.
• به آرامی دندان ها، لثه ها، و زبان تان را مسواک بزنید تا همه ی آلودگی ها پاک شوند.
• و بعد در انتها دهان تان را با آب بشویید.
• این کار را هر روز صبح بعد از مسواک زدن انجام دهید.
• برای رسیدن به بهترین نتایج، این کار را متناوبا در طول هفته انجام دهید.

آب اکسیژنه محلول ضد میکروب قدرتمندی است که می تواند کمک تان کند به آسانی از شر بوی بد دهان ناشی از باکتری ها خلاص شوید.

احتیاط

این درمان خانگی را مکررا و هر روز انجام ندهید، زیرا دندان ها و لثه با قرار گرفتن بیش از اندازه در معرض آب اکسیژنه ممکن است آسیب ببینند.

21. درمان قطعی بوی بد دهان با هل

1 عدد هل تهیه کنید و سپس پوست کنده یا کامل – در دهان تان بیندازید و بجوید.

در ادامه می توانید هل جویده شده را ببلعید.

بعد از هر بار مصرف سیر یا پیاز، یا هر غذای دیگری که بوی تند و قوی دارد، می توانید یک عدد هل را داخل دهان تان بیندازید و بجوید.

سالیان دراز است که مردم هند، بعد از غذاهای شان از هل استفاده می کنند. هل دهان را خوشبو و معطر می کند و مثل یک خوشبو کننده ی حرفه ای بوی بد دهان را کاهش می دهد.

هل با بوی قوی و معطر خود بوی بد دهان را پنهان می نماید.

22. زغال اخته موثر در درمان بوی بد دهان

اگر علت بوی بد دهان شما عفونت مجاری باشد، چای زغال اخته یک راه حل عالی می باشد.

یک قاشق پر از دانه های زغال اخته را با یک لیوان ترکیب کنید.

این مخلوط را بجوشانید و زمانی که خنک شد آنرا بنوشید.برای گرفتن بهترین نتایج این درمان را هر روز تکرار کنید.

23. دارچین برای بوی بد دهان

• نصف قاشق غذاخوری پودر دارچین
• و 1 تا 2 قاشق غذاخوری عسل (ترجیحا عسل مانوکا)و 2 عدد لیمو و یک فنجان آب داغ را باهم ترکیب کند و در ظرفی بریزید که بتوانید درش را محکم ببندید.
• پودر دارچین و عسل را به آب لیمو اضافه کنید.
• آب داغ را نیز به آن ها بیفزایید؛ در ظرف را ببندید و خوب تکان دهید تا تمام مواد داخل اش با هم مخلوط شوند.
• بعد از مسواک کردن دندان ها، 1 تا 2 قاشق غذاخوری از این مخلوط را داخل دهان تان بریزید و دهان تان را با آن بشویید.
• و در آخر دهان تان را با آب بشویید.
• مابقی دهان شویه ی دارچین را می توانید در همان ظرف در بسته نگهداری کنید و روز بعد از آن استفاده نمایید.
• این کار را به مدت چند روز به طور روزانه تکرار کنید.

دارچین و عسل هر دو دارای خواص ضد میکروبی هستند که باعث ضد عفونی و پاکسازی دهان تان می شوند. لیمو نیز حاوی اسیدهایی است که تاثیر ضد باکتری دارند و pH دهان تان را نیز متعادل می کند.

24. میخک بوی بد دهان را از بین می برد

میخک ها دارای خواص ضد باکتری هستند و نفس شما را تازه می کنند.

روش 1. جویدن:

ساده ترین راه این است که فقط چند تکه میخک را بجوید. برای راحت تر جویدن آن ابتدا میخک ها ر کمی بکوبید و بعد بجوید.

روش 2. چای گل میخک:

یک لیوان اب رابجوشانید. بعد از اینکه جوش آمد، یک قاشق پر گل میخک به آن اضافه کنید. به مدت 5 تا 10 دقیقه صبر کنید و زیر گاز را خاموش کنید. اجازه دهید کمی سرد شود و سپس آنرا بنوشید و لذت ببرید.

25. خوردن مواد غذایی با فیبر بالا و درمان بوی بد دهان

غذاهای با فیبر بالابه تمیز کردن دندان ها کمک می کند و به خوبی با بوی بد دهان مبارزه می کند.

خوردن یک عدد سیب پس از هر وعده غذایی یک انتخاب فوق العاده است.

از غذا ها و نوشیدنی های که حاوی قند هستند اجتناب کنید.

علاوه بر این ، اجتناب ازالکل و قهوه و سیگار یک راه خوب برای کم کردن بوی بد دهان و خشکی دهان است.

26. رفع بوی بد دهان با خوردن غذا های با ویتامین D بالا

غذا های که سرشار از ویتامین D هستند محیطی نامطلوب برای باکتری ها فراهم میکنند شما میتوانید مکمل های ویتامین D را با غذا یا نوشیدنی ها مصرف کنید. برخی از غذا های غنی از ویتامین D شامل :

ماهی، قارچ ، پنیر ، تخم مرغ و ماست میشود.

27. برای از بین بردن بوی بد دهان آب بیشتری بنوشید

این یکی از ساده ترین روش ها برای از بین بردن بوی بد دهان است. کمبود آب یکی از شایع ترین عوامل بوی بد دهان میباشد.خشکی دهان ناشی از تجزیه سلول های مرده در دهان و زبان شما است.

29. برای درمان بوی بد دهان پروبیوتیک مصرف کنید

پروبیوتیک ها معمولا جایگزین باکتری های مفیدی میشوند که به جلوگیری از بوی بد دهان کمک میکند.

سیگار کشیدن را متوقف کنید. مطالعات نشان داده است که سیگاری ها در معرض بالای خطر ابتلا به بیماری دندان و خشکی دهان هستند که این موجب ایجاد بوی بد دهان میشود.

30. برای رهایی از بوی بد دهان دندان هایتان را به طور مرتب مسواک بزنید

مسواک زدن دندان ها به درستی یکی از بهترین چیز های است که میتوانید برای مبارزه با بوی بد دهان انجام دهید. حداقل 2 بار در روز و حداقل 2 دقیقه تمام قسمت های دهانتان را بشویید.

همه چیز درباره ی ختنه ی پسران

زمانی که والدین صاحب فرزند پسری می شوند یکی از کارهایی که اولویت بسیاری در انجام دادن آن وجود دارد عمل ختنه کردن است که سوالات بسیاری درباره روشها و نحوه انجام آن باعث نگرانی پدر و مادرها می شود. یکی از دغدغه هایی که والدین صاحب فرزند پسر با آن روبرو هستند ختنه کردن است.

اکثر این والدین نگران این هستند که کدام روش را برای ختنه کردن انتخاب کنند تا نوزادشان درد کمتری را متحمل شود و آسیب نببیند و اینکه کدام روش از ختنه عوارض کمتری دارد.

ختنه کردن نوزاد و عوارض هر روش عمل

ختنه به بریدن پوست اطراف سوراخ مجرای آلت تناسلی و دور کلاهک آن گفته می شود. ختنه به روش های مختلفی انجام می شود که عبارتند از :

ختنه کردن به روش جراحی

دراین روش پزشک به وسیله تیغ جراحی پوست دور تا دور قسمت کلاهک آلت تناسلی بریده و بخیه می زند. این روش که به روش سنتی معروف است اشکالاتی نیز دارد که یکی از آنها شروع خونریزی پس از بریدن پوست این ناحیه است و تا وقتی با دستگاه آن را نسوزانند و یا آن را بخیه نکنند خون آن بند نمی آید. در این روش مدت زمان طولانی وقت لازم است تا زخم خوب شود.

گاهی نیز در زمان ختنه ممکن است با بی احتیاطی بخشی از سر آلت نیز بریده شود. در برخی موارد نیز پس از عمل ، چسبندگی اتفاق می افتد و سبب می شود که کودک در ادرارکردن دچار مشکل شود. در روش جراحی کودک نباید تا چند روز پوشک شود، زیرا پانسمان از بین می رود و تعویض آن برای کودک بسیار دردناک است. در این روش می توان بعد از یک هفته کودک را به حمام برد تا پانسمان خود به خود جدا شود. گاهی پزشک برای جلوگیری از عفونت، آنتی بیوتیک تجویز می کند.

ختنه کردن به روش حلقه

در این روش حلقه ای تنگ به دور آلت تناسلی نوزاد می اندازند و آن را خوب با نخ می بندند تا خون به قسمت بالایی نرسد وآن مانند بند ناف خشک شود و بیفتد. این روش نیز مانند روش جراحی اشکالاتی دارد که یکی از آنها خوب نبستن نخ دور حلقه است که در این صورت سبب می شود پوست کلاهک به خوبی جدا نشود. احتمال ابتلا به عفونت و التهاب آلت تناسلی در این روش زیاد است.

در روش حلقه ممکن است پوست به اندازه کافی برداشته نشود یا زیاد برداشته شود یا با جابه جا شدن حلقه در ادرار کودک فشار ایجاد شود.

اگر ختنه با حلقه پلاستی بل انجام شده باشد باید بعد از 5 تا 8 روز بیوفتد و اگر افتادن آن بیشتر از 8 روز به طول انجامد و یا تورم بیش از 8 روز کمتر نشود باید توسط متخصص اطفال حتما معاینه گردد. انجام این عمل فقط تا یک سالگی امکان پذیر است.

در عمل ختنه به روش حلقه گذاری، کودک بعد از عمل می تواند پوشک شود و حتی می توانند کودک را بعد از ادرار کردن زیر آب بگیرند، زیرا پانسمانی وجود ندارد. استفاده از دستگاه کلیپس نقره ای برای ختنه بچه هایی که دچار چاقی و عارضه میکرو پنیس هستند مشکل ایجاد می کند زیرا آلت تناسلی این کودکان بسیار کوتاه است و در زیر لایه هایی از چربی فرو رفته است و به همین خاطر ختنه آنان دشواراست.

ختنه کردن با لیزر

در این روش، بافت زیر پوست مجرای آلت تناسلی را با لیزر می سوزانند اما نسبت به روش های گفته شده کمتر انجام می شود.

ختنه کردن با دستگاه کلیپس نقره ای

مدرن ترین روش ختنه با استفاده از دستگاه جدیدی به نام کلیپس نقره ای است که تا قبل از این مورد استفاده نبوده است . در این روش ، پوست دور کلاهک آلت تناسلی با دستگاه برداشته می شود و نیازی به حلقه و یا بخیه نیست ، بلکه پانسمان کوچکی انجام می شود. این دستگاه ، بدون خونریزی و بدون بخیه کودکان را ختنه می کند.

کدام روش ختنه مناسب است؟

به طور کلی نمی توان یکی از روش های ختنه را بهتر از بقیه دانست زیرا هر متخصص و پزشکی در یکی از این روش ها مهارت دارد و آن را خوب انجام می دهد بنابراین تصمیم بر عهده پدر و مادر است.

بیهوشی یا بی حسی!

پک ۲ عددی اسپری آکس مدل گلد تمپتیشن و بلک نایت ۱۵۰ میلی لیتر

تخت معاینه کشودار

قیچی جراحی دسته طلایی لیستر مدل Lister

مایع ضدعفونی کننده آکواسیلک

محصولات پشنهادی فروشگاه وینکل

همه روش های ختنه ممکن است با بیهوشی عمومی و بی حسی انجام شود اما بهترین حالت بیهوشی عمومی است زیرا در این حالت پزشک می تواند تمرکز بیشتری داشته باشد و به راحتی کارش را انجام دهد.

در بی حسی معمولا کودک می ترسد و گاهی گریه می کند و اضطراب دارد که نه تنها در کار پزشک خلل ایجاد می کند ، تاثیر روانی بد، نیز در کودک ایجاد می نماید . پزشکان معمولا برای کودکان کمتر از 2 ماه از بی حسی و برای کودکان بالای 6 ماه از روش بیهوشی استفاده می کنند.

زمان مناسب برای ختنه پسران چه موقع است؟

یکی از دغدغه‌هایی که در نخستین هفته‌های تولد نوزاد پسر، خانواده‌ را به خود درگیر می‌کند ختنه کردن است. سوال‌های بسیاری ذهن این خانواده‌ها را به خود مشغول می‌کند. خوشبختانه در کشور اسلامی ما ختنه برای تمامی پسران انجام می‌شود با این وجود بسیاری از خانواده‌ها درست در بزنگاهی که باید نوزادشان را برای ختنه آماده کنند با چرایی‌های مختلفی روبه‌رو می‌شوند ،  چه زمانی برای ختنه پسرم اقدام کنم؟ کدام پزشک تبحر بیشتری دارد؟ چقدر احتمال بروز خطا در ختنه توسط پزشک وجود دارد؟ مبادا پسرم آسیب ببیند؟ این پرسش‌ها در کنار ترسی که در برخی از خانواده‌ها به دلیل ناآگاهی از ضرورت ختنه‌کردن وجود دارد، موجب می‌شود ختنه در زمانی که باید و شاید اتفاق نیفتد و والدین در سنین بالاتر برای ختنه فرزندشان اقدام کنند. این در حالی است که تاخیر در ختنه فرزندان پسر یا ختنه نکردن آنها می‌تواند عوارض و اختلال‌هایی را برای‌شان به دنبال داشته باشد. در همین رابطه دکتر علی‌اصغر حلیمی، متخصص کودکان و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی توضیح می‌دهد تا نگرانی‌های والدین برطرف شود و با آگاهی اقدام به این کار کنند.

از ختنه بیشتر بدانید

ختنه عملی است که در آن پوست اضافه سر آلت تناسلی برداشته می‌شود و با وجود آنکه در کشور ما اعتقادات و توصیه‌های مذهبی عامل اصلی انجام آن بوده، شده اما امروزه از ختنه به‌عنوان یک جراحی علمی یاد می‌شود و حتی در بسیاری از کشورها با وجود آنکه از نظر مذهبی نیازی به این کار نیست اما آن را انجام می‌دهند و مثلا در آمریکا 80 درصد نوزادان پسر ختنه می‌شوندو در ایران نیز حدود 95 درصد از پسران ختنه می‌شوند.

زمان مناسب برای ختنه

در مورد زمان مناسب برای ختنه کودک اختلاف‌نظرهایی وجود دارد. برخی اورولوژیست‌ها و جراحان عمومی و اطفال معتقدند که این کار باید بعد از 2 سالگی انجام شود اما متخصصان اطفال، هفته‌های اول تولد را مناسب می‌دانند. میان برخی متخصصان اطفال نیز این دیدگاه مطرح است که بهتر است ختنه را بعد از30 روز‌گی کودک انجام داد. اما آنچه اهمیت دارد این است که بهتر است ختنه تا قبل از 18 ماهگی انجام شود زیرا احتمال عفونت ادرار در این زمان زیاد است و در صورتی که ختنه انجام نشود، این احتمال بالاتر هم می‌رود.

عارضه‌ای که قابل درمان است

یکی از عمده خطراتی که در عمل‌های غیرحرفه‌ای ختنه به وجود می‌آید، بسته‌شدن کامل مجاری ادراری است که معمولا درنتیجه استفاده از بخیه‌های بسیار درشت ایجاد می‌شود.  در صورتی که مجاری ادراری پس از عمل جراحی ختنه تنگ‌تر شود، علائم آن معمولا به صورت درد شدید در مثانه بروز پیدا می‌کند؛ اما در صورت مسدود شدن، عوارض در همان 24 ساعت اول بروز می‌کند بنابراین تا 2 هفته بعد از ختنه باید بررسی شود که تنگی مجرا اتفاق افتاده یا نه. در صورت ایجاد تنگی، پمادی تجویز می‌شود و بعد از مدتی پزشک با وسیله‌ای امتحان می‌کند که مجرا باز شده یا نه. اگر این درمان موثر نباشد، باید متخصص اورولوژی کودک را معاینه کرده و اقدام به درمان کند. اما به طور کلی معمولا بعد از یک هفته مشکلی وجود ندارد و بهبود انجام می‌شود.

چه زمان باید عجله کرد؟

در مورد برخی از کودکان به هیچ عنوان نباید تعلل کرد و باید خیلی زود ختنه را انجام داد. کودکانی که به شکل مادرزادی بزرگی کلیه دارند یا برگشت ادرار از مثانه به کلیه در آنها وجود دارد ازجمله این افراد هستند زیرااز آنجا که احتمال عفونت در این کودکان زیاد است توصیه می‌شود هرچه زودتر ختنه انجام دهند.

چه زمان ختنه نباید انجام شود؟

همانقدر که انجام ختنه در پسربچه‌ها به‌شدت توصیه می‌شود، برخی اوقات هم ختنه نباید انجام شود. اگر نوزاد آلت کوچکی داشته باشد یا سوراخ سر آلت نابجا باشد که به اصطلاح به آن هیپوسپادیاس می‌گویند یا اگر نوزاد انحراف آلت تناسلی داشته باشد، نباید ختنه انجام شود. دقیقا به همین دلیل است که توصیه می‌شود نوزاد بلافاصله ختنه نشود و حداقل یک بار بعد از ادرار و معاینه دقیق توسط پزشک این عمل انجام شود.

بعد از ختنه باید بدانید

آلت تناسلی کودک بعد از ختنه قرمز و متورم می‌شود و تا ۲۴ ساعت هم ممکن است خونریزی داشته باشد به همین دلیل باید پوشک نوزاد را به محض کثیف شدن تعویض کنید، ناحیه مورد نظر را هر روز با آب شست‌وشو دهید و از یک پماد آنتی‌بیوتیک به مدت 3 تا 4 روز استفاده کنید. باید محل ختنه با گاز تمیز پوشیده شود، اما این گاز نباید به محل ختنه بچسبد چون می‌تواند تنگی و عوارض دیگری ایجاد کند. حواس‌تان باشد که تا بهبود کامل نوزاد او را حمام نبرده و از صابون، پودر یا لوسیون برایش استفاده نکنید. اگر خونریزی یا ترشحات از آلت تناسلی ادامه پیدا کرد، سر آلت تناسلی آبی یا سیاه شد و جریان ادرار کاهش پیدا کرد حتما باید با پزشک خود تماس بگیرید.

ختنه عوارض هم دارد؟

عوارض عمل ختنه درحدود 5-0.2 درصد موارد گزارش شده است. بیشتر عوارض خفیف هستند. بیشترین عامل مؤثر در ایجاد عوارض ختنه ناشی از ضعف تکنیکی است و علاوه بر آن مراقبت های ناکافی هم در بروز عوارض دخیل هستند. شایعترین عارضه، خون ریزی است که در 0.1 درصد موارد مشاهده شده است و در کودکان بزرگتر شایع تر میباشد. این خونریزی به ندرت نیاز به انتقال خون دارد و با اقدامات ساده ؛ازجمله فشردن آلت؛ کنترل می شود. دومین عارضه عفونت موضعی است که خفیف و به صورت قرمزی و ترشح چرک آشکار می شود. اگر پوست کمتر یا زیادتر از معمول برداشته شود آلت بد شکل می گردد. ( ولی با بزرگ شدن کودک شکل آن طبیعی خواهد شد ). در موارد بسیار نادر امکان دارد که پیش پوست به صورت خیلی کوتاه یا بلند جدا شودو در نتیجه به صورت نامناسب ترمیم شود و نیاز به عمل یا ختنه مجدد باشد.

اگر ختنه در زمان خود انجام نگیرد یا بهداشت دستگاه تناسلی نوزاد یا شیرخوار رعایت نشود، پوست غلاف سر آلت باریک و تنگ می گردد و کودک به سختی و با فشار ادرار می کند. این حالت را فیموزیس می نامند. در چنین حالتی باید به دستورهای بهداشتی عمل شود و هر چه زودتر کودک ختنه گردد. اگر ختنه در ماههای اول انجام نگیرد، ترشحات سفید رنگی زیر پوست غلاف آلت بوجود می آید که این ترشحات چرک نیست و مادر می تواند آن را هنگام حمام کردن پاک و تمیز نماید. اگر ختنه در ماههای اول انجام نگیرد مادر باید کودک را نپیچد و شلوار آزاد به پای کودک نماید و در هنگام حمام کردن پوست غلاف آلت را تا آنجایی که امکان دارد به طرف بالا بکشد و باز کند و آن را تمیز نماید.

ختنه یک عمل ظریف و حیاتی است وبهتر است مادر در طول مدت جراحی کنار فرزندش باشد تا استرس کودک و حتی مادر کاهش یابد. اگر چه ختنه معمولا بیش از نیم ساعت طول نمی کشد و به ظاهر ساده و پیش پا افتاده است، اما انجام غیرصحیح آن ممکن است عوارض غیرقابل جبرانی برای کودک به همراه داشته باشد. بنابراین والدین باید به این نکته توجه ویژه داشته باشند و کودک خود را برای انجام ختنه نزد افراد غیرمتخصص نبرند و حتما به پزشک مراجعه کنند.

2 دلیل کلی ختنه کردن پسران

به دلایل پزشکی :به عنوان مثال، به عنوان آخرین درمان برای شرایطی مانند تنگی غلفه (فیموز) و عفونت مجدد غلفه و سر آلت تناسلی (بالانیت).

به دلایل مذهبی یا فرهنگی :این یک شیوه معمول در جوامع اسلامی است، و همچنین توسط بسیاری از جوامع آفریقایی انجام می شود.

 فواید ختنه کردن چیست؟

• کودکانی که ختنه می شوند عفونت ادراری در آنها نسبت به کودکانی که ختنه نمی شوند 15 برابر کمتر است.
• ختنه ریسک ابتلا به سرطان آلت تناسلی در سنین بالا را بسیار کاهش می دهد.
• مهم تر از همه ختنه احتمال انتقال عفونت هایی که بعد از ازدواج ممکن است از طریق رابطه زناشویی ایجاد شود را کم می کند. باتوجه به اینکه عفونت ادراری در کودکان زیر 6 ماه بیشتر است، توصیه می شود ختنه در سنین پایین انجام شود.

چگونه پوست غلفه ( قسمتی که باید ختنه شود) پیشرفت می کند:

طبیعی است که غلفه پسر بچه برای چندین سال اول زندگی به عقب برنگردد.

در حدود دو سالگی یا بیشتر غلفه باید به طور طبیعی از سر آلت تناسلی جدا شود ، این جدایی کامل ،در اکثر پسران تا سن پنج سالگی انجام می شود.برای برخی پسران، زمان بیشتری طول می کشد تا غلفه جدا شود، اما این بدان معنا نیست که مشکلی وجود دارد، معمولا در مرحله و سن بعد جدا می شود.

زمانی که غلفه شروع به جدا شدن از سر آلت تناسلی می کند، زمانی که پسر شما ادرار میکند، این پوست باد می کند و پر از ادرار می شود. این ،گاهی اوقات به عفونت (بالانیت) منجر می شود، اما این مشکل باد شدن ها معمولا با زمان حل می شود.

دلایل پزشکی برای ختنه کردن پسر ها:

توصیه های بسیار نادر و کمی برای ختنه کردن پسران شده است، این به این دلیل است که درمان های کمتر تهاجمی و کم خطرتر معمولا در دسترس هستند ،شرایط زیر آلت تناسلی را تحت تاثیر قرار می دهد و در مواردی نادر ممکن است نیاز به ختنه باشد:

غلفه تنگ (فیموز) :

جایی که پوست غلفه بیش از حد تنگ است تا بتواند دور سر آلت تناسلی باشد; این اتفاق می تواند گاهی در زمان نغوظ، باعث درد آلت تناسلی شود، و یا در موارد نادر، ادرار دشوار باشد.

به دلیل عفونت مجدد (بالنیت) :

جایی که پوست غلفه و سر آلت تناسلی دچار التهاب و آلودگی شدند ،جایی که پوست غفله نمی تواند به موقعیت اصلی خود بازگردد و باعث شود که سر آلت تناسلی متورم و دردناک شود؛ درمان سریع برای جلوگیری از این عوارض جانبی ها باید انجام شود، مانند خونی شدن آلت تناسلی.

بالانیت زروتیکای دردناک :

یک بیماری که باعث فمیوسیس (تنگی پوست غلفه) و در برخی موارد نیز بر سر آلت تناسلی، که می تواند منجر به قرمزی و التهاب عفونت های مجاری ادرار (utis) شود . در موارد بسیار نادر، ختنه به عنوان آخرین درمان برای پسر توصیه می شود ؛ این شرایط، اغلب می تواند با درمان های غیر جراحی درمان شود، که قبل از ختنه شدن در نظر گرفته می شوند.

موارد خفیف فمیوسیس، میتواند با استروئید موضعی درمان شود، پوست را نرم و لطیف می کند و برای واکنش پوست غفله راحت تر می شود با این حال، ختنه ممکن است لازم باشد ،اگر پوست غفله آسیب دیده باشد و دوباره به سر آلت تناسلی برنگردد.

در موارد شدید پارافیموسیس، ژل بی حسی موضعی مورد استفاده قرار می گیرد و سپی یک شکاف کوچک در پوست غفله ایجاد می شود، تا به کم کردن درد کمک کند. بالانیتیس و بالانیتیس زروتیکا ، گاهی اوقات می تواند با استفاده از پماد کورتیکواستروئید، ژل یا کرم، کرم آنتی بیوتیک یا کرم ضد قارچی ،درمان شوند.

اکثر UTIs ها ،خفیف هستند و می توانند با آنتی بیوتیک ها درمان شوند ، با این حال، UTIs های مکرر می تواند گاهی اوقات باعث آسیب کلیه ها شوند. برای مثال، اگر یک پسر دارای نوعی نقص جنینی باشد که ادرار به کلیه باز می گردد، باکتری ها می توانند از پوست غفله خارج شده و از طریق ادرار کلیه را آلوده کنند.

ختنه پسران چطور انجام می شود؟

ختنه کردن، روشی نسبتا ساده است ، پوست غفله درست در پشت سر آلت تناسلی، با استفاده از یک یک قیچی جراحی برداشته می شود.هر گونه خونریزی را می توان با استفاده از حرارت متوقف کرد ، لبه های باقی مانده پوست را با استفاده از بخیه می دوزند.برای بهبود کامل آلت پسر شما، تا شش هفته زمان نیاز است.

ریکاوری و مراقبت های بعد از ختنه کردن:

• بعد از عمل جراحی، برای محافظت از زخم، یک پانسمان روی آلت تناسلی قرار داده می شود. در مواردی قبل از اینکه فرزند شما به خانه برود، این پانسمان برداشته خواهد شد ؛بعد از به خانه آمدن، می تواند ادرار کند، که در ابتدا ممکن است کمی ناراحت کننده و دردناک باشد.
• آلت تناسلی، چند روز پس از عمل دچار درد و التهاب می شود که پماد تجویز شده در چند روز می تواند به بهبود سریع زخم کمک کند. کودک شما حداقل سه بار پر نیاز به داروهای ضد دردی، مانند:پاراستامول یا ایبوپروفن دارد.
• پوشیدن لباس های شل و راحت ، یا هیچ لباس نداشتن،یا برای چند روز پس از جراحی از شلوارهای گشاد استفاده کردن،مناسب است.
• فرزند شما روز بعد از جراحی می تواند به حمام برود اما نباید از دوچرخه یا سایر اسباب بازی نشستنی استفاده کند، تا زمانی که تمام تورم ها کامل رفته باشند.
• او،می تواند حدود یک هفته بعد از عملش به مدرسه یا مهد کودک خود بازگردد حتما این مسئله را به مدرسه بگویید، یا اگر کودکتان پرستار دارد، این مورد را به او بگویید.

راههای درمان درد قاعدگی

سندروم پیش از قاعدگی (PMS) چیست؟

 

سندروم پیش از قاعدگی(PMS) دارای طیف گسترده‌ای از علائم و نشانه‌ها، از جمله نوسانات خلقی، حساس شدن سینه ها، میل شدید به غذا، خستگی، تحریک پذیری و افسردگی است. به طور تخمینی از هر ۴ زن قاعده ۳ نفر برخی از علائم سندروم پیش از قاعدگی را تجربه می‌کنند.
علائم در یک الگوی قابل پیش بینی ظاهر و تکرار می‌شوند. اما کمیت تغییرات جسمی و احساسی که با سندروم پیش از قاعدگی تجربه می‌کنید، ممکن است از کمی قابل توجه تا شدید متفاوت باشد.
با این حال، شما نباید اجازه دهید این مشکلات کنترل زندگی شما را به دست بگیرند. درمان و تغییر شیوه ی زندگی می تواند به کاهش علائم و نشانه های سندروم پیش از قاعدگی کمک کند.

تشخیص سندروم پیش از قاعدگی

هیچ یافته ی فیزیکی یا آزمایشات خاصی برای تشخیص سندروم پیش از قاعدگی وجود ندارد. پزشک شما ممکن است علامت خاصی را ( اگر بخشی از الگوی پیش قاعدگی پیش بینی شده شما باشد) به PMS نسبت دهد. برای کمک به ایجاد الگوی سندرم پیش از قاعدگی، دکتر شما ممکن است از شما بخواهد علائم و نشانه های خود را حداقل برای دو سیکل قاعدگی بر روی یک تقویم یا یک دفتر خاطرات ثبت کنید. روزی که اولین بار متوجه علائم PMS می شوید و همچنین روزی که علائم ناپدید می شوند را یادداشت کنید. همچنین مطمئن شوید که روزهای شروع و پایان دوره ی عادت ماهیانه را علامت بزنید.

شرایط خاص دیگری وجود دارد که ممکن است علائم PMS را تقلید کنند، از جمله: سندرم خستگی مزمن، اختلالات تیروئید و اختلالات خلقی مثل افسردگی و اضطراب. پزشک شما ممکن است تست هایی مانند تست عملکرد تیروئید یا تست های غربالگری روانشناسی را برای کمک به تشخیص بهتر درخواست دهد.

علائم سندروم پیش از قاعدگی چیست؟

لیست علائم و نشانه های سندروم پیش از قاعدگی طولانی است، اما اکثر خانم ها چند مورد از مشکلات زیر را تجربه می کنند:

• علائم و نشانه‌های عاطفی و رفتاری
• تنش یا اضطراب
• حالت افسردگی
• گریه
• نوسانات خلقی و تحریک پذیری یا خشم
• تغییرات اشتها و هوس‌های غذایی
• مشکل در به خواب رفتن(بی خوابی)
• دوری از اجتماع و گوشه گیری
• مشکل در تمرکز
• تغییر در میل جنسی
• علائم و نشانه‌های فیزیکی
• درد مفاصل و عضلات
• سردرد
• خستگی
• افزایش وزن مربوط به احتباس مایعات
• نفخ شکم
• حساسیت پستان
• افزایش آکنه
• یبوست یا اسهال
• عدم تحمل الکل

برای برخی زنان، درد جسمی و استرس عاطفی به اندازه ای شدید است که بر زندگی روزانه ی آن ها تاثیر می گذارد. صرف نظر از شدت علائم، علائم و نشانه ها به طور کلی در طی چهار روز پس از آغاز دوره ی قاعدگی برای بسیاری از زنان ناپدید می شوند.
اما تعداد کمی از زنان مبتلا به سندروم قبل از قاعدگی هر ماه دچار علائم ناتوان کننده ای می شوند که این فرم PMS به نام اختلال بی قراری قبل از قاعدگی (PMDD) نامیده می شود.

علائم و نشانه های PMDD شامل افسردگی، نوسانات خلقی، خشم، اضطراب، احساس درهم شکستگی، اشکال در تمرکز، تحریک پذیری و تنش است.

دلایل سندروم پیش از قاعدگی (PMS) چیست؟

علت دقیق سندروم پیش از قاعدگی ناشناخته است، اما عوامل متعددی می توانند این وضعیت را تشدید کنند:

تغییرات دوره ای در هورمون ها: نشانه ها و علائم سندروم پیش از قاعدگی با تغییرات هورمونی تغییر می کنند و با حاملگی و یائسگی ناپدید می شوند.

تغییرات شیمیایی در مغز: نوسانات سروتونین، یک ماده شیمیایی مغزی (انتقال دهنده عصبی) که به نظر می رسد نقش مهمی را در حالت های خلقی ایفا می کند، می تواند علائم PMS را ایجاد کند. مقدار کافی از سروتونین ممکن است باعث افسردگی قبل از قاعدگی، خستگی، افزایش اشتها به غذا و مشکلات خواب شود.

افسردگی: برخی از زنان مبتلا به سندرم شدید قبل از قاعدگی مبتلا به افسردگی تشخیص داده نشده هستند، گرچه افسردگی به تنهایی باعث ایجاد تمام نشانه ها نمی شود.

درمان سندروم پیش از قاعدگی

دارودرمانی:
توجه داشته باشید که برای درمان دارویی فقط با صلاحدید پزشک اقدام کنید.

برای بسیاری از زنان، تغییرات شیوه ی زندگی می تواند به کاهش علائم PMS کمک کند. اما بسته به شدت علائم، پزشک ممکن است یک یا چند دارو برای سندرم پیش از قاعدگی تجویز کند.

تاثیرگذاری داروها در کاهش علائم در میان زنان متفاوت است. معمولا داروهای تجویز شده برای سندرم پیش از قاعدگی عبارتند از:

داروهای ضد افسردگی مهار کننده ی باز جذب سروتونین (SSRI): شامل فلوکستین، پاروکستین، سرترالین و غیره هستند، که در کاهش علائم خلقی موفق بوده اند. SSRI درمان خط اول برای PMS شدید و یا PMDD هستند و روزانه مصرف می شوند. اما برای بعضی از زنان مبتلا به PMS، مصرف داروهای ضد افسردگی ممکن است فقط به دو هفته قبل از شروع قاعدگی محدود شود.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID): مصرف NSAID ها مانند ibuprofen، یا ناپروکسن سدیم می تواند باعث کاهش درد و ناراحتی در پستان شود.

دیورتیک ها: وقتی ورزش و محدود کردن مصرف نمک برای کاهش وزن، تورم و بادکردن و نفخPMS کافی نیست، مصرف قرص های ادرارآور(دیورتیک ها) می تواند به بدن کمک کند که مایع اضافی را از طریق کلیه ها دفع کند. Spironolactone یک دیورتیک است که می تواند به کاهش برخی علائم PMS کمک کند.

قرص های هورمونی پیشگیری از بارداری: این داروهای تجویزی مانع تخمک گذاری می شوند، که ممکن است سبب تسکین علائم PMS شود.

تغییر شیوه‌ی زندگی و درمان خانگی:

گاهی اوقات می توانید با تغییر در نحوه ی غذا خوردن، ورزش کردن و کنترل زندگی روزمره خود علائم سندروم پیش از قاعدگی را کنترل کنید یا آنها را کاهش دهید. این نکات را امتحان کنید:

تغذیه خود را تغییر دهید.

خوردن وعده های غذایی کوچکتر به تعداد بیشتر برای کاهش نفخ و احساس سیری.

محدود کردن مصرف نمک و غذاهای شور برای کاهش نفخ و احتباس مایعات.

مصرف غذاهای سرشار از کربوهیدرات های پیچیده، مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل

مصرف غذاهای غنی از کلسیم. اگر به علت عدم تحمل لبنیات قادر به مصرف محصولات لبنی نیستید یا کلسیم کافی از رژیم غذایی خود دریافت نمی کنید، یک مکمل کلسیم روزانه ممکن است کمک کند.

اجتناب از کافئین و الکل.

ورزش را در برنامه معمول و روزانه خود بگنجانید.

خود را متعهد سازید که در بیشتر روزهای هفته، حداقل ۳۰ دقیقه پیاده روی سریع، دوچرخه سواری، شنا یا فعالیت های هوازی دیگر را انجام دهید. ورزش منظم روزانه می تواند به بهبود کلی سلامت شما و کاهش علائمی مانند خستگی و خلق و خوی افسرده کمک کند.

راه کارهای کاهش استرس در سندروم پیش از قاعدگی:

به اندازه ی کافی بخوابید.

تمرین آرامش و ریلکس کردن عضلانی و یا تنفس عمیق برای کمک به کاهش سردرد، اضطراب یا مشکلات خواب (بی خوابی).

یوگا یا ماساژ برای استراحت و تسکین استرس را امتحان کنید.

علائم PMS را برای چند ماه ثبت کنید:

ثبت پیشینه و یادداشت برداری از علائم تان برای شناسایی محرک ها و زمانبندی نشانه ها و علائم تان، به شما این امکان را می دهد که راهکارهایی که به کاهش علائم کمک می کند را پیدا کرده و به کار ببرید.

دیگر درمان ها:

در این قسمت در مورد اثربخشی داروهای مکمل استفاده شده برای تسکین علائم سندرم قبل از قاعدگی برایتان توضیح داده خواهد شد:

مکمل های ویتامین: گزارش شده است که کلسیم، منیزیم، ویتامین E و ویتامین B-6 علائم را تسکین می دهند، اما شواهد برای اثبات این موضوع کافی نیست

داروهای گیاهی: برخی از زنان با استفاده از گیاهانی مانند زنجبیل، مخمر و روغن گل پامچال از علائم PMS رهایی می یابند. با این حال، تعداد کمی از مطالعات علمی نشان داده اند که گیاهان دارویی برای تسکین علائم PMS مؤثر هستند.
همچنین داروهای گیاهی توسط اداره ی غذا و داروی تایید نشده است، بنابراین هیچ مدرکی از ایمنی و اثربخشی این محصولات وجود ندارد. قبل از مصرف هر نوع محصول گیاهی، با پزشک خود صحبت کنید، زیرا ممکن است عوارض جانبی داشته باشند یا با سایر داروهایی که مصرف می کنید تداخل داشته باشند.

طب سوزنی: طب سوزنی، فرو کردن سوزن های فولادی ضد زنگ به پوست در نقاط خاصی از بدن است. بعضی از زنان پس از درمان طب سوزنی، شاهد کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی بوده اند.

چه مواقعی برای درمان سندروم پیش از قاعدگی Premenstrual syndrome به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر با تغییر سبک زندگی قادر به مدیریت سندرم پیش از قاعدگی نیستید و علائم PMS بر سلامت و فعالیت های روزانه تاثیر می گذارد، به متخصص زنان مراجعه نمایید.

علت دردهای پریود و روشهای کاهش آن

دردهای قاعدگی یکی از بخش های رایج و ناراحت کننده پریود ماهانه شما هستند. این دردها درست قبل یا در زمان قاعدگی رخ می دهند. بسیاری از زنان به طور مرتب دچار این دردها می شوند.
بیشتر این دردها را در پایین شکم یا کمر خود حس می کنید و شدت آنها ممکن است از خفیف تا بسیار شدید متغیر باشد. این دردها اغلب اولین بار یک یا دو سال پس از وقوع اولین پریود دختران روی می دهد. با افزایش سن، معمولا این دردها کمتر می شوند و پس از به دنیا آوردن اولین فرزندتان ممکن است کاملا متوقف شوند. در اصطلاح پزشکی به این دردها دیسمنوره گفته می شود.

علائم دیسمنوره

• درد در ناحیه شکم (که گاهی بسیار شدید است)
• احساس فشار در شکم
• درد در ناحیه ران و کمر

هنگامی که دردهای قاعدگی شدید باشند ممکن است علائم زیر نیز وجود داشته باشند:
• ناراحتی معده که گاهی همراه با استفراغ است
• مدفوع شل

چه چیزی موجب این دردها می شود؟

دردهای قاعدگی در اثر انقباضات عضلات رحم رخ می دهند. اگر انقباض ها در طی سیکل قاعدگی شما بسیار شدید باشند، موجب فشار رگ های خونی نزدیک عضلات می شوند که موجب قطع موقت تامین اکسیژن به رحم می شود. این کمبود اکسیژن موجب درد قاعدگی می شود. 

برای کاهش دردهای پریود چکار کنیم؟

اگر دردهای قاعدگی خفیفی داشته باشید، می توانید البته با مشورت پزشک آسپرین یا مسکن های دیگری مثل بروفن، استامینوفن یا ناپروکسن مصرف کنید. برای دستیابی به بهترین نتیجه، این داروها را بهتر است که با شروع خونریزی یا درد قاعدگی مصرف کنید و نگذارید که شدید شوند.

گرما نیز می توانند کمک کننده باشد. می توانید از کیسه آب گرم یا حوله داغ شده بر روی کمر یا شکم خود استفاده کنید. حمام آب گرم نیز می تواند به کاهش درد کمک کند. 

همچنین باید به توصیه های زیر عمل کنید:

• استراحت در صورت لزوم
• اجتناب از خوردن غذاهای حاوی کافئین و نمک
• نکشیدن سیگار
• ماساژ کمر و شکم

زنانی که به طور مرتب ورزش می کنند، اغلب درد قاعدگی کمتری دارند.ورزش در دوران قاعدگی روش مناسبی برای کم کردن دردهای قاعدگی است. خوب است که ورزش را به بخشی از برنامه هفتگی خود اضافه کنید.
اگر این مراحل نمی توانند درد شما را کاهش دهند، حتما به پزشک مراجعه کنید. وی می تواند با تجویز داروهای مسکن قوی تر یا قرص های ضدبارداری خوراکی به شما کمک کند.

دیسمنوره ثانویه

دیسمنوره اولیه بدین معنی است که دردهای شما به علت سیکل قاعدگی شما هستند. دیسمنوره ثانویه اصطلاحی است که دکتر شما ممکن است در صورتی به کار ببرد که دردهای قاعدگی ناشی از مشکلی در اندام های تناسلی تان باشند:

• اندومتریوز وضعیتی است که در آن بافت پوششی رحم (اندومتریوم) بیرون از رحم یافت می شود.
• بیماری عفونت لگن، عفونتی است که ناشی از باکتری است و ابتدا در رحم شروع می شود و سپس به دیگر اندام های جنسی سرایت می کند.
• تنگی دهانه رحم که ممکن است ناشی از زخم و یا عدم وجود استروژن پس از یائسگی باشد.
• دیواره بیرونی رحم دارای فیبروم باشد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر دردهای قاعدگی شدید یا غیر طبیعی دارید، یا درد ها بیشتر از دو یا سه روز به طول می انجامند، به پزشک مراجعه کنید. علل دردهای قاعدگی هرچه که باشد، قابل درمان است، بنابراین بررسی توسط پزشک بسیار مهم است.
اگر مشخص شود که این دردها به خاطر قاعدگی نیستند ممکن است آزمایش های دیگری مثل کولپوسکوپی لازم شوند.

چرا گفته می شود که در دوران قاعدگی نباید به حمام رفت؟

در زمان قدیم به دلیل نبود حمام شخصی در منازل و مراجعه افراد به حمام عمومی و ماندن طولانی مدت در این حمام ها، به زنان توصیه می شد که در دوران قاعدگی به حمام نروند زیرا آب موجود در خزینه ممکن بود آلوده به خون شود و برای دیگر افراد قابل استفاده نباشد. همچنین چون افراد متعددی به این حمام ها مراجعه می کردند امکان ابتلا به عفونت نیز بیشتر بود. هرگونه شایعه در رابطه با ابتلا به سرد شدن رحم، کیست و تنبلی تخمدان، نازایی، افزایش درد و خونریزی از اثر رفتن به حمام و دیگر عفونت های رایج ناشی از حمام در دوران پریود شایعه ای بیش نیست و صحت ندارد و هیچ دلیل و مدرک علمی در پشتیبانی از آن وجود ندارد.

آیا می توان در دوران قاعدگی به حمام رفت؟

بله جواب مثبت است. شما می توانید در طی دوران قاعدگی به حمام بروید. حتی در دوران قاعدگی بهتر است بیشتر از روزهای عادی به حمام رفت. از آنجایی که خون مکان مناسبی برای رشد میکروبهاست بهتر است برای پیشگیری از ابتلا به عفونتهای دستگاه تناسلی زود به زود به حمام بروید. این کار در داشتن یک زندگی سالم بسیار موثر است. خانمهایی که در این دوران از کاپهای قاعدگی استفاده می کنند استحمام راحت تری دارند.

مزایای حمام کردن در دوران پریود

• در طی دوران قاعدگی، زنان ممکن است دچار خستگی مفرط، افسردگی خفیف، درد، کج خلقی و گرفتگی عضلات شوند. حمام می تواند به آرام شدن شما کمک کند و خستگی شما را از بین ببرد. همانطور که کیسه آب گرم می تواند درد را کاهش دهد، حمام نیز می تواند در تسکین دردهای خفیف موثر باشد.

• دلیل دیگر برای حمام کردن در دوران پریود، رعایت بهداشت قاعدگی و جلوگیری از ابتلا به عفونت است. شست شوی واژن حتما باید در دوارن قاعدگی برای جلوگیری از عفونت و ابتلا به بیماری های دیگر انجام شود. بنابراین دوش گرفتن مرتب در حین پریود دارای اهمیت زیادی است. البته همانطور که قبل تر گفته شد باید برای حمام رفتن در این دوران از نشستن در وان آب خودداری کرد. در حقیقت به علت باز بودن دهانه رحم در این دوران بهتر است حمام ایستاده انجام شود. مسلما با این طرز حمام رفتن، احتمال نفوذ آب به واژن به حد صفر می رسد.

حمام کردن در چه روزهایی از پریودی مجاز است؟

حمام کردن و دوش گرفتن در تمام دوران پریود و قاعدگی چه روز اول و چه وسط و چه آخر مجاز است و هیچ مانعی ندارد. هیچ دلیل علمی و منطقی وجود ندارد که ثابت کننده خطر حمام و رسیدن آب به واژن باشد. تنها باید دقت کرد که بهتر است در این دوران از حمام با آب سرد خودداری کنید. آب سرد موجب انقباض رحم می شود و ممکن است در برخی از زنان موجب دل درد شود. بعلاوه حمام باید ایستاده انجام شود و نشستن های طولانی مدت کف حمام یا در وان خودداری به عمل آید.

آیا حمام کردن موجب توقف خونریزی در پریود می شود؟

خیر. شدت خونریزی در افراد مختلف متفاوت است. همچنین شدت خونریزی در زمان های مختلف نیز متفاوت است. در طی مدت کوتاه دوش گرفتن ممکن است خونریزی داشته باشید یا نداشته باشید. اما در صورت به اتمام نرسیدن پریود شما پس از خروج از حمام می بینید که خونریزی شما باز خواهد گشت. در بعضی از افراد می تواند خونریزی کم و در حد لکه بینی بشود که ایرادی ندارد و هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. در اصل برخی از لکه ها با غلظت بیشتری خارج می شوند و همین عامل است که توسط برخی از خانمها نادیده گرفته می شود. ضمن اینکه در دوره های مختلف، میزان خون خروجی از رحم فرق دارد و این مورد ربطی به حمام رفتن یا نرفتن ندارد.

چگونه در زمان پریودی حمام کنیم؟

1. در ابتدا، پد یا نواربهداشتی یا تامپون قبلی خود را دور بیندازید.
در صورت خونریزی در طی دوش گرفتن، خون ریخته شده توسط آب دوش تمیز خواهد شد و جای نگرانی نخواهد بود.
2. هنگامی که شروع به دوش گرفتن می کنید، ناحیه تناسلی خود را به طور کامل با آب بشورید. شست و شوی واژن در حین پریود موجب پاک شدن خون باقی مانده در واژن می شود و خونی بودن این ناحیه در طی حمام کمتر خواهد شد.
3. از صابون استفاده کنید اما مراقب باشید که صابون وارد غشای واژن و لابیاها نشود. زیرا pH واژن به نحوی تنظیم شده است که مانع عفونت های واژینال شود؛ صابون می تواند تعادل pH را به هم بزند و واژن را در برابر عفونت آسیب پذیر کند. پوست ناحیه اطراف واژن را با صابون بشورید اما مواظب باشید که صابون داخل لابیا یا واژن نشود و سپس دستانتان را بشورید تا هرگونه بوی باقی مانده از خون قاعدگی از بین برود.
4. سعی کنید از حمام کردن لذت ببرید. آب گرم می تواند در صورتی که احساس بد خلق بودن، یا چسبناک بودن می کنید یا دچار نفخ هستید، معجزه کند.

5. در پایان حمام، دوباره ناحیه تناسلی خود را بشورید و دوش حمام را ببندید. این شیوه موجب به حداقل رساندن لکه بینی تا لباس پوشیدن می شود. می توانید از حوله کاغذی استفاده کنید تا حوله لباسیتان لک نشود.
6. پد یا نوار بهداشتی یا تامپون جدید را استفاده کنید. البته قبل از اینکار بهتر است که به خوبی بدن خود و ناحیه تناسلی را خشک کنید.
7. دستان خود را به خوبی بشویید.

مزایای ورزش در دوران پریودی

ورزش در دوران قاعدگی می تواند به بهبود خلق و خو و کاهش خستگی و دردهای قاعدگی کمک کند. برخی از مزایای ورزش کردن در دوران قاعدگی عبارتند از:

• بهبود روحیه و خلق و خو
براساس مطالب ارائه شده انجام حرکات ورزشی برای کاهش احساس افسردگی مفید است. بنابراین، با ورزش کردن می توانید احساس غم و اندوه، تحریک پذیری یا عصبانیت در دوران پریود را برطرف کرده و روحیه خود را تقویت کنید.

• کاهش خستگی
افزایش احساس خستگی در طول دوره قاعدگی یکی از علائم تغییرات هورمونی در بدن زنان است. فعالیت بدنی می تواند سطوح انرژی را در طی دوره پریودی افزایش دهد.

• کاهش درد قاعدگی
تحقیقات نشدان داده است در یک بازه زمانی 8 هفته ای، شدت درد قاعدگی در زنانی که سه روز در هفته به مدت حداقل 30 دقیقه ورزش کردند، کمتر از زنان بی تحرک بود. در نتیجه، ورزش در طول و قبل از یک دوره پریود ممکن است علائم را کاهش دهد. نیازی به فعالیت بدنی شدید یا طولانی نیست. می توانید دو بار در روز به مدت 15 دقیقه پیاده روی کنید و از مزایای آن بهره مند شوید. به طور کلی، انجام ورزش- خواه در دوران قاعدگی خود باشید یا خیر- یک انتخاب مفید است و باعث حفظ وزن در محدوده سالم شده و سلامت قلب و ریه‌ها را تضمین می کند. 

توصیه های ورزشی برای کاهش درد دوره قاعدگی

ورزش در دوران قاعدگی می تواند به تسکین علائم کمک کند و برای سلامتی عمومی نیز مفید است. برای کاهش برخی از علائم ناخوشایند در زمان پریودی مثل درد شکم می توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

• تمرینات کششی تلفیقی:
در صورت احساس تنش و سفتی در عضلات خود در دوران قاعدگی خود می توانید تمرینات کششی سبکی مانند یوگا، تای چی و پیلاتس را برای کاهش کشیدگی عضلانی خود انجام دهید.

• شنا کردن:
با توجه به اینکه وزن افراد در آب کاهش می‌یابد، شنا کردن می تواند به تسکین دردهای دوران قاعدگی کمک کند.

• نوشیدن آب به اندازه کافی در حین ورزش:
با رساندن آب کافی به بدن در حین ورزش، احتمال بروز عوارض جانبی ناخوشایند کاهش می یابد. کم آبی بدن می تواند احتمال بروز نفخ و یبوست را در دوران قاعدگی افزایش دهد. نوشیدن آب کافی باعث حرکت مدفوع در روده و کاهش علائم ناراحتی در حین ورزش می شود. در طی ورزش، هر 15 دقیقه یک بار 300 میلی لیتر مقداری آب بنوشید.

• استفاده از داروهای مسکن غیرنسخه ای قبل از ورزش:
در مراحل اولیه، کمر درد و گرفتگی عضلات می توانند مانع از انجام تمرینات ورزشی در هنگام پریود شوند. مصرف داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن و استامینوفن که خرید آنها بدون نسخه پزشک نیز امکان پذیر است، می تواند به کاهش گرفتگی قبل از یک جلسه ورزشی کمک کند. استفاده از یخ یا پد حرارتی پوشانده شده در پارچه بعد از ورزش نیز می تواند مفید باشد. 

ورزش کردن در دوره پریودی باعث افزایش خونریزی می شود؟

با ورزش کردن جریان خون افراد افزایش یافته است. این سرعت بخشیدن معمولاً به این دلیل رخ می دهد که فعالیت بدنی می تواند به خروج سریعتر خون از رحم کمک کند. با این حال، استفاده از تامپون یا پد یا نوار بهداشتی مناسب برای خونریزی قاعدگی شدیدتر بسیار مهم است. پوشیدن لباس‌های زیر تیره در طول عادت ماهانه باعث می شود تا نشت خونریزی به لباس مشخص و مشهود نباشد. به همراه داشتن لباس زیر یا زیرشلواری اضافی برای تعویض پس از ورزش می‌تواند کمک کننده باشد.

محدودیت های ورزشی برای دوره پریودی

بر اساس تحقیقات انجام شده، محدودیتی در مورد نوع ورزش زنان در زمان پریود وجود ندارد. در واقع هیچ اطلاعات علمی برای اثبات اینکه زنان باید انجام تمرینات خاصی را محدود کنند یا اینکه نباید حرکات ورزشی سنگینی را در طول دوره قاعدگی خود انجام دهند، وجود ندارد. فقط باید نکات زیر را موقع ورزش کردن مورد توجه قرار دهید:

• پوشیدن تجهیزات محافظ و خودداری از بلند کردن وزنه های بیش از حد سنگین برای ورزش ایمن
• در طول عادت ماهانه بهتر است به بدن خود گوش دهید. در صورت احساس خستگی زیاد می توانید از شدت تمرینات روزمره خود بکاهید تا دچار خستگی مفرط نشوید.

مضرات ورزش کردن زیاد در دوران قاعدگی

زنان ورزشکاری که ورزش ها و فعالیت های بدنی سنگین انجام می دهند، به علت از دست دادن مقدار زیادی انرژی گاهی دچار تاخیر در سیکل قاعدگی می شوند. در صورت انجام فعالیت های ورزشی سنگین و از دست دادن قاعدگی باید به پزشک مراجعه کنید. دانستن این موضوع بسیار مهم است که ورزش بیش از حد می‌تواند باعث عدم وقوع پریود شود. ورزشکاران استقامتی و حرفه ای ممکن است به علت ایجاد تغییرات هورمونی و بدنی دچار بی نظمی در سیکل قاعدگی شوند. داشتن چرخه قاعدگی منظم معمولاً نشانه سلامتی است. تاخیر در پریود می‌تواند نشانه‌ افراط شما در ورزش باشد.

سوالات پر تکرار در مورد ورزش در دوره قاعدگی

در این قسمت، پاسخ های خانم دکتر متین ذاکرین به برخی از سوالاتی که بارها مراجعین ایشان درباره ورزش در دوران قاعدگی پرسیده اند، آورده شده است.

1- چه مواقعی نباید موقع پریودی ورزش کنم؟
در این دوره، نیازی به محدود کردن هر گونه فعالیت های فیزیکی نیست، مگر اینکه دچار درد یا ناراحتی شوید که در این صورت باید شدت ورزش را کاهش دهید.

2- آیا انجام حرکت های معکوس یوگا در دوران قاعدگی بی خطر است؟
ممکن است شنیده باشید که انجام حرکات معکوس یوگا باعث برگشت خون به طرف قلب و انقباض عضلات لگن می شود. در حال حاضر، هیچ شواهد علمی حاکی از مضر بودن تمرینات معکوس یوگا در دوران قاعدگی وجود ندارد. جریان خون به رحم به دلیل موقعیت اندام های لگنی به طور قابل توجهی تغییر نمی کند. علاوه بر این، بدن ما قادر به پمپاژ خون بر خلاف راستای جاذبه است و این کار را طبق یک مبنای منظم انجام می دهد. مهم‌ترین چیز این است که به بدن خود گوش دهید و در صورت بروز هر گونه نگرانی برای درمان اختلالات قاعدگی به پزشک مراجعه کنید.

رنگ خون قاعدگی و تفسیر آن

برای اکثر زنان، قاعدگی از سن 12 یا 13 سالگی شروع می شود و تقریبا دوره پریود یا قاعدگی هر 21 یا 35 روز یکبار به مدت هفت روز رخ می دهد. خون قاعدگی می توانند رنگ های متفاوتی از طیف رنگ سیاه، قرمز و قهوه ای تا نارنجی داشته باشد. اگرچه اکثر رنگ های خون قاعدگی طبیعی هستند، برخی از موارد ممکن است نیازمند مراجعه به پزشک باشند.

خون سیاه در پریود

ممکن است از دیدن خون پریود سیاه وحشت زده شوید اما جای نگرانی وجود ندارد. این رنگ خون همانند رنگ قهوه ای خون پریود است که نشان دهنده خون مانده در رحم است و ممکن است حالتی شبیه به دانه های قهوه نیز داشته باشد. خون سیاه معمولا خونی است که مدت زیادی در رحم مانده است. 

خون قهوه ای در پریود

هر نوع رنگ قهوه ای خون پریود معمولا نشانه خون مانده در رحم است. خون در مدتی که در رحم می ماند، اکسید می شود و رنگ آن از رنگ قرمز استاندارد به قهوه ای تغییر می کند.

لکه بینی قهوه ای قبل از پریود

هنگامی که جریان خون پریود کند باشد، خون زمان بیشتری برای خروج از بدن نیاز دارد. هنگامی که خون در رحم برای مدت بیشتری باقی می ماند، رنگ آن به قهوه ای تغییر می کند. ترشحات قهوه ای قبل از پریود معمولا خون باقی مانده از پریود قبلی است.

اولین خونریزی پس از زایمان

خونریزی زنان برای اولین بار پس از زایمان که معمولا چهار یا شش هفته پس از زایمان رخ می دهد معمولا خونریزی سنگینی است و از روز چهارم به بعد رنگ آن ممکن است صورتی یا قهوه ای باشد.

خون قهوه ای در بارداری

اگر دچار لکه بینی در بارداری شوید، ممکن است رنگ آن قهوه ای باشد و بهتر است حتما به پزشک مراجعه کنید.

خون قهوه ای بعد از سقط جنین

اگرچه خون ناشی از سقط جنین ممکن است قرمز روشن باشد، برخی زنان ممکن است دچار سقط فراموش شده شوند. در سقط فراموش شده، جنین دیگر رشد نمی کند اما تا چهار هفته ممکن است از رحم خارج نشود. ممکن است دچار خونریزی یا لخته های سنگین نشوید اما اکثر زنان در این نوع سقط، لکه های قهوه ای تیره یا خونریزی قهوه ای رنگ دارند. البته سقط جنین همیشه با خون ریزی همراه نیست و ممکن است سقط جنین بدون خون ریزی اتفاق بیافتد.

خون قرمز تیره در پریود

ممکن است در دوران پریود در حین راه رفتن یا پس از دراز کشیدن برای مدت طولانی، لکه های قرمز تیره ببینید. رنگ قرمز تیره خون بدین معنی است که خون برای مدتی در رحم مانده است اما هنوز به طور کامل اکسید نشده است.
رنگ قرمز تیره خون ممکن است در موارد زیر دیده شود:

خون قرمز در اواخر پریود

ممکن است خون قرمز تیره را در اواخر دوره قاعدگی به دلیل کاهش سرعت خون ریزی ببینید.

اولین خونریزی پس از زایمان

اولین خونریزی پس از زایمان معمولا سنگین است و لخته های زیادی در آن دیده می شود. برای سه روز اول رنگ آن قرمز تیره است و سپس رنگ و غلظت آن ممکن است تغییر کند. زنانی که زایمان سزارین داشته اند، ممکن است این خونریزی سنگین را تنها در 24 ساعت اول شروع خونریزی داشته باشند.

خون قرمز روشن در پریود

قاعدگی شما ممکن است با خون قرمز روشن شروع شود. این بدین معنی است که خون تازه است و جریان خونریزی نیز سریع است. خون شما ممکن است در طول پریود همینطور باقی بماند یا با کاهش جریان خونریزی تیره تر شود.
خون قرمز روشن ممکن است در موارد زیر دیده شود:

عفونت
برخی عفونت ها مانند کلامیدیا یا سوزاک ممکن است موجب خونریزی در بین دو پریود شوند. اگر بین دو پریود خود دچار خونریزی یا لکه بینی شدید، حتما به پزشک متخصص زنان برای تشخیص مشکل و درمان بیماری خود مراجعه کنید.

بارداری
خونریزی در بارداری معمولا یکی از نشانه های سقط جنین است اما گاهی هم می شود که زنان در دوران بارداری خود، خونریزی دارند و نوزاد سالمی را به دنیا می آورند. این داستان برای هر شخصی منحصر به فرد است و بهتر است در صورت مشاهده هرگونه خون یا لکه بینی در بارداری حتما به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.

پولیپ یا فیبروم
پولیپ یا فیبروم توده های غیر سرطانی در رحم هستند که می توانند موجب خونریزی شدید در زمان قاعدگی یا در زمان بین دو پریود شوند. این خونریزی ممکن است شدید یا کم باشد و همچنین شامل علائم دیگری مانند درد و احساس فشار در زیر شکم باشد.

خون صورتی در پریود

خون قاعدگی ممکن است در ابتدا یا انتهای پریود شما صورتی رنگ باشد، به خصوص اگر لکه بینی داشته باشید. این رنگ روشن خون قاعدگی نشان دهنده مخلوط شدن خون با ترشحات بی رنگ واژن است که موجب رقیق شدن رنگ آن می شود.

خون صورتی رنگ ممکن است در موارد زیر دیده شود:

اولین خونریزی پس از زایمان
از روز چهارم اولین خونریزی پس از زایمان، خون ممکن است به رنگ صورتی یا قهوه ای باشد.

میزان استروژن پایین
گاهی خون قاعدگی صورتی رنگ نشان دهنده کم بودن میزان استروژن بدن است. استروژن به تثبیت مخاط رحم کمک می کند. بدون این هورمون، ممکن است دیواره داخلی رحم چند بار در ماه به صورت خون قاعدگی فرو بریزد و موجب لکه بینی به رنگ های مختلف از جمله صورتی شود. برخی علل کاهش استروژن شامل مصرف قرص های ضد بارداری هورمونی که حاوی استروژن نیستند و یا علائم پیش یائسگی هستند.

لکه بینی بین دو پریود
ممکن است رنگ صورتی را در زمان تخمک گذاری ببنید که دلیلی آن مخلوط شدن خون رحم با ترشحات شفاف واژن است که ممکن است قرمز روشن یا صورتی به نظر برسد.

سقط جنین
اگر باردار هستید، ترشحات صورتی رنگ می توانند نشانه سقط جنین باشند که همراه با علائم دیگری از جمله درد، عبور بافت از واژن و از بین رفتن علائم بارداری است.

خون نارنجی در پریود

هنگامی که ترشحات واژن با خون ترکیب می شوند، رنگ آن ممکن است نارنجی به نظر برسد. در نتیجه به همان دلایل خون صورتی پریود، ممکن است خون نارنجی در دوران پریودی ببینید.
خون نارنجی ممکن است در موارد زیر دیده شود:

لکه بینی لانه گزینی جنین
برخی زنان ممکن است حول و حوش زمان لانه گزینی یعنی 10 تا 14 روز پس از بسته شدن نطفه، لکه های صورتی یا نارنجی ببنند. لکه بینی لانه گزینی جنین در تمام زنان دیده نمی شود اما در صورت دیده شدن، ممکن است رنگ آن در بین افراد مختلف، متفاوت باشد. اگر لکه بینی دارید که به قاعدگی ختم نمی شود بهتر است که تست بارداری بدهید.

عفونت
هرگونه خون غیر طبیعی یا ترشحات غیر معمول واژن می تواند نشانه عفونت باکتریایی یا بیماری مقاربت جنسی باشد.

خون خاکستری در پریود

مشاهده خون خاکستری یا ترشحات سفید مایل به خاکستری نیازمند مراجعه به پزشک متخصص زنان است.

خون خاکستری رنگ ممکن است در موارد زیر دیده شود:

عفونت
این طیف رنگ نشان دهنده عفونت زنان مانند واژینوز باکتریایی است. دیگر علائم عفونت شامل موارد زیر هستند:
• تب
• درد
• خارش
• بوی بد

سقط جنین
اگر باردار هستید، ترشحات خاکستری رنگ می توانند نشانه سقط جنین باشند. همچنین ممکن است عبور بافت از واژن به رنگ خاکستری باشد.

آیا متفاوت بودن رنگ ابتدا و انتهای پریود طبیعی است؟

بله. خون پریود شما ممکن است از آغاز تا انتهای دوره قاعدگی از لحاظ شدت و رنگ خون تغییر کند. همچنین ممکن است رنگ پریود شما ماه به ماه یا در زمان های متفاوتی در طول عمرتان تغییر کند. عوامل زیادی در این مسئله درگیر هستند حتی زمانی که پریود شما کاملا طبیعی و سالم باشد. حتی استفاده از کاپهای قاعدگی می تواند در این رنگ موثر باشد.

در بیشتر موارد، تغییر از قرمز روشن به قرمز تیره و قهوه ای با سرعت خونریزی و مدت زمانی که خون در رحم باقی می ماند، مرتبط است. شدت خونریزی شما در آغاز دوره قاعدگی بیشتر است و با اتمام دوره قاعدگی کاهش می یابد. ممکن است پس از دراز کشیدن برای مدت زمان طولانی خون قرمز تیره ای را مشاهده کنید و همچنین ممکن است در شدیدترین روزهای قاعدگی تان خون قرمز روشن ببینید.

این مورد بدین معنی نیست که تمام تغییر رنگ ها طبیعی هستند. اگر رنگ نا آشنا یا خاکستری مشاهده کردید، مخصوصا اگر همراه با علائم دیگر هستند، بهتر است که به پزشک متخصص زنان برای بررسی و معاینه مراجعه کنید در صورت مشاهده هرگونه خونریزی در دوران بارداری حتما باید به پزشک مراجعه کنید. 

مشاهده خون آبکی یا خون لخته مانند در پریود

علاوه بر رنگ ها، بافت خون شما نیز ممکن است در طی دوره قاعدگی تغییر کند و همچنین ممکن است این تغییر بافت ماه به ماه باشد.
لخته های خون در دوران پریودی لزوما مایه نگرانی نیستند. اندازه این لخته ها هست که دارای اهمیت می باشد. اگر لخته هایی مشاهده کردید که قطر آنها بزرگتر از دو یا سه سانتی متر است، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

خون آبکی پریود بسیار رقیق است و معمولا خون تازه جاری شده از رحم است. گاهی زنان ممکن است خونریزی شدیدی داشته باشند که منوراژی نامیده می شود و ممکن است همراه یا بدون لخته های خونی باشد. بهتر است مواظب علائم خود از نظر کم خونی همانند خستگی یا تنگی نفس باشید.
ترشحات خونی رنگ ممکن است در زمان تخمک گذاری دیده شوند که خون رحم با ترشحات واژن قاطی می شود. این ترشحات ممکن است خیس و لیز باشند. 

در چه موارد باید برای مشکلات قاعدگی به پزشک مراجعه کرد؟

حتی در صورت سالم بودن، ممکن است طیف رنگی و بافت پریودی شما رد طی زمان تغییر کند. اگر پریود شما بیش از هفت روز طول می کشد یا خونریزی شدیدی دارید که مجبور به تعویض نوار بهداشتی خود هر دو ساعت یکبار هستید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

در ادامه به دلایل دیگری اشاره شده است که در صورت مشاهده بهتر است به پزشک مراجعه شود:

• اگر چرخه های قاعدگی شما نامنظم هستند
• اگر چرخه های قاعدگی شما کمتر از 24 روز یا بیشتر از 38 روز هستند
• اگر سه ماه یا مدت طولانی تری است که پریود نشده اید
• اگر دچار درد زیاد یا دیگر علائم غیر معمول همراه با خونریزی هستید
• اگر بین دو پریود خونریزی دارید
• اگر یائسه شده اید و دوباره خون مشاهده کرده اید
• اگر باردار هستید: هر گونه خونریزی یا لکه بینی در طی بارداری می تواند نشانه سقط جنین باشد.
• ترشحات خاکستری رنگ نیز می توانند نشانه سقط جنین یا عفونت باشند. 

نکته نهایی درباره رنگ خون قاعدگی

پریود شما یک نشانه اصلی سلامتی شما است. دختران جوانی که تازه پریود شده اند ممکن است رنگ پریود متفاوتی در طی ماه ها یا سال های اولیه داشته باشند.
همچنین زنان پیش از یائسگی نیز خون ریزی غیر معمولی دارند. رنگ های زیادی طبیعی و سالم هستند اما بهتر است که به رنگ خون پریود خود دقت کنید و همواره در صورت مشاهده موردی غیر طبیعی به پزشک مراجعه کنید.

علت بوی بد ناحیه ی تناسلی مردان و زنان + راههای رفع آن

بوی بد ناحیه تناسلی در مردان پدیده شایعی است که اگرچه در اغلب موارد علامت مشکل جدی نبوده و به راحتی درمان می شود اما در برخی مواقع ممکن است نشانه بیماری خاص در فرد باشد، به همین دلیل نیاز است هرچه سریع تر نسبت به تشخیص علت و درمان آن اقدام شود.

در ادامه با کوکا همراه شوید تا با برخی علت های شایع بوی بد آلت تناسلی، بیضه ها و دستگاه تناسلی در مردان و روش درمان آن ها آشنا شوید.

علت بوی بد آلت تناسلی در مردان  چیست؟

1. اسمگما

اسمگما ماده طبیعی در بدن است که حاوی رطوبت، چربی ها و سلول های پوستی می باشد و گاهی روی ناحیه تناسلی و بخصوص پیش پوست آلت تناسلی (پوست ختنه گاه) جمع می شود و در مردانی که ختنه نمی کنند شایع تر از دیگران است.

در حالت معمول نیاز است پوست ختنه گاه به طور منظم از این ماده پاک سازی شود زیرا تعریق یا عدم شستشوی منظم این ناحیه ممکن است باعث ایجاد شکاف های سفید بدبو شده و زمینه کافی برای رشد باکتری ها را فراهم کند و در صورت بی توجهی باعث التهاب یا عفونت آلت تناسلی خواهد شد.

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

برای تمیز کردن ماده اسمگما از روی آلت تناسلی مراحل زیر را انجام دهید:

پوست ختنه گاه را به آرامی به سمت عقب و بدنه آلت تناسلی کنار بزنید.
آلت تناسلی را با آب و صابون تمیز کرده و بشویید.
بدون مالش دادن آن را خشک کنید.
بعد از پاک سازی اسمگما مجددا پوست ختنه گاه را به روی آلت تناسلی برگردانید.
با از بین رفتن اسمگما بوی بد نیز برطرف می شود، در صورتی که اسمگما ادامه داشته باشد این مراحل را یک بار در روز تکرار کنید.

توجه: در صورتی که در این مدت علائم زیر را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید:

• قرمزی
• ورم
• سوزش
• پوست ختنه گاه به عقب نرود.

2. عفونت ادراری

عفونت ادراری زمانی رخ می دهد که بخشی از دستگاه ادراری توسط باکتری یا ویروس آلوده شده باشد و ممکن است باعث ایجاد بوی شبیه ماهی در ناحیه آلت تناسلی شود. عفونت ادراری اغلب به یکی از دلایل زیر رخ می دهد:

• فعالیت های جنسی
• احتباس ادراری (تخلیه ناکامل ادرار از مثانه)
• سنگ کلیه
• پروستات بزرگ شده (هایپرپلاسیای پروستات خوش خیم)
• دیابت
• استفاده از سوند ادراری

دیگر علائم عفونت ادراری عبارتند از:

• نیاز مکرر به ادرار کردن، حتی اگر تخلیه ادرار انجام نشود.
• سوزش هنگام تخلیه ادرار
• ادرار تیره یا صورتی رنگ

احتمال بروز عفونت ادراری در مردانی که ختنه نشده اند بیشتر از سایرین است. این عارضه معمولا حاد نیست اما در صورت عدم درمان ممکن است به مشکلات کلیوی منجر شود.

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

اگر به عفونت ادراری مشکوک هستید به پزشک مراجعه کنید.

بعد از تشخیص قطعی عفونت ادراری، پزشک احتمالا داروهای آنتی بیوتیکی زیر را تجویز خواهد کرد:

فوسفومیسین
سفالکسین
نیتروفورانتوئین

اگر اغلب اوقات دچار عفونت ادراری می شوید ممکن است پزشک مصرف دوز کم آنتی بیوتیک به مدت چند ماه را توصیه کند.

3. عفونت مخمری

عفونت مخمری که گاهی برفک نیز نامیده می شود زمانی رخ می دهد که رشد و نمو قارچ کاندیدا در ناحیه تناسلی از کنترل خارج می شود، رشد بیش از حد این قارچ می تواند بوی شبیه کپک ایجاد کند. سایر علائم این عارضه عبارت است از:

• قرمزی یا تحریک ناحیه تناسلی
• خارش یا سوزش
• لکه های سفید رنگ
• پوست ناحیه آلت تناسلی مرطوب، سفید یا براق می شود

یکی از علت های بروز عفونت مخمری عدم شستشوی کافی ناحیه تناسلی مخصوصا در مردانی که ختنه نکرده اند می باشد، عفونت مخمری ممکن است از طریق رابطه جنسی با فرد آلوده به دیگران منتقل شود.

عدم درمان عفونت مخمری می تواند به التهاب یا عفونت بیشتر منجر شود.

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

اگر علائم عفونت مخمری را مشاهده می کنید لازم است به پزشک مراجعه کنید. پزشک معمولا از داروهای زیر برای درمان عفونت قارچی استفاده می کند:

• فلوکونازول
• میکونازول
• کلوتریمازول
• ایمیدازول

4. بالانیتیس

بالانیتیس به وضعیتی گفته می شود که سر آلت تناسلی دچار التهاب شود و در صورتی که پوست ختنه گاه نیز درگیر شود به آن بالانوپوستیت گفته می شود که ممکن است به دلایل زیر ایجاد شود:

• رابطه جنسی خطرناک
• عدم رعایت بهداشت
• اسمگما
• استفاده از صابون یا شوینده بدن معطر
• عفونت
• بیماری های پوستی مانند پسوریازیس و اگزما

بسیاری از این شرایط می تواند باعث ایجاد بوی بد آلت تناسلی شود، سایر علائم عبارتند از:

• قرمزی
• خارش
• تورم
• ترشحات مایع در پوست ختنه گاه
• سوزش هنگام تخلیه ادرار

خطر بروز بالانیتیس در مردانی که ختنه نکرده اند بیشتر است و در صورت عدم درمان ممکن است به فیموزیس (عدم توانایی در پس کشیده شدن پوست ختنه گاه) منجر شود.

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

حمام کردن در نمک اسپوم به کاهش درد و التهاب ناشی از بالانیتیس کمک می کند.

در صورتی که علائم بیش از یک یا دو روز طول بکشد باید به پزشک مراجعه شود. پزشک معمولا داروهای زیر را تجویز خواهد کرد:

• آنتی بیوتیک برای درمان عفونت مانند باسیتراسین / پلی میکسین
• پماد برای تحریکات پوستی مانند هیدروکورتیزون
• پماد ضد قارچ برای عفونت های قارچی مانند کلوتریمازول

5. سوزاک

سوزاک از انواع عفونت جنسی است که از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فرد آلوده منتقل می شود. این عفونت می تواند آلت تناسلی، مقعد یا گلو را تحت تاثیر قرار دهد.

اگرچه سوزاک ممکن است بدون علامت باشد. اما در برخی موارد با بوی آلت تناسلی و برخی علائم زیر همراه است:

• سوزش هنگام تخلیه ادرار
• ترشحات سبز، زرد یا سفید از آلت تناسلی
• درد، خونریزی یا خارش در نواحی تناسلی یا مقعد
• درد هنگام تخلیه باد شکم

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

اگر به بیماری سوزاک مشکوک هستید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. پزشک پس از تشخیص قطعی احتمالا از تزریق سفتریاکسون همراه با داروهای خانگی مانند آزیترومایسین یا داکسی سایکلین استفاده خواهد کرد.

6. کلامیدیا

یکی دیگر از انواع بیماری های جنسی است که با رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی به دیگران منتقل می شود. کلامیدیا گاهی بدون علامت خاصی بوده و گاهی با بوی بد دستگاه تناسلی و برخی علائم زیر همراه است:

• سوزش هنگام تخلیه ادرار
• ترشحات غیرطبیعی
• درد یا ورم بیضه ها

عدم درمان کلامیدیا ممکن است به مشکلات باروری در فرد منجر شود.

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

در صورت مشاهده علائم کلامیدیا سریع به پزشک مراجعه کنید، پزشک پس از تشخیص قطعی ممکن است آنتی بیوتیک های زیر را تجویز کند:

• آزیترومایسین
• داکسی سیلین
• آموکسی سیلین

7. اورتریت غیر گنوکوکی

از عفونت های جنسی بسیار شایع است که به دلیل التهاب مجاری ادرار توسط باکتری – و به ندرت توسط ویروس ها – از طریق رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی رخ داده و معمولا به دلیل ابتلا به کلامیدیا ایجاد می شود.

اورتریت غیر گنوکوکی معمولا با نشانه های زیر همراه است:

• درد یا سوزش ناحیه آلت تناسلی
• سوزش هنگام تخلیه ادرار
• ترشحات غیرشفاف و گاهی بدبو

در صورت عدم درمان، عفونت ممکن است به بیضه یا پروستات گسترش یافته و به ناباروری منجر شود.

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

معمولا از داروهای آزیترومایسین و داکسی سایکلین برای درمان آن استفاده می شود. (با مراجعه به پزشک متخصص)

نکات مهم برای پیشگیری و درمان بوی بد بیضه ها و آلت تناسلی

علاوه بر موارد ذکر شده در بالا، رعایت برخی نکات بهداشتی، تغذیه و سبک زندگی به کاهش و درمان بوی بد دستگاه تناسلی، بیضه ها، کشاله ران و آلت تناسلی کمک می کند. از جمله:

1. غذاهای فراوری شده و چربی های ترانس از عوامل بروز بوی بد بدن و دستگاه تناسلی هستند، تا حد امکان از مصرف این مواد غذایی پرهیز کنید
2. مواد غذایی و سبزیجات حاوی سولفور یا گوگرد تاثیر بدی در بوی دستگاه تناسلی دارند زیرا سولفور از طریق عرق کردن دفع شده و بوی بدی ایجاد می کند. گلم کلم، کلم بروکلی و برخی دیگر از سبزیجات چلیپایی و همچنین سیر و پیاز همگی از مواد غذایی حاوی سولفور هستند
3. عرق طبیعی بدن بوی بدی ندارد اما تعریق زیاد و رطوبت ناحیه تناسلی زمینه کافی برای رشد و نمو باکتری ها در این ناحیه را افزایش داده و به بوی بد منجر خواهد شد. توصیه می شود هر صبح دوش گرفته و ناحیه تناسلی را با آب و صابون تمیز نگه دارید و حتما پس از شستشو آن را خشک کنید
4. مردان ختنه نکرده لازم است هنگام ادرار کردن پوست ختنه گاه را به سمت عقب کشیده تا ترشحات ادرار باعث تحریک و عفونت نشود. همچنین باید ناحیه تناسلی به طور مرتب با آب و صابون تمیز شود
5. ناحیه آلت تناسلی را خشک نگه دارید اما هنگام خشک کردن از مالش دادن آن خودداری کنید
6. از لباس زیر گشاد و پنبه ای استفاده کنید که مانع تعریق در ناحیه کشاله ران و رشد و نمو باکتری های این ناحیه شده و از بدبویی دستگاه تناسلی جلوگیری می کند
7. موهای زائد دستگاه تناسلی را کوتاه کنید تا از ایجاد رطوبت، تجمع آلودگی و باکتری ها در این ناحیه جلوگیری شود، شیو کردن کامل این ناحیه لزومی ندارد
8. در روابط جنسی از کاندوم استفاده کنید تا خطر ابتلا به بیماری های جنسی کاهش یابد
9. در صورتی که شریک جنسی تان دچار جوش های تناسلی، سوزش، سوزش هنگام تخلیه ادرار یا ترشحات غیرطبیعی و سایر علائم غیر طبیعی است از رابطه جنسی خودداری کنید
10. بعد از هر بار رابطه جنسی آلت تناسلی خود را تمیز کنید

توجه : توصیه اکید داریم از خود درمانی در منزل جدا خود داری کنید و برای تشخیص علت بوی بد ناحیه تناسلی خود حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

علت بوی بد واژن خانم ها چیست؟

بوی بد دستگاه تناسلی علتش عفونت است:

سه عفونت متداول این اندام عبارتند از:برفک (candida)، تریکوموناس واژینالیس (trichomonas vaginalis) و واژینوز باکتریایی (bacterial vaginosis).

همه این عفونت ها را می توان با داروهای آنتی بیوتیک و ضد قارچ درمان کرد اما اکثر خانم هایی که چنین مشکلاتی داشته اند می دانند که قابل برگشت است.بااینکه این عفونت ها می تواند از طریق رابطه جنسی منتقل شود، اما همه آنها خودبه خود بروز می کنند؛ یعنی ممکن است فرد رابطه جنسی هم نداشته باشد و دچار آن شود.اگر مسایل بهداشتی کاملا رعایت میشود و امکان نفوذ عفونت از خارج بدن وجود نداشته باشد این عفونتها و عوارض ناشی از آنها ، خود ، جزیی از عوارض مشکلی بزرگتر هستند . به عبارتی این عفونتها ازمنشائی داخل بدن در ناحیه تناسلی ایجاد میشود.

علت عفونت دستگاه تناسلی زنان و بوی بد واژن

علت اول :وقتی مقدار مواد زائد در بدن افزایش یابد مسلما دفع این مواد هم بیشتر صورت می گیرد با توجه به اینکه مقدار زیادی از این مواد از طریق ادرار دفع می شود و ناحیه تناسلی بیشتر در معرض این مواد زائد قرار میگیرد به مرور زمان و با عبور پی در پی مواد زائد از ناحیه تناسلی شرایط ایجاد عفونت محیا می شود.

علت دوم :در بسیاری افراد مقداری از مواد زائد بدن به شکل جوش های عفونی روی پوست ظاهر می شود حالا همین جوشها ممکنه در ناحیه تناسلی هم بروز کنه و عفونت در آن ناحیه ایجاد شود . حتی ممکن است این جوشها به شکلی دیگر در داخل آلت تناسلی ایجاد شود که بازهم به شکل شدیدتر موجب عفونت خواهد بود.

علت سوم :بروز یکی از بیماریهای پوستی یا مقاربتی درمحل مجرای تناسلی میتواند یکی از عوامل عفونت باشد

با توجه به علت اصلی این بیماریها که وجود مواد زائد درخون و کبد عنوان شد پس باید دارویی در نظر گرفت که بتواند عمل پاکسازی کبد و خون را به خوبی انجام دهد بنابراین اشاره میکینم به مقطر پاکسازی کبد پاپریکا که عمل پاکسازی را با موفقیت کامل انجام می دهد.

راههای رفع بوی بد واژن

شستشوی مناسب ناحیه تناسلی

یکی از راه های آسان و موفقیت آمیز از بین بردن بوی ناحیه تناسلی، شستشوی مناسب این قسمت از بدن می باشد. بانوان عزیز می توانند به جای استفاده از صابون های معمولی، از صابون های آنتی باکتریال برای شستشوی ناحیه تناسلی خود استفاده کنند.

آسان ترین راه های از بین بردن بوی ناحیه تناسلی

آزمون های سالانه

اگر فردی هستید که خیلی دچار بوی بد ناحیه تناسلی می شوید، می توانید هر سال آزمایش های مخصوصی را که مربوط به ناحیه واژن است، انجام دهید. انجام آزمون هایی مانند پاپ اسمیر می تواند بسیار کمک کننده باشد و نگرانی شما را از هر گونه ابتلا به سرطان گردن رحم از بین ببرد.

از بین بردن موهای ناحیه تناسلی راهی آسان برای رفع بوی واژن

اگر موهای ناحیه تناسلی برطرف نشوند، جایگاه مناسبی برای رشدونمو باکتری ها ایجاد می شود و همانطور که گفته شد، این باکتری ها در واکنش به عرق، بوهای نامطبوع ایجاد می کنند. بنابراین هر چند روز یک بار با از بین بردن محل تجمع باکتری ها در ناحیه تناسلی، می توان بوهای نامطبوع این منطقه را کاهش داد.

رفع بوی بد واژن با استفاده از لباس زیر مناسب

از پوشیدن لباس زیر تنگ برای طولانی مدت اجتناب کنید، زیرا امکان تبادل هوا در ناحیه تناسلی را از بین می برد. با پوشیدن لباس زیر گشاد و نخی، هر گونه بوی نامطبوع را از خود دور کنید. هیچگاه از لباس زیر ارزان که از جنس مواد نا مناسب تهیه می شوند استفاده نکنید. اجازه ندهید شورت به ترشحات شما مرطوب شود . ترشحات که سبب رطوبت و لک روی شوت می شوند مواد آلوده و باکتری های مرده هستند که باعث تشدید بوی دستگاه تناسلی-ادراری می شوند.

از بین بردن بوی نامطبوع واژن با استفاده از نوار بهداشتی روزانه

برخی از خانم ها به قدری دچار ترشحات ناحیه تناسلی هستند که لباس زیر آنها کاملا خیس می شود و همین خیس ماندن لباس زیر، بوی نامطبوعی را ایجاد می کند. به این دسته از خانم ها توصیه می شود که از نوارهای بهداشتی روزانه که مخصوص ایام غیر قاعدگی است، استفاده کنند و هر چند ساعت یک بار آن را تعویض کنند. با این روش نه تنها لباس زیر آنها عمر بیشتری می کند، بلکه بوی نامطبوع آن نیز از بین می رود.

رعایت بهداشت جنسی یکی از راه های رفع بوی بد واژن

به خانم هایی که ازدواج کرده اند توصیه می شود حتما پس از برقراری رابطه جنسی با همسر خود، ناحیه تناسلی خود را بشویند، زیرا ترشحات ناشی از رابطه جنسی، بوی نامطبوعی ایجاد می کنند. بنابراین یکی از راه های مهم برای غلبه بر این بوی نامطبوع، استحمام پس از رابطه جنسی می باشد.

ادرا و غسل بعد از رابطه جنسی بوی بد واژن را رفع می کند

ادرار کردن نیز پس از رابطه جنسی توصیه می شود، زیرا هر گونه ترشحات بدبویی که داخل مجرای تناسلی فرد باقی مانده است، توسط ادرار بیرون می آید.

شاید به همین دلیل است که دین مبین اسلام غسل کردن پس از رابطه جنسی را واجب کرده و نیز به ادرار کردن بعد از آن تاکید داشته است . متاسفانه با عدم رعایت همین نکته ساده، بیماری های منتقله از راه جنسی می تواند انتقال یابند و افراد را دچار مشکل کنند .

جلوگیری از بوی نامطبوع واژن با یک برنامه غذایی سالم

می تواند بوی بد واژن را از بین ببرد. غذاهای سرخ کرده و آماده، ناحیه واژن را برای تولید بوهای نامطبوع تحریک می کند.

استفاده نکردن از مواد معطر راهی برای رفع بوی بد واژن

استفاده از مواد معطر و خوشبو کننده توصیه نمی شود . چون سبب نابودی باکتری های مفید محیط دستگاه تناسلی-ادراری شده و این سبب بروز مشکلاتی در آینده برای شما می شود .

رفع بوی واژن با استفاده از نوار بهداشتی مناسب

از نوار بهداشتی ارزان استفاده نکنید و در تهیه نوار بهداشتی نکات و علائم معتبر و استاندارد را رعایت کنید .در دوره پریودی خود حتما حداقل هر 3 ساعت و حداکثر هر 6 – 12 ساعت نوار بهداشتی را تعویض کنید .

رفع بوی بد واژن با رعایت بهداشت دستگاه تناسلی

از کاغذهای توالت حاوی مواد معطر و رنگی، Tampon، Pad های معطر و Bubble Bath و یا به طور کلی نشستن در وان حمام پرهیز کنید.

هنگام استحمام با کمی صابون، قسمت خارجی اندام تناسلی خود را کف مالی کنید و سپس با آب فراوان بشویید. توجه داشته باشید که هرگز قسمت داخلی اندام تناسلی خود را با صابون نشویید، زیرا این کار باعث خارش و عفونت واژن می شود.

برای رفع بوی بد واژن از دوش واژینال استفاده نکنید

واژن سالم به طور طبیعی دارای تعدادی باکتری و قارچ است. اسیدیته طبیعی واژن، این باکتری ها و قارچ ها را تحت کنترل قرار می دهد تا بیماری زا نشوند. ولی استفاده از دوش واژینال این تعادل طبیعی را به هم می ریزد و باعث بیماری ناحیه واژن می شود

درمان های خانگی و گیاهی بوی بد واژن

سرکه سیب بهترین درمان بوی بد واژن

روزانه 30 دقیقه داخل وان حمام با محلول سرکه سیب و اب وارم بنشینید.

رفع بوی بد واژن با نوشیدن آب

آب :

آب زیاد بنوشید تا با دفع ادرار مداوم عفونت های مجاری و دستگاه تناسلی دفع شود.

سیر یکی از را ه های رفع بوی بد واژن

سیر:

یک آنتی بیوتیک است و به حذف باکتری کمک می کند. برای رفع بوی بد واژن می توانید یک حبه سیر را با یک لیوان آب با معده خالی بخورید.

رفع بوی بد واژن با شنبلیله

شنبلیله:

یک قاشق چای خوری شنبلیله را داخل یک لیوان آب بخیسانید و با معده خالی بنوشید.

سرکه سفید بهترین راه درمان بوی بد واژن

سرکه سفید:

واژن را با مخلوط 1/4 فنجان آب گرم و سرکه سفید بشویید. شستشوی مرتب با محلول آب نمک و اسید استیک ( 2 قاشق غذاخوری سرکه سفید در هر لیتر آب ) می تواند در درمان لکوره مفید باشد . دوش های قلیایی نباید هرگز به کار رود زیرا موجب بالا رفتن PH واژن شده تضعیف فلوره واژن را در پی خواهد داشت.

درمان بوی بد واژن با استفاده از روغن درخت چای

روغن درخت  چای:

5 قطره از روغن درخت چای را به آب اضافه کنید و واژن را با ان بشویید.

انواع درد در ناحیه ی تناسلی اقایون و خانم ها نشانه ی چیست

درد آلت تناسلی در مردان می‌تواند در قسمت بیخ، طول یا سر آلت احساس شود. این درد می‌تواند در پوست ختنه‌گاه نیز ایجاد شود. این درد همچنین ممکن است با احساس خارش، سوزش یا زق‌زق کردن همراه باشد. درد آلت تناسلی ممکن است به خاطر یک ضربه، تصادف یا بیماری باشد و می‌تواند در همه‌ی مردان با هر سنی بروز کند. با توجه به شرایط یا بیماری‌های زمینه‌ای که منجر به بروز آن می‌شوند، این درد می‌تواند متفاوت باشد. اگر دچار ضربه و آسیبی شده‌اید، این درد ممکن است شدید و ناگهانی باشد. اگر دچار بیماری یا مشکلی هستید، این درد ممکن است خفیف‌تر باشد و به‌تدریج شدید شود. هرگونه دردی در آلت تناسلی را باید جدی گرفت، خصوصاً اگر در حین نعوظ رخ دهد، باعث جلوگیری از ادرار کردن شود، یا در مدتی طولانی و همراه با ترشح، سوزش، قرمزی یا ورم باشد

علت درد در اندام تناسلی مردان

عفونت های تناسلی یکی از علل شایع درد آلت تناسلی در مردان هستند که عبارتند از:

 شانکروئید

شانکروئید بوسیله یک باکتری به نام هموفیلوس دوکرئی Haemophilus Ducreyi ایجاد می شود و از طریق مقاربت جنسی منتقل می شود. این بیماری با یک زخم دردناک بزرگ روی آلت تناسلی همراه با غدد لنفاوی بزرگ و حساس به درد در ناحیه کشاله ران، دیده می شود. این بیماری به راحتی می تواند با آنتی بیوتیک ها درمان شود.

تبخال تناسلی یا هرپس

تبخال تناسلی یکی از شایع ترین بیماری های منتقله از راه جنسی است. این عفونت از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شود و معمولا توسط 2 نوع ویروس مختلف به نام HSV 1 و HSV 2 ایجاد می شود که غالبا باعث ایجاد ضایعات در ناحیه دهان و ناحیه تناسلی می شود.

با این حال، در حین رابطه جنسی دهانی، ویروس می تواند از طریق دهان به آلت تناسلی منتقل شود و باعث تبخال تناسلی شود. تبخال تناسلی معمولا بصورت تاول ها یا زخم های دردناک بر روی پوست ظاهر می شوند و می تواند حساس به لمس باشد. این عفونت با قرص های ضد ویروسی کنترل می شود، اگرچه احتمال عود در تمام دوره ی زندگی فرد وجود دارد.

عفونت پیشابراه یا اورتریت

پیشابراه لوله ای است که ادرار را از مثانه به خارج از بدن منتقل می کند. هنگامی که عفونت در پیشابراه رخ می دهد، باعث بروز درد  در هنگام ادرار کردن در تمام مسیر پیشابراه یا سر آلت تناسلی می شود. اورتریت می تواند ناشی از عفونت های کلامیدیایی، گونوره یا سوزاک، NSU یا هرپس باشد که عفونت های بسیار رایجی هستند و می توانند از طریق رابطه جنسی منتقل شوند. یک آزمایش ادرار ساده و بعضی اوقات نمونه گیری از پیشابراه می تواند علت دقیق را پیدا کند و در اکثر موارد با آنتی بیوتیک ها درمان می شود.

عفونت و درد مثانه در مردان

عفونت دستگاه ادراری، عفونت هایی هستند که معمولا از طریق رابطه ی جنسی منتقل نمی شوند و معمولا شامل عفونت مثانه می باشند. اگر چه شایع ترین علامت، سوزش ادرار می باشد، ولی می تواند باعث افزایش دفعات ادرار کردن شود و حتی گاهی اوقات ممکن است شما را در نیمه های شب برای دفع ادرار از خواب بیدار کند. عفونت مثانه در مردان شایع نبوده و در صورت بروز نیاز به مراجعه به متخصص ارولوژی و انجام آزمایشات لازم برای بررسی علل مستعد کندده عفونت می باشد.

عفونت پروستات

هنگامی که پروستات دچار عفونت گردد، می تواند باعث بروز درد شدید در هنگام ادرار کردن و در برخی موارد گاهی تب و لرز شود. گاهی اوقات تشخیص آن دشوار است و برای تشخیص ممکن است پزشک، غده ی پروستات را از طریق وارد کردن انگشت به داخل مقعد معاینه کند. علاوه بر این، معمولا نیاز به مصرف آنتی بیوتیک در یک دوره طولانی تر می باشد. برخی موارد التهاب پروستات با علت نامشخص و بدون منشا عفونی نیز می توانند باعث بروز درد در آلت تناسلی شوند.

الف- شکستگی آلت تناسلی

 آلت تناسلی از بافت های عصبی و رگ های خونی ساخته شده است. اگر چه در آلت تناسلی، استخوان وجود ندارد، ولی در حین نعوظ می توان آن را به اندازه استخوان ها سفت و محکم کرد. واژه ی شکستگی آلت تناسلی زمانی استفاده می شود که به بافت نعوظی در داخل آلت تناسلی، آسیبی وارد شود.

  معمولا زمانی شکستگی رخ می دهد که آلت بطور کامل و نسبی از داخل واژن خارج می شود و شریک جنسی ناخواسته روی آلت می نشیند و بیشتر در پوزیشنی از رابطه ی جنسی رخ می دهد که مرد در زیر و زن در رو قرار دارد. این حالت منجر به بروز درد ناگهانی شده و در بعضی موارد حتی ممکن است یک صدای تق، شنیده شود. آلت از حالت نعوظ خارج شده و تورم، کبودی شدید و تغییر شکل آلت رخ می دهد. هنگامی که این اتفاق می افتد بایستی بلافاصله به ارولوژیست مراجعه کنید؛ زیرا این حالت یک اورژانس پزشکی است و نیاز به جراحی و ترمیم محل شکستگی دارد.

ب- پاره شدن فرنولوم

فرنولوم یک نوار نازک از پوست است که سر آلت تناسلی مرد را به پوست آلت متصل می کند. فرنولوم می تواند در حین مقاربت، بویژه زمانی که مقاربت خشن باشد، پاره، و موجب درد و خونریزی شود. درد می تواند تا چند روز باقی بماند تا بتدریج فرنولوم ترمیم گردد.

زمان بهبودی متفاوت است و ممکن است در طی مقاربت بعدی مجددا زخمی شود. هنگامی که این مشکل زیاد رخ می دهد، یک روش درمانی، انجام جراحی ساده و برداشتن فرنولوم هست. در برخی افراد، فرنولوم آلت تناسلی بیش از حد کوتاه است و در نتیجه حرکات پوست آلت تناسلی را محدود می کند. درمان این حالت نیز برداشتن فرنولوم می باشد.

 بالانیت Balanitis

به التهاب پوست ختنه گاه گفته می شود که می تواند به علت عفونت های قارچی و باکتریایی و تحریک کننده هایی نظیر صابون، پودر یا کرم هایی باشد که بر روی پوست ختنه گاه استعمال می شود. افرادی که دارای ضعف سیستم ایمنی بدن هستند، مانند افراد دیابتی، دریافت کنندگان داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مثل کورتون ها و مبتلایان به اچ آی وی HIV، بیشتر مستعد ابتلا به بالانیت هستند.

     درد ناشی از التهاب معمولا شدید نیست، اما می تواند همراه با تورم، خارش و ناراحت کننده باشد. رفع این مشکل با درمان علت آن یا اجتناب از عامل تحریک کننده به آسانی انجام می شود.

 پارافیموز

این مشکل در افراد ختنه نشده بویژه کودکان رخ می دهد. در این حالت پوست ختنه که از روی سر آلت به کنار کشیده شده است، نمی تواند دوباره به سر آلت تناسلی برگردانده شود و موجب تورم و اختلال در خون رسانی به سر آلت شده و معمولا باعث درد شدید می شود. این یک اورژانس پزشکی است و بیماران مبتلا به این موضوع باید بلافاصله به ارولوژیست مراجعه کنند. اغلب اوقات، ارولوژیست می تواند از تکنیک های خاصی برای برگرداندن پوست به حالت اول استفاده کند.

 سنگ مثانه

 سنگ مثانه نیز می تواند باعث درد آلت تناسلی شود. از دیگر علائم سنگ مثانه می توان به تکرر ادرار بویژه در شب، درد زیر دل، احساس درد و سوزش در پیشابراه به ویژه هنگام ادرار کردن، ادرار کدر یا خونی و بی اختیاری ادراری اشاره کرد.

علل بوجود آورنده ی سنگ مثانه عبارتند از: عفونت، تنگی پیشابراه، بزرگی پروستات، مثانه نوروژنیک یا عصبی، ضعف عضلات مثانه، سنگ کلیه. درمان سنگ کلیه شامل سنگ شکن برون اندامی، سنگ شکن درون اندامی با لیزر و جراحی است. ضمن اینکه در صورت امکان بایستی عامل بروز سنگ را نیز برطرف کرد.

 التهاب مفاصل

برخی بیماری های التهابی مفاصل که اصطلاحا آرتریت نامیده می شوند مانند: بیماری بهجت یا رایترز، می توانند همراه با التهاب پیشابراه باشند. این بیماری ها غالبا علت خودایمنی یا اتوایمیون دارند و با درمان بیماری توسط داروهای سرکوب کننده ی سیستم دفاعی، کنترل می شوند.

بیماری پیرونی

بیماری پیرونی (به انگلیسی: Peyronie’s disease) هنگامی بروز می‌کند که یک التهاب سبب ایجاد یک لایه‌ی نازک از بافت فیبری، بنام پلاک، در بالا یا پایین طول آلت تناسلی می‌شود. ازآنجایی‌که این بافت فیبری در کنار بافتی تشکیل می‌شود که در حین نعوظ سفت می‌شود، بیمار ممکن است متوجه خم شدن آلت تناسلی خود در هنگام نعوظ شود. این بیماری می‌تواند در صورت خونریزی داخلی آلت تناسلی بعد از خم شدن یا ضربه به آن، درصورتی‌که فرد دچار یک بیماری بافت همبند باشد، یا اگر بیمار دچار التهابی در سیستم لنفاوی یا عروق خونی باشد، بروز کند. این بیماری ممکن است در برخی خانواده‌ها ارثی باشد یا به دلایلی نامعلوم به وجود آید.

پریاپیسم

پریاپیسم (نعوظ دائم یا مانا) سبب بروز درد و نعوظ طولانی‌مدت می‌شود. این نعوظ می‌تواند حتی درزمانی که فرد تمایلی به نزدیکی ندارد رخ دهد. این مشکل بیشتر در بین پسران بین سنین 5 تا 10 سال و مردان بین سنین 20 تا 50 سال بروز می‌کند. در صورت بروز این مشکل، باید در اسرع وقت برای درمان اقدام کرد، در غیر این صورت آسیبی دائمی به وجود خواهد آمد. این آسیب می‌تواند باعث از بین رفتن توانایی نعوظ در آینده شود.

از علت‌های بروز این بیماری می‌توان به این موارد اشاره کرد:

• عوارض مصرف داروهایی برای درمان مشکلات نعوظ یا داروهایی برای درمان افسردگی
• اختلالات لخته شدن خون
• اختلالات روانی
• مشکلات خونی مانند سرطان خون یا کم‌خونی داسی شکل
• آسیب و ضربه به آلت تناسلی یا ستون فقرات

بالانیتیس

بالانیت یا بالانیتیس، یک عفونت در پوست ختنه‌گاه و سر آلت در ناحیه ختنه‌گاه می‌باشد. این بیماری معمولاً در مردان و پسرهایی رخ می‌دهد که همیشه قسمت زیر پیش‌پوست (پوست ختنه‌گاه) را نمی‌شویند یا کسانی که ختنه نشده‌اند، اگرچه کسانی که ختنه شده باشند نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. همچنین این بیماری ممکن است در صورت مبتلا بودن بیمار به عفونت قارچی، بیماری و عفونت مقاربتی (STI)، یا حساسیت به نوع صابون، عطر یا موادی دیگر بروز کند.

بیماری‌ها و عفونت‌های مقاربتی

عفونت ناشی از بیماری‌های مقاربتی می‌تواند سبب بروز درد در آلت تناسلی شود. بیماری‌های مقاربتی که سبب بروز این درد می‌شوند عبارت‌اند از:

• کلامیدیا (Chlamydia)
• سوزاک
• تبخال تناسلی
• سفلیس

عفونت‌های مجاری ادراری

عفونت مجاری ادراری (UTI) در زنان شایع‌تر است، اما می‌تواند در مردان نیز به وجود آید. یک عفونت مجاری ادراری هنگامی بروز می‌کند که باکتری‌ها وارد مجرای ادرار فرد شوند و آن را دچار عفونت کنند. این عفونت ممکن است در صورت داشتن شرایط زیر در مردان بروز کند:

• ختنه نشده باشد.
• سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد.
• دچار مشکل یا انسدادی در مجرای ادراری باشد.
• با فردی که مبتلابه عفونت است، رابطه‌ی جنسی داشته باشد.
• دچار بزرگی پروستات شده باشد.

صدمه

مانند قسمت‌های دیگری از بدن، یک ضربه یا صدمه می‌تواند باعث آسیب به آلت تناسلی شود. این صدمات ممکن است در این شرایط وارد شوند:

• در سوانح رانندگی
• آتش‌سوزی
• قرار دادن یک حلقه در دور آلت برای طولانی‌تر شدن نعوظ
• قرار دادن چیزی در مجرای پیشاب (لوله‌ای که ادرار را از راه آلت به بیرون هدایت می‌کند).

فیموزیس و پارا فیموز

فیموزیس (Phimosis) یا تنگی‌ ختنه‌گاه‌ در کسانی که ختنه نشده‌اند رخ می‌دهد و هنگام بروز آن پوست ختنه‌گاه (پیش‌پوست) خیلی سفت می‌شود و نمی‌تواند از قسمت سر آلت به عقب کشیده شود. این مشکل معمولاً در کودکان بروز می‌کند، اما می‌تواند در صورت ابتلا به بالانیت یا وارد شدن صدمه‌ای که باعث زخم شدن پوست ختنه‌گاه شود نیز به وجود آید. وضعیت مرتبط با این عارضه، پارا فیموز نام دارد که وقتی فرد پوست ختنه‌گاه را از سر آلت تناسلی به عقب بکشد، این پوست دیگر نمی‌تواند به‌جای قبلی خود برگردد و روی آلت را بپوشاند. پارا فیموز یک شرایط اورژانسی است زیرا می‌تواند باعث جلوگیری از ادرار شود و ممکن است باعث مرگ بافتی در ناحیه‌ی آلت تناسلی شود.

سرطان

سرطان آلت تناسلی، علت دیگر درد در ناحیه‌ی آلت تناسلی می‌باشد، اگرچه این موردی نادر است. عوامل بخصوصی می‌توانند سبب افزایش احتمال ابتلا به سرطان گردند، مانند:

• سیگار کشیدن
• ختنه نشدن
• ابتلا به ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV
• تمیز نکردن قسمت تحتانی پوست ختنه‌گاه در صورت ختنه نشدن
• درمان برای بیماری پسوریازیس (صدف)

علائم

تعیین نوع درد در ناحیه‌ی تناسلی، اولین مرحله در تشخیص علت آن می‌باشد. درد آلت تناسلی می‌تواند انواع بسیار مختلفی داشته باشد. درد آلت تناسلی می‌تواند داخلی یا خارجی باشد. این درد می‌تواند در یک نقطه متمرکز باشد یا کل آلت تناسلی را در بربگیرد. این درد می‌تواند خفیف یا شدید، مداوم یا لحظه‌ای باشد. دردی که به یک عفونت مرتبط باشد بیشتر به‌صورت سوزش، خارش یا همراه با زخم باشد. ضربه به آلت تناسلی ممکن است سبب بروز دردی در قسمتی که ضربه واردشده است یا در سرتاسر آلت تناسلی شود، این وضعیت به صدمه‌ی واردشده دارد.

درمان

---

درمان درد آلت تناسلی به وضعیت یا بیماری زمینه‌ای آن بستگی دارد:

• پلاک‌های پیرونی را می‌توان با تزریق کاهش داد و در موارد بسیار شدید، جراح می‌تواند آن‌ها را بردارد.
• در صورت ابتلا به پریاپیسم، برداشتن خون از آلت تناسلی با استفاده از سوزن، به کاهش نعوظ کمک خواهد کرد. مصرف دارو نیز می‌تواند مقدار جریان خون را در آلت تناسلی کاهش دهد.
• برای درمان عفونت مجاری ادراری و برخی از بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک و سفلیس، می‌توان از داروهای آنتی‌بیوتیک استفاده کرد. همچنین از داروهای آنتی‌بیوتیک و ضد قارچ می‌توان برای درمان بالانیت استفاده کرد.
• برای کمک به کاهش یا برطرف کردن تبخال تناسلی، می‌توان از داروهای ضدویروس استفاده کرد.
• در صورت بروز فیموزیس، کشیدن پوست ختنه‌گاه با انگشتان ممکن است آن را شل‌تر کند. همچنین می‌توان پمادهای آستروئیدی را روی آن ناحیه استعمال کرد. در برخی موارد به جراحی ممکن است نیاز باشد.
• سرد کردن سر آلت تناسلی می‌تواند موجب کاهش ورم در موارد ابتلا به پارا فیموز شود. پزشک ممکن است توصیه کند که سر آلت تناسلی را فشار دهید. همچنین می‌تواند برای کمک به تخلیه‌ی آن، داروهایی را به آلت تزریق کند، یا می‌تواند برای کاهش تورم، برش‌های کوچکی را در پوست ختنه‌گاه ایجاد کند.
• در صورت ابتلا به سرطان آلت تناسلی، جراح می‌تواند قسمت‌های سرطانی را از آلت تناسلی بردارد. درمان سرطان آلت تناسلی نیز می‌تواند شامل پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی باشد.

پیشگیری

با رعایت نکاتی، می‌توان احتمال بروز هرگونه دردی در آلت تناسلی را کاهش داد، ازجمله استفاده از کاندوم در هنگام نزدیکی، اجتناب از روابط جنسی با کسی که دچار هرگونه عفونت فعالی می‌باشد. اگر کسی مکرراً دچار عفونت‌ها یا مشکلاتی دیگر در پوست ختنه‌گاه شود، ختنه کردن یا تمیز کردن روزانه‌ی قسمت زیر پوست ختنه‌گاه می‌تواند کمک‌کننده باشد.

روش‌های درمان درد آلت تناسلی

درمان آلت تناسلی به عارضه یا بیماری دامن زننده به درد بستگی دارد:

• تزریق برای نرم کردن پلاک بیماری پیرونی انجام می‌شود و جراح می‌تواند پلاک‌ها را در موارد شدید بیماری بردارد.
• اگر مشکل نعوظ دائم وجود داشته باشد، متخصص اورولوژی خون آلت را با یک سوزن تخلیه می‌کند تا نعوظ کاهش یابد. دارو جریان خون را در آلت کاهش می‌دهد.
• آنتی بیوتیک عفونت مجرای ادرار و بعضی بیماری‌های مقاربتی، مانند کلامیدیا، سوزاک و سفلیس را درمان می‌کند. داروهای ضدقارچی و آنتی بیوتیک برای درمان بالانیت نیز تجویز می‌شود.
• داروهای ضدویروسی حملات تبخال را خفیف‌تر یا کوتاه‌تر می‌کند.
• در صورت تنگ بودن پوست ختنه‌گاه (فیموز) می‌توان آن را با انگشت کشید تا شل‌تر و گشادتر شود. استعمال کرم استروئید بر روی آلت نیز مفید است. جراحی در بعضی موارد ضروری است.
• گذاشتن یخ روی سر آلت ورم پارافیموز را کاهش می‌دهد. پزشک گاهی اوقات فشار دادن سر آلت را توصیه می‌کند. متخصص اورولوژی گاهی دارو در آلت تزریق می‌کند تا راحت‌تر تخلیه شود یا برش‌های کوچکی را در پوست ختنه‌گاه ایجاد می‌کند تا ورم کم شود.
• جراح بخش‌های سرطانی آلت را برمی‌دارد. پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی نیز برای درمان سرطان آلت انجام می‌شود.

درمان خانگی

روش‌های درمان خانگی درد آلت به علت بروز درد بستگی دارد و متخصص روش مناسب را پیشنهاد می‌دهد. قرار دادن کیسه یخ روی آلت درد را تسکین می‌دهد. اگر درد آلت ناشی از بیماری‌های مقاربتی باشد، همسر مرد مبتلا نیز باید تحت درمان قرار گیرد. نعوظ دائم یک فوریت پزشکی است و برای درمان آن باید به سرعت به اورژانس مراجعه کرد.

علت درد در اندام تناسلی زنان

سیستم تولید مثل زنان شامل اعضای جنسی زنانه و حساسی مانند فرج، واژن، دهانه رحم، رحم، لوله های فالوپ و تخمدان است. این اعضا توسط عمل هورمون های مختلف که در دوران بارداری به تحمل کودک کمک می کنند، اداره می شود. ارگان های مختلف تولید مثل در محل خود، توسط تعدادی از عضلات نگهداری می شوند. بنابراین درد در بخش های مختلف این سیستم دلایل متعددی دارد. در میان این دردها، درد واژن بسیار معمول است و تقریبا تمام زنان و در تمام سنین آن را یک بار تجربه می کنند. اجازه دهید جزئیات بیشتری در مورد علائم، علل، تشخیص و درمان درد واژن را در ادامه تشریح کنیم.

درد واژن چیست؟

درد واژن، اسپاسم تجربه شده توسط مهبل (واژن) می باشد. درد واژن همراه با ترشحات واژن است که معمولا توسط زنان در سراسر جهان تجربه می شود. یعنی این درد، در میان زنان از همه نژادها و سنین شیوع دارد. علت دقیق چنین نشانه ای هنوز به وضوح درک نشده است. این درد می تواند ثابت یا متناوب باشد و ممکن است برای چند روز یا چند سال طول بکشد.

نشانه های درد واژن

•     احساس سوزش
•     تجربه درد در طول فعالیت های مختلف
•     خارش
•     سوزش
•     درد شدید در فرج، لب ها و دهانه واژن

علل درد واژن چیست؟

در زیر علل شایع که منجر به درد واژن می شود را تشریح کرده ایم.

واژینیت:

به یک عفونت واژن به علت عفونت باکتریایی یا قارچی اشاره دارد و می تواند منجر به درد واژن شود.

عفونت های قارچی:

این عفونت ها توسط مخمر و کاندیدا ایجاد می شوند. عفونت های قارچی منجر به سوزش واژن، ترشحات سفید و همچنین درد واژن می شود.

 بیماری های مقاربتی:

این بیماری ها توسط گونه تریکومونا، کلامیدیا و سوزاک رخ می دهد. عفونت های ناشی از این موجودات منجر به دفع ادرار دردناک، خارش واژن و ترشحات می شود.

درد واژن ناشی از سرطان:

سرطان رحم باعث خونریزی واژینال، درد و همچنین درد واژن می شود. سرطان آندومتر نیز همین علائم را همراه با درد در ناحیه لگن دارد. علاوه بر این، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) مرتبط با سرطان نتایجی مانند زگیل و درد دارد.

عفونت دهانه رحم:

این التهاب در منطقه دهانه رحم رخ می دهد و می تواند درد واژن و همچنین درد در منطقه لگن همراه با ترشح خونی یا زرد ایجاد کند.

درد واژن ناشی از فشار عضلانی

این عارضه ناشی از فشار بر روی عضلات  و یا زخم ایجاد شده بر اثر کار یا فعالیت فیزیکی می باشد.

زایمان زودرس

زایمان زودرس قبل از هفته ۳۷ بارداری باعث انقباض، درد در مهبل (واژن) می شود.

وجود جسم خارجی در واژن

علائم اشیاء خارجی در واژن شامل درد واژن، سوزش و تب می باشد.

بیماری های التهابی لگن

این بیماری ها زمانی رخ می دهد که عفونت دستگاه تناسلی ایجاد شده و باعث درد  واژن می شود.

درد واژن در یائسگی

•  واژن نازک و خشک و مقاربت جنسی ممکن است باعث درد شود.
•     مقاربت تهاجمی و یا رابطه جنسی اجباری (تجاوز به عنف)
•     حضور کیست و فیبروم
•     حاملگی خارج از رحم نیز ممکن است درد واژن ایجاد کنند.

علاوه بر این، عوامل دیگری از قبیل ژنتیک، تغییرات هورمونی، آسیب های عصبی و عمل جراحی دستگاه تناسلی ممکن است به ایجاد درد واژن کمک کنند.

پیش آگهی از درد واژن

از آنجا که علت دقیق این درد در بسیاری از موارد شناخته شده نیست، درمان خاصی نیز نمی تواند داشته باشد. در برخی از موارد، درد واژن می توان تنها با مداخله پزشکی مناسب کاهش یابد. در صورت ابتلا به سرطان آندومتر و یا سرطان واژن، پیش آگهی از اهمیت بیشتری برخوردار است.

تشخیص درد واژن

متخصص زنان، برای شناسایی هر گونه اختلال و یا هر گونه مشکل احتمالی دیگر، انجام معاینه لگنی را تجویز می کنند. برای این کار با استفاده از یک گوش پاک کن مناطق درد در واژن شناسایی می شود. تست های تشخیصی بیشتر شامل موارد زیر می باشند:

•     کولونوسکوپی برای بررسی منطقه روده
•     آزمایش باریوم که با قرار دادن ماده ای به نام باریم در راست روده عکس اشعه ایکس گرفته می شود.
•     MRI یا سی تی اسکن
•     سونوگرافی از منطقه لگن
•     سیستوسکوپی که در آن با استفاده از یک دوربین کوچک پیشابراه و مثانه بررسی می شود.
•     آزمون های لازم برای تشخیص سرطان
•     اگر علت فیزیکی درد واژن قطعی نیست یک درمانگر جنسی و یا یک مشاور ممکن است قادر باشد در تعیین هر گونه دلایل عاطفی یا روانی زمینه ای درد، کمک کند.

درمان درد واژن

درمان با توجه به علت درد، متفاوت است. ممکن است درمان خفیف یا قوی که چند روز و یا یک دوره طولانی تر نیاز داشته باشد، انجام شود. این درمان ها ممکن است تسکین نسبی یا کامل ایجاد کنند. در حالی که، در برخی موارد این درد ممکن است هیچ درمانی نداشته باشد.

•   داروهای مدیریت درد در واژن:

برای درمان عفونتی که باعث درد می شود، آنتی بیوتیک تجویز می شود. داروهای دیگر برای کنترل درد واژن شامل داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد تشنج و هورمون درمانی است.

•     جراحی:

برخی از بیماری ها که باعث درد واژن می شوند باید با جراحی درمان شوند.

•     درمان بیوفیدبک:

بسیاری از دردها در مهبل (واژن) به دلیل انقباض عضلات ایجاد می شود. از این رو درمان بیوفیدبک می توان با استراحت این عضلات، به کاهش درد کمک کند.

•     لوسیون های واژن:

برای درمان این درد لوسیون هایی وجود دارد که می توانید آن را در طول رابطه جنسی و با به صورت موضعی برای کاهش درد استفاده کنید.

•     ورزش کگل:

این ورزش های عضلات کف لگن را تقویت می کنند و باعث کاهش درد می شوند.

•     مشاوره:

در صورت بروز مشکلات عاطفی، جلسات مشاوره ممکن است در بهبود ارتباطات، آرامش و انتقال آموزش مسائل جنسی کمک کننده باشد.

پیشگیری از درد واژن

اگر چه، نمی توان از همه علل درد واژن جلوگیری کرد، اما پیشگیری از برخی از آن ها امکان پذیر است. اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از درد واژن به شرح زیر می باشد:

•     پوشیدن لباس های زیر تهیه شده از پنبه خالص
•     اجتناب ازانجام فعالیت هایی از جمله دوچرخه سواری و اسب سواری
•     استحمام روزانه با آب ولرم به مدت ۱۰ دقیقه
•     جلوگیری از تماس مستقیم شامپو و صابون با واژن
•     استفاده از ژل روان کننده در طول مقاربت جنسی
•     شستشو فرج با آب سرد پس از ادرار کردن و نزدیکی
•     اجتناب از پوشیدن شلوار جین بسیار تنگ که می تواند باعث ولوودینیا (احساس سوزش در منطقه فرج) شود.